​เอลฟ์กับช่างทำรองเท้า นิทานของคนขี้เกียจที่ฝากความหวังไว้กับเอลฟ์!

เอลฟ์กับช่างทำรองเท้า นิทานของคนขี้เกียจที่ฝากความหวังไว้กับเอลฟ์!  
 

กลับมาพบกับแอดมินเจ้าเก่าผู้หลงใหลเทพนิยายแบบสุดๆ คนเดิมกันอีกแล้วค่ะ สำหรับเทพนิยายที่จะชวนคุยกันวันนี้ เป็นเทพนิยายของพี่น้องกริมม์ ชื่อเรื่องว่า เอลฟ์กับช่างทำรองเท้า เรื่องย่อๆ นั้นไม่มีอะไรมาก คิดว่าหลายๆ คนน่าจะคุ้นเคยกันดี โดยเฉพาะถ้าใครได้ดูโดราเอม่อน ก็น่าจะจำได้ว่า มีของวิเศษชิ้นหนึ่งที่ได้แรงบันดาลใจจากเทพนิยายเรื่องนี้ด้วย เนื้อเรื่องก็พ้องกับที่ปรากฏในโดราเอม่อนเลยค่ะ คือ เมื่อช่างทำรองเท้านอนหลับ เอลฟ์ประจำบ้านได้ออกมาช่วยทำรองเท้า (ถ้าในโดราเอม่อน เอลฟ์ทำได้หลายอย่าง)  
 

ภรรยาของช่างทำรองเท้า ทำเสื้อผ้าให้เอลฟ์เป็นค่าตอบแทน
 

เอลฟ์มาช่วยทำรองเท้าให้ช่างทำรองเท้า ทำให้ขายได้ในราคาแพง
 

พี่น้องกริมม์เขียนเทพนิยายเรื่องนี้ขึ้นในช่วงวันคริสต์มาสอีฟ เมื่อเราทำความดี เอลฟ์ก็จะออกมาช่วยเหลือเรา ช่างทำรองเท้าทั้งสองคนก็เช่นกัน เป็นคนสมถะ ขยัน อดทน และไม่ได้อยากมั่งคั่งหรืออยากได้อยากมี ท้ายที่สุด ก็เลยได้รับความช่วยเหลือจากเอลฟ์ ทำให้ทำรองเท้าคู่สวยๆ ขายได้ราคา นอกจากเอลฟ์กับช่างทำรองเท้าแล้ว ก็ยังมีเทพนิยายอื่นๆ อีกสองเรื่อง (พี่น้องกริมม์เขียนถึงเอลฟ์ไว้ 3 เรื่องด้วยกัน) ซึ่งล้วนแต่เป็นเรื่องสั้นๆ เรื่องที่ 3 นั้นความยาวแค่ย่อหน้านิดๆ เท่านั้นเอง 
 

สำหรับเรื่องที่สอง เล่าถึงสาวใช้ที่ได้รับคำเชิญจากเอลฟ์ให้ไปเข้าพิธีทางศาสนา เจ้านายที่อยากกำจัดสาวใช้อยู่แล้วถือโอกาสนี้ไล่สาวใช้ของตนไปทันที ผลคือ สาวใช้อยู่ในภูเขาของเอลฟ์แค่สามวัน แต่เป็นเวลา 7 ปีของมนุษย์ เมื่อเธอกลับมาพร้อมทองคำมากมายจากพวกเอลฟ์ ก็พบว่าเจ้านายเสียชีวิตเสียแล้ว และเธอได้ครอบครองกิจการทั้งหมด และนี่คือค่านิยมประจำเทพนิยายกริมม์ การที่คนถ่อมตัว ขยัน อดทน และไม่ละโมบโลภมาก ได้รับสิ่งดีๆ ตอบแทน ในขณะที่เจ้านายซึ่งต้องการเงิน และใช้งานคนงานของตนแบบไม่ยั้ง ก็ต้องตายจากไป ในส่วนของเรื่องที่สาม เป็นเรื่องของแม่ที่สังเกตว่าลูกของตัวเองเปลี่ยนไป เพื่อนบ้านก็เลยแนะนำให้ต้มน้ำเทใส่เปลือกไข่ เมื่อเด็กเห็นเข้าก็หัวเราะ และเอลฟ์ก็อาศัยจังหวะนี้เอง ขับไล่ปีศาจไปได้ 
 

ส่วนเรื่องเอลฟ์กับช่างทำรองเท้า ซึ่งเป็นเรื่องแรกก็มีเนื้อหาตามที่เรารู้กัน ช่างทำรองเท้าผู้ยากจำแต่ขยันและอดทน ได้ซื้อหนังแผ่นสุดท้ายมาเย็บรองเท้า หลังจากทำงานจนดึกดื่นและผล็อยหลับไป เมื่อตื่นมา เขาพบรองเท้าคู่ใหม่เอี่ยมวางอยู่ตรงหน้า เมื่อนำไปขายก็ทำกำไรได้อย่างงาม หลังจากนั้น ช่างทำรองเท้าก็ใช้วิธีแบบเดิมๆ อีกหลายต่อหลายครั้ง จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาเริ่มอยากรู้ว่ารองเท้ามาจากไหน ก็เลยแอบเฝ้าดู และได้พบเอลฟ์สองตนกำลังทำรองเท้าให้ ภรรยาของช่างทำรองเท้าจึงตอบแทนด้วยการเย็บเสื้อผ้าให้กับเอลฟ์ทั้งสอง 
 

ภรรยาของช่างทำรองเท้าแอบดูเอลฟ์สวมเสื้อผ้าที่นางทำให้
 

เอลฟ์ช่วยทำรองเท้า
 

เอลฟ์กับช่างทำรองเท้า เป็นผลงานที่ถือว่าแตกต่างไปจากผลงานอื่นๆ ของพี่น้องกริมม์อย่างมาก เพราะไม่มีเรื่องของการทรยศหักหลัง ไม่มีความตาย ไม่มีปีศาจ ไม่มีการลงโทษใดๆ แต่สิ่งที่น่าห่วงคือ มันมีเรื่องของ “แรงงานทาส” และ “การเอารัดเอาเปรียบ” อย่างน่าเป็นห่วง จริงอยู่ที่ว่าช่างทำรองเท้าไม่ได้ขอร้องให้เอลฟ์มาช่วยทำรองเท้าให้ แต่เอลฟ์ก็ทำให้ด้วยน้ำใจ แล้วเหตุใด ช่างทำรองเท้าถึงเอารัดเอาเปรียบเอลฟ์ด้วยการมอบแค่เสื้อผ้าให้ และเหตุใด ช่างทำรองเท้าถึงได้วางหนังไว้คืนแล้วคืนเล่า เพื่อให้เอลฟ์ทำรองเท้าให้กับตัวเอง แทนที่จะลงมือทำรองเท้าด้วยตัวเอง มันคือเทพนิยายที่สอนให้คนเราขี้เกียจใช่หรือไม่ สอนให้คนเราอธิษฐานและเอาแต่ฝากความหวังไว้ที่คนอื่น แทนที่จะเริ่มจากการช่วยตัวเอง สำหรับเทพนิยายเรื่องอื่นๆ เราอาจเห็นข้อคิดดีๆ มากมาย แต่สำหรับเทพนิยายเรื่องนี้ ดูเหมือนข้อคิดที่เราได้ก็คือ แค่วางแผ่นหนังทิ้งไว้ ไปนอน ตื่นมา ก็จะสมหวังทุกสิ่งทุกอย่าง... ส่วนค่าตอบแทน ก็แค่เสื้อผ้าง่ายๆ แค่นั้นก็พอ 
 

อ่านจบแล้ว แนะนำให้อย่าทำตัวแบบช่างทำรองเท้าเลยค่ะ อย่าหวังพึ่งพาเอลฟ์ที่ไหนนอกจากสองมือของตัวเอง ถ้าลำบากหรือเหนื่อยล้า ฐานะยากจน แนะนำให้ต่อสู้และขยันด้วยตัวเอง อย่าเอาแต่นอนหลับ งอมืองอเท้า แต่จงลุกขึ้นมาสู้ด้วยตัวเอง นั่นแหละค่ะ สิ่งที่เทพนิยายควรสอนเรา! 
 

ทีมงานนักเขียนเด็กดี
 

http://www.uexpress.com/tell-me-a-story/2015/12/20/the-shoemaker-and-the-elves-a