เชื่อว่าน้องๆ ชาว Dek-D.com ทุกคนย่อมชอบอ่านการ์ตูนกันเป็นงานอดิเรกอยู่แล้วแน่ๆ และการ์ตูนที่ยอดฮิตติดอันดับวัยรุ่นไทยน่าจะไม่พ้นการ์ตูนสยองขวัญ และหนึ่งในนักเขียนการ์ตูนสยองที่มีชื่อเสียงมากที่สุด น่าจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก จุนจิ อิโต้ นักเขียนการ์ตูนชาวญี่ปุ่นที่ทุกคนน่าจะร้อง อ๋อ! เมื่อเอ่ยชื่อเขาออกมา สำหรับน้องๆ คนไหนที่ยังไม่รู้จัก หรือรู้จักแล้ว แต่อยากรู้จักเพิ่ม พี่นิทาน จะมาเล่าให้ฟังค่ะ
Photo credit : http://cdn.pastemagazine.com
จุนจิ อิโต้ (หรือ อิโต้ จุนจิ -ตามภาษาญี่ปุ่น) เป็นนักเขียนการ์ตูนชาวญี่ปุ่น เกิดเมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม 1963 เมื่อครั้งยังเด็กเขาได้รับแรงบันดาลใจมาจากภาพวาดของพี่สาวเขา รวมไปถึงผลงานของศิลปินที่ชื่อ คาซึโอะ อุเมสึ (Kazuo Umezu) นักเขียนและนักวาดการ์ตูนสยองขวัญชื่อดังของญี่ปุ่น จึงเป็นจุดเริ่มต้นให้เขาเริ่มวาดการ์ตูนตั้งแต่นั้นมา จนกระทั่งปี 1987 จุนจิ อิโต้ได้ส่งผลงานที่ชื่อ Gekkan Halloween เข้าประกวดงานของคาซึโอะ อุเมสึ (Kazuo Umezu Prize) และได้รับรางวัลชมเชย โดย คาซึโอะ อุเมสึ ก็เป็นหนึ่งในกรรมการตัดสินในครั้งนี้ด้วย
Photo credit : http://en.rocketnews24.com/
ผลงานการ์ตูนส่วนใหญ่ของจุนจิ อิโต้จะเขียนเรื่องราวออกแนวตัวละครมีปัญหาทางสภาวะอารมณ์ หรืออาการย้ำคิดย้ำทำ บางทีก็พูดถึงเรื่องปัญหาสังคม สัตว์ประหลาด หรือความตาย (น่าจะเป็นธรรมดาของการ์ตูนสยองแฮะ) ตัวละครที่เขาเขียนส่วนใหญ่มักจะเป็นเหยื่อของเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆ ที่น่ากลัว หรือไม่ก็เป็นตัวร้ายที่สร้างเรื่องวุ่นๆ สยองๆ ขึ้นมาเองทั้งหมดเลยก็ได้ น้องๆ หลายคนน่าจะเคยอ่านหนังสือการ์ตูนของอิโต้ จุนจิมาบ้าง วันนี้เราจะมาพูดถึงหนังสือการ์ตูนที่เด่นๆ ดังๆ ของเขากันค่ะ
Photo credit : http://a5.files.xovain.com/
1. ก้นหอยมรณะ (Uzumaki)
ก้นหอยมรณะจะเป็นการ์ตูนเรื่องยาวที่มีหลายตอนย่อยๆ แต่ต่อกันจนจบ 2 เล่ม โดยเคยเขียนให้กับหนังสือการ์ตูนรายสัปดาห์มาก่อน จนกระทั่งได้รวมเล่มเมื่อปี 1998 - 1999 และได้แปลเป็นภาษาอังกฤษเมื่อปี 2000
การ์ตูนเรื่องก้นหอยมรณะนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเมืองหนึ่งในญี่ปุ่นที่ต้องคำสาปจากรูปทรงก้นหอยมรณะ ทำให้คนและทุกๆ อย่างในเมืองต้องมีรูปร่างหรือการกระทำแปลกๆ ที่เป็นรูปหรือลักษณะของก้นหอยนั่นเอง โดยในเรื่องจะมีตัวเอกอยู่ 2 คน คือพระเอกกับนางเอกที่ช่วยกันต่อสู้เพื่อหลีกหนีคำสาปก้นหอยลึกลับนี้อย่างสุดชีวิต การ์ตูนเรื่องนี้ได้รับกระแสตอบรับที่ดีมากและภายหลังได้ถูกนำโครงเรื่องส่วนหนึ่งไปสร้างเป็นเกมของ WonderSwan (เป็นเครื่องเล่นเกมที่คล้ายๆ กับเกมบอยค่ะ) และได้ถูกนำมาสร้างเป็นหนังของญี่ปุ่นที่มีชื่อว่า Uzumaki ด้วยค่ะ
ใครที่เคยอ่านหรือเห็นภาพมาแล้วจะรู้ดีว่าเอกลักษณ์ที่โดดเด่นของจุนจิ อิโต้ นั้นคือภาพวาดสวยๆ แบบสยองขวัญ ที่เก็บรายละเอียดได้สุดยอดมาก และแค่สยองขวัญอย่างเดียวไม่พอ ยังแปลกสุดๆ ชวนให้คนอ่านสงสัยไปอีกว่าต้องเป็นคนยังไงเนี่ยถึงคิดและวาดได้ออกมาน่ากลัวและน่าขนลุกได้ขนาดนี้ จุนจิ อิโต้มักจะชอบเล่นความสยองแปลกๆ กับส่วนต่างๆ บนร่างกายของมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นผม ใบหน้า ปาก หู ลิ้น แขน ขา อะไรก็ตามที่วาดได้ จุนจิ อิโต้สามารถวาดให้แปลกและขนลุกได้หมดแน่นอนค่ะ
Photo credit : http://www.deculture.es
2. ปลามรณะ (Gyo หรือ Gyo Ugomeku Bukimi)
น่าจะเรียกได้ว่าเป็นการ์ตูนที่น่ากลัว สยอง และน่าแหวะที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลยค่ะ แต่ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าไม่ดีนะคะ ปลามรณะเป็นหนึ่งในหนังสือการ์ตูนสยองขวัญที่อยากแนะนำให้น้องๆ อ่านกัน เพราะมันสนุกมากกก โดยเรื่องราวจะเกี่ยวกับคู่รักหนุ่มสาวที่ชวนกันไปเที่ยวที่บ้านพักตากอากาศติดทะเล แต่วันนึงนางเอกก็บ่นขึ้นมาว่าได้กลิ่นอะไรเหม็นๆ ตลอดเวลา เป็นกลิ่นเหม็นคาวเหมือนซากปลาเน่า และหลังจากนั้นทั้งสองก็ได้ค้นพบสิ่งสยองขวัญที่ขึ้นมาจากทะเลลึก และไม่ได้ขึ้นมาแค่ตัวเดียวเท่านั้น มากันเป็นฝูงและแพร่ไปทั้งประเทศเลยค่ะ
เจ้าตัวที่ว่านี้คือปลาแปลกๆ ที่มีขาเดินได้ แถมปลาเหล่านี้เป็นปลาที่ตายไปแล้ว เน่าเปื่อยส่งกลิ่นเหม็นไปทั่ว ภายหลังได้ทราบว่าขาที่เดินได้นั้นเป็นเครื่องกลที่ใครก็ไม่รู้เคยสร้างไว้ในสมัยโบราณ และก็แพร่หลายมาเกาะศพปลาทั้งหลาย ที่แแย่ที่สุดคือมันมาเกาะมนุษย์ด้วย เรื่องราวชวนสยองเริ่มขึ้นก็ตรงนี้นี่แหละค่ะ ปลามรณะเขียนออกมา 2 เล่มจบออกมาเมื่อปี 2001 - 2002 และได้ถูกแปลเป็นภาษาอังกฤษเมื่อปี 2003 นอกจากนั้นในปี 2011 การ์ตูนเรื่องนี้ถูกนำมาสร้างเป็นแอนิเมชั่น โดยบริษัท Ufotable ของญี่ปุ่น และออกฉายเมื่อปี 2012 ที่ผ่านมา ซึ่งในแอนิเมชั่นจะมีการปรับเปลี่ยนเนื้อเรื่องและตัวละครเล็กน้อย คือตัวเอกจากในการ์ตูนที่เป็นนางเอก จะกลายเป็นพระเอกแทน
Photo credit : http://i10.mangareader.net/
3. Black Paradox
เป็นเรื่องราวของคน 4 คนที่เจอกันในเว็บไซต์ประหลาดแห่งหนึ่ง และนัดกันมาเจอกันเพื่อที่จะทำการฆ่าตัวตายหมู่กัน โดย 4 คนนี้มีเหตุผลส่วนตัวที่อยากฆ่าตัวตาย แต่เมื่อมาเจอกันก็มีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นจึงทำให้พวกเขาฆ่าตัวตายกันไม่สำเร็จ แต่กลับพบเจอเรื่องแปลกๆ ขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็นการค้นพบว่าในโลกนี้ยังมีตัวตนอีกคนหนึ่งของพวกเขา ซึ่งเรื่องแปลกๆ เหล่านี้เป็นสิ่งที่นำพาพวกเขาไปเจอทางเข้าประหลาดที่ทำให้ไปโผล่ในอีกมิติหนึ่ง หนังสือการ์ตูนเป็นเรื่องยาวหนึ่งเล่มจบ เนื้อหายังคงแปลกประหลาดโดนใจคนรักการ์ตูนสยองลึกลับเช่นเคยค่ะ
Photo credit : https://36.media.tumblr.com
4. โทมิเอะ (Tomie)
โทมิเอะ เป็นอีกเรื่องที่คนมักจะนึกถึงเป็นอันดับแรกเมื่อพูดถึงการ์ตูนของจุนจิ อิโต้ โดยโทมิเอะเป็นเรื่องที่อยู่ในซีรีส์ของการ์ตูนสยอง และเป็นตัวละครที่เด่นที่สุดของเขาเลยก็ว่าได้ โดยโทมิเอะจะเป็นหญิงสาวหน้าตาสวย มีเสน่ห์ที่ทุกคนที่พบเจอจะต้องหลงใหลและตกหลุมรักหัวปักหัวปำ แต่ด้วยความเอาแต่ใจ หยิ่งผยองของเธอนั้นทำให้ทุกคนที่รักเธอรู้สึกทั้งรักทั้งเกลียดและอยากจะฆ่าเธอทิ้ง และถึงแม้ว่าโทมิเอะจะตายได้โดยการฆ่า แต่ถ้าได้ฆ่าเธอแล้ว เธอจะเกิดออกมาเรื่อยๆ ตามแผลของเธอ เธอจะแตกตัวออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าและร่างแยกของเธอก็มักจะทะเลาะกันเพื่อชิงดีชิงเด่นกัน และก็จะตามหลอกหลอนชายหนุ่มหรือคนที่ตกหลุมรักเธอให้ฆ่าเธอครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่มีวันสิ้นสุด จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครรู้ว่าโทมิเอะเป็นใครกันแน่ ทำไมเธอถึงได้มีเสน่ห์อันลึกลับ ฆ่าไม่ตาย และความสยดสยองอันน่ากลัวที่ไม่มีวันเลือนแบบนี้
Photo credit : http://a.mhcdn.net/store/manga/
5. ดาวมรณะ เรมิน่า (Hellstar Remina)
เรื่องนี้ถือว่าเป็นการ์ตูนเรื่องเกือบๆ ล่าสุด ที่จุนจิ อิโต้เพิ่งเขียนออกมาเมื่อปีสองปีที่ผ่านมาเลยค่ะ เนื้อหามีความลึกลับประหลาด หดหู่และสนุกในเวลาเดียวกัน โดยเนื้อเรื่องจะเกี่ยวกับสาวน้อยคนหนึ่งที่มีชื่อว่า เรมิน่า บังเอิญว่าพ่อของเธอเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่เพิ่งค้นพบดาวดวงใหม่ พ่อเลยเอาชื่อของเธอไปตั้งชื่อดาวดวงนี้ ทำให้เธอโด่งดังขึ้นมา แต่ทว่าเจ้าดาวเรมิน่าดวงนี้ เป็นดาวปีศาจที่เขมือบทุกสิ่งรอบๆ ตัวมัน ไม่ว่าจะเป็นดาวไหนๆ ก็โดนดาวเรมิน่าเขมือบไปซะเกลี้ยง จนในที่สุดเมื่อดาวเรมิน่ามาใกล้โลก ผู้คนก็เริ่มปั่นป่วนจากเหตุการณ์แปลกๆ จากดาวดวงนี้ จึงทำให้เกิดอุปทานหมู่ที่ทุกคนพากันสาปแช่งสาวน้อยเรมิน่าที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับดาวปีศาจนั้นเลย การ์ตูนเรื่องนี้สะท้อนถึงอะไรหลายๆ อย่างในสังคม และความเป็นมนุษย์ (ซึ่งความจริงการ์ตูนของจุนจิ อิโต้ก็สะท้อนและให้แง่คิดได้ทุกเรื่องค่ะ) และการเอาตัวรอดของมนุษย์ค่ะ
เชื่อว่าน้องๆ ที่เป็นแฟนการ์ตูนของจุนจิ อิโต้น่าจะเคยอ่านมาเกือบหมดแล้วนะคะ ส่วนพี่เองก็อ่านมาหมดแล้วเช่นกัน เรื่องบางเรื่องก็นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าทำไมคนเขียนถึงคิดได้ขนาดนี้ ล้ำมากจริงๆ แถมยังสยองน่าขนลุกอีกต่างหาก พูดแล้ววันนี้ก็กลับไปหามาอ่านอีกรอบดีกว่า
ข้อมูลจาก
https://en.wikipedia.org/wiki/Junji_Ito
22 ความคิดเห็น
รู้จักค่ะ แต่ไม่เคยอ่าน
เคยอ่านหมดแล้ววว
ชอบบบ แบบสยองๆ
ก้นหอยเนี่ยแหละ สุดยอดจริงๆ
Uzumaki เหรอ แบบมังงะเคยผ่านๆ ตา แต่เคยดูแบบหนัง คือ ถึงขนาดต้องกลืนน้ำลาย ดูมาตั้งนานละ และไม่คิดจะกลับไปดูอีก ดูแล้วทำให้รู้สึกหม่นหมองมาก ถึงเนื้อเรื่องจะแปลกแหวกแนวดีก็เถอะแต่ดูรอบเดียวก็พอ บรรยากาศในเรื่อง แนวเรื่อง สุดๆ
หนูอ่านปลามรณะ สยองมาก
โทมิเอะ ก็ถูกนำมาทำเป็นภาพยนตร์ด้วยนะครับ คนแคสหานักแสดงที่มาเป็นโทมิเอะได้เหมือนจนน่ากลัว (แต่ดูแล้วก็ฟินนนนนนนน...มาก)
เป็นแฟนคลับอาจารย์จุนจิ อิโต้ตั้งแต่เด็กค่ะ
ตอนนี้ยังติดตามผลงานของอาจารย์อยู่เรื่อยๆเลยค่ะ
อ่านมาทั้ง 5 เรื่องแล้วว แต่ชอบโทมิเอะสุดค่ะ นางสวยดี 555
He is my Idolค่ะ
ชอบผลงานของอาจารย์มวากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อ่านมาหมดแล้วค่ะ
บอกเลยว่าการ์ตูนสยองขวัญ
ให้ความรู้และแง่คิดกับเรามากเลย
เพื่อนเราชอบด่าว่าอ่านการ์ตูนสยองเหมือนพวกโรคจิต
คือ....ไม่อยากให้คิดแบบนั้นนะ จริงๆมันมีสาระเหมือนกัน
อ่านก้นหอย กับ ปลามรณะ ทำให้ตอนนี้เรากลายเป็นคน กล้วปลาสดๆ กับ หอยทาก มาก เขียนได้ผังใจเรามาก แต่ก็ชอบอ่าน สนุกมาก
อยากอ่านอะ ไม่เคยอ่านเลย หาซื้อที่ไหนได้
ชอบมากเลยค่ะของอาจารย์เนี่ยตอนแรกที่จะอ่านเห็นสยองๆดีเลยซื้อมาแต่พออ่านแล้วติดใจเลยทั้งเนื้อเรื่องแล้วก็ลายเส้นที่เก่าๆแบบไม่เหมือนใครก็ยิ่งติด ถึงบางภาพจะสยองไปหน่อยก็เลยหาซื้อผลงานทุกเรื่องของอาจารย์มาเก็บไว้เรียบร้อยแล้ว
ชอบทุกเรื่องแล้วก็สนุกทุกเรื่องค่ะรับประกันคนที่ชอบอ่านแนวสยองขวัญต้องชอบแน่ๆ
เราเริ่มอ่าน ตอน ป.2 ค่ะ คล้ายๆแบบเม้นแรกเลยค่ะ5555 เจอหนังสือของพี่ในชั้นพอดีแบบเก่ามากกกกก หลายปีแล้วเออเบื่ออ่านนิทานเพื่อนรัก มาอ่านการ์ตูนช่องๆบ้างดีกว่า(ตอนนั้นไม่รู้ว่าเรียกว่า มังงะ) เล่มแรกคือปลามรณะ ต่อ ด้วยก้นหอย รู้สึกอารมณ์แบบไข้หัวโกร๋นในละครเลยค่ะ5555 กลัวจนไม่กล้าให้อาหารปลาทองที่บ้านกลัวมันมีขา TT เรากลัวมากขนาดเอา นส ไปซ่อนเลย กลับมาอ่านตอน ม.2 เทอมปลาย เป็นติ่งเต็มตัวแบบงอมแงมเลยค่ะ รู้สึกขอบคุณไข้หัวโกร๋นครั้งนั้นจริงๆ55555555555
ชอบมากค่ะ ลายเส้นดูหลอนดี
แปลกแหวกแนวไม่เหมือนเรื่องไหนด้วย อาจารย์วาดได้สุดยอด
Junji Ito หนูนึกถึงห้องเรียนหลอมละลายอ่ะ