รู้จัก ‘อิเดงามิ บาคุ’ หนุ่มน้อยหน้าหวานเกินหญิงที่กระแสแรงสุดๆ ในญี่ปุ่นตอนนี้!

         ข้อความกล่าวประมาณว่า การเป็นตัวของตัวเองคือสิ่งที่สำคัญๆๆ ที่สุดนะ ช่วยฟังความคิดของผมด้วยครับ “ผมน่ะ ชอบเล่นตุ๊กตา เล่นกับเด็กผู้หญิงมาตั้งแต่แล้ว แต่พอขึ้นชั้นประถมปลายผมรู้สึกว่าตัวผมนั้นแตกต่างจากคนอื่น ทั้งโดนมองด้วยสายตารังเกียจทั้งโดนบอกว่าขยะแขยง ผมแคร์สายตาของคนรอบข้างมากเลยรู้สึกแย่ จึงพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง ตัดผมที่ยาวให้สั้นลง เปลี่ยนวิธีการพูด เปลี่ยนวิธีการแต่งตัว เพื่อให้เข้ากับคนรอบข้าง แต่พอผมมองไปที่กระจกผมกลับรู้สึกว่า ‘นายเป็นใคร’ มันไม่ใช่ตัวผมเลย มันเจ็บปวดนะที่เราไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้
 

          จนวันหนึ่งแม่บอกกับผมว่า ‘บาคุเป็นแบบเดิมก็ดีแล้วนี่นา ยังไงซะบาคุก็คือบาคุนี่นะ’ ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนได้รับการช่วยเหลือไว้เลย ผมจึงตัดสินใจกลับไปเป็นอย่างเดิมแบบที่เคยเป็นมา จะใช้ชีวิตด้วยความสนุกและเข้มแข็งขึ้น เพราะผมยังมีแม่ที่เข้าใจในตัวผมมาตลอด” หลังจากนั้นผู้คนก็เริ่มเข้าใจในตัวเขามากขึ้นค่ะ บาคุคุงยังบอกอีกว่าเจ้าตัวมีความฝันจะเป็นช่างตัดผม เขาอยากให้ทุกคนรู้สึกมีความสุขกับความงดงามของตัวเอง

 

          ว่าแล้วเราไปดูบทสัมภาษณ์เล็กๆ น้อยๆ ของเขากันดีกว่า ซึ่งเป็นบทสัมภาษณ์จากทาง modelpress จะมีถามทั้งสาเหตุที่ลงประกวด, บาดแผลจากข้อกล่าวหาในอินเทอร์เน็ต, เล่าประวัติความเป็นมาและอื่นๆ (แต่พี่จะยกมาแค่บางส่วนนะคะ)
 

Cr. mdpr.jp
 

Q: บาคุคุงลงสมัครการประกวดตามคำแนะนำจากคุณหมอที่คลินิกสินะคะ
 

A: ใช่ครับ เมืองอามะที่ผมอาศัยอยู่มีโรงพยาบาลเล็กๆ แห่งหนึ่งอยู่ครับ ที่นั่นมีคุณหมอท่านนึงที่มักจะบอกให้ลงสมัครการแข่งขันนี้อยู่บ่อยๆ ครับ ตอนแรกผมก็ปฏิเสธไปว่าไม่ไหวหรอก แต่ก็มาลงสมัครเมื่อปีที่แล้วเพราะสนใจด้านรายการบันเทิงอยู่ครับ แถมที่โรงพยาบาลนั้นมีเจ้าหน้าที่ที่รู้เรื่องการประกวด JUNON อยู่ก็เลยลองถามรายละเอียดต่างๆ ดู
 

Q: ข้อความที่ได้รับจาก SNS เนี่ยมีมาจากต่างประเทศด้วยสินะคะ
 

A: ใช่ครับ มีมาหลายภาษาเลยทั้งในอินสตาแกรมทั้งในทวิตเตอร์ มีภาษาที่อ่านไม่ออกด้วยครับ น่าจะภาษาอาหรับเลยคิดว่าจะลองเรียนรู้ดูดีมั้ย แต่ว่ามันยากเหมือนกันนะครับภาษาอาหรับ (555)
 

Cr. instagram: @baaaakuuuu
 

Q: อยากให้เล่าเรื่องของตัวเองหน่อยค่ะ เริ่มรู้ว่าตัวเองชอบของน่ารักๆ ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ
 

A: อาจจะเพราะโตมากับการ์ตูน ‘พรีเคียว’ แล้วก็ตอนเด็กๆ เล่นได้กับทั้งผู้หญิงผู้ชายเลยไม่รู้สึกว่าแปลกอะไร แต่พอยิ่งโตขึ้น กับเริ่มมีความแตกต่างระหว่าง ‘เด็กผู้ชาย’ และ ‘เด็กผู้หญิง’ แล้วเราก็เริ่มรู้สึกว่าเราไม่ปกติแล้ว จนมาถึงจุดพีคตอนช่วงประถมปลายครับ ถูกเพื่อนผู้ชายในห้องเดียวกันบอกว่าน่าขยะแขยง แต่ตอนนั้นมีเพื่อนผู้หญิงเขาคอยให้กำลังใจผมอยู่เลยยืนหยัดมาได้ ทำเป็นหัวเราะแล้วปล่อยมันไป แต่ตอนที่มีการแลกเปลี่ยนระหว่างโรงเรียนเพิ่มมากขึ้น จู่ๆ ก็โดยพวกเด็กผู้ชายที่ไม่รู้จักมาบอกว่าน่ารังเกียจ... ตอนนั้นตัวผมยังไม่เข้าใจว่าตรงไหนที่ทำให้รู้สึกไม่ดี แต่ถ้าลองเปรียบเทียบเจ้าพวกนั้นกับตัวผมแล้วก็รู้สึกว่าจะต่างกันอยู่นิดหน่อย ผมก็เลยพยายามเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับเด็กผู้ชายคนอื่นๆ ให้ดูเป็นผู้ชายมากขึ้น แต่มันไม่มีความสุขเลยสักนิด
 

Q: แล้วเรื่องตัดผมให้สั้นขึ้นล่ะ
 

A: ตอนประถม 4 ผมไว้ผมยาว ใส่แว่น แล้วก็ค่อนข้างอ้วนนิดหน่อยด้วย (555) แต่ตอนประถม 5 ก็ไถผมสั้นเลยครับ เป็นแบบรองทรง แล้วก็โดนเพื่อนผู้หญิงถามว่า ‘ตัดผมทำไม’ ฉันได้แต่ตอบไปว่า ‘อยากลองเปลี่ยนสไตล์ดูน่ะ’ แต่ว่าที่เปลี่ยนก็แค่ภายนอก วิธีการพูดกับท่างทางยังเหมือนเดิม ก็เลยยังถูกบอกว่าน่าขยะแขยงอยู่ดี ในตอนที่ผมได้แต่คิดว่า ‘งั้นฉันควรจะทำยังไงดีล่ะ แล้วฉันตัดผมไปทำไม’ คุณแม่ก็พูดขึ้นมา ‘บาคุก็คือบาคุนี่ เป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว’
 

Cr. mdpr.jp
 

Q: คุณแม่เนี่ย รู้มาตลอดเลยเนอะ
 

A: ผมไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้คุณแม่ฟังเลยสักครั้งนะครับ ที่บ้านของผมคุณปู่เป็นคนเข้มงวดมากก็เลยมีความคิดว่าผู้ชายจะต้องแมน ตอนนั้นเลยไม่กล้าบอกว่าชอบพรีเคียว แล้วคุณแม่ก็พูดขึ้นมาว่า ก็ดีแล้วนี่ ลูกจะชอบอะไรก็ชอบไปเถอะ หลังจากนั้นมาผมก็เริ่มเรียนรู้หลายๆ เรื่องเกี่ยวกับความสวยความงาม แฟชั่น การแต่งหน้า แล้วก็รู้สึกว่าดีจริงๆ
 

Q: หลังจากที่เป็นตัวของตัวเองแล้ว คนอื่นๆ เองก็เปลี่ยนไปด้วยรึเปล่าคะ
 

A: ครับ หลังจากที่หันมาสนใจทางด้านความสวยความงาม เพื่อนๆ ทั้งชายหญิงก็เริ่มหันมาถามเรื่องแฟชั่นและความงามมากขึ้นครับ หลังการพูดบนเวทีประกวดเองก็มีคนเข้าใจในตัวตนของผมเยอะมากขึ้นเช่นกัน
 

Q: ใส่เสื้อผ้าสไตล์เลดี้ด้วยใช่มั้ยคะ
 

A: ไม่ได้รู้สึกว่าอยากใส่กระโปรงนะ แต่เสื้อผ้าสไตล์เลดี้ใส่อยู่ครับ บางทีมันมีไซซ์ที่พอดีนี่นา แถมอย่างเกงกางแบบสกินนี่ถ้าใส่ไซซ์ M ของผู้หญิงจะเข้ากว่าไซซ์ S ของผู้ชายด้วย
 

ใครที่อยากอ่านต่อ สามารถตามไปที่ ลิงก์ นี้ได้เลยค่ะ (จะเป็นภาษาญี่ปุ่นหมดนะคะ)

 

ด้านล่างนี้เป็นคลิบเสียงเล็กๆ น้อยๆ จากบาคุคุงส่งถึงนักอ่านของ modelpress ค่ะ