คุยกับ "ครูปัทม์" เจ้าของไอเดีย "อาหารถาดหลุมพรีเมี่ยม" จนทำให้เด็กๆ อยากมาโรงเรียนทุกวัน

            ช่วงปี 56-57 ครูคนเก่าที่รับผิดชอบเรื่องอาหารกลางวันย้ายออกไป ครูปัทม์จึงเข้ามาดูแลตรงนี้แทน ซึ่งก่อนที่ครูท่านนี้จะย้ายก็ได้เขียนเมนูอาหารกลางวันพร้อมส่วนประกอบต่างๆ เอาไว้ให้ แต่ด้วยความที่ครูปัทม์ทำอาหารไม่เป็น เลยต้องคอยเปิดสมุดดูว่ามีเมนูอะไรบ้างและ เวลาจ่ายตลาดต้องซื้ออะไร   พอเริ่มทำและได้ไปตลาดด้วยตัวเอง   ครูปัทม์จึงเห็นว่ายังมีวัตถุดิบอื่นๆ ที่สามารถใส่ลงไปเพื่อเพิ่มความหลากหลายและทำให้น่ารับประทานมากขึ้นได้  บวกกับยุคนี้โทรศัพท์มือถือก็สามารถหาข้อมูลได้ จึงลองหาข้อมูลเมนูอื่นๆ เพิ่มขึ้นด้วย 
 

            ครูพยายามทำให้อาหารออกมาดี ทั้งเรื่องรสชาติ หลักโภชนาการ รวมถึงหน้าตาก็ต้องน่ารับประทาน ครูเลยโพสต์รูปภาพอาหารกลางวันลงบน Facebook เพราะอยากให้ผู้ปกครองเห็นว่านักเรียนได้รับประทานอะไรที่โรงเรียนบ้าง    ทำให้ผู้ปกครองเริ่มเข้ามามีส่วนร่วม บางคนปลูกผักขายก็แบ่งมาส่งให้ทางโรงเรียนได้ประหยัดค่าผัก  เราจึงมีเงินเหลือไปเพิ่มเป็นเนื้อสัตว์หรือเพิ่มในส่วนอื่นได้

            จากเดิมที่เปิดตำราตามครูคนเก่า    ก็เปลี่ยนเป็นเซิร์จ Google   หาเมนูอาหารใหม่ๆ ดึงดูดใจเด็กๆ  เพื่อให้เด็กๆ ได้รับประทานผักมากขึ้น เช่น ต้มจืดก็ไม่จำเป็นต้องใส่แค่ผักกาดและหมู แต่ยังสามารถใส่อย่างอื่นลงไปได้ เช่น แครอตและสาหร่าย เพื่อเพิ่มสารอาหารและสีสันให้น่ารับประทานขึ้น     ครูโชคดีที่ได้แม่ครัวดี พร้อมเสียสละ และมีความตั้งใจจริง แล้วยังเป็นลูกศิษย์ของครูด้วย เราจึงมีโอกาสเรียนรู้ไปพร้อมๆ กัน

 

อาหารอร่อยภายในงบประมาณที่จำกัด
            ปีที่แล้วโรงเรียนเราเข้าร่วมโครงการอาหารกลางวันของ Lotus  ทำให้ ได้รับเงินสนับสนุนสัปดาห์ละ 3,000 บาท แต่ปีนี้มีนักเรียนเพิ่มขึ้นจาก 60 กว่าคนเป็น 88 คน ซึ่งเกินจำนวนที่โครงการกำหนด ทำให้ต้องนำงบโรงเรียนมาใช้จำนวน   20 บาทต่อหัว คิดเป็นเงิน 1,760 บาท แต่หลังจากที่ครูปัทม์เข้ากลุ่มหม้อทอดฯ แล้วโพสต์เมนูอาหารกลางวันของเด็กๆ ก็ทำให้มีเพื่อนสมาชิกอยากช่วยอุปการะค่าอาหารกลางวันนักเรียนเข้ามาเรื่อยๆ  แต่ทั้งนี้ ถ้าไม่มีงบจากผู้สนับสนุน    ครูก็ยังสามารถใช้เงิน 1,760 บาทในการจัดสรรอาหารกลางวันได้ อาจไม่หรูหรา แต่ก็จะพยายามให้อาหารมีความหลากหลายและน่ารับประทาน ครบตามโภชนาการ
 

เมนูอาหารกลางวัน ซื้อใจเด็กๆ ให้อยากมาโรงเรียน

            ครูปัทม์อยู่ในกลุ่ม    Facebook ชื่อว่า "สมาคมเราจะผอมด้วยเมนูจากหม้อทอดไร้น้ำมัน" เลยสั่งหม้อทอดมาทดลองใช้ ประกอบกับช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอม เด็กๆ ไม่สามารถเรียนออนไลน์ได้ ครูเลยต้องนำใบงานไปสอนให้ที่บ้าน แต่ไปบ้านนักเรียนทั้งทีก็อยากหาอะไรติดไม้ติดมือไปด้วย    ครูจึงนำพวกเฟรนช์ฟรายส์ ของทอดต่างๆ มาทดลองใช้กับหม้อทอดฯ ที่มี จนกลายเป็นจุดเริ่มต้นในการทำเมนูใหม่ๆ    บวกกับครูเป็นคนชอบถ่ายรูปอาหาร จึงถ่ายแล้วนำไปโพสต์ลงในกลุ่มสมาคมหม้อทอดฯ ทำให้มีผู้อยากช่วยสนับสนุนค่าอาหารกลางวันติดต่อมาทางโรงเรียนเพื่อสมทบทุน 

            ผลคือนักเรียนมีพัฒนาการที่ดี เติบโตสมวัย น้ำหนัก ส่วนสูงตามเกณฑ์ ไม่มีเด็กขาดสารอาหารเลย ถึงแม้เด็กๆ จะรับประทานอาหารโรงเรียนแค่มื้อเดียว แต่ก็เป็นมื้อที่มีคุณค่าทางโภชนาการครบถ้วน   ส่วนเด็กคนไหนที่เริ่มอ้วนเกินเกณฑ์  เราก็จะให้เขาหมั่นออกกำลังกาย งดขนมกรุบกรอบ น้ำอัดลม สิ่งที่เห็นได้ชัดเลยคือเขามีความสุขเมื่อได้มาโรงเรียน เด็กๆ อยากมาโรงเรียนทุกวัน ไม่อยากขาด  เพราะสนุกที่ได้ลุ้นว่าแต่ละวันจะได้กินอะไร และอีกอย่างคือได้ฝึกทักษะด้านการรับประทานอาหารด้วย เด็กๆ หลายคนอยู่บ้านไม่เคยรับประทานพิซซ่า แฮมเบอเกอร์ เราก็จะสอนเขาว่าต้องทำยังไง เขาก็พร้อมที่จะเรียนรู้และเชื่อฟังคุณครู เหมือนใจซื้อใจกันไปเลย
 

อาหารถาดหลุมพรีเมี่ยม ยิ่งทำ ยิ่งสนุก
            อย่างที่บอกว่าครูโชคดีที่ ‘เจี๊ยบ’ แม่ครัวของเราอิน และสนุกไปด้วย ครูก็มีความสุขที่เห็นนักเรียนชอบอาหารกลางวันที่ครูตั้งใจทำ ไม่เคยเหนื่อยหรือท้อเลย แต่จะเสียใจมากถ้านักเรียนกินอาหารไม่หมดแล้วทิ้งอาหารของครู แม่ครัวเจี๊ยบก็ไม่เคยบ่นหรือท้อเลยสักครั้ง แต่ยิ่งพยายามเซิร์จหาวิธีใหม่ๆ จากอินเทอร์เน็ตอยู่บ่อยๆ เพื่อให้ นักเรียนตื่นเต้นกับเมนูอาหารทุกวัน ครูก็รู้สึกดีไปด้วย 

ยังมีอีกหลายสิ่งที่เด็กๆ ต้องการ
            จริงๆ แล้วโรงเรียนเรายังขาดแคลนหลายอย่างมาก ถ้าโรงเรียนมีครูครบตามจำนวนชั้น และสอนประจำแต่ละชั้นไปเลย นักเรียนจะได้รับการดูแลด้านวิชาการที่ดี และตรงกับระดับความรู้ที่เขาต้องเรียนมากกว่านี้ อีกอย่างคือห้องคอมพิวเตอร์ เด็กๆ โรงเรียนเพชรน้ำผึ้งไม่ต้องเป็นห่วงด้านวิชาการเลย เพราะจบป.6 ไปสามารถสอบเข้าห้องดีๆ ได้ แต่ครูจะห่วงเรื่องการใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ จริงๆ ที่โรงเรียนก็เคยมีแต่ตอนนี้มันเก่าและพังไปตามสภาพ ครูจึงอยากพัฒนาในส่วนนี้

 

            ใครจะไปคิดว่าอาหารอร่อยๆ จะมีผลต่อเด็กๆ ได้ขนาดนี้ เพราะนอกจากเด็กๆ จะเติบโตสมวัย  ยังทำให้การมาโรงเรียนกลายเป็นเรื่องสนุกอีก ต้องยกนิ้วให้คุณครูปัทม์ พี่เจี๊ยบแม่ครัว และคุณครูคนอื่นๆ ในโรงเรียนบ้านเพชรน้ำผึ้งแล้วค่ะ    น้องๆ คนอยากช่วยเสนอเมนูอาหาร หรือให้กำลังใจครูปัทม์ คอมเมนต์กันเข้ามาได้เลยนะคะ หรือใครมีเมนูโปรดสมัยเด็กก็ลองบอกกันเข้ามา พี่นุ่นรออ่านอยู่นะ