ฮัลโหลๆ น้องๆ ชาว Dek-D ยังสบายดีมีสุขกันอยู่ใช่มั้ยคะ หลังจาก 9 วิชาสามัญเพิ่งประกาศผลและการสอบ O-NET ได้ผ่านพ้นไป ช่วงเวลานี้เรียกได้ว่าเข้าสู่โค้งสุดท้ายแห่งการสอบแล้วเนอะ ใครที่เกิดท้อขึ้นมายังล้มไม่ได้นะ ฮึดค่ะฮึด! สนามศึก GAT-PATรอบ2 ยังรอน้องๆ อยู่ รีบมาสร้างแรงบันดาลใจกันดีกว่าเนอะ  


 
          วันนี้พี่เมก้าพาน้องๆ ออกจากบทเรียนแล้วมาสำรวจท่องโลกมหาวิทยาลัยกันแบบเต็มที่ ลองดูซิว่าชีวิตนักศึกษาปี 1 ที่เค้าว่ากันว่าหลายอารมณ์หลากสีสัน ทั้งสุข เศร้า โหด มันส์ ฮา จะลั้นลาสักแค่ไหน บอกก่อนว่าแม้แต่พี่ๆ ปีสูงยังแอบอิจฉาน้องๆเฟรชชี่เลยด้วย อ้อ ไม่มีเรื่องเศร้าในบทความนี้ เราจะโยนทิ้งไปแล้วเก็บไว้แต่ความสุขค่ะ

1. มหา'ลัยคือโลกใหม่ของปี1


 
          วันแรกของการไปโรงเรียนตื่นเต้นยังไง มหาวิทยาลัยก็ตื่นเต้นแบบนั้นเลยค่ะ ทุกอย่างดูแปลกใหม่ไปหมด หลายคนมีความสุขมากกับการเดินสำรวจทุกสถานที่ในมหาวิทยาลัย อาจนิยามได้ว่ามหาวิทยาลัยคือโลกใหม่ของเฟรชชี่ปี 1เลย เพราะไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูสวยงาม กว่าปกติ ยิ่งเป็นมหาวิทยาลัยในฝันที่กว่าจะผ่านด่านสอบเข้ามาได้ยากยิ่งด้วยนั้นยิ่งประทับใจมากเป็นพิเศษ พี่ปีสูงเห็นแล้วคงแอบอิจฉาอยู่ลึกๆ นะคะว่าอยากย้อนเวลากลับไปมีความสุขเหมือนน้องๆ บ้าง เพราะยิ่งเรียนสูงโอกาสจะมาเดินชมความงามของมหาวิทยาลัยนั้นน้อยมาก เรียนหนักเหลือเกินค่ะ

2. รอยยิ้มแห่งความสุขในวันรับน้อง


 
          ใครบอกว่ารับน้องเป็นเรื่องน่าเบื่อ ความคิดนี้อาจไม่เสมอไป รับน้องอาจสร้างความอึดอัดใจให้เราบ้าง แต่ส่วนมากหลังผ่านช่วงเวลานี้ไป กิจกรรมนี้กลายเป็นเรื่องประทับอยู่ในความทรงจำวัยนักศึกษาของใครหลายคนได้มากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาความสุขเมื่อครั้งที่ได้ร้องเพลงบูม ได้มีรุ่นเป็นของตนเอง ได้รับพรแรกจากคณาจารย์และรุ่นพี่ในพิธีบายศรีสู่ขวัญ ทุกอย่างเป็นกำลังใจให้เราอยากที่จะตั้งใจเรียนไปตลอดรอดฝั่ง ในอีกมุมหนึ่งน้องๆ อาจไม่รู้ความจริงที่ว่ากว่ากิจกรรมหนึ่งจะจัดขึ้นมาได้นั้นรุ่นพี่ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจไปมากเท่าไหร่ เวลาเห็นน้องๆ บ่นว่าเหนื่อยจึงแอบมีกรณีรุ่นพี่หมั่นรุ่นน้องปนเอ็นดูเบาๆ ว่า 'ฉันเหนื่อยกว่าอีก' 

3. ดาวดวงใหม่ไฉไลในสถาบัน


 
          'เป็นรุ่นพี่ต้องคอยดูแลรุ่นน้อง' นิยามนี้ใช้ได้เสมอนะคะ เมื่อ 1 ปีผ่านไป ก็เลื่อนขั้นมาเป็นรุ่นพี่คอยมองน้องๆ ดาวดวงใหม่ที่เข้ามาเฉิดฉายในสถาบัน บางมหาวิทยาลัยบรรดาน้องเล็กก็จะมีสัญลักษณ์หรือเครื่องแต่งกายที่บ่งบอกให้รุ่นพี่รู้ว่านี่คือน้องเฟรชชี่ปี 1 เวลาน้องเดินไปไหนมาไหนพี่ๆ ก็จะคอยช่วยกันสอดส่องดูแล เผื่อหลงทางเข้าเรียนไม่ทันหรือเลิกกิจกรรมดึกดื่นค่ำมืดจะได้เดินไปส่งน้องขึ้นหออย่างปลอดภัย เรียกได้ว่าเป็นปี 1 มีอภิสิทธิ์เป็นพิเศษ โดยเฉพาะตอนเข้าค่ายกิจกรรมนะ มีพี่ๆ คอยซัพพอร์ตตลอด 24 ชั่วโมง หิวน้ำเสิร์ฟน้ำ หิวข้าวเสิร์ฟข้าว แถมได้กินก่อนพี่ๆ อีก ชีวิตดีแบบนี้ ไม่น่าอิจฉาเลย!

4. วิชาเรียนน้อยคือสวรรค์บนดิน
         

 
          การเข้าเรียนในรายวิชาต่อสัปดาห์ของเฟรชชี่น้อยลงกว่ามัธยมฯ ค่อนข้างมากเลยล่ะค่ะ วิชาเรียนจะเป็นการปรับพื้นฐานความรู้เดิม ยังไม่มีรายงานวิชาการแบบหนักหน่วงอะไรมากนัก คือมีเวลาว่างให้บริหารจัดการชีวิตตัวเองได้ วันไหนคึกอยากอ่านหนังสือก็เข้าห้องสมุด วันไหนอยากลั้นลาก็มีเวลาเดินเที่ยวสบายใจ อิสระเหมือนนกกาโบยบิน อิอิ ในขณะที่เหล่ารุ่นพี่ กระดุกกระดิกตัวไปไหนไม่ได้เลย ความหวังว่าจะชิวเหมือนปี 1 เหอะๆ ไม่มีทางเลย! ถ้าเห็นคนสองคนเดินมาด้วยกันนะ หน้าตาหม่นหมองเหมือนโดนของคือพี่ปีสูง หน้าตาสดใสเหมือนถูกหวยคือน้องเฟรชชี่ค่ะ

5. กิจกรรมซัพพอร์ตทุกเวลา


 
          ปี 1 ทั้งทีทำกิจกรรมให้เต็มที่ไปเลย! น้องใหม่หลายคนเลือกกระโดดเข้าไปเป็นนักกิจกรรมตัวยง เพราะอะไรรู้มั้ยคะ? เพราะถ้าเรียนสูงขึ้นไปกว่านี้ รู้ตัวว่าจะไม่มีเวลามาสนุกสุดหรรษาแบบนี้อีกไง น้องๆ คนไหนที่อยากใช้ชีวิตนักศึกษาให้คุ้ม ช่วงเวลานี้เป็นโอกาสที่เหมาะสมที่สุดแล้วค่ะ เพราะกิจกรรมและเวลาพร้อมซัพพอร์ตน้องๆ เต็มที่จนถึงขั้นที่ว่ารุ่นพี่แอบอิจฉา ไม่มีวันเวลาว่างๆ ให้ได้สนุกสนานคลายเครียดแบบนั้นบ้างเลย เอาจริงๆ แค่อยากไปออกค่ายอาสาตอนช่วงปิดเทอมยังต้องคิดแล้วคิดอีก ไหนจะแบ่งเวลามารับผิดชอบภาระงานหนักทับตัว ไหนจะวางแผนการเรียนในชั้นปีถัดไป โอ๊ย! ถึงขั้นกุมขมับ

6. ความสุขใกล้แค่เอื้อมมือ ณ หอใน


 
          'นี่คือสถาน แห่งบ้านทรายทอง ที่ฉันปองมาสู่' อิอิ เปิดตัวอลังการมั้ยล่ะ น้องๆ ปี 1 ของหลายมหาวิทยาลัยมีหอในเป็นชายคาที่คุ้มกายนะคะ ตื่นเช้ามาไม่ต้องระเห็จไปโบกรถเมล์ซ้อนท้ายพี่วินจนหัวฟูเกือบมาเรียนไม่ทัน ยังพอมีเวลาเดินสูดลมธรรมชาติชิวๆ แล้วไปหาเบรคฟาสต์อร่อยๆ ทานที่คาเฟต อื้อหือ ความสุขอยู่ใกล้ตัวจริงๆ ไม่ว่าจะมีเรียนเช้าแค่ไหนก็นอนอิ่มสบายพุง ที่สำคัญเวลาลืมทำรายงานหรือเหนื่อยจากการเรียน อยากกลับหอมาปั่นงานหรือพักผ่อนเมื่อไหร่ก็ได้ พี่ปีสูงที่แอบบ้านไกลจึงมีอิจฉาเล็กๆ เพราะเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายกันแล้ว หอใน 'สะดวก สบาย ประหยัด' กว่าไปกลับและหอนอกเยอะ อ้อ ต้องเป็นหอในที่มีรูมเมทรู้ใจด้วยนะ 

7. น้องเล็กสุดแห่งครอบครัวสายรหัส


 
          สิ่งพิเศษของชีวิตนักศึกษา คือ การได้เป็นหนึ่งในครอบครัวสายรหัส น้องๆ เฟรชชี่เพิ่งเข้ามาในบ้านหลังใหม่ เกือบทุกที่จะมีธรรมเนียมพี่รหัส-น้องรหัส ที่คอยทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยง คอยดูแลเรื่องการเรียนและการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย คอยเป็นที่ปรึกษาด้านต่างๆ พอพี่ๆ รู้ว่าตัวเองมีน้องเล็กของบ้านก็จะคอยรุมโอ๋ ผลัดกันป้อนน้ำป้อนขนมทุกเช้าเย็น ขนสมบัติคือหนังสือและชีทเรียนมาให้เป็นลังๆ แถมยังเป็นคุณนายคุณป๋าคอยเลี้ยงข้าวน้องๆ อยู่เสมอ น้องเฟรชชี่คนไหนมีครอบครัวที่น่ารักคอยดูแลเอาใจใส่ รู้ไว้เลยว่าน้องคือบุคคลผู้โชคดีที่สุดในโลก! มีพี่ๆ เทคแคร์ดีขนาดนี้ แต่พอเราขึ้นเป็นพี่ปีสูงเท่านั้นแหละ หน้าที่เลี้ยงน้อง แนะนำน้อง จะตกมาที่เรานั่นเอง แบบนี้ใครๆ ก็นึกอิจฉาเด็กปี 1 เนาะ

8. เพื่อนต่างคณะคือสมบัติล้ำค่า


 
          แรกเริ่มเข้ามหาวิทยาลัย อย่าเพิ่งคิดว่าจะเกาะกลุ่มอยู่กับเพื่อนในคณะหรือเอกเราไปตลอด ลองออกไปเจอโลกกว้าง สร้างสัมพันธ์กับเพื่อนต่างคณะ ดีที่สุดค่ะ! เพราะช่วงเวลานี้คือเวลาแห่งมิตรภาพที่พี่ปีสูงจะอิจฉาและอยากย้อนกลับไปเปิดประสบการณ์ใหม่ๆ อยู่เสมอ ตอนปี 1 เฟรชชี่จะได้ร่วมกิจกรรมรับน้องและเข้าคลาสวิชาเรียนรวม ทำให้มีโอกาสทำความรู้จักกับเพื่อนต่างคณะ โอกาสที่จะมีเพื่อนหลากหลายอาชีพคบกันยาวนานในอนาคต อ้อ อย่าบอกว่าปีสูงก็มีเพื่อนต่างคณะได้นะคะ เพราะไม่ว่ายังไงเราก็ต้องแยกย้ายกันไป ถ้าไม่ใช่เด็กกิจกรรมมาเจอกันโอกาสจะได้พูดคุยกันยิ่งยากเลยค่ะ

9. เปิดตัวคู่รักเฟรชชี่วัยขบเผาะ


 
          อารมณ์เฟรชชี่น่ารักสดใสซาบซ่านนน ทุกมุมในมหาวิทยาลัยนอกจากจะมีเพื่อนใหม่แล้วยังมีคู่รักเกิดใหม่ตามมาเยอะแยะมากมาย เรียกได้ว่ามองไปทางไหนโลกนี้มีแต่ความสุขสีชมพู บางคู่ก็เป็นคู่รักคณะเดียวกัน บางคู่ก็เป็นคู่รักต่างคณะ นับเป็นอีกสีสันหนึ่งที่ทำให้รุ่นพี่ปีสูงเกิดอาการ 'เจ็บนิดๆ นะ เจ็บนิดๆ นะ เจ็บเหมือนมดกัดนิดเดียว' ประมาณว่าอยู่มาจนจะเรียนจบยังไม่เคยมีคู่เดินจับมือกระหนุงกระหนิงกันเลยค่ะคุณผู้โชมมม ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน บางทีเราก็แอบอยากมีโมเม้นต์รักใสๆ กับรุ่นน้องรูปหล่อบ้างอะไรบ้าง แต่กลับโดนเฟรชชี่หน้าใสวัยกระเตาะแย่งชิงไปซะก่อน ฮึ่ม! น่าเจ็บใจนัก

          ฮั่นแน่! แอบดูความสุขของเหล่าเฟรชชี่ไปแล้วนึกอยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ บ้างรึเปล่า ถ้าอยากก็อดทนรออีกสักนิดหนึ่งนะคะ อีกไม่นานทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปด้วยดีแล้วค่ะ ทำทุกวันให้เต็มที่เพื่อความสุขและอนาคตที่ดีในวันข้างหน้า สู้ๆ นะคะ พี่เมก้าเชื่อว่าน้องๆ Dek-D คนเก่ง ทำได้อยู่แล้วค่ะ

 
พี่เมก้า
พี่เมก้า - Columnist นักข่าวสายการศึกษา ที่มีความสุขกับการแต่งฟิค อ่านฟิค เพ้อถึงยัมมี่ฟู้ดไปวันๆ

แสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

7 ความคิดเห็น

กำลังโหลด
กำลังโหลด
กำลังโหลด
กำลังโหลด
กำลังโหลด

ความคิดเห็นนี้ถูกลบเนื่องจาก

ถูกลบโดยทีมงาน เนื่องจากงดตั้งกระทู้วิจัย โครงงาน หรือใช้พื้นที่เว็บบอร์ดเพื่อการส่งการบ้าน เนื่องจากเป็นการรบกวนผู้ใช้บอร์ดท่านอื่นๆ ขออภัยในความไม่สะดวก

กำลังโหลด

ความคิดเห็นนี้ถูกลบเนื่องจาก

ถูกลบโดยทีมงาน เนื่องจากงดตั้งกระทู้วิจัย โครงงาน หรือใช้พื้นที่เว็บบอร์ดเพื่อการส่งการบ้าน เนื่องจากเป็นการรบกวนผู้ใช้บอร์ดท่านอื่นๆ ขออภัยในความไม่สะดวก

กำลังโหลด
กำลังโหลด