รีวิวเรียนแอนิเมชันที่ ‘Sheridan College’ ประเทศแคนาดา & หางานได้ตั้งแต่วันพรีเซนต์โปรเจ็กต์จบ!

สวัสดีค่ะชาว Dek-D พี่พันตาเชื่อว่าน้องๆ ที่สนใจด้านแอนิเมชัน อาจเคยได้ยินชื่อ ‘Sheridan College’ ประเทศแคนาดากันมาบ้าง เพราะที่นี่นอกจากจะผลิตแอนิเมเตอร์ชื่อดังที่ทำงานร่วมกับสตูดิโอยักษ์ใหญ่แล้ว ยังได้รับการจัดอันดับจากทั้ง Animation Career Review และ Shiksha Study Abroad ว่าเป็นสถาบันท็อปโลกด้านแอนิเมชันอีกด้วย! 

และเมื่อเร็วๆ นี้เรามีโอกาสได้พูดคุยกับ ‘พี่พิ้งค์ - ปิยพร เรืองรองปัญญา’ พี่พิ้งค์เรียนจบจากเอกภาพยนตร์และภาพนิ่ง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในปี 2542 แต่จู่ๆ ก็ตัดสินใจเบนสายไปเรียน ป.โท สาขา Character Animation ที่ Sheridan ในปี 2549

  มาดูกันว่าอะไรคือจุดเปลี่ยน? แล้วกว่าจะเป็น Lead Animator อย่างทุกวันนี้ต้องเจอเรื่องราวอะไรมาบ้าง? ตามมาอ่านต่อกันเลยค่ะ~

. . . . . .  .

เรียนมา 4 ปีและค้นพบว่า
การออกกองไม่ใช่ทาง

ย้อนไปช่วง ป.ตรี ที่เรียนเอกภาพยนตร์และภาพนิ่ง เราได้ออกกองบ่อยมากกกแต่กลับไม่รู้สึกมีความสุขกับงานที่ทำ  แล้วบังเอิญที่คณะฯ​ เปิดวิชาชื่อ “Stop Motion” (คร่าวๆ คือเป็นเทคนิคที่นำภาพนิ่งมาเรียงต่อกันเป็นแอนิเมชัน) พอเรียนแล้วรู้สึกว่า “เฮ้ย หรือจริงๆ เราจะชอบทำการ์ตูน?” เพราะอย่างน้อยการได้ดีลกับคนน้อยลง เราจะคุมอะไรต่างๆ ได้มากกว่าตอน Live Action ที่ใช้คนแสดงจริง

ตอนนั้นยังไม่มีโรงเรียนเปิดสอนด้านนี้โดยเฉพาะ แต่ไปลงเรียนคอร์สนึงของ ม.ศิลปากร ที่สอนโปรแกรม Lightwave หลังจบก็เริ่มงานฟรีแลนซ์สายแอมิเนชัน และทำ Full-time อีกสัก 2-3 ปี ก่อนจะตัดสินใจเรียนต่อด้านนี้จริงจังที่ “Sheridan College” ค่ะ

. . . . . .  .

เตรียมตัวไปเรียน 
พร้อมเป็น PR เพื่อคว้าทุน! 

ในการเตรียมตัวของพี่พิ้งค์ แบ่งออกเป็น 2 อย่างด้วยกัน ได้แก่

เตรียมตัวสมัครเรียน

• วิดีโอแสดงผลงาน (Demo Reel)
• จดหมายที่แนบเพื่อสมัครเข้ามหาวิทยาลัย (Cover Letter)
• ใบแสดงผลการศึกษา (Transcript)
• ผลสอบวัดระดับภาษาอังกฤษ

เตรียมตัวขอวีซ่าแคนาดาถาวร (Permanent Resident)

เค้าไม่ได้บังคับว่าต้องถือวีซ่าถาวรแคนาดา (PR Canada) แต่ถ้าถือไว้จะช่วยให้จ่ายค่าเทอมน้อยลง 2 เท่าจากนักศึกษาต่างชาติทั่วไป ซึ่งหลักเกณฑ์การได้ PR ตอนโน้นคือต้องเป็นอาชีพในลิสต์ที่ประเทศเค้ากำลังขาดแคลน (ประชากรแคนาดาตอนนั้นถือว่าน้อยมาก) พี่เลยสมัครเป็นคนตัดต่อหนัง ตอนสัมภาษณ์เค้าก็จะดูว่าเรามีความสามารถด้านนี้จริงๆ มั้ย มีผลงานอะไรมาบ้าง

การปรับตัวช่วงแรก

ตอนแรกที่ไปถึงคือทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น เอาตัวรอดเรื่องภาษาได้ตามสไตล์เด็กไทยเลยก็คือไม่เคยไปเมืองนอกแต่เคยดูหนังซับฝรั่งมาบ้าง พอไปถึงจริงๆ เราพบว่าคนเค้าพูดเร็วยิ่งกว่าในหนัง สำเนียงก็ต่างเพราะสังคมเค้ามีความหลากหลายมากก 

แล้วแม้ว่าเราจะ IELTS จะผ่านเกณฑ์ แต่ก็ตัดสินใจลงเรียนโปรแกรมภาษา ESL (English as a Second Language) เลยเป็นช่วง 8 เดือนที่ได้ปรับเรื่องภาษากับการใช้ชีวิตในสภาพแวดล้อมแบบยกใหญ่เลยค่ะ ความต่างคือช่วงนั้นอยู่สภาพแวดล้อมเด็กอินเตอร์ เค้าจะเข้าใจและช่วยพูดช้าลง แต่ตอนไปเรียนที่สาขาจะต่างกันชัดเจน คนพูดกันคล่อง กล้าพูดกล้าถามมากขึ้น

. . . . . .  .

เจาะลึกหลักสูตร Sheridan
(Character Animation)

1. โปรแกรม English as Second Lanuage (ESL)  

• อันนี้ไม่ได้บังคับเรียน แต่แนะนำว่าเด็กต่างชาติควรจะเรียนก่อนเพื่อปรับตัวก่อนลงสนามจริง โดยใช้เวลาเรียนทั้งหมด 8 เดือน (อย่างที่เล่าไปด้านบน)
• เรียน Writing Listening Speaking Reading ทุกวัน เช้าถึงเย็น

2. Computer Animation 

• เรียนพื้นฐานด้านแอนิเมชัน ใช้เวลาเรียนทั้งหมด 3 เทอม (1 ปี) แต่พี่พิ้งค์มีพื้นฐานมาก่อนแล้วเลยเลือกที่จะไม่เรียน

3. Digital Character Animation (ปัจจุบันหลักสูตรชื่อว่า : Digital Creature Animation) ต้องจบ Computer Animation มาก่อนหรือมีความรู้เทียบเท่าถึงจะเริ่มเรียนได้ค่ะ ใช้เวลาเรียนทั้งหมด 3 เทอม (1 ปี) เช่นกัน

• เทอม 1 เริ่มต้นทำ final project โดยจะต้องเสร็จถึงช่วง Pre-production
• เทอม 2 ทำ final project ให้เสร็จ และนำเสนอในงาน Industry Day

ถ้าเรียน Character Animation เขาจะบังคับให้เรียน Acting กับเด็กเอกการแสดงโดยตรง แล้วยังได้เรียน Drawing กับเด็กที่เรียนศิลป์ด้วย การวาดรูปในที่นี้คือ Life Drawing ได้ฝึกวาดกับหุ่นจริงทั้งเปลือยและไม่เปลือย และมีออกไปวาดรูปนอกสถานที่จริงจังด้วยค่ะ

นอกจากนี้ยังมีเรียน Anatomy (กายวิภาคศาสตร์) เพราะคนที่ทำงานสายแอนิเมชันจำเป็นต้องเข้าใจเรื่องสัดส่วนร่างกายมนุษย์อย่างถูกต้อง 

ทุกวิชาสำคัญหมดโดยเฉพาะกับสาย Character Animation เพราะในฐานะ Animator ก็ถือเป็น “นักแสดง” เหมือนกัน เพียงแค่ใช้ puppet (หุ่น) ถ่ายทอดแทนตัวเอง เขาจะใช้ทฤษฎีสอนเราถึงขั้นว่าจังหวะแบบไหนจะต้องเคลื่อนที่ช้า และการเคลื่อนช้าจะให้อารมณ์แบบไหน แล้วการเคลื่อนเร็วจะให้อารมณ์แบบไหน ส่วนเรื่องวาดรูปก็จำเป็นเพราะจะได้เรียนรู้เรื่องเส้นโค้งเส้นตรง ความเข้ากันหรือขัดแย้งของรูปวาด ทั้งหมดนี้จะเสริมให้เราเก่งขึ้น

. . . . . .  .

Industry Day 
เทศกาล “ปล่อยของ” และ “หางาน”

‘Industry Day’ เป็นเทศกาลใหญ่ที่นักศึกษาจะได้นำเสนอ Final Project ของตัวเองในห้องฉายหนัง แล้วมีคนในวงการ production ที่ทำงานในสตูดิโอจริงๆ มานั่งฟังและคอมเมนต์งานเรา 

ที่พิเศษในห้องฉายจะมี Booklet หนึ่งเล่ม (รวมผลงาน, ชื่อหนัง, เบอร์ติดต่อ) ถ้าสนใจคนไหนเขาจะวงไว้ แล้วติดต่อนัดสัมภาษณ์เพื่อรับเข้าทำงาน อย่างพี่พิ้งค์เองได้งานจาก Industry Day วันนั้นเหมือนกันค่ะ มี 2-3 สตูดิโอเรียกไปสัมภาษณ์ (มีสตูดิโอที่อเมริกาด้วย) ตอนนั้นเราตัดสินใจเลือกทำโฆษณาก่อนจะเปลี่ยนมาทำซีรีส์ยิงยาวถึงทุกวันนี้ค่ะ 

ลุยโปรเจ็กต์ ‘Bubble Guppies’ 
ฉบับ lead ป้ายแดงและทีมเด็กจบใหม่!

โปรเจกต์แรกที่พี่ lead คือ “Bubble Guppies” ซีรีส์แอนิเมชันทางโทรทัศน์สำหรับเด็ก  จำได้เลยว่าหินมากกกเพราะปกติงานทั่วไปจะถ่ายแก้ (retake) ประมาณ 3-4 ครั้ง แต่งานนี้ไดเรกเตอร์ 3 คนรีเทคสวนกันไปมารวมๆ 7-8 รอบ

ความท้าทายในตอนนั้นคือพี่เป็น lead ใหม่ และลูกทีมก็เป็นเด็กจบใหม่ไปกว่าครึ่ง ตอน EP แรกๆ เขาแทบจะยุบทีมนี้แล้วดึงพี่ไปทำกับอีกทีม แต่ตอนนั้นพี่ลองนึกภาพว่าถ้าตัวเองจบใหม่แล้วทำงาน 3 เดือน ถูกยุบทีม เป็นใครก็ฝ่อนะ เราไม่อยากให้น้องๆ ในทีมรู้สึกแบบนั้นก็เลยบอกว่า 

“พวก you ต้องพิสูจน์ตัวเองว่าทำได้นะ ถ้าทุกคนยินดีสู้ เราก็ยินดีจะสอน” และเราบอกลูกค้าว่ายินดีทำทุกอย่างเพื่อให้งานไปต่อได้

ในงานนี้เราเลยไม่ใช่แค่คุมทีม แต่สอนงานช่วงเสาร์-อาทิตย์ และทำงานถึง 4-5 ทุ่มทุกวัน พอวันที่จบงานลูกค้าบอกว่า “ทีมของ you เป็นทีมที่พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือมากที่สุด” แล้วในที่สุดเขาก็ต่อสัญญาพวกเราค่ะ ทุกคนในทีมภูมิใจในตัวเองมากกก ถ้าสู้ก็ทำได้จริงๆ 

. . . . . .  .

#รีวิวแคนาดา กับพี่พิ้งค์

• คนแคนาดาเคารพกันและกัน - จากประสบการณ์ส่วนตัวคือพี่ยังไม่เจอปัญหา racist เลย แต่กลับกันคือเขาเคารพสิทธิคนอื่นสูงมาก ทุกคนทุกอาชีพเท่าเทียมกันและสมควรได้รับการปฏิบัติที่ดีต่อกัน การเปิดประตูให้กันเป็นเรื่องปกติ เราสามารถ Good Morning กับคนขับรถเมล์ได้ หรือตอนพี่เป็นพนักงานเสิร์ฟที่ร้านอาหารไทย ถ้าเกิดไม่เข้าใจภาษาอังกฤษก็สามารถให้เขาช่วยอธิบายได้
   
• ความหนาวแบบสั่นสะท้าน! - ช่วงฤดูหนาวของทุกปีจะต้องมี -47 หรืออาจลงไปถึง -50 องศาเลยก็ได้ ถ้าให้เราแนะนำคือไม่ควรไปแคนาดาช่วงหน้าหนาว แต่ควรไปตั้งแต่ ก.ย.-ต.ค. แล้วซื้อเครื่องหนาวที่ประเทศเขา เพราะเสื้อหนาวที่ไทยอาจเอาอยู่แค่ช่วงฤดูใบไม้ร่วง พอเข้าช่วงเดือน พ.ย.-ธ.ค. จะกันหนาวไม่ค่อยไหวแล้ว // คนไทยต้องปรับตัวเรื่องอากาศเยอะมากๆ

. . . . . .  .

เป็นยังไงบ้างคะกับเรื่องราวของพี่พิ้งค์ หวังว่าจะสร้างแรงบันดาลใจให้น้องๆ ทุกคนนะคะ สำหรับ Sheridan แล้วเนี่ยเค้าไม่ได้มีแต่แอนิเมชันในระดับปริญญาโทนะคะ แต่ยังมีสอนในระดับป.ตรีอีกด้วย! ถ้าเกิดว่าใครสนใจสามารถหาข้อมูลเพิ่มต่อได้ที่ลิงก์ด้านล่างเลยค่ะ ขอให้ทุกคนโชคดีนะคะ บ๊ายบายค่ะ