เปิดเทอมใหม่! จะเป็นยังไงเมื่อคุณยายเกาหลีวัย 70 มาเข้าเรียนชั้น ป.1

 
 7 ที่สุดการประดับไฟคริสต์มาสที่โตเกียว ใครจะไปญี่ปุ่นห้ามพลาด! (สวยมาก)
 
       สวัสดีค่ะน้องๆ ชาว Dek-D.com ... ยินดีต้อนรับกลับสู่การเปิดเทอมของน้องๆ วัยประถมและมัธยมกัน ขอให้เทอมนี้เป็นเทอมที่ดีและได้เกรดสูงๆ กันทุกคนเลยนะ ^^ ว่าแต่น้องๆ ยังจำวันแรกที่เราไปโรงเรียนได้มั้ยคะ? พี่เป้ นี่ต้องย้อนนึกไปนานมากกกกสมัยอนุบาล 3 เลยทีเดียว จำได้ว่าตอนพักกลางวันจะชอบกินสายไหมมากๆ สมัยนั้นขายชิ้นละ 1 บาท

       วันก่อนมีโอกาสได้ดูรายการทางช่อง EBS Documentary ของเกาหลี ที่จะเน้นสารคดีแนวการศึกษา มีเรื่องน่าสนใจเยอะมาก กดไปจนเจอตอนที่ชื่อว่า 할머니는 1학년 แปลเป็นไทยก็คือ คุณยาย ป.1 โดยเป็นการให้คุณยาย 5 ท่านที่ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ กลับเข้ามาเรียน ป.1!! โอ้โห จะเป็นยังไง บอกเลยว่าดูแล้วอบอุ่นหัวใจมากๆ ค่ะ
 



ณ โรงเรียนประถมคึมซอ ณ เมืองซันช่อง อยู่ทางใต้ของประเทศเกาหลีใต้



ที่นี่เป็นโรงเรียนประถม และวันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมค่ะ




วันแรกของภาคเรียน จะมีพิธีคล้ายๆ ปฐมนิเทศสำหรับนักเรียน ป.1 เข้าใหม่




เด็กน้อย ป.1 มาพร้อมกันในตอนเช้า บางคนร้องไห้ลั่นเพราะต้องจากพ่อแม่


แต่ที่พิเศษคือ ... ไม่ได้มีแต่เด็กน้อยวัย 6-7 ขวบเท่านั้น
แต่พิธีปฐมนิเทศวันนี้พิเศษมากๆ เพราะมีนักเรียน ป.1 อีก 5 คนที่จะมาเป็นนักเรียนใหม่!



นี่คือคุณยาย 5 ท่านที่อาศัยอยู่ในเมืองนี้ตั้งแต่เกิด อายุเฉลี่ยคือ 70 ปี
โดยทั้งหมดไม่เคยไปโรงเรียนหรือเรียนหนังสือ แต่วันนี้คุณยายทั้งห้ามีโอกาสกลับมาเรียน!




ครูใหญ่กล่าวต้อนรับนักเรียนใหม่ที่เข้ามาเรียนในภาคการศึกษานี้
(คุณยายทรงผมเดียวกันทุกคนเลยนะเนี่ย)




ส่วนน้องคนนี้ อารมณ์เหมือนประธานนักเรียนมาพูดต้อนรับรุ่นน้องนั่นไง




กระดาษที่น้องประธานนักเรียนพูดนั้น มีใจความประมาณว่า
ขอแสดงความยินดีกับการเข้าศึกษาของบรรดาคุณยาย
ตอนที่หนูอยู่ ป.1 หนูฝึกอ่านฝึกเขียนตัวหนังสือโดยที่ตอนนั้นก็ยังอ่านไม่ออก
แต่ได้คุณครูช่วยสอน ในที่สุดก็เข้าใจและอ่านออกเสียงได้
และพอหนูเริ่มอ่านออกเขียนได้ ก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองก็ฉลาดขึ้น
หากคุณยายรู้สึกว่ามันยาก ก็อย่าเพิ่งท้อ ฝึกฝนเรื่อยๆ ก็จะเก่งขึ้นได้
พวกเราจะคอยเป็นกำลังใจให้คุณยายเสมอ!




ทำเอาคุณยายแอบซึ้ง น้ำตาไหลเลย T^T



ผ่านวันปฐมนิเทศไปแล้ว วันต่อมาที่ต้องไปเรียน ตื่นมาก็ต้องจัดกระเป๋า



นึกถึงสมัยเราตอนเป็นเด็กๆ เลยนะเนี่ย




ลูกชายคุณยายก็มาช่วยจัดกระเป๋าด้วยอีกแรง คุณยายตื่นเต้นมาก เมื่อคืนนอนไม่หลับเลย
คุณยายบอกว่า คุณยายเกิดมาในสมัยสงครามเกาหลี ซึ่งลำบากมาก
อย่าว่าแต่เรียนหนังสือเลย หน้าประตูโรงเรียนยังแทบไม่เคยได้ก้าวเข้าไป




นี่เป็นครั้งแรกในรอบเกือบ 70 ปีที่ได้สะพายกระเป๋าไปโรงเรียน




ลูกชายบอกว่า ตอนเด็กๆ แม่เดินมาส่งแถวโรงเรียน แต่วันนี้กลับกันซะแล้ว
เพราะลูกชายต้องเป็นคนพาแม่เดินไปส่งที่หน้าโรงเรียน ^^ 


ตัดภาพมาที่คุณยายอีก 2 ท่านที่บ้านอยู่ใกล้กัน เลยจะไปโรงเรียนพร้อมกัน




โอ้วววว รถโรงเรียนมารับจ้า ย้อนวัยชัดๆ
 



ขึ้นรถมาก็เจอนักเรียนชั้นอื่นที่สูงกว่า เลยมีการทักทายว่า อ้าว รุ่นพี่มาแล้ว!



มาถึงหน้าโรงเรียน ก็เจอเพื่อนรุ่นเดียวกัน แวะเม้าท์มอยสักหน่อย (นี่มันเราชัดๆ)
โดยคุณยายคนซ้ายมือบอกว่า จริงๆ ก็ไม่ได้ตั้งใจจะมาเรียน แต่ลูกชายคะยั้นคะยอเลยลองมา
ปรากฎว่าก็น่าสนุกดี ในงานปฐมนิเทศเมื่อวันก่อนก็มีคนปรบมือให้เต็มเลย




นั่นไง เจอเพื่อนจ้า เดินเข้าโรงเรียนพร้อมกันเป็นแก๊งทั้ง 5 คน




บรรยากาศในห้องเรียนก็ประมาณนี้





มีคุณครูเตรียมตัวสอนหนังสือ จำกันได้มั้ยว่าตอน ป.1 เราเรียนอะไรกัน??
 



เริ่มกันจากภาษาเกาหลี 1-1 เลย ถ้าเทียบกับบ้านเราก็คงหนังสือที่มีมานี ชูใจ กล้า
เพราะคุณยายทั้ง 5 ท่านอ่านหนังสือไม่ออก เลยต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่กันเลย
 


คุณครูสอนอ่านเพลงเป็นคำๆ เพื่อฝึกการออกเสียง




บอกเลยว่าไม่ง่ายค่ะ ไหนจะพยัญชนะ สระ ตัวสะกด แอบนับถือในความพยายามเลย
เพราะคนเรายิ่งอายุเยอะ สมองก็จะเริ่มเสื่อมลงเรื่อยๆ ตามวัย
การต้องทำความเข้าใจอะไรสักอย่างหรือคิดอะไรเยอะๆ สำหรับคนวัยนี้ถือว่ายากเลยค่ะ




มีเด็กๆ มาแอบดูด้วยความตื่นเต้น เอ๊ ห้องนี้เค้าเรียนกันยังไงนะ
 



เด็กๆ ชั้น ป.5 แวะเข้ามาทักทายเหล่าคุณยายด้วยความตื่นเต้น




ส่วนคาบบ่าย มีพาออกไปเรียนรู้นอกห้องเรียน กับสวนสมุนไพรของโรงเรียน
ถ้าเทียบกับบ้านเรา ก็น่าจะเหมือนชั่วโมงปลูกพืชสวนครัวมั้ง อิอิ
 



คุณยายต่างก็แฮปปี้มากค่ะ เพราะล้วนแต่เป็นสมุนไพรที่รู้จักมาตั้งแต่เด็กๆ

 

คุณครูถึงกับบอกว่า การเรียนวิชานี้ กลายเป็นว่าเหล่าคุณยายกลายเป็นครูสอนแทนซะแล้ว


เลิกเรียนจ้า เดินกลับบ้านกันดีกว่า เย็นนี้แวะไปที่บ้านของคุณยายสักคน



คุณยายท่านนี้บอกว่า ที่โรงเรียนก็สนุกดี แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจที่ครูสอนเท่าไร




มาถึงบ้านคุณยายท่านหนึ่งในแก๊ง เพื่อมาช่วยกันทำการบ้าน
เห็นแล้วนึกถึงตัวเองสมัยเรียนที่ตอนเย็นไปรวมกันที่บ้านเพื่อนสักคน ฮ่าๆๆ




การบ้านบอกเลยว่าไม่ง่ายนะจ๊ะ คุณยายถึงกับกุมขมับ
เพราะเน้นฝึกอ่านฝึกเขียนซะส่วนใหญ่ คงเหมือนพวกเราตอนฝึกอ่านกอไก่
เหมือนสิ่งที่คุณยายรู้จักและพูดได้ในชีวิตประจำวัน กลายมาเป็นตัวหนังสือตรงหน้า




การบ้านวันนี้คือการฝึกเขียนชื่อและอ่านออกเสียงชื่อนักเรียนคนอื่นๆ นั่นเอง
 



อ่านไม่ออกก็ต้องช่วยๆ กัน สู้ๆ นะคะคุณยาย พวกหนูผ่านมาแล้ว (เอ๊ะ ยังไง)




มีการให้จำหน้านักเรียนแล้วทายชื่อด้วย เพื่อฝึกความจำค่ะ
เหมือนที่พวกเราเคยฝึกจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษจากภาพเลยเนาะ



งานท่องสูตรคูณก็มาจ้า ท่องเหมือนบ้านเราเด๊ะ 3 2 6 , 3 3 9 , 3 4 12 ก็ว่ากันไป


และลองมาถามคุณยายแต่ละท่านว่า คาดหวังอะไรจากการไปโรงเรียน?



คุณยายท่านนี้บอกว่า อยากเรียนคอมพิวเตอร์ ถ้าใช้เป็น จะขอให้ลูกซื้อให้
คุณยายจะเอามาเล่น Line หรือ Kakaotalk แน่ๆ เลยใช่มั้ยคะเนี่ย (แซว)
 



ส่วนคุณยายท่านนี้บอกว่า อยากจะอ่านหนังสือออกและรู้เรื่อง
 



เหล่าคุณยายทั้งห้าต้องเรียนที่นี่ไปจนจบการศึกษาหรือจบชั้น ป.1 
อย่าลืมเอาใจช่วยคุณยายกันด้วยนะคะ ^^



แอบดูแล้วนึกถึงคุณยาย จริงๆ คุณยายพี่เสียไปตั้งแต่ก่อนพี่เกิดอีก
ถ้าตอนนี้ยังอยู่แล้วได้มีโอกาสพายายไปโรงเรียนบ้าง ก็น่าจะสนุกดีเหมือนกันนะเนี่ย



Clip





ป.ล. ใครอยากอ่านเรื่องแนวๆ นี้อีกล่ะก็
ขอแนะนำเรื่องของ "ซอกแจ" เด็ก ป.4 ที่ถูกเพื่อนในห้องแบน ไม่มีใครคบ
มาดูกันว่าคุณครูจะแก้ปัญหาอย่างไร? มีดราม่าแน่นอน กดอ่านได้ที่ภาพด้านล่างเลย


พี่เป้
พี่เป้ - Columnist มนุษย์บ้างานและบ้านวด ผู้ตกหลุมรักปลาแซลมอน การนอน และและออฟฟิศ

แสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

6 ความคิดเห็น

กำลังโหลด

ความคิดเห็นนี้ถูกลบเนื่องจาก

ถูกลบโดยเจ้าของ

กำลังโหลด

ความคิดเห็นนี้ถูกลบเนื่องจาก

ถูกลบโดยทีมงาน เนื่องจากงดตั้งกระทู้วิจัย โครงงาน หรือใช้พื้นที่เว็บบอร์ดเพื่อการส่งการบ้าน เนื่องจากเป็นการรบกวนผู้ใช้บอร์ดท่านอื่นๆ ขออภัยในความไม่สะดวก

กำลังโหลด
เด็กคนหนึ่ง 18 พ.ค. 59 09:08 น. 4
ดีใจกับคุณยายมากเลยค่ะที่มีโอกาสได้เรียน คนรอบตัวเรายังมีอีกหลายคนที่ต้องออกไปทำงานเพื่อเลี้ยงครอบครัว ไม่ได้เรียนหนังสือต่อ มันทำให้เรารู้เลยว่าการที่คนเราขาดโอกาสเรียนน่ะโชคร้ายขนาดไหน หลายๆคนอยากเรียนต่อเพื่อให้ได้งานที่อยากทำแต่กลับไม่ได้เรียน มันน่าหดหู่มาก
0
กำลังโหลด
หน่อไม้เรนเจอร์กู้โลกสีเขียวปี๋ยกกำลังแปดสิบสี่ Member 23 พ.ค. 59 15:21 น. 5

เอาใจช่วยคุณยายไปด้วยเลย เลื่อนอ่านไปก็ลุ้นไป 55555

สู้สู้

1

ความคิดเห็นนี้ถูกลบเนื่องจาก

ถูกลบโดยทีมงาน เนื่องจากงดตั้งกระทู้วิจัย โครงงาน หรือใช้พื้นที่เว็บบอร์ดเพื่อการส่งการบ้าน เนื่องจากเป็นการรบกวนผู้ใช้บอร์ดท่านอื่นๆ ขออภัยในความไม่สะดวก

กำลังโหลด
ดอกเมจิก Member 6 พ.ย. 59 21:25 น. 6

พูดถึงคุณยายเรียนนี้ ประเทศไทยเราก็มีคุณยายท่านหนึ่งน่ะ ที่อยู่ๆท่านก็ไปเรียนหนังสือ เรียนอยู่ชั้นป.2

0
กำลังโหลด
กำลังโหลด