อยากร้องไห้เชิญทางนี้!
6 นิยายรักๆ แค้นๆ ตามแบบฉบับทมยันตี
ไหนใครชอบดูละครบ้างคะ สารภาพว่าช่วงนี้ แอดมินได้ยินชื่อ “พิษสวาท” บ่อยมาก มีแต่คนมาถาม มีแต่คนพูดถึง เรียกว่ากระแสละครกำลังมาแรงสุดๆ ส่วนตัวแอดมินไม่ได้ดูละครเรื่องนี้ (คงเพราะเป็นคนขี้เซา นอนไวมาก) แต่ว่าอ่านหนังสือค่ะ ตอนช่วงม. ต้น แอดมินเป็นแฟนคลับของ “ทมยันตี” ชอบนิยายของท่านมาก ถือเป็นนักเขียนคนหนึ่งในดวงใจ และเป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจให้แอดมินเลือกมาเป็นนักเขียนอย่างทุกวันนี้
พอเห็นคนดู “พิษสวาท” กันเยอะๆ แอดมินก็กลับมานั่งคิดว่า... เออ นิยายของ “ทมยันตี” ที่เราอ่านบ่อยๆ (แอดมินอ่านทุกเรื่องของทมยันตีค่ะ) ส่วนใหญ่แล้ว พล็อตมันออกแนวรักๆ แค้นๆ นี่นา และในความคิดของแอดมินเอง คิดว่า ทมยันตี นี่แหละ “เจ้าแม่นิยายดราม่า” รักๆ แค้นๆ ตัวจริง สำนวนการเขียนมันบีบหัวใจจี๊ดๆ อ่านแล้วแอบเจ็บอยู่ในใจ บางเรื่องก็น้ำตาไหลพรากๆ เลยทีเดียว (นี่ไม่ได้เว่อร์นะคะ พูดจริง สมัยประถม เคยแอบไปอ่านคู่กรรมในห้องสมุด โอ้โห หนังสือเปียกน้ำตาแอดมินเลย)
1.พิษสวาท
เรื่องย่อ / คำโปรย : พิษสวาท คือพิษสงแห่งรัก พิษร้ายแห่งความพิศวาส อุบล... คือดวงวิญญาณที่ทนทุกข์ทรมานด้วยความรักและหน้าที่ หน้าที่พิทักษ์ทรัพย์แผ่นดินมาตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยาแตก นานนับศตวรรษ ที่เธอตกอยู่กับอาฆาต แค้นเคือง นับเนื่องศตวรรษ ที่ดวงตาวาววับบ่งบอก รอยรัก รอยแค้น รอยอาลัย และความสงสัยในหัวใจว่า...ทำไมชายคนรัก ขุนศึกคู่แผ่นดินที่เธอแสนรักและรักเธอ ถึงได้กระทำต่อเธอด้วยความเหี้ยมโหด โดยที่เธอไม่รู้ถึงเหตุผลของการกระทำ และวิธีเดียวที่เธอ...วิญญาณเธอจะได้การปลดปล่อย ไม่ต้องทำหน้าที่ตนไปจนกว่าไฟบรรลัยกัลป์จะแล่นล้างสี่หล้าให้พินาศลงสิ้น นั่นคือ เธอต้องหา ‘ตัวตายตัวแทน’!! และอุบล...หรือในชื่อ สโรชินี ในเวลาแห่งปัจจุบัน ก็ไม่ปรารถนาใคร นอกจากเขาคนนั้น...‘อัคนี’ ขุนศึกคู่แผ่นดิน ชายคู่ชีวิตคู่เสน่หาที่เธอรักปานดวงใจ ชายที่ทำไว้กับเธออย่างสาหัสสากรรจ์! “แม้ในความชิงชัง เจ็บแค้น ความรักก็ไม่สามารถหักหายไปได้”
คุณค่าที่ปรากฎในนิยาย : คนที่แนะนำให้แอดมินอ่านหนังสือเล่มนี้คือ “คุณแม่ของแอดมิน” เองค่ะ แม่บอกว่าเรื่องนี้สนุกนะ นางเอกถูกทำพิธีให้เฝ้าสมบัติ แล้วก็เลยไม่ได้ไปเกิดใหม่ นางก็เลยอยู่เพื่อรอแก้แค้นพระเอก แอดมินฟังแล้ว อย่างแรกที่อยากรู้เลยคือ “พิธีเฝ้าสมบัติ” นี่เป็นยังไงกันนะ คือส่วนตัวเป็นคนชอบพวกความเชื่อไทยๆ แบบนี้อยู่แล้ว รู้สึกว่าพวกพิธีของไทยโบราณนี่มีความขลังและน่าสนใจ เท่าที่หาอ่านพวกนี้ได้ ก็วรรณคดีไทย ขุนช้างขุนแผน ที่ขุนแผนทำพิธีเสกกุมารทอง หรือเสกคาถาต่างๆ แอดมินชอบมากอยู่แล้ว พอได้อ่านเรื่อง “พิษสวาท” ก็ยิ่งประทับใจ รู้สึกว่า ทมยันตี เป็นนักเขียนที่มีความรู้เรื่องความเป็นไทยได้ดี อ่านเรื่องนี้แล้วได้ความรู้ทางด้านประเพณีไทยหลายๆ อย่าง และทำให้เกิดความรู้สึกว่า ประเทศไทยของเรามีประวัติศาสตร์ที่ทรงคุณค่าไม่แพ้ประเทศอื่นๆ เลย
อีกหนึ่งข้อคิดดีๆ ที่ได้จากนิยายเรื่องนี้คือ คนเราตอนอยู่ จะรักกันมากแค่ไหน จะแค้นกันมากแค่ไหน ที่สุดแล้ว เราก็หนีความตายไม่พ้นอยู่นั่นเอง เพราะฉะนั้น เราไม่ควรรักหรือแค้นใครมากเกินไป ควรจะเดินทางสายกลางและทำชีวิตของตัวเองให้มีคุณค่าน่าจะดีที่สุด แอดมินสงสารนางเอกเรื่องนี้นะ แต่ก็คิดว่าเธอยึดติดกับพระเอกมากเกินไป จนสุดท้ายมันเลยกลายเป็น “กรรม” ทำให้เธอไปไหนไม่ได้สักที ความทุกข์ทรมานทั้งหมดของเธอนั้น พระเอกไม่ได้รับรู้ด้วย เขาก็ไปเกิด ไปมีชีวิตของเขาตามกรรมของเขา ส่วนนางเอก ก็ต้องจมอยู่กับกรรมของตัวเอง ก็นั่นแหละ อ่านหนังสือเล่มนี้ แอดมินเลยคิดได้ว่า ชีวิตของเราเป็นของเรา เราต้องดูแลด้วยตัวเอง อย่าเอามันไปแขวนไว้กับคนอื่น เพราะไม่มีใครช่วยใครได้ ดูแลตัวเองเถอะค่ะ
แนวคิดที่ได้จากเรื่อง : ตนแลจงเป็นที่พึ่งแห่งตน
2.เถ้ากุหลาบ.jpg)
.jpg)
เรื่องย่อ / คำโปรย : จะมีใครสักคนรู้ไหม เธอซ่อนความนัยสิ่งใดเอาไว้บ้าง จะมีใครสักคนรู้ไหม ในก้นบึ้งแห่งดวงใจ เธอเจ็บลึกปานใด เกียรติศักดิ์ และความพินาศ ถ้าไม่ใช่ของคนที่เรารัก เราจะไม่รู้สึก เมื่อเป็นเช่นนี้ ต้นไม้ที่ชื่อ "ความพยาบาท" จึงเติบโต แข็งแรง…ไม่หยุดยั้ง ใครฤาจะหยุดได้ เมื่อมันงอกงามจากศพพ่อ รดด้วยเลือดพ่อ ชุ่มฉ่ำด้วยน้ำตาเธอ
คุณค่าที่ปรากฎในนิยาย : แอดมินอ่านเรื่องนี้เพราะ “คุณแม่แนะนำ” เช่นเคยค่ะ (แม่ของแอดมินเป็นหนอนหนังสือ) คำที่จำแม่นมากจากเรื่องนี้ และเป็นศัพท์เฉพาะที่มีในนิยายทมยันตีหลายเรื่อง คือ “ลูกเสือไยร้องเอ๋ง” (สังเกตว่า นิยายของคุณทมยันตีจะให้คุณค่ากับอาชีพทหารค่อนข้างมาก) ในเรื่องนี้ พ่อของนางเอกเป็นทหารค่ะ และต้องเสียชีวิตเพราะ “เพื่อนคนหนึ่ง” ส่วนนางเอกของเรื่อง เป็นคนรักแรงเกลียดแรง หลังพ่อตาย เธอเก็บงำความแค้นเอาไว้ในใจ ภายใต้สีหน้าที่ไม่เคยยิ้ม ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำ ปูไปสู่การแก้แค้นครอบครัวของผู้ทำร้ายบิดาของเธอ
ความจริงเรื่องนี้ พล็อตก็ไม่แตกต่างจากนิยายหลายๆ เรื่อง นางเอกแค้นพระเอก และหาทางแก้แค้น แต่จุดเด่นของเรื่องนี้ต้องยกให้สำนวนของทมยันตีเลยค่ะ เป็นนักเขียนที่เลือกคำมาร้อยเรียงได้อย่างมีพลังมาก อ่านแล้วทำให้เราเกิดอารมณ์ร่วม เหมือนแรงผลักกระทบต่อหัวใจ ทำให้เราต้องย้อนกลับไปอ่านประโยคนั้นอีกซ้ำๆ (เรื่องนี้แอดมินอ่านไม่ต่ำกว่าสิบรอบแล้วค่ะ) สิ่งที่ชอบมากคือบุคลิกของนางเอก ซึ่งเป็นสไตล์ของทมยันตีโดยเฉพาะ ผู้หญิงรูปร่างบอบบางแต่ใจแข็งเหมือนเหล็กเพชร คนที่แม้จะเจ็บปวด แต่ก็ไม่ยอมทิ้งทิฐิและศักดิ์ศรี ผู้หญิงปากแข็งนี่แหละ แอดมินชอบนัก อ่านแล้วหนึบๆ ที่หัวใจดีค่ะ นอกเหนือจากใจแข็ง ทิฐิ รสิกา นางเอกของเรื่องยังเป็นคนเก่งและมีความมุ่งมั่นมาก เธอพร้อมทำทุกทาง เพื่อแก้แค้นให้กับพ่อของเธอ... เป็นผู้หญิงเก่งที่น่าสงสารมาก เพราะสุดท้าย ความแค้นของเธอ ก็ทำให้เธอต้องเจ็บปวด และไม่อาจพบความสุขได้ อ่านแล้วแอดมินทั้งหมั่นไส้ทั้งสงสารเธอในคราวเดียวค่ะ
ข้อคิดดีๆ ที่ได้จากเรื่องนี้คือ “การดำเนินชีวิต” อีกเช่นเคย คุณทมยันตีอาจไม่ได้ระบุไว้ชัดเจน แต่คนอ่านอย่างเราสัมผัสได้จากวิถีชีวิตของนางเอก แค้นไปไย เกลียดชังอีกฝ่ายไปไย ในเมื่อสุดท้ายแล้ว มันก็ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง อีกฝ่ายเขาก็ใช้ชีวิตของเขา ไม่ได้รู้เรื่องไปกับเราด้วยเลย สิ่งหนึ่งที่แอดมินได้จากการติดตามชีวิตของรสิกาก็คือ... การแก้แค้นที่ดีที่สุดคือ การใช้ชีวิตของเราอย่างมีความสุข โดยไม่ต้องไปสนใจคนที่เราแค้นค่ะ นั่นแหละ ชีวิตเราจึงจะเป็นสุขอย่างแท้จริง
แนวคิดที่ได้จากเรื่อง : การแก้แค้นที่ดีที่สุดคือ การใช้ชีวิตของเราอย่างมีความสุข
3.คู่กรรม .jpg)
.jpg)
เรื่องย่อ / คำโปรย : "ในความรักไม่มีเชื้อชาติ หากมีอิสระอยู่เต็มหัวใจ โดยหน้าที่ในสงคราม อเมริกาชาติผม ตัวผมยังเป็นศัตรูกับญี่ปุ่นคนนั้น แต่โดยความเป็นลุกผู้ชาย ผมต้องยอมรับความจริงว่า นายทหารญี่ปุ่นคนนั้นเป็นชายชาติทหาร ผมคงไม่รอดมาจนถึงวันนี้หรอก หาก...เขาไม่ปล่อยผมมา และผมเชื่อว่าถ้าเขาไม่รักผู้หญิงคนนั้นอย่างเหลือเกิน เขาคงไม่เสี่ยงถึงขนาดนั้น และถ้า" อังศุมาลิน "ไม่ทิฐิเหลือเกิน คง...รักเขาได้" ศัตรูโดยหน้าที่แตกต่างกับความรู้สึกของฆาตกร และวันหนึ่ง ศัตรูโดยหน้าที่ก็ตระหนัก...มนุษย์ที่แท้จริง อยู่ที่ใจ "เขาคนนั้น" พิสูจน์ความรักและหัวใจ ด้วยชีวิต ขณะ "ผู้หญิงคนหนึ่ง" ยืนหยัดในรัก มั่นคงกระทั่งความตายมาพราก เธอก็ยังรักเขาไม่เคลื่อนคลาย...
คุณค่าที่ปรากฎในนิยาย : พูดถึงคู่กรรมก็น้ำตามาแล้วค่ะ T___T นิยายเรื่องนี้แอดมินแอบอ่านในห้องสมุดตั้งแต่ประถม! และทำให้แอดมินไปขอครูเป็นผู้ช่วยบรรณารักษ์ ชอบมากกกกกกกกกก เป็นนิยายรักดราม่าที่อ่านแล้วจี๊ดใจที่สุด ตอนเด็กๆ ที่อ่าน ก็ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่า นางเอกแค้นพระเอก แต่พระเอกไม่แค้นตอบ เพราะเขารักนางเอกอย่างเหลือเกิน แหม่ พล็อตแบบนี้มันจับใจเด็กๆ อย่างเรานัก
แต่พอโตขึ้นมาหน่อย รู้ความมากขึ้น การได้อ่านคู่กรรม ทำให้เราได้รู้ว่าคุณค่าของนิยายเรื่องนี้คือ แนวคิดระหว่างสงคราม ค่ะ ทมยันตีจัดว่าเป็นนักเขียนที่มีทัศนคติที่น่าสนใจมาก เพราะวิธีการนำเสนอของเธอผ่านสถานการณ์หรือบทพูดหลายๆ อย่าง ทำให้เราได้รู้ว่า แท้จริงแล้ว สงครามนั้นไม่ได้ให้อะไรกับใครเลย ไม่ว่าฝ่ายชนะหรือแพ้ หรือแม้แต่คนกลาง ล้วนแต่เจ็บปวดได้เท่าๆ กัน แอดมินหลงรักโกโบริตรงนี้แหละค่ะ เขาเป็นผู้ชายที่มีจิตใจอ่อนโยน และไม่ได้คิดแต่จะฆ่าหรือทำลายอีกฝ่าย โกโบริเป็นตัวแทนของ “เหยื่อ” จากสงคราม เขาไม่ได้อยากรบ ไม่ได้อยากฆ่าใคร แต่ด้วยหน้าที่ ด้วยความรักชาติ ทำให้เขาไม่มีทางเลือก และเมื่อได้มาทำแล้ว เขาก็ต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
นั่นแหละค่ะ สิ่งที่แอดมินได้จากคู่กรรม สงครามไม่ให้อะไรกับใครเลย มนุษย์ไม่ควรต้องมาฆ่ากัน แค้นเคืองกัน ความรักต่างหากที่จะช่วยจรรโลงสังคมและทำให้โลกเราอยู่ต่อไปได้... ทุกคนบนโลกควรดีต่อกัน ช่วยเหลือกัน และมีน้ำใจต่อกัน แทนที่จะเอาแต่ทำสงครามประหัตประหารกัน... โกโบริเป็นตัวแทนของความเชื่อดีๆ นี้ แต่กว่าอังศุมาลินจะรู้คุณค่าของเขา เธอก็ต้องเจ็บปวดและหัวใจถูกทำลาย...
ว่าแล้ว ก็ขอกลับไปอ่านเรื่องนี้อีกครั้งค่ะ อ่านทีไรก็เสียน้ำตาหนักมากทุกครั้งเลย
แนวคิดที่ได้จากเรื่อง : โลกนี้ควรหมุนด้วยความรัก ไม่ใช่สงคราม
4.สายรุ้ง.jpg)
.jpg)
เรื่องย่อ / คำโปรย : ความทรงจำ ความรักมั่นคงของผู้หญิงชื่อ “เมทินี” ต่อผู้ชายคนที่เธอเรียกอย่างรักใคร่ และอบอุ่นในทุกครั้งที่เอ่ยถึงว่า “พี่ภาคย์” แต่ที่สุด หัวใจแข็งแกร่ง ทนและเก็บความทุกข์ความขมทุกอย่างไว้กับตัวเอง ก็ทลายครืนลง… ปวดร้าว ชิงชัง จนภาพแห่งวันคืนเก่าๆ ก็ไม่สามารถรั้ง…เธอใช้เหล้ากล่อมหัวใจตัวเองจนเป็นแอลกอฮอล์รึซึ่ม …สายรุ้งที่เปรียบไว้ดั่งความฝันงดงาม กลายเป็นความหวังที่ไกลเกินไขว่คว้า แม้จะเอื้อมจนสุดตัว สุดหัวใจ
คุณค่าที่ปรากฎในนิยาย : อีกหนึ่งนิยายที่นางเอกแกร่งเหลือเกิน เมทินี อ่านไปแอดมินสารภาพว่านึกถึงแต่หน้าของลูกเกด เมทนี ตัวแม่แห่งเดอะเฟซค่ะ เธอเป็นนางแบบสาวสวย คนที่เหมือนจะประสบความสำเร็จในทุกอย่าง ทว่าหัวใจของเธอนั้นมีบาดแผล เมทินีไม่อาจรักใครได้อีก เพราะเธอมีรักเดียว และมันตายไปแล้วกับผู้ชายคนนั้น... แต่แล้ววันหนึ่ง ผู้ชายที่เธอเคยคิดว่าตายจาก กลับมาปรากฎตรงหน้าอีกครั้ง... และทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหว หรือว่าแท้จริง ความรักของเธอไม่เคยตาย
สายรุ้ง เป็นนิยายที่ตอนเด็กๆ แอดมินอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ แอบงงหลายจุด โดยเฉพาะพวกเรื่องเหล้า แต่พอโตๆ มาเป็นสาว ได้กลับไปอ่านอีกครั้งนี่บอกเลยว่า “โคตรอิน” (ขอหยาบคาย) ส่วนตัวเป็นคนชอบนิยายแนวดราม่าๆ นางเอกพระเอกเชือดเฉือนกันทางคำพูดจนหัวใจเลือดโซม (นี่ก็เว่อร์ซะ...) นั่นแหละค่ะ อ่านเรื่องนี้แล้วแบบ อะไรกัน ทำไมไม่ยอมพูดกัน... พระเอกนางเอกจะผิดใจกันอีกนานแค่ไหนกันนี่... โอ๊ย ลุ้นๆๆๆๆ แต่สรุปก็คือชอบมาก
เป็นอีกเรื่องที่ทมยันตีทำให้เราได้เห็นถึง “ความหมายของความรัก” กว่าที่พระนางจะเข้าใจกันได้ ก็ต้องผ่านสถานการณ์หลายๆ อย่าง ต้องเจ็บปวดกันมากมาย แต่คนอ่านอย่างเราได้เรียนรู้ว่า ถ้าต่อไปเรารักใคร เราควรจะ “คุย” กันค่ะ อย่ามัวแต่ทิฐิ อย่ามัวแต่แอบคิดว่า ทำแบบนี้ไม่น่าเวิร์ก เขาไม่น่าชอบ งั้นปิดเอาไว้ ไม่ต้องบอก อันนี้ไม่ควรทำมากๆ ค่ะ เพราะท้ายที่สุด ถ้าต่างฝ่ายต่างคิดไปเอง ไม่ยอมพูดกัน ไม่ยอมคุยกัน ความรักอาจจะถูกทำลายได้ แล้วเมื่อนั้น คนที่จะเสียใจหนักที่สุดก็คือตัวเราเอง
แนวคิดที่ได้จากเรื่อง : การสื่อสารสำคัญในความสัมพันธ์
5.รักลวง.jpg)
.jpg)
เรื่องย่อ / คำโปรย : เบื้องหลังความปีติสุข ถูกซ่อนเร้นไว้ด้วยความเจ็บปวด ขมขื่น นภลัย ชีวิตเธอเกิดมาเพื่อคนรอบข้าง เธอสละได้ทุกอย่างเพื่อแม่และน้องจะได้มีที่พึ่งพิง อย่าว่าแต่ไตข้างเดียวที่ต่อชีวิตให้น้องเลย แม้แต่ “ดวงใจ” เธอก็แตกสลายลงเพื่อน้องไปนานแล้ว จริงหรือ สิ่งที่เหมือนกันในรูปลักษณ์จะมีค่าเท่ากัน วันนี้ อมรัสกระจ่างชัด เขาต่างหากที่หลอกตนเอง เพียงแค่รูปลักษณ์ที่ละม้ายคล้ายกันเป็นอย่างยิ่ง ฤาทดแทนกันได้ “หัวใจ” ต่างหากที่สำคัญ นภลัย ควันแห่งฟากฟ้ายังมิอาจจับต้องได้ นกตัวเดียวโดดเดี่ยว เดียวดาย ร้องแหลม ถลาบินห่าง ยอดรัก ฉันรักเธอ ชั่วนิจนิรันดร์ คงไม่นานหรอก ฉันจะตามเธอไป
คุณค่าที่ปรากฎในนิยาย : แอดมินอ่านเรื่องนี้บ่อยมากกกกกกกกกก ค่ะ เป็นอีกหนึ่งนิยายของทมยันตีที่ประทับใจสุดๆ นภลัย หรือ นภ นางเอกของเรื่องนี้เท่มาก แกร่งมาก เก่งมาก ทำได้ทุกอย่าง เป็นช่างภาพที่ถ่ายรูปสวย เป็นศิลปินที่มีสายตากว้างไกล และมีหน้าที่การงานที่น่าสนใจ แต่... ความรักของเธอนี่สิที่น่าห่วง
นภลัยเป็นคนที่รักครอบครัวมาก เธอมีน้องสาวฝาแฝดคือ น้องหรือนภกานต์ หญิงสาวอ่อนแอนุ่มนิ่มที่ป่วยเป็นโรคไต นภลัยพยายามทำทุกอย่างเพื่อหาเงินมาให้น้องได้รักษาตัว จนยอมผิดใจกับอมรัส คนรักของเธอ ส่วนอมรัสเองก็เข้าใจผิดว่านภลัยทิ้งเขาไปเพราะเขาจน... และนั่นทำให้พระเอกของเราพยายามสร้างเนื้อสร้างตัวให้รวย แล้วหันกลับมาแก้แค้นนางเอกด้วยการจีบน้องสาวของนางเอก และผูกเธอไว้ด้วยความรัก (พยายามซื้อครอบครัวนั่นเอง!! ร้ายจริงๆๆ)
เป็นอีกหนึ่งพล็อตสูตรสำเร็จที่อ่านแล้วต้องมีน้ำตาแน่นอน คอนเฟิร์มค่ะ ขามาโซ ผู้ชอบความเจ็บปวดจงตามแอดมินมา! แต่จริงๆ แล้ว สิ่งที่ชอบมากในเรื่องนี้คือ อาชีพของนางเอกค่ะ ตอนนั้นแอดมินยังเด็กมาก ไม่รู้จักอาชีพอะไรเลย แต่ตอนอ่าน นางเอกเป็นช่างภาพ แอดมินรู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เท่มาก ชอบความอดทน อึดแบบไม่แพ้ผู้ชายของเธอ รู้สึกว่าอยากเป็นผู้หญิงแบบนางเอก ที่ทำได้ทุกอย่างแบบที่ผู้ชายทำ แล้วก็เป็นคนที่ไม่งอแง ไม่เยอะ ไม่ฟูมฟาย เธอทำทุกอย่างด้วยตัวเอง โดยไม่หวังผลตอบแทน เธอเสียสละได้ทุกอย่างเพื่อครอบครัว เธอรักครอบครัวมากจนแอดมินรู้สึกว่า... อยากทำให้ได้แบบเธอค่ะ คุณค่าที่แอดมินได้จากเรื่องนี้ ยังรวมไปถึงความรักที่นางเอกมีให้คนในครอบครัวด้วย คงไม่มีใครที่เราจะเสียสละหรือพร้อมจะทำทุกอย่างให้ได้ขนาดนี้อีกแล้ว นางเอกยอมทิ้งความรักของเธอก็เพื่อดูแลคนในครอบครัว แอดมินประทับใจเธอมาก แต่ขณะเดียวกัน ก็คิดว่าเธอทำตัวแข็งแกร่งเกินไป จนสุดท้าย ความแข็งนี้ก็ทำร้ายเธอ ให้เธอต้องชอกช้ำและเจ็บปวด... อ่า ดราม่าจริงๆ ส่วนพ่อพระเอกนี่กว่าจะรู้ตัว ก็น้านนาน อ่านแล้วแบบ... อะไรกันนี่ ช้าจริงๆ
อ้อ อีกเรื่องที่แอดมินได้เรียนรู้คือ เราสามารถรักคนคนหนึ่งโดยไม่จำเป็นต้องอยู่ร่วมกับเขาก็ได้ค่ะ ความรักนั้นอยู่ในใจของเรา โดยไม่จำเป็นต้องพูดหรือบอกใครเลย ก็แค่รัก... ซึ้งดีเนอะ
แนวคิดที่ได้จากเรื่อง : ถ้ารักใคร จงรักทุกสิ่งทุกอย่างของเขา ไม่ว่าจะเป็นหัวใจหรือครอบครัว
6.อย่าลืมฉัน .jpg)
.jpg)
เรื่องย่อ / คำโปรย : ช่อดอกไม้สีม่วง อ่อนหอมระรวย กลีบบางใสราวกับแพร เยื่อไม้คลี่ซ้อนเป็นพุ่ม จากสีเข้มจนจางแซมด้วยใบเขียวขจี“ดอกฟอร์เก็ตมีน็อต” ใช่...อย่าลืมฉัน ดอกไม้แห่งรักและคำมั่นสัญญา ใช่ เธอว่าเธอจะไม่ลืมเขา เขาว่าเราจะไม่ลืมกัน เพราะรักและผูกพัน ก่อนอำลาด้วยอาลัย จึงฝากแหวนรูปดอกไม้ทั้งห้ากลีบให้สวมใส่ติดนิ้ว และ ‘อย่าลืมฉัน’ กลีบบางใสไว้เพื่อย้ำรอยจารจำในหัวใจของเราว่า จะมีเพียงกันและกันนิรันดร อย่าลืมฉัน...แม้รักร่วมสวมใสไว้ติดกาย เมื่อใดวายสวาทวอดจึงถอดเอย
คุณค่าที่ปรากฎในนิยาย : เชื่อว่านิยายเรื่องนี้เป็นที่รู้จักมากที่สุดเป็นอันดับต้นๆ ของนิยายทมยันตี อย่าลืมฉัน เป็นนิยายที่นางเอกชื่อเก๋มากค่ะ “สุริยง” (แอดมินอ่านแล้วนึกถึงวรรณคดีเรื่องพระสุพรรณหงส์กับนางเกศสุริยงเลย) แอดมินเชื่อว่า เธอเป็นนางเอกที่คนอ่านติดใจมากที่สุดคนหนึ่งของทมยันตีเลยทีเดียว
สิ่งที่แอดมินได้จากนิยายเรื่องนี้คือ “ความรู้เรื่องดอกฟอร์เก็ตมีน็อต” #ผิด แต่เป็นความจริงค่ะ 55 หลังอ่านแอดมินถึงกับไปเสิร์ชรูปมาดูเลยนะคะ ชอบมาก ดอกไม้อะไรสีม่วงอ่อนหวาน ดูเศร้าแต่ก็คลาสสิกมากๆ และหลังจากนั้น แอดมินก็เสพติดสีม่วง และกลายเป็นคนชอบดอกไม้กลีบบอบบาง แถมยังฝันอยากได้แหวนดอกไม้จากแฟนด้วย (ถามว่าได้ไหม... - -' ก็ไม่ไง นี่มันนิยายไหมล่ะ แอดมิ้นนนนน) กลับเข้าเรื่องค่ะ นางเอกในนิยายเรื่องนี้ จะคล้ายๆ กับนางเอกรักลวง ตรงที่จำต้องพรากจากพระเอกตอนยังเป็นวัยรุ่น เพราะต้องไปแต่งงานเพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัว แต่สุดท้าย เมื่อหมดพันธะ เธออยากที่จะกลับคืนสู่ชีวิตของพระเอกอีกครั้ง... จึงมาสมัครงานที่บริษัทของพระเอก
อ่านเรื่องนี้แล้วก็แบบ... พระเอกช่างกระไร ทำไมถึงโหดร้ายแบบนี้ แต่ก็เป็นความโหดร้ายที่เราชอบและเข้าใจได้ ก็ถูกแฟนทิ้งไปแต่งงานกับคนอื่นเนอะ แต่สุดท้ายแล้ว แอดมินรู้สึกว่า... ถ้าพระเอกของเรารักนางเอกจริง รักแบบไม่คาดหวัง ไม่ต้องการอะไรจากเธอ เขาควรให้อภัยนะคะ เพราะนางเอกทำไปด้วยหน้าที่ ไม่ได้ทำเพราะรักคนอื่น อ่านเรื่องนี้ ทำให้แอดมินได้รู้ว่า “รักแท้คือการให้อภัย” ค่ะ ถ้าเรารักใคร เราควรรักทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นตัวเขา และยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น การที่เขาจะไปแต่งงานกับคนอื่น หรือไม่ตอบรับความรักของเรา ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคที่จะทำให้เราไม่รักเขา... จริงไหมคะ... ขอยกประโยคของคาลิล ยิบรานมาปิดท้ายค่ะ “ความรักไม่ครอบครอง และไม่ยอมถูกครอบครอง เพราะความรักนั้นเพียงพอแล้วสำหรับตอบความรัก" ^ ^
แนวคิดที่ได้จากเรื่อง : รักแท้คือการให้อภัย
เป็นยังไงกันบ้างคะ แนะนำครบทั้ง 6 เรื่องแล้ว ถ้าสังเกตจะพบว่า 3 เรื่องแรก เป็นนิยายที่นางเอกเป็นฝ่ายแค้นพระเอก ส่วน 3 เรื่องหลัง เป็นนิยายที่พระเอกเป็นฝ่ายแค้นนางเอกค่ะ ส่วนตัวแอดมินชอบอ่านแนวที่พระเอกแค้นนางเอกมากกว่า เพราะรู้สึกว่ารันทดดี (แอดมินเป็นพวกซาดิสม์และดราม่าค่ะ แหะๆ) และแปลกมาก ทั้ง 6 เรื่องนี้ ล้วนแต่เคยเป็นละครมาแล้ว! (คนไทยคงชอบดูละครแนวรักๆ แค้นๆ แน่ๆ!!!) แต่เหตุผลหลักๆ ที่แอดมินทำบทความนี้ขึ้นมา เพราะอยากแนะนำ “งานชั้นครู” ซึ่งมีคุณค่าทางวรรณศิลป์สูง สำนวนดี ภาษาดี อ่านแล้วประทับใจ ชวนให้คิดต่อ... แอดมินเชื่ออยู่อย่างหนึ่งค่ะ ถ้าเราอยากเป็นนักเขียน เราควรจะต้อง “อ่าน” ให้มากๆ เสียก่อน และการอ่านงานของนักเขียนรุ่นใหญ่ที่มีคุณภาพ ก็จะช่วยให้ระบบความคิดและความสามารถทางการเขียนของเราพัฒนาขึ้นได้ค่ะ
สนใจลองหาอ่านกันดูนะคะ เข้าไปเช็คข้อมูลที่
หรืออุดหนุนนิยายได้ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วไปค่ะ
ปิดท้ายแอดมินขอฝากบทความ สต็อกโฮล์ม ซินโดรม โรคประจำตัวนางเอกนิยายตบจูบ! ไว้ ณ ที่นี้ค่ะ คิดว่านางเอกทั้ง 6 ของเรานี่เป็นโรคนี้แน่นอน!!
ทีมงานนักเขียนเด็กดี
9 ความคิดเห็น
2 ใน 6 เรื่องยังไม่ถูกเอามาสร้างเป็นละคร
เรายังไม่เคยอ่านสักเรื่องเลยค่ะ ทนอ่านไม่ได้ บ้าจริง 5555555
เราชอบอ่านนามปากกาโรสลาเรน, ลักษณวดี, กนกเรขา มากกว่า มันละมุน ไม่ก็ตลกขบขัน ทมยันตีนี่เน้นเขียนดราม่า ชีวิตจริง ซึ่งอ่านแล้วน้ำตาคงกลายเป็นสายเลือด หนูจะไม่ทน 55555
เป็น 3 เรื่องที่ประทับใจมาก... คู่กรรม เถ้ากุหลาบ อย่าลืมฉัน
นิยายของคุณทมยันตี ส่วนตัวอ่านมาหลายเรื่อง
"คู่กรรม" ฉบับละครเวอร์ชั่นเดียวในดวงใจ
คลาสสิค ยอดเยี่ยมทุกองค์ประกอบ
โกโบริ... เบิร์ด ธงไชย
อังศุมาลิน... กวาง กมลชนก
---------------------------------------
"เถ้ากุหลาบ" ฉบับละครเวอร์ชั่นประทับใจ
เมื่อปี 2541 ทำออกมาได้ดีมาก
จอนนี่ แอนโฟเน่
นุส นุสบา
---------------------------------------
"อย่าลืมฉัน" ฉบับละครเวอร์ชั่นในดวงใจ
คลาสสิค บทโทรทัศน์คนเขียนบททำการบ้านดีมาก
เขมชาติ... ติ๊ก เจษฎาภรณ์
สุริยาวดี / สุริยง รัตนชาติ... แอน ทองประสม
เอื้อ รัตนชาติ... สหรัถ สังคปรีชา
เกนหลง... ศรีริต้า เจนเซ่น
เคนอ่านแต่คู่กรรม พิษสวาทกำลังหาอ่านอยู่ จากการดูละครนะ เรื่องนี้นอกจากจะมีเรื่องของวิญญาณที่รอคอยการแก้แค้นแล้วยังสะท้อนถึงความรักชาติของพระเอกนางเอกที่ปกป้องชาติจากศัตรูและบวงสรวงเทพยดา ปกป้องสมบัติของชาติ, ความเชื่อ เรื่องวิญญาณที่เฝ้าสมบัติ การเวียนว่ายตายเกิด เรื่องพระยมเทพ(พญายม มัจจุราช) ที่เป็นผู้ให้อุบลออกมาและเป็นคนตัดสินชีวิตอุบลและอัคนี , เรื่องของวัฒนธรรมการแต่งกาย การร่ายรำ อาหาร, ประวัติศาสตร์ การเสียกรุงครั้งที่สอง นับว่างานเขียนของทมยันตีเรื่องนี้มีคุณค่ามากทีเดียวค่ะ ซึ่งละครก็ถ่ายทอดออกมาได้ดี
เป็นนิยายที่ดีค่ะ แต่หลายเรื่องขอชื่นชมแบบห่างๆ เพราะแต่ละเรื่องออกแนวเศร้า รันทดมาก บางเรื่องได้อ่านแล้ว เช่น สายรุ้ง รักลวง บางเรื่องทราบเนื้อเรื่องแต่ไม่ยอมหยิบมาอ่าน ไม่ไหวค่ะ เคยอ่านเรื่อง ล่า ของคุณทมยันตี ร้องไห้จนปวดหัว คือเป็นคนอินมากไง เลยขอแค่รู้เรื่องอยู่ห่างๆ ไม่งั้นเศร้าไป 3 วันแน่ๆ
พอมีใครรีวิวเรื่อง เงา ได้มั้ยคะ เราไม่กล้ากลับไปอ่าน กลัวมากเลย TT
ในที่นี้ เคยอ่านแต่คู่กรรมค่ะ ทั้งดูทั้งอ่านเลย
ส่วนเรื่องอย่าลืมฉันก็เพิ่งจะดูที่พีทเล่นกับแอนจบไปไม่กี่วันก่อนค่ะ
แต่ไม่เคยอ่าน
สรุปเรื่องของทมยันตีเคยอ่านแค่เรื่องคู่กรรมค่ะ
ก็เหมือนแอดมินเลย ร้องไห้จนหนังสือเปียกค่ะ
ตอนดูก็ร้องไห้เหมือนกัน ดูรอบ 2-3 ก็ร้องตั้งแต่ต้นเรื่องค่ะ 555
ยิ่งตอนจบนี่น้ำตาเป็นน้ำตกเลยค่ะ 55555
อ่านทุกเรื่องของคุณหญิงวิมลค่ะ ตามอ่านทุกนามปากกา
ทมยันตี โรสลาเลน ลักษณวดี กนกเรขา
เรียกได้ว่าท่านเป็นแบบอย่างและเป็นแรงบันดาลใจสำคัญที่ทำให้อยากเป็นนักเขียน
#คู่กรรม เป็นนิยายเรื่องโปรดที่รู้ทั้งรู้ว่าอ่านแล้วต้องร้องไห้ก็จะมักจะหยิบมาอ่านเสมอ
#รักลวง เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ชอบแม้ว่าตอนจบจะเศร้า
#อย่าลืมฉัน เรื่องนี้แฮปปี้ค่ะ อ่านได้เราชอบละครเวอร์ชั่นพีททองเจือ กับแอนสิเรียม (พี่ติ๊กก็ชอบบบบบบบ)
#เถ้ากุหลาบ กับ #สายรุ้ง นี่สารภาพว่าอ่านไม่เกิน 2 รอบ มันบีบหัวใจเกินไป
#พิษสวาท อ่านนิยายแล้วจะรู้ว่าเชษไม่น่ารำคาญ และพระเอกรักนางเอกอย่างมั่นคงขนาดไหน