เคยอย่างแรงค่ะ ผู้ใหญ่ชอบเอาเราไปเทียบกับน้อง อันนี้เราก็ทำ น้องก็ทำแต่ผู้ใหญ่ชอบชมแต่น้อง เวลาน้องทำผิดเราจะบอกให้ทำให้ถูกผู้ใหญ่ก็มาว่าว่า เราโตกว่า น้องยังไม่รู้(ก็จะบอกให้รู้ไง) อะไรประมาณนี้ค่ะ

(คือทำอะไรก็ผิด)

เราก็เป็นค่ะ เวลามีอะไรเกิดขึ้น ถึงเราเป้นลูกคนเดียว มีลูกพี่ลูกน้องสองคน แต่เกิดอะไร เราโดยเต็มๆค่ะ

เช่น ตอนที่น้องชายเรา(ที่เป็นลูกพี่ลูกน้อง)อยู่ป.2 ขับรถเบียดน้องสาวเรา(ที่เป็นลูกพี่ลูกน้อง) อายุ2ขวบ แต่มาหาว่าเราเป็นพี่ประสาอะไร เ-้ยจัง ทำไมไม่ดูแลน้อง กล้าใช้คำหยาบกับเราเลยค่ะ อาเราก็ประคบประหงมมากเิกนไป เวลาเกิดเรื่อง ถ้าเราไม่เอาตับรับไว้ ก้อหาว่าไม่ช่วยน้อง พอเอาตัวรับ ไม่แยแสเรา ดูลูกของตัวเองอย่างเดียว แล้วก้อหาว่าเราโง่อย่างนู้นอย่างนี้ที่เอาตัวไปรับแทน เกิดอะไรขึ้น เรารับผิดชอบตลอด ขนาดติดกล้องวงจรปิด พอรีดู ก้อบอกว่า เล่นกันแบบเด็กๆ พอเราอัดคลิปไปให้ดู ก็หาว่าเราสอนน้องอีก เราอ่านนิยายวาย ก้อหาว่าแปลก น้องชายอ่านนิยายเลือดสาด บอกว่ามีความคิดดี คือ เรามันไม่สำคัญเหรอ? ต้องการอะไรจากเรา?

เราก็เคยนะ มันเจ็บมากกกกก แต่ตอนนี้ก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา แถมสนิทกับพี่มากกว่าเดิมอีก เพราะ มาเม้าส์เรื่องของแต่ละคนว่าโดนอะไรบ้าง 555555+

เคยอย่างแรงค่ะ ผู้ใหญ่ชอบเอาเราไปเทียบกับน้อง อันนี้เราก็ทำ น้องก็ทำแต่ผู้ใหญ่ชอบชมแต่น้อง เวลาน้องทำผิดเราจะบอกให้ทำให้ถูกผู้ใหญ่ก็มาว่าว่า เราโตกว่า น้องยังไม่รู้(ก็จะบอกให้รู้ไง) อะไรประมาณนี้ค่ะ

(คือทำอะไรก็ผิด)

เราก็เคยนะ มันเจ็บมากกกกก แต่ตอนนี้ก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา แถมสนิทกับพี่มากกว่าเดิมอีก เพราะ มาเม้าส์เรื่องของแต่ละคนว่าโดนอะไรบ้าง 555555+

เวลาพ่อแม่ซื้อโทรศัพท์ใหม่ให้พี่เครื่องแรกตอนเด็กๆ เราก็อิจฉามากเลยนะคะเกือบร้องไห้แหนะแต่พอพี่บอกว่าตัวพี่เองก็รอมาตั้งหลายปีกว่าจะได้แล้วก็แบบ เออ ก็จริงอ่ะนะ ก็เข้าใจอ่ะค่ะเพราะเรากับพี่ก็อายุห่างกันตั้งห้าปี พี่รอได้เราก็ควรรอได้แบบนั้นอ่ะ หรือตอนที่เราต้องใช้ของหลายอย่างๆ ต่อจากพี่นี่เราก็พยายามจะเข้าใจอ่านะว่ามันช่วยประหยัดเงินให้แม่ก็จะพยายามไม่บ่นอ่ะ คือเราเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับพี่อ่ะแล้วพวกหัวเข็มขัด เข็ม กระโปรงก็มาจากของพี่หมดเลยค่ะ 555 บอกตามตรงว่าไม่ชอบใจที่ต้องใช้ของพี่ตลอด เสื้อผ้าอะไรพี่ไม่ใส่แม่เอาให้เราใส่ตลอดอ่ะแต่ก็นะ...ช่วยประหยัดเงินได้ก็ทนๆ ไป แบบพยายามไม่คิดอ่ะค่ะ เห็นเรื่องการประหยัดเงินสำคัญกว่าประมาณนี้ 555 (แลดูหน้าเงินเหลือเกิน) 

ปล. พ่อกับแม่ไม่ค่อยเปรียบเรากับพี่แต่จะเปรียบกับลูกคนอื่นมากกว่าแล้วก็ชอบอ้างต่อว่า แค่พูดให้ฟัง (มันคือการเปรียบเทียบดีๆ นั่นล่ะนะ) ถ้าใครในครอบครัวจะเปรียบกับพี่เห็นจะเป็นคุณย่ากับพวกคุณลุงคุณป้ามากกว่า

โชคดีที่เราเป็นลูกคนละแม่กับพี่ชายและพี่สาว

แต่เราโดนแม่เอาไปเปรียบเทียบกับลูกของคนอื่นแทน

ขอระบายหน่อยนะคะ (_ _)

ใครพ่อแม่เห็นพี่ดีกว่าน้องบ้างคะ 5555555555555555555 เราเป็นน้องที่พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงค่ะ (ส่งไปให้ญาติเลี้ยงที่ตจว.) ไม่ได้เติบโตมาผูกพันธ์อะไรนัก

พี่เราเป็นคนขี้น้อยใจ พ่อแม่เลี้ยงมาเอง คิดว่าจะมีลูกคนเดียว แต่สุดท้ายก็มีเรา  ตั้งแต่เด็กจนโตเห็นแต่ภาพที่พ่อแม่เข้าข้างพี่ไม่ว่าเรื่องอะไร ซื้ออะไรก็ซื้อให้แต่พี่ มันจำมาแต่เด็ก เกลียดค่ะ เกลียดจนอยากฆ่าเลยเพราะความคิดตอนนั้นยังไม่โต

พอผ่านมาซักพักหายเกลียดแล้วค่ะ ตั้งแต่นางเข้ามหาลัยก็ดูแลเรามากขึ้น เลยเอ้อ เขาก็ไม่ได้แย่หนิ? เขาก็รักเราเหมือนพี่น้องครอบครัวอื่นน่ะแหละ แต่เมื่อหลายวันก่อน มีปัญหากันก็มาทำปึ้งปั้งใส่เรา เกลียดค่ะ นางทำของเราพัง คำขอโทษไม่มีมีแต่คำแดกดัน เกลียดมากเลยตอนนี้ ทำเหมือนเราผิด เดินหนี ทำเหมือนรังเกียจที่จะกินข้าวร่วมกับเรา นางบล็อกเฟสเรานานแล้ว เราโกรธเราก็บล็อกไลน์กลับบ้าง นางบล็อกได้ทำไมเราบล็อกไม่ได้ 

เกลียดค่ะ คงกลับไปดีด้วยไม่ได้แล้ว เจอนิสัยเก่าๆของนางไป 5555555555555 พ่อแม่ก็คงเข้าข้างลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนอย่างเก่า น้องนอกคอกอย่างเราก็อึดอัดเวลากลับจากโรงเรียนมาเจอเรื่องแบบนี้ไปสิคะ 

ลูกคนรองเอง ใช่ว่าจะไม่เจออะไรหนักๆ แต่เจอโคตรหนัก เพราะพี่กับน้องเวลามีเรื่องอะไรก็เอามาที่คนกลางตลอด ไม่สงสารหรือเห็นใจสักนิด

สุดท้ายเลือดย่อมข้นกว่าน้ำหมั่นไส้ยังงัยก็พี่น้องเรา......ใครอย่าแตะ55555555

รู้สึกดีที่ไม่มีพี่น้อง 55555 

เราเป็นลูกคนเล็กสุดครอบครัวเราเป็น5คนมันเลยไม่ครบคู่เวลาเล่นแบตไรงี้อ่ะเราจะรู้สึกว่าเราเป็นส่วนเกินของครอบครัวเราไม่น่าเกิดมาเลยส่วนใหญ่เราเลยต้องยุคนเดียวขณะที่คนอื่นกำลังมีความสุข

ใช้ของเหลือพี่ตลอดอ่ะแม่ก็บ่นว่าไม่เอาพี่เป็นเป็นตัวอย่างไรงี้อ่ะ เราเลยเกลียดพี่เหลือเกินตั้งแต่เด็กยันโต เพราะเราทำอะไรพี่ก็เอาไปฟ้องแม่ขัดตลอด นิสัยเสียยย

ปล.ตอนนี้ต้องพยายามข่มอารมณ์เพราะยังไงก็เป็นครอบครัวเดียวกันถึงแม้แม่จะรักพี่มากกว่าแต่ไม่ได้หมายความว่าแม่ไม่ได้รักเราสู้ต่อไปลูกคนเล็กทุกคน

 คือ ถึงจะรู้นะค่ะ ว่าแม่รักเราเท่าๆกัน
แต่บางที่ก็คิดว่าที่แม่โกรธเราไปนะ เพราะ อารมณ์ชั่ววุ่บ
เราเป็นคนที่ไม่เก่งอะไรซักอย่าง...
 บางที่แม่กับพ่อก็ตั้งความหวังไว้สูงไป...จนรู้สึกไม่อยากทำให้ผิดหวัง
แต่สุดทายก็ผิดหวังเกื่อบหมด
 ถึงจะด่าว่าเยอะไปบาง...ถึงจะให้ความอบอุ่น
แต่กลับรู้สึกเหมื่อนไม่ได้รับ.....เหมื่อนมีอะไรกันเรากับครอบครัวไว้อยู่ค่ะ
ขอบคุณค่ะ (อีกอย่างเราเป็ันลูกคนกลางค่ะ)