สุดสะเทือนใจ! เด็กชายมะกันวัย 13 ปลิดชีพตัวเองเพราะโดนเพื่อนรังแก!

ใช่ค่ะ ปัญหาเพื่อนแกล้งและถูกแบนไม่ใช่เรื่องตลกสักนิด คุณลองมาโดนสิ แล้วจะรู้ว่าโคตรทรมาณ เราโดนไม่หนัก แต่ก็มากพอที่จะทำให้เราเริ่มอยากฆ่าตัวตายบ้าง ขอแสดงความเสียใจด้วยจริงๆ ค่ะ ไม่น่าเลย... ไม่น่าเลยจริงๆ ฮือออ

เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องที่ไม่ควรมองข้ามเลย ปัญหาของการถูกเพื่อนที่โรงเรียนแกล้งนี่มีขึ้นทุกที่บนโลกเลย ที่ไทยนี่ก็มีเยอะแยะเลยนะคะ แต่บางครั้งเด็กที่ถูกแกล้งเลือกที่จะไม่บอกพ่อแม่ เก็บความเจ็บปวดและกดดันเอาไว้คนเดียว โต้ตอบก็ไม่ได้ จะทำอะไรก็ไม่ได้ จนนับวันความกดดันต่างๆ มากขึ้นเรื่อยๆ จนถึงขั้นฆ่าตัวตายนี่แหละค่ะ 

ยังไงก็เสียใจกันกับครอบครัวของน้องด้วยนะคะ 

สังคมแบบ แกะดำและแกะขาว อาจจะเริ่มจากคนๆนึงที่ไม่ชอบคนๆนั้นอยากคบแล้วบอกต่อๆกันไปว่าอย่าคบ เหมือนกับการแกล้งอย่างนึง (แบนนั่นแหละ) กับอีกอย่างนึงคือเขามีความแปลกไปจากคนอื่น (บุคลิก นิสัย รูปร่างหน้าตา) บ้างก็โดนล้อ บ้างก็โดนแกล้ง บ้างก็รุนแรง บ้างก็มองเป็นตัวตลก เพื่อนที่แกล้งเหล่านั้น ควรสำนึก ว่าสิ่งที่เขาทำ มันควรทำหรือป่าว หรือแค่เพื่อความสนุก เขาก็อยู่ของเขาดีๆ ไม่เคยทำใครเดือดร้อนด้วยซ้ำ โชคดีแค่ไหน ที่เขาไม่ใช่ "หมาป่าในชุดแกะ" ที่รอคอยวันล่าเหยื่อ เขาแค่เป็นแกะตัวนึงที่มีสีดำ ไม่อย่างนั้นเกิดเหตุสลดกว่านี้แน่นอน

เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องที่ไม่ควรมองข้ามเลย ปัญหาของการถูกเพื่อนที่โรงเรียนแกล้งนี่มีขึ้นทุกที่บนโลกเลย ที่ไทยนี่ก็มีเยอะแยะเลยนะคะ แต่บางครั้งเด็กที่ถูกแกล้งเลือกที่จะไม่บอกพ่อแม่ เก็บความเจ็บปวดและกดดันเอาไว้คนเดียว โต้ตอบก็ไม่ได้ จะทำอะไรก็ไม่ได้ จนนับวันความกดดันต่างๆ มากขึ้นเรื่อยๆ จนถึงขั้นฆ่าตัวตายนี่แหละค่ะ 

ยังไงก็เสียใจกันกับครอบครัวของน้องด้วยนะคะ 

ใช่ค่ะ ปัญหาเพื่อนแกล้งและถูกแบนไม่ใช่เรื่องตลกสักนิด คุณลองมาโดนสิ แล้วจะรู้ว่าโคตรทรมาณ เราโดนไม่หนัก แต่ก็มากพอที่จะทำให้เราเริ่มอยากฆ่าตัวตายบ้าง ขอแสดงความเสียใจด้วยจริงๆ ค่ะ ไม่น่าเลย... ไม่น่าเลยจริงๆ ฮือออ

อ่านแล้วรู้สึกเลยว่า การเป็นครูที่ดีนั้นไม่ง่ายจริงๆ ไม่ใช่แค่สอนและให้ความรู้ แต่ควรต้องใส่ใจความรู้สึกของนักเรียน ไม่ควรมองเรื่องที่เกิดขึ้นว่าเป็นเรื่องเล็กๆ เด็กๆแกล้งกัน สงสารน้อง

"โรงเรียนพยายามเรื่องนักเรียนรังแกกันและพยายามหยุดเหตุทะเลาะกันที่อยู่ในโรงเรียน" เอื่ม พูดมาได้เนอะ ตรงข้ามกับจดหมายที่แดเนียลเขียนทุกอย่างเลย ถ้าทำอย่างที่พูดจริงแดเนียลจะโดนรังแกและฆ่าตัวตายมั้ย โรงเรียนตอแหล เพื่อรักษาภาพพจน์จากการไม่ดูแลนักเรียนมากกว่า #คหสต

สงสารคนเป็นพ่อแม่ 

น้ำตาไหลเลยค่ะ เกลียดเรื่องแบบนี้ที่สุดของที่สุดในชีวิต แต่ของเรามันออกจะหนักกว่า แต่ตอนนั้นโชคดีที่เรายังเด็กๆป.1-ป.2 เอง เลยคิดค่าตัวตายยังไม่เป็น เราโดนเพื่อนแกล้งสารพัด แกล้งมาใส่ร้ายแล้วก็ล้อๆๆ แกล้งให้เราทำงานส่งครูไม่เสร็จจนโดนครูดุต่อหน้าทุกคน ฯลฯ ทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจใคร ตอนนั้นพอแม่ก็ไม่ได้อยุด้วยกันแม่ก็ทำงานหนักมากไม่มีเวลาดูแล พ่อก็อยู่ตจว. เราเข้าคั่นเด็กมีปัญหาไม่พูดกับใครเลย เสือยิ้มยาก หน้างอตลอดเวลา โชคดีที่แม่เราเริ่มรู้ตัวทันหน่อยเลยจับเร่ย้ายรร. รอดมาได้จนทุกวันนี้ อยากบอกเลยว่าเรื่องแบบนั้นมันฝังใจมากค่ะ มันทำให้เราไม่กล้าเข้าสังคม จนกลายเป็นไม่มีเพื่อน ภายนอกเหมือนคนรักสันโดดนะ สีหน้าแบบเศร้าๆที่เราทำจนชินมาตั้งแต่เด็กก็ติดมาตลอดไม่เคยหายสักที ไม่กล้าเข้าหาเพื่อนไม่คุนกับใครที่ไม่สนิทเลยยยย(ก็ทำไงได้ง่ะมันกลัวอ่ะว่ามันจะเกิดเรื่องแบบเดิม) คิดไม่ออกเลยว่าถ้าเราโดนแบบนั้นตอนอายุโตหน่อยมันจะเป็นยังไง มันเป็นเรื่องใหญ่จริงๆนะ แต่ส่วนใหญ่ทุกคนจะมองข้าม เศร้าใจที่สุดเลยจริงๆถ้าเจอเรื่องแบบนี้

เราก็เคยโดนแบบนี้ค่ะ แต่เราว่าต้นปัญหามันเกิดจากเราเพราะเราไม่รู้ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า.. เพื่อนๆเลยไม่ชอบเรา มันผ่านมาเกือบ 20 ปีแล้วค่ะ ตอนนี้เราหายแล้ว ใช้ชีวิตแบบผู้ใหญ่ เลือกคบเพื่อนดีๆ เราแค่เชื่อว่าคนไม่ดีสักวันนึงเขาจะได้รับผลกรรมนั้นค่ะ ไม่ว่าจเกิดกับตัวเขาหรือลูกของเขาในอนาคต เราคิดแล้วเราช้ำมากค่ะ เราเกลียดโรงเรียนแต่ก็ไม่ถึงกลับเกลียดมาก เราก็เกลียดครูด้วย เพราะครูก็ชอบแซวเราด้วย เราว่ามันขึ้นอยู่กับโรงเรียนด้วยนะคะ เรียนโรงเรียนก็ควรจะเลือกดีๆ เพราะถ้าโรงเรียนรัฐ โรงเรียนวัดธรรมดาๆครูเขาไม่ใส่ใจมากหรอก สุดท้ายนี้เราไม่มีอะไรมากค่ะ เรามีความุขแล้วทุกวันนี้ เราอโหสิกรรมให้ค่ะ แต่ใครทำอะไรไว้ก็ควรจำว่ามันจะสนอง

      ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวของน้องด้วยนะคะ ตัวเราเข้าใจเรื่องพวกนี้มากๆเลย เพราะเคยโดนมากับตัว ตอนนั้นอายุประมาณ 10 ขวบ คือเราเป็นเด็กที่ขยันเรียน เรียนได้เกรดดีๆตลอด และเราก็ไม่เคยรังแกใครเลย แล้วในตอนนั้นก็มีนักเรียนใหม่เข้ามาทำตัวมีอิทธิพล เพื่อนๆไปสนิทกับเขาหมดจนเราเหมือนตัวคนเดียว  (แตก็ยังมีเพื่อนที่เป็นเด็กเรียนเหมือนกันอยู่เพราะพวกนี้ก็โดนกลั่นแกล้งเหมือนกัน) และเด็กคนนั้นก็จะสั่งไม่ให้ใครพูดกับเราถ้าเราไม่ทำการบ้านให้นางและพักพวก  เราเลยต้องยอมทำทุกอย่างให้นาง ทั้งยกกระเป๋าให้ หยิบโน่นนั่นนี่ให้ ไปซื้อโน่นนั่นให้ แถมพอนางชวนโดนเรียนแล้วเราไม่โดนเราก็จะโดนเพื่อนรุมด่าสารพัด  ตอนนั้นเหมือนตกนรก ต้องคอยเป็นเบ้ให้เพื่อน ต้องแอบทำการบ้าน ใบงาน และรายงานทุกอย่างให้พวกนั้น ต้องยอมทำเพราะกลัวเพื่อนไม่คบ แอบร้องไห้ท้อใจทุกวัน แต่เราก็อดทนผ่านมาได้  และกรรมตามทันค่ะ พวกนั้นก็จบแค่ประถม ตอนนี้ก็ไม่ได้เรียน ไม่มีงานทำ ได้ยินมาว่าพวกนางชอบด่าพ่อแม่ตัวเองด้วย แต่ก็ไม่อยากใส่ใจกับเรื่องพวกนั้นอีกแล้ว ตอนนี้เราเหมือนได้ขึ้นสววรค์ ได้เจอเพื่อนใหม่ๆที่ดี และมีโอกาสทางการศึกษาที่ดีมากๆ  

และอยากทิ้งท้ายว่า พ่อแม่คุยให้สนิทกับลูก และทำให้ลูกเปิดใจยอมเล่าเรื่องราวให้ฟัง เพราะเวลาเขาเครียดหรือร้องไห้ พวกเขาจะเก็บเอาไว้คนเดียวเงียบๆ กลัวว่าพอบอกแล้วจะโดนซ้ำเติมจากพ่อแม่อีก  และครูก็คือตัวการสำคัญเช่นกันที่ทำให้เด็กๆคิดว่าโรงเรียนคือนรก ตื่นมาแต่ละวันก็ไม่สดใส ไม่มีกะจิตกะใจอยากไปโรงเรียน  สังคมควรให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ให้มาก เพราะเรื่องน่าเศร้าแบบนี้ก็เกิดขึ้นตลอดแต่ก็ถูกเมินเฉยทุกทีไป

สังคมแบบ แกะดำและแกะขาว อาจจะเริ่มจากคนๆนึงที่ไม่ชอบคนๆนั้นอยากคบแล้วบอกต่อๆกันไปว่าอย่าคบ เหมือนกับการแกล้งอย่างนึง (แบนนั่นแหละ) กับอีกอย่างนึงคือเขามีความแปลกไปจากคนอื่น (บุคลิก นิสัย รูปร่างหน้าตา) บ้างก็โดนล้อ บ้างก็โดนแกล้ง บ้างก็รุนแรง บ้างก็มองเป็นตัวตลก เพื่อนที่แกล้งเหล่านั้น ควรสำนึก ว่าสิ่งที่เขาทำ มันควรทำหรือป่าว หรือแค่เพื่อความสนุก เขาก็อยู่ของเขาดีๆ ไม่เคยทำใครเดือดร้อนด้วยซ้ำ โชคดีแค่ไหน ที่เขาไม่ใช่ "หมาป่าในชุดแกะ" ที่รอคอยวันล่าเหยื่อ เขาแค่เป็นแกะตัวนึงที่มีสีดำ ไม่อย่างนั้นเกิดเหตุสลดกว่านี้แน่นอน

เหมือนกัน เราก็โดนแบบนี้แหละ...ทุกวันนี้ยังโดนรังเกียจ+รังแกอยู่เลย...ไม่มีใครช่วยได้เลยสักคนทุกคนบอกจะช่วยแล้วสุดท้ายก็ไม่มีใครเลยสักคน คำพูดยอดนิยมจริงๆนะ...เกือบเอาชีวิตไม่รอด มีเด็กอีกมากที่ถูกรังแกและละเลย...บางคนถึงกับเสียผู้เสียคน ไม่ก็ต้องกลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายและก็ไม่มีวันลืมไปได้เลย มันแกล้งกันคนละไม้คนละมือมันน่ะเพลินแต่คนโดนเหมือนตกนรกทั้งเป็น ร้องไห้ทุกวัน...ขอเถอะถ้าคุณเจอเด็กที่เป็นแบบนี้ช่วยเขาเถอะเขาจะได้ไม่ต้องมาสังเวยให้...ครอบครัวกรุณาวางงานแล้วถามบุตรหลานท่านบ้างเพราะไออารมย์โดนรุมแบบนี้มันจุกจนพูดไม่ออกจริงๆรุ่นเรามันอาจไม่ทันแล้วแต่หวังว่าจะแก้กันจริงจังซักทีนะไอเรื่องนี้น่ะ แค่มีห้องปกครองน่ะมันยังไม่พอหรอก..

มีใครโดนแบบเราไหม เราดีกับเพื่อนมาตลอด พอเราทำผิดโดยไม่ได้ตั้งใจ (เผลอชนขวดน้ำ น้ำหกใส่งานเพื่อน) เพื่อนรุมเกลียดทั้งห้อง แถมยังมีคนปล่อยข่าวว่าเรานิสัยเสียมาตั้งแต่เกิดอีกต่างหาก คือ...ทำผิดแค่ครั้งเดียว มันให้อภัยกันไม่ได้เลยเหรอวะ ต้องมาใส่ร้ายสร้างเรื่องให้คนอื่นๆรุมเกลียดเราอย่างนี้เลยเหรอ เรารู้ตัวว่าเราผิดนะ แต่มันต้องเอาโทษกันขนาดนี้เลยเหรอ

พวกผู้ใหญ่เขาชอบพูดว่า ปัญหาของตัวเองควรจะจัดการเอง แล้วก็ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วย ทำเหมือนว่าตัวเองมีหน้าที่แค่สอน หน้าที่อื่นๆไม่ใช่เรื่องของเขา

อ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึงตัวเองตอนประถมเลย สมัยนั้นมีหัวโจกมาเฟียเด็ก

แกล้องกันบ่อยๆ พูดจากเสียแทงรวมทั้ง 

โดนแบนทั้งชั้น ครูบางคนก็นะ พูดจาไม่ดี อี่ไม่สวย บลาๆ(คำพูดครู) จนสุดท้ายตัดสินใจเหมือนน้องเลยเพราะไม่อยากไปโรงเรียน อยากเป็นผีไปแก้แค้นเด็กๆพวกนั้น 

เลยเก็บตัวในห้องไม่ไปไหน ไม่พูดกับใคร และตัดสินใจตายๆไปซะ 

แต่บางทีชีวิตยังไม่ถึงเวลา พอดีน้ามาหาที่บ้านแม่เห็นเงียบไปเลยมาดูสุดท้าย เลยไม่ตาย