สวัสดีค่ะน้องๆ ชาว Dek-D.com ช่วงนี้กระแสภาพยนตร์เรื่องพี่มากพระโขนงยังคงมีอยู่ แม้ว่าจะมีหนังใหญ่หลายเรื่องทยอยกันเข้ามาฉายมากขึ้น ถือว่าเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่ของวงการภาพยนตร์ไทยเลยทีเดียว ขอแสดงความยินดีกับทีมงานทุกท่านด้วยนะคะ ส่วนน้องๆ คนไหนที่ชมพี่มากกันจนอิ่มตัวแล้ว วันนี้ พี่พิซซ่า รวบรวมเรื่องราวของผีสาวทั่วโลกมาฝากค่ะ จะน่ารักน่าชังแอ๊บแบ๊วได้อย่างที่เราเห็นกันหรือไม่ อย่างไร ต้องไปดูซะแล้ว
สหราชอาณาจักร
สุภาพสตรีสีขาวแห่งซิดคัพ
มีรายงานว่าสามารถพบเห็นเธอได้แทบทุกคืน เธอมีสีขาวโปร่งแสงและจะเดินช้าๆ วนไปวนมาข้ามทุ่งหญ้าที่ดอกไม้แห้งเหี่ยวแล้วเพื่อรอคอยสามีที่เสียชีวิตในสงคราม และยังคงคร่ำครวญถึงความสูญเสียคนที่เธอรัก ไดอารี่ของเธอถูกเก็บไว้ในโบสถ์ท้องถิ่น โดยประโยคสุดท้ายในไดอารี่เขียนว่า "ฉันจะได้พบเธอเร็วๆ นี้" ชาวบ้านลือกันว่าเธอฆ่าตัวตายทันทีหลังจากเขียนประโยคนั้นจบ
เจ้าสาวแห่งโรงแรมโอลด์มิลล์
เมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่เธอได้หมั้นหมายกับชายคนรักและตกลงจะแต่งงานกันที่โรงแรมแห่งนี้ ทว่าคู่หมั้นของเธอไม่เคยมาถึงโรงแรมแห่งนี้ในวันงานเลย เพราะเขาโดนผู้ชายที่หมายปองเธออีกคนดักทำร้าย แต่เธอไม่รู้ เธอเสียใจและโกรธมากจึงวิ่งไปนั่งร้องไห้ริมทางรถไฟ เมื่อรถไฟผ่านมาเธอจึงกระโดดไปขวาง ตลอดชีวิตที่เหลืออยู่ของคู่หมั้นเธอ เขาต้องทนทุกข์กับการกลับมาต่อว่าของเธอทุกคืน เพราะเธอคิดว่าเขาไม่รักเธอเลย
สหรัฐอเมริกา
สุภาพสตรีสีขาวแห่งสวนดูแรนด์อีสท์แมน
เมื่อตอนยังมีชีวิตอยู่ ลูกสาวของเธอถูกลักพาตัวไปข่มขืนและฆ่ารัดคอ แต่ยังตามจับฆาตกรไม่ได้ หลังจากตามล่าฆาตกรมาตลอดชีวิต สุดท้ายเธอก็ตรอมใจและกระโดดลงไปในทะเลสาบที่พบศพลูกสาวของเธอเพื่อปลิดชีวิตตัวเอง หลังจากนั้นผู้คนจะพบวิญญาณของเธอในสวนแห่งนี้ได้บ่อยๆ นอกจากเธอจะกลับมาตามหาฆาตกรที่ทำร้ายลูกสาวของเธอแล้ว เธอยังคอยปกป้องหญิงสาวที่มาเดินเล่นในสวนจากกลุ่มชายมิจฉาชีพอีกด้วย
มินนี่ คีย์
มินนี่อายุเพียง 15 ปีตอนที่เธอตกหลุมรักกะลาสีเรือหนุ่มที่มาเทียบท่าในเมืองนี้พอดี แม่ของเธอจะด่าลั่นให้ได้ยินทั้งเมืองว่า ยอมให้ลูกสาวตายดีกว่าไปคบกับผู้ชายคนนี้ แล้ววันหนึ่งก็มีข่าวมาว่าเรือของกะลาสีหนุ่มล่มกลางทะเลสาบ มินนี่หัวใจแตกสลายเพราะวันสุดท้ายที่กะลาสียังอยู่ในเมือง พ่อแม่ของเธอห้ามเธอออกไปบอกลาเขาก่อนออกเรือ
วันหนึ่งพ่อแม่เธอออกไปข้างนอกและสั่งให้เธอเฝ้าน้องชายเอาไว้ ในขณะที่ทารกน้อยกำลังหลับ เธอก็เดินผ่านตัวเมืองเรื่อยไปจนถึงท่าเรือ ชาวเมืองยังโบกมือทักทายเธอเหมือนปกติ จนกระทั่งเธอตัดสินใจกระโดดลงไปจากท่าเรือ หลังจากนั้นผู้คนในเมืองฟอเรสเตอร์ก็มักพบเห็นวิญญาณเธอเดินวนเวียนรอคอยคนรักอยู่ที่ท่าเรือ และถ้ามีเด็กสาวอายุรุ่นราวคราวเดียวกันไปนั่งเล่นริมน้ำบริเวณนั้นก็อาจถูกเธอดึงลงไปในน้ำได้
สาวชุดแดงแห่งวิทยาลัยฮันทิงดัน
แม้แต่กับเพื่อนร่วมห้อง มาร์ธายังพูดด้วยแบบนับคำได้ในแต่ละเดือน ช่วงแรกๆ เพื่อนในหอก็พยายามมาชวนคุย แต่สุดท้ายด้วยนิสัยและรสนิยมแปลกๆ ของเธอ ทุกคนจึงค่อยๆ หายไป แม้แต่เพื่อนร่วมห้องที่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวไปขออาจารย์ย้ายห้อง หลังจากนั้นอาจารย์ก็เปลี่ยนเพื่อนร่วมห้องมาที่ห้องนี้เรื่อยๆ แต่ทุกคนก็ขอย้ายออกตลอดในเวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ สุดท้ายนักศึกษาที่เป็นประธานหอ ซึ่งเป็นคนที่เฟรนด์ลี่และเพื่อนๆ รัก ก็ได้ย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับมาร์ธา เพราะทุกคนต่างเชื่อว่าถ้าเป็นประธานหอต้องทำได้แน่ ประธานหอก็พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อเป็นเพื่อนกับมาร์ธา แต่เธอก็ยังไม่ยอมรับอยู่ดี
จนวันหนึ่งประธานหอที่เครียดจนทนไม่ไหวกำลังเก็บข้าวของออกจากห้องอยู่นั้น มาร์ธาก็เข้ามาเห็นพอดี เธอพูดว่า "ตกลงเธอก็ทนฉันไม่ได้เหมือนพวกเพื่อนๆ เธอสินะ ฉันกำลังจะคิดว่าเธออยากเป็นเพื่อนกับชั้นอยู่แล้วเชียว แต่เธอก็เกลียดฉันเหมือนกับทุกคน ก็ดี! ฉันดีใจที่ได้กำจัดเธอไปพ้นๆ เสียที เอาของแล้วออกไปซะ! แต่ฉันจะบอกอะไรให้รู้ไว้นะ ว่าเธอจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตที่ย้ายออกจากห้องนี้" ประธานหอรู้สึกกังวลกับคำขู่นี้มาก แต่เมื่อชีวิตเธอกลับไปเหมือนเดิม มีเรื่องเรียนและกิจกรรมต่างๆ เข้ามา ไม่นานเธอก็ลืมเรื่องของมาร์ธา จากนั้นก็ไม่มีใครย้ายมาอยู่กับเธออีกเลย
เมื่ออยู่คนเดียวเธอจึงเริ่มเดินเข้าไปในห้องที่นักศึกษาคนอื่นกำลังจัดปาร์ตี้อยู่ แล้วไปนั่งกลางวงเงียบๆ ให้บรรยากาศอึมครึมจนทุกคนค่อยๆ ลุกหนี พอทุกคนดับไฟเข้านอนมาร์ธาก็จะเดินไปเยี่ยมทีละห้อง แล้วจ้องนักศึกษาในห้องเฉยๆ ไม่พูดอะไรซักคำ และเมื่อทุกคนกำลังหลับสนิทเธอก็จะเดินไปเปิดปิดประตูแต่ละห้องให้คนอื่นสะดุ้งตื่นก่อนที่จะวิ่งหายไป
เย็นวันหนึ่งหลังจากที่มาร์ธาไม่เข้าเรียนและไม่ลงมาทานอาหารเลยทั้งวัน ประธานหอจึงสังหรณ์ใจไม่ดี แต่เมื่อเธอขึ้นไปถึงห้องของมาร์ธา เธอก็เห็นเลือดนองออกมาจากใต้ประตูห้อง เมื่อประธานหอเปิดประตูเข้าไปเธอก็กรีดร้องและเป็นลม สาวๆ คนอื่นในหอที่ได้ยินเสียงจึงตามมาดูและพบว่า มาร์ธานอนอยู่กลางพื้นห้องโดยใส่ชุดเดรสสีแดงและห่มผ้าปูเตียงสีแดงของเธอ เธอเสียชีวิตจากการกรีดข้อมือตัวเอง
เรื่องราวของมาร์ธายังไม่หมดแค่นี้ หลังจากนั้นทุกวันครบรอบวันเสียชีวิตของเธอนักศึกษาในหอจะเห็นแสงสีแดงลอดออกมาจากใต้ประตูห้อง และเธอจะออกมาหลอกนักศึกษาที่นอนบนชั้น 4 ของหอแห่งนี้ แต่ปัจจุบันหอนี้ได้เปลี่ยนเป็นตึกคณะครุศาสตร์และจิตวิทยาแล้ว
นอร์เวย์
เดน วิท แดม
สมัยยังมีชีวิตอยู่ เธอเป็นคนรักของผู้การแห่งป้อมเฟรดริกสเตน หลังจากคนรักเสียชีวิตจากลูกปืนใหญ่ฝ่ายสวีเดนที่ยิงถล่มป้อมปราการแห่งนี้ เธอก็พยายามค้นหาร่างของคนรัก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีใครเจอ สุดท้ายเธอจึงฆ่าตัวตายโดยกระโดดลงมาจากกำแพงป้อม ผู้คนเล่าว่าสามารถพบเห็นเธอได้บนหอคอยสีขาวแห่งป้อมนี้ตอนเที่ยงคืนพอดี โดยเธอจะดับไฟทั้งป้อมปราการก่อนออกมากางแขนทักทายคนที่ผ่านไปมา
บราซิล
ดามา บรันก้า
เธอเป็นสาวน้อยที่เสียชีวิตขณะให้กำเนิดลูก เธอจะมาปรากฏตัวในชุดนอนยาว มีผิวสีซีด และไม่พูดอะไรนอกจากยืนเฉยๆ แต่ถ้าใครดวงดี (รึเปล่า) เธอจะย้อนภาพการเสียชีวิตของเธอขณะคลอดลูกให้ดู
โคลัมเบีย
ผีแม่ชี
ช่วงยุค 50 ที่โคลัมเบียยังอยู่ในสภาวะข้าวยากหมากแพง คนป่วยก็ล้นเมืองทั้งจากสงครามและโรคระบาด ที่โรงพยาบาลมีแม่ชีท่านหนึ่งผู้ทำงานพยาบาลแผนกนรีเวช ว่ากันว่าท่านทุ่มเทให้กับการทำงานมาก แม้กระทั่งเสียชีวิตไปแล้วก็ยังคงมาเดินตรวจตราความเรียบร้อยในแผนกอยู่เนืองๆ
ฝรั่งเศส
ฟรอนซเวซ เดอ ฟวา
เยอรมนี
มาเรีย เรนาตา วอน มอสโซ
ท่านเป็นแม่ชีที่ช่วยรักษาโรคให้ผู้อื่น โดยผสมสมุนไพรลงไปในอาหาร แต่ทางการกลับจับกุมท่านด้วยข้อหาวางยาในอาหารเพื่อสาปผู้อื่นและนำท่านไปประหารชีวิตหลังจากสอบสวนถึง 3 วัน ท่านถูกประหารโดยการตัดศีรษะ แต่เมื่อไม่สำเร็จจึงนำท่านไปเผาแทน
จนถึงปัจจุบันสามารถพบเห็นท่านเดินตามทางในเมืองเวิซบวร์กโดยถือช่อกุหลาบ พลางเด็ดกลีบดอกไม้เล่นขณะเดิน ภายหลังได้พิจารณากันใหม่ว่าท่านไม่ใช่ผู้ร้ายแต่เป็นผู้ใจบุญ และเปรียบเสมือนนักบุญมากกว่า
อินโดนีเซีย
ท่านหญิงโรโร คิดูล
เป็นยังไงกันบ้างคะ กับเรื่องราวของผีสาวในหลายๆ ประเทศ ต้องบอกเลยว่าหายากมากๆ และส่วนมากที่เจอก็จะเล่าแต่ว่ามาปรากฏตัวยังไงที่ไหน แต่ไม่ค่อยมีรายละเอียดว่าสมัยยังมีชีวิตอยู่เป็นใครและทำไมถึงเสียชีวิต
ส่วนผีสุภาพสตรีสีขาวหรือ White Lady นั้นถือเป็นผีสาวที่พบบ่อยที่สุดในโลกตะวันตก โดยแต่ละที่นั้นเป็นคนละคนกัน แต่มีลักษณะเหมือนกันคือมีร่างสีขาวมุก ดูโปร่งแสง และมักแต่งกายด้วยชุดสีขาว ชุดเจ้าสาว หรือชุดนอน เพราะยิ่งเป็นวิญญาณจากสมัยที่ใส่ชุดกระ โปรงพองๆ ชุดเวลาอยู่บ้านก็มักเป็นสีขาวอยู่แล้ว ทำให้ดูเหมือนกันไปหมดค่ะ แต่ถ้ายุคใหม่หน่อยก็จะมีหลากสีมากขึ้นอย่างชุดแดง และนอกจากนี้ก็มีชุดน้ำเงิน ชุดน้ำตาล แตกต่างกันไปค่ะ ^^
พี่พิซซ่า เป็นคนกลัวผีมากถึงมากที่สุด กว่าจะหาข้อมูลได้แทบกัดลิ้นตัวเองไปหลายรอบ เพราะบางเว็บเปิดมาก็เป็นภาพน่าตกใจ T_T แต่เพื่อน้องๆ ต้องทำได้ค่ะ 555
หมายเหตุ ภาพประกอบเหล่านี้เป็นภาพเขียน ภาพจากสถานที่ที่พบ หรือภาพสถานที่เกิดเหตุที่มีทั้งแบบธรรมชาติและแบบตกแต่งตามจินตนาการของเจ้าของภาพ ไม่มีภาพถ่ายติดวิญญาณจริงๆ นะคะ ไม่ต้องกลัว
TWITTER: @PiZZaDekD
ข้อมูลและภาพประกอบ
en.wikipedia.org, www.flickr.com
www.hotels-europe.com, www.tripadvisor.com
michpics.wordpress.com, blog.al.com
www.photosight.org, miseriasparticulares.blogspot.com
www.tumblr.com, www.lessing-photo.com
www.asiafinest.com, www.layoutsparks.com
43 ความคิดเห็น
แต่อีกใจก็ไม่อยากเจออ่ะ QAQ
รู้สึกว่าแม่นาคน่ากลัวกว่านะ
PS. โรงแรมสมุทราบีชหาดูในกูเกิ้ลไม่เห็นมีเลย T/\T
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 8 พฤษภาคม 2556 / 18:23
คู่หมั้นซวยสินะ
ปล. ท่านหญิงโรโร ดิคูไม่อยากเจอที่สุดแล้ว เพราะว่า...
เราจะไม่ได้ใส่เสื้อสีเขียวน่ะเซ่ T[]T ดันชอบใส่สีนี้ซะด้วย