สุดยอด ! คลิปเด็กไทยสอนภาษาไทยให้ชาวต่างชาติ

             สวัสดีค่ะน้องๆ ชาว Dek-D.com ..... มาแล้วววววววววว มาเจอกับ พี่เป้ และเล่าประสบการณ์เด็กนอกเช่นเคยทุกวันพฤหัสนะคะ ^^ สำหรับเรื่องราวในวันนี้ เป็นเรื่องราวที่ พี่เป้ ใจจดใจจ่ออยากจะนำมาฝากน้องๆ มากๆ เลยล่ะค่ะ เพราะเจ้าของเรื่องวันนี้เค้าน่ารักมากๆๆๆ ^_____^ เป็นสาวน้อยมากความสามารถ เต้นก็เก่ง เล่นดนตรีก็เก่ง แถมยังเก่งภาษาอังกฤษอีกด้วย อยากรู้แล้วใช่มั้ยล่ะคะว่าเป็นใครอะไรยังไง ไม่รอช้าแล้วค่ะ เลื่อนลงไปอ่านประสบการณ์เด็กนอกประจำวีคนี้ได้เลย !!

             สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาวเด็กดีทุกคน ^__^ ชื่อ "บัว" ค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่ที่ โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยรังสิตค่ะ ชั้นม.6 ค่ะ  ปีที่แล้วบัวได้ไปโครงการแลกเปลี่ยน EF ที่เมืองคาลฮุน รัฐเท็กซัส ประเทศสหรัฐอเมริกามาค่ะ 

             ระหว่างรอคำตอบว่าจะได้โฮสท์ที่ไหน บัวภาวนาทุกวันว่า “สาธุๆๆ อย่าเป็นเท็กซัสด้วยเถิด อยากเห็นหิมะ พลีสส” และปรากฏว่า บัวได้โฮสท์ที่อยู่เท็กซัสค่ะ !! บัวตกใจมากเลยค่ะ อารมณ์ว่า “โอ้ววโน้ว” เพราะว่า ญาติบัวคนหนึ่งอายุเท่ากันเลย เขาเรียนแล้วก็อาศัยอยู่ที่อเมริกา เขาเคยเล่าให้บัวฟังว่า เขาไม่ชอบเท็กซัส เขาไม่ชอบคนที่นั่น คนผิวสีก็เยอะ (แต่ก่อนเด็กๆ ชอบดูหนังแอคชั่น แล้วเห็นคนผิวสีแสดงบทที่ไม่ใช่คนดีบ่อย ก็เลยมีอคติว่าพวกเค้าเป็นคนไม่ดีไปซะงั้นเลยค่ะ :P ซึ่งจริงๆ แล้วเขาเป็นคนดีมาก) แต่ว่าพอได้อยู่ไปเรื่อยๆ กลับเป็นว่าบัวชอบเท็กซัสมากๆ เลยค่ะ อยากรู้ว่าทำไมต้องลองอ่านต่อค่ะ

             ครั้งแรกที่ก้าวลงจากเครื่องบิน บัวใจสั่นมาก และครั้งแรกที่ได้เจอโฮสท์แม่ก็ดีใจมากๆ ค่ะ เพราะว่าเขาเป็นคนน่ารักมากๆๆๆ อบอุ่น และอากาศที่นั้นก็อุ่นมาก(ถึงร้อนมาก) เป็นไปอย่างที่คิด 555

             และนี่ก็คือโฉมหน้าของโฮสท์แฟมิลี่ผู้ใจดีของบัวนั่นเอง 5555 โฮสท์พ่อถึงจะดูตัวใหญ่มากกๆๆ แต่เขารักแมว และเขาโอบอ้อมอารีมากนะคะ เพราะฉะนั้นอย่าดูคนแต่ภายนอก 5555 ส่วนคนที่นี่เขาจะนิยมอาหารแม็กซิกันค่ะ พวกทาโก นาโช คาลาเปนิโย ฯลฯ มากมาย โฮสท์บัวแทบไม่กินผักเลยค่ะ เปิดตู้เย็นไปเจอแต่สลัดหนึ่งห่อ เขาบอกว่าตุนไว้เผื่อใครอยากกิน 55+ (เพราะเขาไม่กินค่ะ 55) วันนึง บัวก็เลยลองทำอาหารไทยให้เขากิน ผัดไทยกับหมูกระเทียม+แตงกวาหั่น... เขาเขี่ยผักทิ้งหมดเลยย TT กินแต่หมูค่ะ เขาบอกชอบมากๆ

             ในเมืองที่บัวอยู่ มีคนเอเชียเยอะมากๆ จนคนไม่รู้ว่าบัวเป็นเด็กแลกเปลี่ยนเลยค่ะ มีวันหนึ่งอยู่ดีๆ ก็มีเพื่อนมาทักว่า นี่เธอรู้จัก(ชื่อคนๆ หนึ่ง) ไหม เขาก็เป็นคนไทยนะ ตอนแรกบัวดีใจมากว่ามีคนไทยแล้ว แต่ว่าพอเจอจริงๆ ปรากฏเขาไม่ใช่คนไทย(แท้ๆ) ค่ะ แต่เขาเป็นชาวไทยจากแถบตะเข็บภาคเหนือหรือที่เราเรียกว่าต่างด้าวนั่นเอง พอเขาย้ายมาที่นี่ก็บอกทุกคนว่าเป็นคนไทยหมดเลย และที่ไม่น่าเชื่อเลย ที่นี่มีคนต่างด้าวจำพวกนี้อยู่ประมาณ 20 กว่าคนแน่ะค่ะ (โอ้ววเยอะมากๆๆ)  ส่วนคนผิวสี จริงๆ บัวว่าก็ไม่เยอะอย่างที่คิดนะคะ แถมเขายังนิสัยดีจนเราคาดไม่ถึงด้วย เพราะเค้าจะไม่เหยียดคนเอเชียอย่างเราค่ะ เขาเข้าใจเรามากๆ ^__^

             ส่วนโรงเรียนที่บัวอยุ่ชื่อว่า คาลฮุน ไฮสคูล (Calhoun high school) มีเด็กประมาณ 1,000 กว่าคน ซึ่งถือว่าเยอะมาก และตอนนี้เองบัวเริ่มจะรู้สึกถึงคำว่า “culture shock”  เพราะเด็กที่นั่นเป็นผู้ใหญ่มากๆ ทั้งผมเสื้อผ้า ส้นสูง เมคอัพ มากันเต็มค่ะ และที่นี่ใครเป็นแฟนใครเปิดเผยมากๆ เลยค่ะ ตามประสาวัยรุ่นอเมริกัน แต่ถึงเราจะคิดว่า อเมริกาเป็นประเทศที่อิสระ แต่ขอบอกเลยค่ะ การเข้าห้องสายแค่ ไม่ถึง 5 วินาที...จะทำให้เราโดนทัณฑ์บน ถ้าเกิดว่าเสียงกริ๊งร.ร.ดัง ทุกคนจะต้องอยู่ในห้องแล้ว ถ้าประตูห้องปิดแล้วเข้าช้ากว่าเพื่อนๆ เราจะได้ บัตร “Tardy” ถ้าได้รับ 3 ครั้งหมายถึงตักเตือน ได้รับ 6 ครั้งคือโดนทัณฑ์บน  ส่วนวิชาเรียนนั้น เขาจะกำหนดมาให้ว่าเราจะต้องเรียนอะไร ทุกๆ วันจะเรียนเหมือนเดิมทุกวัน ตารางเหมือนเดิมเลยค่ะ คาบ 1 2 3 4 5 6 7 8 วันแรกเรียนที่ไหน วันต่อไปก็เรียนที่นั่น จะไม่เหมือนเมืองไทยที่ทุกวันไม่เหมือนกันเลย และที่สำคัญที่ชอบที่สุดคือการสอนค่ะ เขาตั้งใจสอนมากๆ มีสื่อการสอนเยอะ ไม่เหมือนเมืองไทย เพราะที่ไทยเนี่ยอาจารย์เข้าบ้างไม่เข้าบ้าง บางคาบก็ให้แต่ชีทอ่านเอง อันนี้ไทยเองก็ควรเปลี่ยน แล้วดูแบบเขามาเป็นตัวอย่าง บัวว่าก็ดีเหมือนกันค่ะ

             สิ่งที่ติดปากคนที่นั้นเวลาจะทักทายกันคือ “Hi! ….(name).. , I like your ….(สารพัดสิ่ง)” เขาจะชอบชมกันเสมอค่ะ ฉันชอบหมวก ชอบกำไล ชอบรองเท้าคุณจังเลยย ประมาณนี้ บางทีมีซื้อตามกันด้วยนะคะ ก็แปลกๆ ดี ชมกันได้ทุกวัน ไม่รู้ชมจริงมั้ย 555 และสิ่งที่ทึ่งมากๆ คือ คนที่นี่เขาจะไม่เก่งด้านใดด้านหนึ่งอย่างเดียว แต่จะเก่งหมดทุกด้านเลย ตั้งแต่กีฬา เรียน ดนตรี โฮกกกมากค่ะ ส่วนเด็กเอเชียอย่างเราๆ จะขึ้นชื่อเรื่องการเรียนค่ะ เขาก็จะชมอย่างเดียวว่าเด็กเอเชียเรียนเก่งมากๆ

             และที่สำคัญและที่ปลื้มสุดๆ บัวได้มีโอกาสเข้าร่วมวงดุริยางค์ของร.ร.ด้วยค่ะ จะบอกว่าเด็กแทบทุกคนในวงดุริยางค์เป็นเด็กที่เรียนเก่ง และนิสัยดีมากๆๆๆ เป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของบัวด้วยเหมือนกัน ถ้าอยากได้เพื่อนเยอะแนะนำให้ทำกิจกรรมกับร.ร.นะคะ ^^ บัวเล่นกลองกับไซโลโฟนค่ะ เพราะว่าเล่นอย่างอื่นไม่เป็นแล้ว 55+  สำหรับการเข้าวงดุริยางค์นั้นจำเป็นจะต้องตื่นตีห้ามาซ้อม แอบเหนื่อยนิดนึง แต่ว่าสนุกมากๆ ค่ะ (ประเด็นคือผุ้ชายหล่อ เอ๊ย!! ไม่ใช่ค่ะ ! ฮาๆๆ)   แล้วก็ได้มีโอกาสไปแสดงที่ดิสนีย์แลนด้วยค่ะ 

             ในระหว่างที่อยู่ที่นั่น บัวก็มีแอคเค้าท์ในยูทูป ใช่ชื่อว่า panther1407 บัวจะคอยอัพโหลดคลิปโคฟเวอร์ของวงบัวด้วย (วงบัวชื่อ Persephoniiz บัวโคฟเวอร์เป็นยุนอาค่ะ) ซึ่งวันหนึ่งก็มีคนเกาหลีส่งข้อความมาคุยกับบัวในยูทูปว่า “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อซอฮีค่ะ ฉันชอบประเทศไทยมากๆ แล้วก็อยากเรียนภาษาไทยมากๆ ช่วยทำวีดีโอสอนฉันหน่อยนะคะ อ่า แล้วฉันก็รู้จักนิชคุณด้วย เขาน่ารักแล้วก็เป็นนักร้องที่ดังมากๆในเกาหลีด้วยค่ะ  ฉันเลยอยากพูดภาษาไทยได้ ช่วยหน่อยนะคะ” ส่งมาเป็นภาษาอังกฤษ แปลความได้ประมาณนี้ค่ะ ตอนแรกกอ่านก็ดีใจมากๆ ที่มีคนสนใจประเทศไทยและภาษาของเราเหมือนกัน อ่านแล้วรักพี่คุณมากขึ้นด้วย 55+(อันนี้ไม่เกี่ยว) บัวก็เลยตัดสินใจใช้ความกล้าและหน้าด้าน ทำวีดีโอสอนภาษาไทยที่มีชื่อว่า “How to speak thai” ขึ้นมาค่ะ เป็นครั้งแรกที่อัพโหลดวีดีโอตัวเองคนเดียว ชัดๆ พูดภาษาอังกฤษลงยูทูปค่ะ ตื่นเต้นมาก แล้วก็ทำออกมาเรื่อยๆ ตอนนี้มี 13 ตอนแล้วค่ะ ^^ ถึงแม้เสียงในวีดีโอจะแย่และเบาไปหน่อยแต่ก็รู้สึกดีใจมากๆ ที่ได้เผยแพร่ภาษาไทยของเราให้ชาติอื่นได้รู้ เพราะเรามีภาษาเป็นของตัวเอง!! ; ))  ก็จะมีคนแอดเฟซบุ๊คมาถามบัวบ่อยๆ ว่า เมืองไทยเป็นยังไงบ้าง ได้ข่าวนู้นนี้นั้น เขาก็อวยพรให้พวกเราเจอแต่สิ่งดีๆ ขอให้เมืองไทยกลับมาเหมือนเดิมด้วย ^^

              และสุดท้าย อยากบอกว่าบัวดีใจมากๆ ที่เป็นเด็กไทยที่เคยไปแลกเปลี่ยน คนที่นั่นเขาประทับใจเราเพราะคนไทยขี้เกรงใจและยิ้มเก่ง จากตอนแรกอยากกลับไทยมาก แต่ตอนจะกลับ แทบจะไม่อยากกลับกันเลย เพราะว่าสิ่งที่เราได้เจอนั้น ประสบการณ์มันสนุกมากๆ ค่ะ โฮสท์ก็น่ารัก เพื่อนก็ดี เมืองก็อบอุ่น คนในเมืองก็ใจดีมากๆ เป็นความทรงจำที่สุดยอดมากๆ ของเด็กแลกเปลี่ยนคนหนึ่งเลย  ใครที่เคยคิดว่าคนผิวสีเป็นแบบนั้นแบบนี้ ไม่ดี น่ากลัว เท็กซัสไม่น่าอยู่ คงมีแต่ทราย ก็คิดใหม่ได้นะคะ ^_______^ 

                กรี๊ดดดดดดดดด น้องบัวน่ารักจังเลยๆๆ ชอบๆๆ คนอะไรน่ารักก็น่ารัก แถมยังมีความสามารถหลายด้านอีกด้วย นี่สิคะ ถึงสมกับเป็นเด็กไทยสมัยใหม่ เรียนด้วย ทำกิจกรรมไปด้วย สุดยอดเลย ^^ แถมอ่านเรื่องของน้องบัวแบบนี้ พี่เป้ แอบอยากไปเท็กซัสแล้วล่ะสิเนี่ย 5555 ส่วนน้องๆ คนไหนมีประสบการณ์เด็กนอกสนุกๆ อยากจะแบ่งปันเพื่อนๆ บ้าง ก็ส่งมาได้ที่ pay@dek-d.com แล้วเดี๋ยวเราเจอกันแน่นอน!

                 และก่อนจากไป ฮันแน่ หลายคนคงแอบอยากดูฝีมือการโคฟเวอร์ของน้องบัวแน่ๆ เลย ไม่ขัดศรัทธาค่ะ เอามาฝากกันเป็นการปิดท้าย อิอิ ^^