สวัสดีจ้าน้องๆ ชาว Dek-D ทุกคน เชื่อว่าหลายคนคงเคยได้อ่านเรื่องเล่าประสบการณ์ของเด็กไทยที่ได้ไปเรียนต่อนอกประเทศกันบ้างใช่ไหมล่ะ แต่วันนี้ พี่เฟิร์น กับ พี่ก้าง จะเอาประสบการณ์อีกมุมมองนึงมาให้อ่านกัน! เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของลูกครึ่งญี่ปุ่นไทยที่ได้มาเรียนแลกเปลี่ยนที่ไทย มุมมองและประสบการณ์ของเขาที่ได้จากประเทศไทยจะเป็นยังไงกันนะ ลองอ่านกันเลยจ้า (สัมภาษณ์เป็นภาษาญี่ปุ่นแล้วแปล+เรียบเรียงมาให้อ่านกันนะ)
สวัสดีค่ะ เราชื่อซาซาโมโตะ มิกะ เกิดวันที่ 4 ธันวาคม ค.ศ. 1996 เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น - ไทย ที่สามารถพูดภาษาญี่ปุ่น (อันนี้แน่นอนอยู่แล้ว) ภาษาอังกฤษและภาษาไทยได้ค่ะ เราเป็นคนชอบเวลาที่ทำให้ผู้อื่นมีรอยยิ้มและสนุกสนานมากๆ งานอดิเรกของเราคือเล่นกีตาร์กับเต้น เพลงไทยเราก็ร้องได้นะ โดยเฉพาะเพลงของ KAMIKAZE แล้วก็เพลง "เธอยัง" ของวงโปเตโต้ ส่วนที่เราชอบเป็นพิเศษเลยก็คือ คุณไอซ์ ศรัณยูค่ะ! (เขิน)
เราเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยบุงเคียว วิทยาเขตโชนัน ก่อนหน้านี้เราเคยอยู่ที่จังหวัดเชียงราย 1 ปี และก็ได้กลับมาแลกเปลี่ยนระยะสั้นที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จังหวัดภูเก็ต เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมานี่เอง
วิชาเอกของเราคือการท่องเที่ยวระหว่างประเทศ ตอนนี้กำลังเรียนการท่องเที่ยวและการบริการของสายการบินค่ะ ที่เราเลือกมาเรียนที่มหาวิทยาสงขลานครินทร์ก็เพราะเมื่อก่อนเคยคิดอยากจะเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่ไทยอยู่แล้ว ประจวบเหมาะกับที่ทางมหาวิทยาลัยที่ญี่ปุ่นและมหาวิทยาลัยที่ไทยเป็นเครือข่ายเดียวกันด้วย เลยเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้มาค่ะ ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดนั้น เป็นเงินเก็บจากการทำงานพิเศษที่ทำที่ญี่ปุ่น อาจจะมีขอพ่อแม่บ้าง แต่แทบทั้งหมดก็เป็นเงินเก็บเรานะ (หัวเราะ)
ในส่วนของการเรียนที่ไทยนั้น ต้องบอกเลยว่าชั่วโมงเรียนที่ไทยนั้นสนุกกว่าที่ญี่ปุ่นมาก แต่ติดตรงที่การบ้านเยอะ และข้อสอบก็มีเนื้อหากว้างไปนิดนะ (หัวเราะ) เราชอบเรียนวิชาภาษาอังกฤษมาก พอมาเรียนที่นี่ส่วนใหญ่ก็จะใช้ภาษาอังกฤษเป็นสื่อกลางเหมือนกับตอนที่อยู่ที่ญี่ปุ่นค่ะ ก็มีพูดญี่ปุ่นกับเพื่อนคนญี่ปุ่นและเพื่อนคนไทยที่สามารถพูดญี่ปุ่นบ้าง แต่ก็จะใช้ภาษาอังกฤษซะส่วนใหญ่ล่ะนะ
ถ้าจะถามถึงวิชาที่ไม่ชอบนั้น เราไม่มีวิชาที่ไม่ชอบเป็นพิเศษหรอกค่ะ เพราะเราพยายามคิดว่าการที่เราไม่ชอบวิชานี้มันจะทำให้ตัวเราไม่พัฒนานะ ถ้าเราทำใจยอมรับมันได้ ทุกอย่างก็จะดีขึ้นมากกว่าเก่าเลยค่ะ
เพราะก่อนหน้านี้เคยอยู่ที่จังหวัดเชียงรายจังหวัดที่รายล้อมไปด้วยธรรมชาติและภูเขา พอได้มาอยู่ภูเก็ตก็เลยคิดว่าที่นี่ร้อนจังนะ (หัวเราะ) แต่ความร้อนก็ถูกลืมไปเพราะทะเลที่ภูเก็ตก็สวยมากๆ สวยจนทะเลที่ญี่ปุ่นสู้ไม่ได้เลยล่ะ ส่วนปัญหาเรื่องการใช้ชีวิตก็คงจะเป็นเรื่องการเดินทางล่ะมั้งคะ เพราะที่ญี่ปุ่น เวลาไปไหนมาไหนก็จะเดินทางด้วยรถไฟซึ่งสะดวกสบายมากๆ เราเลยไม่ชอบที่เวลาที่อยากไปไหนแล้วไปไม่ได้ดั่งใจคิด บางทีก็นึกอิจฉาเพื่อนๆ ที่มีมอเตอร์ไซค์อยู่เหมือนกัน (หัวเราะ)
ในส่วนของอาหารนี่ไม่ต้องพูดถึง อาหารที่เราชอบที่สุดก็ต้องเป็นอาหารไทยอยู่แล้ว โดยเฉพาะส้มตำกับผัดไทยนี่ชอบมากๆ เลย
ส่วนเรื่องที่แอบสงสัยนิดหน่อยก็คงจะเป็นเรื่องที่ แม้ระยะทางจะห่างแค่ประมาณ 50 เมตรแต่ก็ยังขับมอเตอร์ไซค์กันนี่แหละ เพราะที่ญี่ปุ่นระยะประมาณนี้ส่วนใหญ่ก็จะนิยมเดินกันนะ สงสัยจริงๆ (หัวเราะ)
สิ่งที่ประทับใจที่สุดในการมาประเทศไทยครั้งนี้ก็คงจะเป็นการต้อนรับค่ะ โดยเฉพาะการต้อนรับของการบินไทยนี่ประทับใจมากๆ คอยดูแลเอาใจใส่เราด้วยรอยยิ้มตลอดเลย
เราก็ยังมีเรื่องที่อยากจะบอกคนไทยอยู่เหมือนกันนะ ว่าการที่เราแต่งตัวแบบนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ใช่ผู้หญิง เราไม่อยากให้คนไทยตัดสินคนแค่ภายนอก เพราะแค่เสื้อผ้าไม่สามารถตัดสินคนๆ หนึ่งได้ค่ะ เราอาจจะแต่งตัวเหมือนผู้ชายก็จริง แต่ความจริงแล้วเราเป็นผู้หญิงนะ (หัวเราะ)
สุดท้ายนี้อยากฝากบอกคนไทยทุกคนนะคะ ว่าพยายามอย่ามองคนแค่ภายนอก โดยเฉพาะยิ่งไม่ใช่ประเทศเดียวกันแล้ว สังคม วัฒนธรรมยิ่งต่างกันเข้าไปอีก ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เราก็ยังรักเมืองไทยที่มี ผู้คนที่คอยดูแลเอาใจใส่มากๆ และมีวัฒนธรรมหลากหลายแบบนี้มากค่ะ
นอกจากจะน่ารักแล้ว แนวคิดเรื่องการเรียนของเขาไม่ใช่เล่นๆ เลยนะเนี่ย ใครที่มีโอกาสได้เจอเพื่อนชาวต่างประเทศก็อย่าไปตีความเขาแค่ภายนอกนะ เพราะบางทีความไม่ชินและวัฒนธรรมต่างๆ ของเขาอาจไม่เหมือนของเรา อาจต้องใช้เวลาซักพักในการปรับตัวจ้า
14 ความคิดเห็น
ว่ายังไงดีอะ เธอเท่อะ แต่ก็น่ารักในเวลาเดียวกัน
สุดยอด
แจ๋วมากงับ
น่ารัก อยากมีนักเรียนแลกเปลี่ยนมัธยมปลายมาอยู่ในโรงเรียนเราจัง
น่ารักจังเลยค่ะ เป็นสาวมาดเท่สินะ มองยังไงก็ไม่เหมือนผู้ชาย อิอิ
ประโยคที่ว่า "คนไทยพยายามอย่ามองคนที่ภายนอก" โดนมากค่ะะะ เพราะเราเคยไปเที่ยวญี่ปุ่นนี่เขาแต่งตัวหลากหลายมาก(ถ้าไม่ไปทำงานอ่ะนะ - -) ยิ่งสวนสนุกนะ โอ้โห สีสันระเบิดเถิดเทิงมากค่ะ แพรวพราวเหลือเกิน สไตล์แต่ละคนนี่แหวกไม่เหมือนใคร แต่ก็ไม่มีใครสนใจ(จะมานินทา)กันเลยนะ เราชอบมาก ดูเพลินไม่เบื่อเลย แถมคอสเพลย์เป็นนู่นนี่นั่นเยอะมาก น่ารักสุดๆ นี่ก็ไปขอถ่ายรูปหลายคนเลย 555
นี่แหล่ะนะเหตุผลที่เราอยากมีโอกาสไปเรียนญี่ปุ่นบ้าง อยากเปิดโลกทัศน์ใหม่ๆ อยากเจอคนหลากหลายที่บางทีก็หาไม่ได้ในประเทศไทย
#จากใจเด็กศิลป์-ญี่ปุ่น
คนญี่ปุ่นผู้หญิงผู้ชายหน้าคล้ายๆกันนะเราว่า เพราะหน้าแต่ละคนจะใสมาก
สาเหตุที่แม้จะระยะทางสั้น ๆ คนยังใช้รถเดินทางไปคงเป็นเพราะอากาศที่ไทยมั้งคะ
เพราะว่ามันร้อนมาก 55555
ปล. เราชอบญี่ปุ่นมากเลยค่ะ >_< ว่าแต่พี่มีเฟสมั้ยคะ 555555555 อยากหาคนปรึกษาเรื่องภาษาม๊ากมาก
ก็หน้าออกจะหล่อขนาดนั้น ไม่ให้คิดได้ไง
น่ารักมากก คาวาอิ้สุดๆ ฮือออ น่ารักกก
เราชอบการอธิบายแบบเล่าเรื่องของเธอดีนะ มันดูน่ารักดีอ่ะ จริงๆแล้วเราก็แต่งตัวคล้ายๆเธอนะ บางวันอาจจะดูผู้หญิงๆหน่อย มันก็แล้วแต่คนจะมองอ่ะ อย่าไปสนใจอะไรมากเลยนะ เพราะรสนิยมคนเรามันไม่เหมือนกัน บางคนอาจติดตากับภาพนี้จนชินเลยคิดว่าผู้หญิงทุกคนที่แต่งตัวแบบนี้ก็เป็นทอมเหมือนกันหมด ยังไงก็แย่าคิดมากนะ และขอบคุณที่มาเล่าสู่กันฟัง ทางที่ดีเธอน่าจะทิ้งไอจี หรือเฟสบุ๊คให้เราได้ติดตามบ้างนะ ( ยิ้ม ) อยากจะรู้จักเธอมากกว่านี้ เพราะส่วนตัวแล้วเราก็ชอบประเทศญี่ปุ่นเหมือนกัน ที่นั่นดูแบบมีระเบียบและจริงจัง มีการทำงานแบบเป็นทีมเวิร์ก ( เท่าที่เราทราบอ่ะนะ ) คนที่นั่นค่อนข้างมีมารยาท แต่คนไทยก็มี ซึ่งแล้วแต่คนอ่ะ ยังไงก็สู้ๆนะ นี่เฟซบุ๊คเรานะเผื่อเธอจะเข้ามาอ่านคอมเม้น chinjungpor
Thank you for reading about my article.
https://www.facebook.com/mika.sasamoto.12
https://www.instagram.com/km124_tg/