. . . . . . . . .
เราต่างมีตัวตนที่เป็นเวอร์ชันโปรดของตัวเอง อาจจะเจอแล้วหรือยังไม่เจอแต่เราก็ยังมีเวลาค้นหาไปเรื่อย ๆ วันนี้เราจะข้ามกำแพงภาษาพามารู้จักกับ "Joyce Sin" พี่จอยซ์ ยูทูบเบอร์ชาวอเมริกันเชื้อสายจีนที่มาไกลจากเมืองเซาท์ดาโกตา ประเทศสหรัฐอเมริกา ออกเดินทางหาความสนุกให้ตัวเองไปเรื่อยจนมาเจอกับกรุงเทพฯ ที่เธอเอ่ยปากว่าเป็นที่ที่ทำให้เธอได้เจอกับเวอร์ชันที่ชอบมาก ๆ ของตัวเอง
. . . . . . . . .
แนะนำตัวกันหน่อย
พี่พัด : แนะนำตัวกับชาว SparkD หน่อยค่ะ
พี่จอยซ์ : สวัสดีค่ะ ชื่อจอยซ์ เป็นคนจีน-อเมริกัน อายุ 24 ปี ตอนนี้เรียนภาษาไทยอยู่ที่กรุงเทพฯ ค่ะ
พี่จอยซ์ เล่าว่าเธอมาอยู่ไทยตั้งแต่พฤษภาคม 2566 ตอนนี้ตัวเองเรียนภาษาไทยกับโรงเรียนสอนภาษา 6 ชั่วโมงต่ออาทิตย์ นอกจากนี้ก็มีออกไปถ่ายคลิปข้างนอกลงช่อง YouTube (ช่อง Joyce Sin) และTikTok (Joyce Sin) ของตัวเอง ซึ่งตอนนี้ช่อง YouTube ของพี่จอยซ์ก็มียอดติดตามทั้งหมดถึง 46.9 k เลยทีเดียว และตอนที่สัมภาษณ์กัน ถึงเราจะสนทนาเป็นภาษาอังกฤษแต่ก็มีถามถึงสกิลภาษาไทยด้วยซึ่งพี่จอยซ์ก็สปีคไทยให้ฟัง บอกเลยว่าเก่งสุด ๆ
ซีรีส์วาย หมุดหมายแรกที่ทำให้ตัดสินใจมาไทย
พี่พัด : ได้ข่าวว่าชอบซีรีส์วาย เริ่มชอบได้ยังไง?
พี่จอยซ์ : เรื่องแรกที่เริ่มดูคือเรื่อง “คู่กัน” ที่คู่ไบร์ทวินแสดง ช่วงเมษาฯ ปี 2020 ตอนนี้เป็นช่วงโควิดพอดีแล้วมันก็ฮิตมาก หลังจากนั้นก็มาเริ่มฟังเพลงไทย แล้วก็ตัดสินใจมาอยู่ไทยตอนพฤษภาฯ ปี 2023
พี่พัด : งั้นซีรีส์วายก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มาไทยเลยใช่ไหม?
พี่จอยซ์ : ใช่ เป็นส่วนหนึ่ง ประมาณ 20%
พี่พัด : งั้นอีก 80% ล่ะ
พี่จอยซ์ : จริง ๆ มาไทยครั้งแรกเลยคือเดือนพฤศจิกาฯ ปี 2022 แล้วก็กลับบ้านที่อเมริกาไปได้ 3 เดือนแล้วก็รู้สึกว่าเราต้องกลับไปไทยอีกรอบ ก็เลยไปเที่ยวที่สักพักแล้วก็จบที่มาไทย ที่ทำให้รู้สึกว่าต้องกลับมาเลยคือเราชอบตัวตนของเราตอนอยู่ที่นี่
เรารู้สึกว่าเราเป็นคนที่ชิลขึ้น ไม่ต้องคอยเป็นใครบางคนตลอดเวลา เราเป็นตัวเองได้เลยแล้วรู้สึกว่าที่นี่ยอมรับตัวตนแบบนี้ของเรา
พอพี่จอยซ์ตอบว่าเขาชอบตัวตนที่เขาได้เป็นที่ไทย เราก็นึกสงสัยว่าแล้วเมื่อก่อนเขาเป็นยังไง พี่จอยซ์ก็เล่าว่าเมื่อก่อนเขาเป็นคนที่ค่อนข้างซีเรียสแล้วก็ดุประมาณหนึ่งเป็นเพราะสังคมที่อเมริกาด้วย แต่พอมาไทยแล้วเขาก็รู้สึกว่าปล่อยชิลขึ้น อาจจะเป็นเพราะคนที่ไทยดูใจเย็น สบายๆ สำหรับเขา พี่จอยซ์เลยรู้สึกว่าได้ผ่อนคลายตัวเองไปด้วย
พี่พัด : เห็นว่าที่ไปเที่ยวก่อนมาไทยคือไปไต้หวันมาก่อนด้วย? อะไรที่เป็นตัวตัดสินใจให้อยากไปไหนสักที่?
พี่จอยซ์ : ไปมาหลายที่เลย ไปไต้หวันมา 1 เดือน ไปญี่ปุ่น 2 อาทิตย์ แล้วก็ฮ่องกงอีก 1 เดือน แต่สุดท้ายก็รู้สึกว่าประเทศไทยชอบที่สุดที่ไปมา มันรู้สึกแตกต่าง ที่อื่นก็แฮปปี้นะแต่รู้สึกแฮปปี้กับที่ไทยที่สุด เป็นเรื่องวัฒนธรรมด้วย เราถูกชะตากับที่ไทยที่สุด
พี่พัด : อะไรที่ทำให้คิดว่าทำให้สบายใจกับที่ไทย ต้องกลับมาไทย
พี่จอยซ์ : ตอนที่ไปฮ่องกง เราไปเที่ยวที่นู่นประมาณเดือนหนึ่งแล้วรู้สึกว่าสภาพแวดล้อมดูเครียดจัง ยิ่งในเมืองยิ่งรู้สึกเครียด เขาดูมีวัฒนธรรมไฮโซ ทุกอย่างมันดูขึ้นกับเงินไปหมดสำหรับเรา ซึ่งเรามองว่ามันไม่ควรเป็นเป็นแบบนั้น แล้วก็เรื่องคน เรารู้สึกว่าเขาค่อนข้างช่างตัดสิน (judging) คือทุกคนมีความช่างตัดสินในตัวเองนั่นแหละ แต่ที่ฮ่องกงแอบรู้สึกว่ามากกว่าที่อื่นหน่อย เช่นที่เราเจอคือ เขาจะมองเราตลอดไม่ว่าเราจะดูสวยรึเปล่า มันรู้สึกเหมือนโดนตัดสินกลาย ๆ เราเลยรู้สึกว่าถึงเวลาแล้ว อยากกลับไปที่ไทย แล้วตอนที่เครื่องลงที่สุวรรณภูมิมันก็รู้สึกแฮปปี้เลย
เรื่องราวการออกมาอยู่ต่างถิ่นด้วยตัวคนเดียว
พี่พัด : ยากไหม การที่ต้องมาอยู่ประเทศที่ไม่ใช่บ้านเกิดตัวเอง
พี่จอยซ์ : เรามาจากอเมริกา ที่ไทยค่อนข้างต่างจากที่นู่นเลย แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกันที่รู้สึกเหมือนได้อยู่บ้าน บางทีจะเป็นเพราะผู้คนที่น่าสนใจแล้วก็ต้อนรับเรามาก ๆ เรารู้สึกว่าที่นี่แหละที่ของเรา
พี่พัด : มาอยู่ไทยคนเดียวแบบนี้ เหงาไหม? หาเพื่อนยังไง?
พี่จอยซ์ : เคยเหงานะ แต่เราก็เริ่มรับมือกับความเหงาได้เรื่อย ๆ เริ่มออกไปเจอคนใหม่ ออกไปเจอเพื่อนเวลาเหงา แต่สุดท้ายกลับมาอยู่ห้องก็ต้องอยู่คนเดียวอยู่ดี
“เรารู้สึกว่าการรับมือที่จะอยู่กับความเหงาก็เป็นการเติบโตรูปแบบหนึ่ง”
ส่วนเพื่อนก็จากทางออนไลน์เลย เพื่อนสนิทบางคนก็รู้จักกันผ่านอินสตราแกรม เขาทักมา เราก็ทำความรู้จักกัน
พี่พัด : เคยลังเลบ้างไหมกับการตัดสินใจที่จะไปอยู่ประเทศใหม่?
พี่จอยซ์ : ไม่นะ ไม่เคยเลย เพราะเรารู้ว่าเราอยากลองทำอะไร หลายคนทำไม่ได้เพราะติดเรื่องการเงิน แต่เรารู้ตัวว่าเราค่อนข้างมี Privilege เรื่องการเงิน ทางที่บ้านเราก็ซัพพอร์ทเราเรื่องนี้ ทั้งเรื่องการเงินและการทำ YouTube ซึ่งเรารู้สึกดีใจมาก
พอถามถึงว่าเคยเจออะไรที่รู้สึกว่าทำให้อยู่ยากที่ไทยบ้างไหม พี่จอยซ์ก็ตอบว่า มีเรื่องการข้ามถนนนี่แหละ เพื่อนที่นี่แบบแค่เดินไปเลย เราก็แบบ เฮ้ยแล้วถ้ารถเขาไม่หยุดให้อะ ช็อคนิดหน่อย
ที่อยู่เปลี่ยน ภาษาเปลี่ยน วัฒนธรรมเปลี่ยน
พี่พัด : แล้วกับภาษาไทย ถึงจุดไหนที่คิดว่าอยากเรียน? จากซีรีส์เหรอ?
พี่จอยซ์ : ก็จากซีรีส์ จริง ๆ ตอนแรกก็ไม่เคยฟังเพลงไทยเลยจนมาดูซีรีส์แล้วก็รู้ว่า อืม น่าสนใจจัง ตอนแรกฟังดูคล้าย ๆ ภาษาเวียดนามเลย แต่หลัง ๆ ก็เริ่มแยกได้ แล้วก็รู้สึกว่า ภาษาไทยสนุกจังมีระดับเสียงสูงต่ำ ตอนแรกเราก็ไม่ได้จริงจังนะ แค่ฟังเพลง ดูซีรีส์ แต่สุดท้ายก็มาจบที่ลงเรียนเลยก็เลยจริงจังขึ้น
พอมานั่งนึกภาษาไทยกับอังกฤษค่อนข้างแตกต่างกันเลยทั้งวิธีเขียน การผสมคำ ก็เลยถามพี่จอยซ์ว่าสำหรับเขาการเรียนไทยยากไหม เขาก็บอกว่าด้วยความที่เขารู้ภาษาจีนอยู่แล้วพอมาไทยก็เลยไม่ยากมากขนาดนั้น ก็พยายามจำรูปพยัญชนะ สระไป จริง ๆ ไทยแอบง่ายกว่าจีนด้วยเพราะเป็นตัว ๆ แล้วมาผสมกัน แต่ภาษาจีนแต่ละตัวอักษรมีความหมายในตัวไปเลย การเรียนภาษาไทยสำหรับพี่จอยซ์เขาเปรียบเหมือนเป็นการต่อจิ๊กซอว์ ที่เอามาต่อ ๆ กันแล้วก็ได้เป็นคำที่มีความหมายออกมา
Passion กับการทำ YouTube
พี่พัด : เริ่มทำ YouTube ได้ยังไง?
พี่จอยซ์ : เริ่มลงครั้งแรกเลยคือตอนมิถุนาฯ ปี 2017 แต่ก็ไม่ค่อยได้ลงจนมาปี 2020 ที่เริ่มทำคลิปรีแอคชั่นซีรีส์วาย แล้วก็หลังจากย้ายมาไทยเราก็ทำ VLOG แต่ในอนาคตก็อยากทำคลิปท่องเที่ยว อย่างพวกทริคต่างๆให้คนต่างชาติตอนที่เที่ยว จริง ๆ ตอนแรกอยากทำคลิปให้คนต่างชาติดูแต่ตอนนี้คนไทยดูช่องเยอะมาก แบบครึ่งหนึ่งเลย
พี่พัด : เคยอยากเลิกทำ YouTube มั้ย
พี่จอยซ์ : ไม่เคยคิดเรื่องจะเลิกทำเลย เคยแต่ลังเลบ้างนิดหน่อยว่านี่มันคือทางของเราจริงไหมนะ แต่ก็รู้สึกว่ายังไงเราก็ต้องทำแหละ ยังไงสิ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่เราอย่างจะทำมาตั้งแต่ม.ต้น (Middle School) เราก็เลยทำไปเถอะ
“เราคิดว่าถ้าคนเราอยากจะทำอะไรหรือมีแพสชั่นกับอะไรเราต้องทำไปเรื่อยๆ แล้วเดี๋ยวเราจะทำมันได้ดีเอง”
เราไม่คิดว่าถ้าเราไปทำอย่างอื่นแล้วเราจะทำได้ดีเท่าสิ่งเราที่ชอบ คือถ้าเราทำสิ่งที่เราชอบไปเรื่อย ๆ (Keep doing it) เราจะทำมันได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ เอง
พี่พัด : คีย์เวิร์ดเลย คือทำไปเรื่อยๆ (Keep doing it) ใช่ไหม?
พี่จอยซ์ : ใช่ ไม่ก็อีกคำนึงคือ Just do it (ทำเลย)
ในคอนเทนท์ของพี่จอยซ์หากใครติดตามก็เห็นว่ามีหลายครั้งเลยที่เขาออกไปสัมภาษณ์คนนั้นคนนี้ ก็เลยถามไปว่าแล้วเขาเคยรู้กังวลบ้างไหมเวลาต้องไปคุยกับคนไม่รู้จัก พี่จอยซ์ก็ตอบว่า เขาพยายามไม่คิดเยอะ เขาออกไปเพื่อไปคุยกับคน ก็คุยซะ ทำไปเลย หลาย ๆ คลิปเลยจะเห็นได้ว่าคลิปออกมาเป็นธรรมชาติมาก อาจเป็นเพราะวิธีคิดที่ว่า just do it ของพี่จอยซ์ก็ได้
พี่พัด : แล้วคิดว่าจะทำ YouTube ไปยาว ๆ เลยมั้ยเอ่ย?
พี่จอยซ์ : อยากทำให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้เลย อาจจะอย่างน้อย ๆ 5 ปี เพราะมันเป็นอะไรที่เราชอบทำ แต่ก็ต้องแอบคิดเรื่องการเงินอะไรแบบนี้ไปด้วยเหมือนกันว่าจะทำอะไร เราจะทำเงินจาก YouTube ได้ไหม แต่ถ้าไม่ได้จริง ๆ เราก็จะทำต่อไปอยู่ดี อีกอย่างที่คิดจะทำ (ถ้าได้วีซ่า) นอกจาก YouTube ก็มีพวกร้านอาหาร ร้านเสื้อผ้า หรือทำบริษัท แต่ตอนนี้อยากโฟกัสแค่การทำ YouTube ให้ดีก่อน
พี่พัด : สุดท้ายนี้มีอะไรอยากบอกคนที่ลังเลกับการจะออกจากคอมฟอร์ตโซนไหม?
พี่จอยซ์ : กลับไปที่โควท (Quote) ของเราเลย เราใช้ชีวิตแบบ
“ถ้าเราอยากได้อะไรในชีวิต เราจะหาทางจนได้ทำมัน”
แล้วถ้าเราไม่ได้อยากไขว่คว้ามันขนาดนั้นก็แปลว่าเราไม่อยากได้มันจริง ๆ แต่ก็นั่นแหละ มันมีปัจจัยหลายอย่างที่มาหยุดเราได้เหมือนกัน อย่างเรื่องการเงิน แต่สมมติเราไม่ได้มีปัญหาเรื่องนั้นก็แปลว่าควรทำมันไปเลย กลับไปที่คำประจำตัวเรา Just do it (ทำเลย)
สำหรับน้องๆ ที่มีอะไรอยากทำแต่กำลังลังเลอยู่ ถ้าเรามีทรัพยากรมากพอ อยากจะบอกตามพี่จอยซ์เลยว่า Just do it ! และ Keep doing it! เราอาจจะได้สังคมที่ใช่กับเราหรืออาจะไม่ใช่แบบที่พี่จอยซ์เจอก็ได้ แต่ทำไปเลย SparkD เชื่อว่าน้องๆ จะไม่เสียใจกับการได้ลงมือทำกับสิ่งที่ชอบแน่นอน ไม่แน่ เราอาจจะได้ตัวตนใหม่ที่เป็นตัวตนในเวอร์ชันโปรดแบบพี่จอยซ์ก็ได้นะ! ส่วนน้อง ๆ คนไหนอยากติดตามพี่จอยซ์ ก็ไปกดฟอลโลวกันได้ที่นี่เลย.. YouTube: Joyce Sin และ Instagram: joycehysin
วันนี้พี่พัดกับพี่นีนี่ SparkD ไปแล้ว EP. หน้าเราจะพาไปรู้จักใคร อย่าลืมติดตามกันที่ SparkD ด้วยนะ :)
. . . . . . . . .
พี่พัด SparkD เขียน/สัมภาษณ์
พี่นีนี่ SparkD ถ่ายภาพ
พี่จอย SparkD กราฟิกดีไซน์
พี่ฟิวส์ พี่แอล SparkD บรรณาธิการ
ขอขอบคุณสถานที่ SiamScape
1 ความคิดเห็น