วัสดีค่ะ... เปิดเทอมผ่านมาได้เดือนกว่าๆ แล้ว มีน้องจำนวนไม่น้อยเลยที่เรียนๆ ไปแล้วรู้สึกอยากสอบเข้ามหาวิทยาลัยใหม่อีกครั้งด้วยเหตุผลต่างๆ นานา ซึ่งพี่แป้งเชื่อว่าไม่มีน้องคนไหนหรอกที่อยากซิ่ว ทั้งเสียเงิน เสียเวลา เสียความรู้สึก ถ้าไม่ได้อยู่ที่จุดๆ นั้นไม่มีทางเข้าใจแน่ๆ เพราะฉะนั้นเราไปดูกันว่าเหตุผลอะไรบ้างที่ทำให้เด็กแอดฯ หลายคนหันกลับมาซิ่ว


 - ยังไงคณะนี้ก็ไม่ใช่

        จะบอกว่าเป็นปัญหาระดับชาติเลยก็ว่าได้กับการเพิ่งรู้ว่า "คณะนี้มันไม่ใช่" บางคนโชคดีรู้ตัวเร็วตั้งแต่ปี 1 เทอม 1 ก็เลือกที่จะซิ่วออกแล้วเรียนคณะที่ใช่ การที่เราไม่รู้เราไม่ผิดค่ะ เพราะบางคนหาข้อมูลเกี่ยวกับคณะนั้นๆ มาดีพอแล้ว แต่พอไปเรียนจริงๆ กลับเหมือนมีบางสิ่งต่อต้านทำให้รู้สึกว่าไม่ใช่ ถ้ารู้ตัวก็ถอยออกมาเลยค่ะ ไม่จำเป็นต้องทนไปถึง 4 ปีนะคะ เราเสียเวลาปีเดียวเพื่ออนาคตพี่ว่ายังไงก็คุ้ม ขอให้เราเลือกจริงๆ ว่าชอบอะไรแน่ อยากเรียนอะไรแน่ ถ้าเกิดว่าไม่รู้ว่าแต่ละคณะเรียนอะไรบ้าง ไปเลยที่ www.dek-d.com/admissions/ แล้วเลื่อนๆ ลงมาที่ "คณะในฝัน" ในนั้นจะมีข้อมูลที่ละเอียดและเข้าใจง่ายของแต่ละสาขาให้น้อง ๆ ทำความเข้าใจค่ะ ลองดูนะคะ

 - ที่เลือกเรียนก็เพราะพ่อแม่บังคับ

         มีหลายครอบครัวที่พ่อแม่เลือกให้หรือวางอนาคตให้ลูกมากจนเกินไป เมื่อมากไปแล้วมันเลยกลายเป็นการบังคับ พ่อแม่ทุกคนหวังดีกับลูกๆ ทั้งนั้นแหละค่ะ ต้องการให้ลูกได้เรียนในคณะที่ดูดีมีอนาคต มั่นใจได้ว่าสามารถทำงานประกอบอาชีพเลี้ยงตัวเองได้ แต่ลูกๆ ก็ชอบมองว่าพ่อแม่เจ้ากี้เจ้าการ บังคับมากเกินไป ทะเลาะกันก็หลายครั้ง จนสุดท้ายยอมเรียนเพื่อที่จะให้พ่อแม่ภูมิใจ แล้วก็ซิ่วออกมาเพราะใจมันไม่อยากเรียน...
          พี่แป้งแนะนำว่าน้องๆ ลองนั่งคุยกับคุณพ่อคุณแม่สักครั้ง หาข้อดีและแผนอนาคตให้ท่านดูว่าจบไปแล้วจะทำงานอะไรได้บ้าง ให้ท่านได้เข้าใจและลดความเป็นห่วงเราลงค่ะ ถ้าเกิดไม่พอก็ลองหาแผน 2 แผน 3 แผน 4 เอาไว้ด้วยนะคะ จะได้รู้ว่าเราก็มีสำรองไว้นะ อนาคตไม่เหลวไหลแน่ ๆ ><

 - ค่าเทอมแพงเกินกว่าจะจ่ายไหว

        ก่อนอื่นต้องเข้าใจก่อนว่าพื้นฐานฐานะครอบครัวแต่ละคนต่างกัน และการเรียนมหาวิทยาลัยนั้นมีค่าเทอมที่ต่างกัน มหาวิทยาลัยรัฐบาลจะถูกกว่าเอกชนเยอะมาก แต่ก็ต้องเหนื่อยกับการสอบเข้า บางคนเลือกเรียนในคณะที่ค่าเทอมสูงจนสุดท้ายแล้วครอบครัวส่งเรียนไม่ไหว ก็ต้องซิ่วออกมาเรียนที่อื่นเพื่อเซฟค่าใช้จ่ายของที่บ้าน พี่แป้งขอให้น้องๆ เชื่อไว้เถอะว่าเรียนที่ไหนก็เหมือนกัน อยู่ที่ว่าเราจะทำตัวเราให้เป็นแบบไหนเท่านั้นเองค่ะ เรียนมหา'ลัยดัง ดีกรีดี เกรดไม่ดี ก็สู้คนที่ไม่มีดีกีแต่เรียนดีและขยันไม่ได้นะคะ

 - ฝันจะไปให้ไกลกว่านี้

        หลายคนเลือกแอดมิชชั่นแล้ว "พลาด" การพลาดก็คือ อยากได้อันดับ 1 ที่เลือกไปแต่ว่าดันไปติดในอันดับ 2 3 หรือ 4 ซะนี่ ถ้าเรียนได้ก็เรียนไป แต่บางคนเรียนไม่ได้ ยังไงฝันของฉันก็ต้องไปให้ถึงขอซิ่วเพื่อไปทำตามฝันอีกรอบละกัน ถ้าเกิดจิตใจแน่วแน่แล้วพี่แป้งก็ขอให้ทำได้นะคะ แต่บอกเลยว่ามันจะเหนื่อยมากถ้าเราเลือกที่จะเรียนปี 1 ไปด้วยพร้อมกับการเตรียมสอบเข้าคณะในฝันอีกรอบ ยิ่งกว่าเตรียมสอบแอดมิชชั่นอีก ยังไงก็พยายามเข้านะคะ

 - รับไม่ได้กับการรับน้องที่ลามก

        การรับน้องนั้นเป็นธรรมเนียมที่ทำติดต่อกันมาเป็นเวลายาวนานค่ะ ต้องยอมรับเลยว่าอาจจะมีทะลึ่งบ้างแต่ก็ไม่ถึงกับขึ้นที่ว่าแก้ผ้าเดินโทงๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนขึ้นอยู่กับการรับได้ของน้องๆ แต่ละคน บางคนบอกว่าให้เต้นท่าประหลาดๆ หนูก็อายตัวเอง รับไม่ได้แล้วค่ะ ขอซิ่วดีกว่า .... แต่ก่อนที่จะซิ่วก็ต้องคิดด้วยนะคะว่า ซิ่วแล้วไปอยู่ที่อื่นเขาก็มีการรับน้องเหมือนกัน ก็มีเต้นท่าประหลาดๆ เหมือนกัน แล้วจะรับได้หรอ? ถ้าเกิดไม่เหนือบ่ากว่าแรงเกินไปก็ไม่น่าซิ่วนะคะ แค่เทอมเดียวเอง เดี๋ยวก็ไม่มีให้เราได้เต้นอะไรแบบนี้แล้ว โดยส่วนตัวพี่แป้งชอบการรับน้องนะ สนุกดี มีเต้นด้วย ได้รู้จักเพื่อนใหม่ด้วย แล้วเราก็จะชินไปเองค่ะ เป็นการละลายพฤติกรรมอีกรูปแบบด้วยนะคะ

 - เพื่อนร่วมหอทำพิษ

        โอ๊ยยยยย!!! รูมเมททำพิษ ฉันอยู่ไม่ไหวแล้ว ขอซิ่วไปอยู่ที่อื่นดีกว่า .... พี่แป้งว่าน้องที่มองว่าเหตุผลนี้เป็นเหตุผลทำให้ซิ่วลืมคิดไปว่าถ้าไปอยู่ที่ใหม่แล้วเจอเพื่อนร่วมห้องทำพิษอีกก็ต้องย้ายไปเรื่อยๆ อย่างนั้นหรอคะ?
          วิธีแก้ปัญหานี้มันไม่ยากเลย เริ่มแรกต้องคุยกันก่อนว่าเราไม่พอใจเขาเรื่องอะไร ทำไมเราต้องมานั่งคุยกัน ถ้าเกิดไม่โอเคก็เริ่มที่การย้ายออกไปอยู่คนเดียว พี่แป้งว่าดีกว่การซิ่วไปที่อื่นเยอะ เว้นแต่ว่าคณะที่เราเรียนอยู่มันไม่ใช่ด้วยก็ซิ่วได้ค่ะ ไปหาคณะที่ใช่มากกว่า ><

 - เรียนไม่ไหวขอไปดีกว่า

        แต่ละคนมีระดับความสามารถและความเข้าใจต่างกัน ไม่ต้องไปไหนไกลเรื่องนี้พี่แป้งเข้าใจดี แต่ก่อนพี่แป้งเคยคิดว่า เรียนอะไรก็เหมือนๆ กันแหละ ไม่เห็นอยากเลย เห็นเพื่อนบ่นๆ ว่าคณิตศาสตร์ทำไม่ได้ ทำไมยากจัง แก้โจทย์ไม่ได้ แต่กลับเป็นเรื่องง่ายสำหรับพี่แป้ง ส่วนพี่แป้งเกลียดศิลปะ การวาดรูป วาดเท่าไหร่ก็ไม่สวยสักที แต่เพื่อนบางคนกลับวาดได้อย่างงดงามจนเราอิจฉา เพราะฉะนั้นแต่ละคนมีความสามารถไม่เหมือนกัน ถ้ารู้ว่าเรียนไม่ไหวให้ออกมาเลยค่ะ ไม่งั้นพอเรียนปี 2 3 และ 4 ขึ้นไปเราจะเหนื่อยกว่าเดิมและอาจจะไม่รอด โดนรีไทร์ จบชีวิตเริ่มใหม่หมดเลยนะคะ

 - ปัญหารัก 3 เศร้า 4 เศร้า 5 เศร้า

        อันนี้เป็นปัญหาแน่นอก ต้องยกออก ... คับที่อยู่ง่ายคับใจอยู่ยาก ปัญหาเรื่องรักไม่เข้าใครออกใคร ทำใจลำบากค่ะ แต่ขอให้เข้มแข็งไว้นะคะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอให้นึกถึงคุณพ่อคุณแม่ไว้นะคะ พี่แป้งตัดสินให้ไม่ได้ว่าอะไรคือสิ่งที่เลือกแล้วถูก แต่เชื่อว่าน้องๆ ที่ซิ่วด้วยเหตุผลนี้เลือกทางที่ดีแล้วแน่นอนค่ะ



          ไม่ว่าจะยังไงก็ตามคนเรามักจะเลือกทางที่คิดว่าดีที่สุดให้กับตัวเองเสมอ การซิ่วไม่ใช่เรื่องเสียหายถึงขั้นหมดอนาคต แต่พี่แป้งขอให้น้องๆ ที่ซิ่วนั้นนำอดีตมาแก้ไขโดยที่ไม่ให้เกิดในปัจจุบันอีก ชีวิตบางคนเลือกไม่ได้ว่าจะซิ่วหรือไม่ซิ่ว แต่เราเลือกที่จะทำอนาคตให้ดีได้ ให้ท่องไว้เลยว่า อนาคตเราเรากำหนดเอง ขอเป็นกำลังใจให้น้องๆ ที่เป็นเด็กซิ่วทถกคนไปถึงฝันที่ตั้งใจไว้นะคะ ^_^


.


พี่แป้ง
พี่แป้ง - Columnist นักข่าวสายรับตรง พร้อมเสิร์ฟข่าวสอบเข้าทุกมหา'ลัย เติมพลังได้จากชาเย็นหวานน้อย

แสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

เด็กขอซิ่ว 6 ก.ค. 56 22:47 น. 12
อ่านแล้วเครียดเลยค่ะ เราก็เป็นคนนึงที่จะซิ่วแน่ๆ ส่วนเหตุผลหลักๆเลคือข้อ 1 และ 4
ตอนที่เลือกอันดับแอดมิชชั่นเราหวังอันดับ 1 มากๆสุดหัวใจเลย ใครที่ผ่านจุดนี้มาจะเข้าใจค่ะ
แล้วอันดับถัดๆมาเราก็ปล่อย เราไม่รู้จะเลือกที่ไหนแล้ว ใจเรามันอยู่ที่อันดับ 1 อย่างเดียว
เราก็เลยให้พ่อกับแม่เราเลือกอันดับ 2 3 ให้ แน่นอนว่าต้องมีเงื่อนไขเรื่องค่าเทอมด้วย
ต้องเลือกคณะและมหาลัยที่พ่อแม่เราส่งไหว พอประกาศผลออกมาเราดันไม่ติดอันดับ 1
วินาทีนั้นเฉยๆมากกว่า ไม่ดีใจเลย แอบเอาไปร้องไห้ทุกวัน ไกลบ้านก็ไกล ไกลมากๆ
แถมเป็นคณะที่เราไม่เคยคิดที่จะเรียนเลย ถึงขนาด GAT PAT รอบแรกเราไม่เลือกสอบแพทนั้น
แรกๆที่ไปเรียน เราคิดว่า เอาน่าคณะนี้ จบไปก็มีงานทำอยู่แล้ว เรื่องเรียนคงไม่เป็นปัญหาสำหรับเรา
เราเรียนได้หมด แต่พอเรียนไปเราคิดถึงบ้านมาก เป็นโฮมซิค กลายเป็นคนติดหอ
ติดโซเชี่ยลเน็ตเวริค ติดโทรศัพท์ เวลาไปเข้ากิจกรรมก็ไม่อยากไป เรียนก็ไม่อยากเรียน
ได้แต่โทษตัวเองตลอดเวลา ว่าทำไมนะ เราต้องมาที่นี่ด้วย ทำไมต้องตัดสินใจผิดด้วย
เพราะทิฐิของเราคิดว่ามาเรียนนี่เท่ เจ๋ง เก่ง มีแต่คนชม ทุกวินาทีที่นี่เรารู้สึกเสียใจ
เสียเวลา เสียความรู้สึก ที่ี่เรารู้จักแล้วก็สนิทกับเพื่อนใหม่ๆเยอะแยะ แต่เราก็ได้แต่โทษตัวเองอีก
ทำไมเพื่อนๆพวกนี้ไม่เป็นเพื่อนกับเราในคณะที่เราอยากเรียนนะ เรารู้ว่าเราอยู่ที่นี่
เราต้องทิ้งเพื่อนๆดีๆพวกนี้ไป เราซิ่วไปเราไม่อยากให้เพื่อนรู้สึกไม่ดีกับเรา
มันหลายเรื่องมากๆ ทั้งเรื่องไปแย่งที่นั่งคนที่เค้าอยากเรียนแล้วไม่ติดด้วย
มันทรมานกดดันมาก พอเราคุยกับแม่แม่ก็ไม่อยากให้เราลาออก เพราะฝากญาติๆที่นี่ไว้เยอะ
เกรงใจเขาที่จู่ๆก็ซิ่วออกไป แต่เราก็จะทำให้ได้เดินตามฝันของเราต่อไป เพื่อนๆเด็กซิ่ว
ทุกคนก็สู้ๆนะคะ ตอนนี้เราไม่มีเวลาอ่านหนังสือของมอหกเลย กิจกรรมเยอะมาก
จะสอบมิดเทอมของมหาลัยอีก เครียดมาก มีใครพอจะแนะนำได้มั๊ย
ดรอปไปเลยได้รึเปล่า แล้วกลับไปเรียนพิเศษพยายามใหม่ดีคะ

ปล.ฝากถึงน้องทุกคน โดยเฉพาะน้องมอหก น้องจะเลือกอะไรก็คิดดีๆนะคะ เลือกอันที่เราชอบ
พี่ย้ำเลยนะ สำคัญมาก แค่เรียนไหวเรียนได้ คณะนี้เท่ มหาลัยนี้ดัง เอาความคิดพวกนั้นออกไปให้หมดนะน้อง เรื่องนี้สำคัญมาก พี่อยากจะฝากเอาไว้ เรื่องค่าเทอมน้องไม่ต้องเครียด (เพราะถ้าเครียดแล้วจะเป็นแบบพี่ คะแนนถึงแต่ไม่เลือกเพราะค่าเทอม) ขอให้น้องมั่นใจว่าน้องชอบ
และตั้งเป้าหมายว่าอยากเรียนคณะนี้จริงๆ น้องเลือกไปเลย ค่าเทอมช่างมัน
ที่มหาวิทยาลัยถ้าน้องเรียนได้เกรดดีๆ จะมีทุนให้น้องเยอะแยะเลย พี่ก็ฝากไว้แค่นี้ล่ะค่ะ
ยังไงปีนี้พี่ขอฝากตัวเป็นเด็กแอดใหม่คนนึงนะ ขอโอกาสให้พี่หน่อยนะน้อง
รักตัวเองให้มากๆตั้งใจอ่านหนังสือ แล้วใช้ชีวิตมอปลายให้คุ้มนะ

ด้วยรักจากพี่ :)
0
กำลังโหลด

41 ความคิดเห็น

อยากซิ่ว 6 ก.ค. 56 19:38 น. 1
รับน้องโหด สิ่งทีีทำให้น้องเสียใจตลอดปี น้องทำอะไรก็ผิด คิดอยากจะลาออกตั้งแต่ไปเรียนได้3เดือนแรกมไม่ไหวจริงๆ กิจกรรมเยอะเวลาอ่านหนะงสือไม่มี ซ้อมเชียร์จนเกือบจบปี1 โดนว๊ากบ่อยมาก >>เรียนก็หนักรับน้องก็โหด
0
กำลังโหลด
เด็กดรอป 6 ก.ค. 56 20:49 น. 2
เราก็เหมือนกัน เราดรอปเรียนเรียบร้อย เราผิดเองที่ไม่ฟังผู้ใหญ่แต่แรก
ไม่น่าเลือกพยาบาลแต่แรกเลย มันมีอะไรมากกว่านั้นนะขอบอก
พยาบาล มศว มีอะไรมากกว่าที่หลายๆคนคิด ถ้ามีความอดทนพอ
ถ้าคิดว่ารักในอาชีพนี้ ขอให้เรียนที่อื่น พยาบาลที่อื่นจะไม่โหดเท่าที่นี่
เชื่อเราเถอะ เราผ่านมาแล้ว มันเยอะหลายอย่างมากๆ
มันไม่ใช่แค่รับน้อง มันมีสิ่งกดดันมากมายที่ฝังตัวอยู่ ซึ่งต้องพบเอง
ใครคิดจะเรียนพยาบาลคิดดีดีนะคะ มันเป็นวิชาชีพที่เสียสละและหนักมาก
ถ้าคิดว่าไม่ใช่ แนะนำว่าให้รีบออกแบบเรา จะได้ไม่เสียเวลาและเงิน
0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
กำลังโหลด
กำลังโหลด
กีกี้ส์ :-*) Member 6 ก.ค. 56 21:07 น. 6
เราพลาดมากกว่าอะ
คือแบบตั้งใจแค่อันดับแรกอันดับเดียว อยากได้ที่นี่มาก
ดันหลุดมาได้อันดับอื่น(คนละคณะ) ก็เลยลองคุยๆกับแม่
แม่ก็บอกให้ลองเรียนดูก่อน ตอนแรกก็เลยว่าจะเรียน
แต่พอเห็นค่าเทอมก็คิดว่าไม่ใช่น้อยๆ บวกกับได้คุยกับพวกรุ่นพี่ด้วย 
ก็เลยมาคิดๆว่า อย่างเราคงไม่เหมาะ ก็เลยไม่เอา
รอเอาคณะที่เราอยากได้จริงๆดีกว่า 
0
กำลังโหลด
เยลลี่แสนหวาน 6 ก.ค. 56 21:09 น. 7
คุณมองหน้าผมอยากรู้จักผมหรอ ตามองต่ำ ระเบียบบบบบบเชียร์ เครียดดดจริง บอกตรงๆว่าหนังสือไม่ได้อ่านเพราะต้องมานั่งจำชื่อเพื่อนทั้งคณะ แต่ก็คุ้มค่ามากเพราะได้รู้ถึงมิตรภาพที่แท้จริง
0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
Bababa_Banana Member 6 ก.ค. 56 21:34 น. 9
ตามข้อแรกกับข้อสองครับ โดนบังคับ จริงๆแล้วรับน้องไม่เท่าไหร่นะ ผมปรับตัวเร็วมาก กับรูมเมทไม่ค่อยมีปัญหา แต่ผมมีปัญหากับพวกร่วมสาขานิดหน่อย(ไม่นิดก็ได้) ผมเรียนวิศวะไหวนะ เพราะผมโดนบังคับเข้าสาขาที่ถนัดแต่ว่าผมไม่อยากเรียนครับ ผมอยากเป็นหมอมากกว่า ยิ่งเรียนถึงผมทำได้แต่ผมไม่มีความสุขเลย รู้สึกฝืนมาก
0
กำลังโหลด
กำลังโหลด
กำลังโหลด
เด็กขอซิ่ว 6 ก.ค. 56 22:47 น. 12
อ่านแล้วเครียดเลยค่ะ เราก็เป็นคนนึงที่จะซิ่วแน่ๆ ส่วนเหตุผลหลักๆเลคือข้อ 1 และ 4
ตอนที่เลือกอันดับแอดมิชชั่นเราหวังอันดับ 1 มากๆสุดหัวใจเลย ใครที่ผ่านจุดนี้มาจะเข้าใจค่ะ
แล้วอันดับถัดๆมาเราก็ปล่อย เราไม่รู้จะเลือกที่ไหนแล้ว ใจเรามันอยู่ที่อันดับ 1 อย่างเดียว
เราก็เลยให้พ่อกับแม่เราเลือกอันดับ 2 3 ให้ แน่นอนว่าต้องมีเงื่อนไขเรื่องค่าเทอมด้วย
ต้องเลือกคณะและมหาลัยที่พ่อแม่เราส่งไหว พอประกาศผลออกมาเราดันไม่ติดอันดับ 1
วินาทีนั้นเฉยๆมากกว่า ไม่ดีใจเลย แอบเอาไปร้องไห้ทุกวัน ไกลบ้านก็ไกล ไกลมากๆ
แถมเป็นคณะที่เราไม่เคยคิดที่จะเรียนเลย ถึงขนาด GAT PAT รอบแรกเราไม่เลือกสอบแพทนั้น
แรกๆที่ไปเรียน เราคิดว่า เอาน่าคณะนี้ จบไปก็มีงานทำอยู่แล้ว เรื่องเรียนคงไม่เป็นปัญหาสำหรับเรา
เราเรียนได้หมด แต่พอเรียนไปเราคิดถึงบ้านมาก เป็นโฮมซิค กลายเป็นคนติดหอ
ติดโซเชี่ยลเน็ตเวริค ติดโทรศัพท์ เวลาไปเข้ากิจกรรมก็ไม่อยากไป เรียนก็ไม่อยากเรียน
ได้แต่โทษตัวเองตลอดเวลา ว่าทำไมนะ เราต้องมาที่นี่ด้วย ทำไมต้องตัดสินใจผิดด้วย
เพราะทิฐิของเราคิดว่ามาเรียนนี่เท่ เจ๋ง เก่ง มีแต่คนชม ทุกวินาทีที่นี่เรารู้สึกเสียใจ
เสียเวลา เสียความรู้สึก ที่ี่เรารู้จักแล้วก็สนิทกับเพื่อนใหม่ๆเยอะแยะ แต่เราก็ได้แต่โทษตัวเองอีก
ทำไมเพื่อนๆพวกนี้ไม่เป็นเพื่อนกับเราในคณะที่เราอยากเรียนนะ เรารู้ว่าเราอยู่ที่นี่
เราต้องทิ้งเพื่อนๆดีๆพวกนี้ไป เราซิ่วไปเราไม่อยากให้เพื่อนรู้สึกไม่ดีกับเรา
มันหลายเรื่องมากๆ ทั้งเรื่องไปแย่งที่นั่งคนที่เค้าอยากเรียนแล้วไม่ติดด้วย
มันทรมานกดดันมาก พอเราคุยกับแม่แม่ก็ไม่อยากให้เราลาออก เพราะฝากญาติๆที่นี่ไว้เยอะ
เกรงใจเขาที่จู่ๆก็ซิ่วออกไป แต่เราก็จะทำให้ได้เดินตามฝันของเราต่อไป เพื่อนๆเด็กซิ่ว
ทุกคนก็สู้ๆนะคะ ตอนนี้เราไม่มีเวลาอ่านหนังสือของมอหกเลย กิจกรรมเยอะมาก
จะสอบมิดเทอมของมหาลัยอีก เครียดมาก มีใครพอจะแนะนำได้มั๊ย
ดรอปไปเลยได้รึเปล่า แล้วกลับไปเรียนพิเศษพยายามใหม่ดีคะ

ปล.ฝากถึงน้องทุกคน โดยเฉพาะน้องมอหก น้องจะเลือกอะไรก็คิดดีๆนะคะ เลือกอันที่เราชอบ
พี่ย้ำเลยนะ สำคัญมาก แค่เรียนไหวเรียนได้ คณะนี้เท่ มหาลัยนี้ดัง เอาความคิดพวกนั้นออกไปให้หมดนะน้อง เรื่องนี้สำคัญมาก พี่อยากจะฝากเอาไว้ เรื่องค่าเทอมน้องไม่ต้องเครียด (เพราะถ้าเครียดแล้วจะเป็นแบบพี่ คะแนนถึงแต่ไม่เลือกเพราะค่าเทอม) ขอให้น้องมั่นใจว่าน้องชอบ
และตั้งเป้าหมายว่าอยากเรียนคณะนี้จริงๆ น้องเลือกไปเลย ค่าเทอมช่างมัน
ที่มหาวิทยาลัยถ้าน้องเรียนได้เกรดดีๆ จะมีทุนให้น้องเยอะแยะเลย พี่ก็ฝากไว้แค่นี้ล่ะค่ะ
ยังไงปีนี้พี่ขอฝากตัวเป็นเด็กแอดใหม่คนนึงนะ ขอโอกาสให้พี่หน่อยนะน้อง
รักตัวเองให้มากๆตั้งใจอ่านหนังสือ แล้วใช้ชีวิตมอปลายให้คุ้มนะ

ด้วยรักจากพี่ :)
0
กำลังโหลด
เด็กที่ไม่คิดว่าจะซิ่ว 6 ก.ค. 56 22:54 น. 13
เหตุผลส่วนตัวบางประการที่ทำให้ต้องเป็นเด็กซิ่ว ส่วนตัวจริงๆหรือจะเรียกว่าเจ้ากรรมนายเวร บางทีถึงเวลาต้องชดใช้กรรม แต่ทุกอย่างมีเหตุผลในตัวของมันเอง บางทีถ้าเราไม่ซิ่วคงพลาดโอกาสดีๆบางอย่างในชีวิตก็ได้ มันไม่แย่ไปหมดหรอกก
0
กำลังโหลด
Dre-amp 6 ก.ค. 56 23:50 น. 14
ตอนแรกเราเลือกเรียนตามที่แม่อยากให้เรียน แต่พอเข้าคณะมา มันหนักก็จริง แต่คณะอื่นเค้าก็หนัก ถ้าซิ่ว ก็หนีไม่พ้น เลยทำใจ อดทนอีกไม่กี่ปีก็จบ ...ไม่ซิ่วดีกว่า
0
กำลังโหลด
Wipada 6 ก.ค. 56 23:51 น. 15
พยาบาลโหดทุกที่ เราก็คนนึง ลาออกมาละ ใครที่คิดจะเป็น อย่าเป็นถ้าไม่มีใจรัก คือสังคมมันกดดันมากมาย ความเครียด การรับน้องทุกอย่างโหดไปหมด นอนก็ไม่ได้นอน วันๆ บางวันเรียน จันทร์-อาทิตย์ นอนตีสามกว่าๆ ทุกอย่างบีบบังคับให้เราต้องทำ ถ้าเราไม่เชื่อฟังวันนี้ รุ่นพี่พยาบาลจบไปเค้าจะไม่นับญาติกับเราเลย ทำงานอะไรจะไม่มีใครช่วยเหลือได้ เป็นอาชีพที่ต้องเสียสละมาก อดหลับอดนอนอย่างมาก เราพลาดแล้ว ทุกอย่างมันบีบบังคับ ตอนนั้นเราไม่มีทางเลือก เราไม่ได้ที่ไหนเลย เลยต้องจำเป็นเข้าไปเรียน ดีแล้วที่รีบออกมาก่อน ไม่งั้นเสียทั้งเงิน และเวลา ความสุขก็ไม่มี
0
กำลังโหลด
เลือกผิดมาแล้ว 7 ก.ค. 56 00:23 น. 16
เห็นด้วยนะ กับการเลือกเรียน อย่าเลือกตามเพื่อนเลย<br />
เราเป็นคนนึงที่เผลอหลุดมาแบบนี้ คิดว่าเรียนอันนี้มันก็คงชิลๆ เท่ๆ<br />
มันก็ไม่ได้เรียนหนักเหมือนคณะสายวิทย์สุขภาพ แต่พอเริ่มขึ้นปีสองเราไม่ค่อยมีความสุขเลย<br />
เหมือนกับพอมันเจออะไรมาเยอะๆ เริ่มย้อนมองดูตัวเอง พิจารณาตัวเอง<br />
เรากลับสนใจทางด้านนั้นมากก่าคณะที่เราเรียอยู่ตอนนี้<br />
อยากซิ่ว แต่พ่อไม่ให้ เพราะค่าเทอมก็ไม่น้อย เสียดาย<br />
กำลังคิดอยู่ว่าจะลองสอบ ถ้าติดจะคุยอีกที หรือเรียนจบแล้วเรียนใหม่ก็ได้
0
กำลังโหลด
ซาซ่า 7 ก.ค. 56 00:58 น. 17
กลัวเรียนไม่ไหว อย่างเดียวเลย จริงๆ

แต่คณะที่อยากเข้า ก็ชอบนะ ชอบมากกกกกก เลือกเอง

แต่ยังไงก้อจะพยายาม ไม่มีอะไรเกินความสามารถเรา (ถ้าติดน่ะนะ555)

0
กำลังโหลด
legendnoob 7 ก.ค. 56 01:34 น. 18
การรับน้องก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งนะครับ รับอะไรกันนักหนา ว้ากกันไปได้ครึ่งเทอม น้องเครียดซิ่วเลยก็มี
0
กำลังโหลด
pppp 7 ก.ค. 56 01:42 น. 19
รูมเมททำพิษ นี่ใช่เลย มันเป็นปัญหาโลกแตก TT
รูมเมทที่อยู่ด้วยกัน ดันเรียนเซคเดียวกัน กลุ่มเดียวกันตลอด
พอมีปัญหาที มันก็รู้สึกอึดดอัด ยิ่งเจอกันตลอดเวลาด้วย นี่แย่มากๆ
แต่อีกส่วนก็เพราะรู้สึกว่าพอเรียนๆไปแล้วไม่ใช่ แถมไกลบ้าน
สุดท้ายก็ซิ่วเลย >.<
0
กำลังโหลด
ToMK 59 Member 7 ก.ค. 56 04:32 น. 20
ทีแรกเราก็ว่าจะซิ่วนะแบบ เรียนไม่ค่อยเยอะ แต่มันยากมากกว่าที่เราคิดไว้เยอะเลย รับน้องอาจไม่โหดเท่าคณะอื่นแต่สำหรับเราเหนื่อยมาก เลิกดึก ไม่มีรถกลับ เดินหลายวันมาก แถมยังไม่เข้ารับน้องนะจ๊ะอีกกลัวถูกแอนตี้ (คงรู้แล้วหล่ะที่ไหน) แต่ประชุมเชียร์ก็โอเค สนุกดี พี่พี่เทคแคร์ดีมาก เราก็คิดหลายรอบมากว่าแบบ นี่ก็ 1 ในคณะ มหาลัยในฝัน จะซิ่วไปดีมั้ย ยังไงก็โดนรับน้องอยู่ดีถ้าซิ่ว จนตอนนี้ปรับตัวได้แล้ว เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่างได้แล้ว เราว่าเราจะไม่ซิ่วแล้วหล่ะ แต่วิชาเรียนหนักมาก ><
0
กำลังโหลด
กำลังโหลด