เพราะสิ่งสำคัญไม่อาจมองเห็นด้วยสายตา! เจ้าชายน้อยเรียนรู้อะไรจากหมาจิ้งจอก

เพราะสิ่งสำคัญไม่อาจมองเห็นด้วยสายตา!
เจ้าชายน้อยเรียนรู้อะไรจากหมาจิ้งจอก
 

สวัสดีค่ะ แฟนคลับเจ้าชายน้อยที่คลิกเข้ามาอ่านบทความของเรา หนึ่งในตัวละครหลักที่ได้รับความนิยมและถูกนำไปพูดถึงต่อมากที่สุด เห็นจะไม่พ้น “หมาจิ้งจอก” ที่เจ้าชายน้อยพบในทะเลทราย นักเขียน อองตวน เดอ แซงแตก ซูเปรี เชื่อว่าการที่เจ้าชายน้อยได้พบกับหมาจิ้งจอก เป็นการสอนบทเรียนสำคัญในเรื่องมิตรภาพและความสัมพันธ์ อันเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องมี ในบทความนี้ แอดมินได้รวบรวมบทเรียนน่ารักๆ ที่เราได้เรียนรู้ผ่านเรื่องราวของตัวละครทั้งสองมาฝากกันค่ะ ใครอ่านแล้วคิดเห็นอย่างไร มาพูดคุยกันได้นะคะว่าคิดตรงกันหรือเปล่า 
 

หมาจิ้งจอก เจ้าชายน้อย และกุหลาบของเขา 
 

เมื่อใดที่เราสร้างความสัมพันธ์กับคนคนหนึ่ง คนคนนั้นก็จะมีความหมายกับเรา และกลายเป็นคนที่แตกต่างจากคนอื่นๆ ในโลก การที่เราจะเป็นคนสำคัญของใครสักคนได้นั้น เราต้องใช้เวลาร่วมกันกับเขา ได้สื่อสารกัน มีความเชื่อมั่นในกันและกัน เหมือนที่เจ้าหมาจิ้งจอกได้บอกเจ้าชายน้อยว่า... อยากให้เธอมาที่นี่เวลาเดิมทุกวัน เพื่อที่จะได้เรียนรู้ที่จะไว้วางใจในตัวกันและกันว่า... ถ้ามาที่นี่ก็จะได้เจอฉันในเวลาเดิม แต่ถ้าหากวันไหนเกิดมีการเปลี่ยนแปลง ไม่ได้เจอกัน ก็อาจทำให้ฝ่ายที่มารออยู่เกิดความเจ็บปวด คงเพราะอีกฝ่ายได้กลายเป็นคนพิเศษของเราไปเสียแล้ว 
 

ทุกอย่างต้องเกิดจากความอดทน และการค่อยๆ ก่อร่างสร้างตัวทีละนิด ความสัมพันธ์ที่มีคุณค่านั้นลึกกว่าแค่คำพูดผ่านๆ เมื่อเราสร้างพฤติกรรมซ้ำๆ ทำอะไรให้กันและกันไปเรื่อยๆ มันจะเกิดความผูกพันกันขึ้นมาเอง เราไม่อาจบังคับอีกฝ่ายให้มาเป็นเพื่อนกับเราได้ ถ้าอยากสร้างความสัมพันธ์นี้ก็ต้องอาศัยเวลาและใช้ความอดทน และเวลานี่แหละคือตัวแปรหลัก เพราะถ้าเราไม่มีเวลาให้กัน ก็อาจทำให้ความสัมพันธ์ไม่ลึกพอ ในยุคสมัยใหม่เราอาจซื้ออะไรได้ง่ายดาย แต่เราซื้อความรักความสัมพันธ์ไม่ได้แน่ๆ ถ้าอยากได้ เราต้องสร้างมันขึ้นมา ไม่ใช่ร้องไห้ฟูมฟาย บังคับอีกฝ่าย เราต้องรู้จักเป็นฝ่ายมอบให้ก่อน เพื่อเปิดใจให้อีกฝ่ายมองเห็นตัวตนของเรา คนส่วนใหญ่อยากจะได้ความรักแบบเร็วๆ หลายคนบอกว่าตัวเองขาด ตัวเองไม่มีเพื่อน บ่นว่าไม่รู้จะหาเพื่อนที่ไหน หาใครมารัก แต่กลับไม่รู้ว่า... แท้จริงแล้วทุกอย่างเป็นเพราะการกระทำของตัวเองทั้งนั้น ยิ่งบ่นมาก แทนที่จะได้ความรัก กลับห่างเหินจากคนอื่นแทน ถ้าอยากได้ความรัก ก็ต้องรู้จักให้ สนใจคนอื่น เรียนรู้และเข้าใจคนอื่นๆ ให้มากๆ เหมือนที่เจ้าหมาจิ้งจอกพูดว่า “คนส่วนใหญ่ไม่มีเวลาเข้าใจอะไร พวกเขาซื้อทุกอย่างที่ต้องการจากร้านค้า แต่ไม่มีร้านที่ไหนขายมิตรภาพ ดังนั้น คนส่วนใหญ่ก็เลยขาดเพื่อน”  
 

เธอควรจะมาเวลาเดิมในทุกวัน เพราะฉันจะได้มีความสุขกับการเฝ้ารอเธอ
 

มีคำถามที่ว่า “ทำไมคนคนหนึ่งถึงมีเสน่ห์ในสายตาเราอย่างมาก แต่คนอื่นๆ บางคนก็มองว่าไม่เห็นจะน่าสนใจเลย” ก็เพราะคนคนนั้นเป็นคนพิเศษของเรานั่นเอง ไม่เกี่ยวกับความสวยความดีความสมบูรณ์แบบหรืออะไรทั้งนั้น มันอาจมีอะไรที่เป็นข้อตำหนิหรือเรื่องไม่เหมาะสมในตัวคนคนนั้นก็เป็นได้ แต่เมื่อเราได้รักเขาแล้ว เขาก็เป็นคนพิเศษของเรา เป็นคนที่เรายินดีจะเอาใจใส่ดูแลและสร้างความสัมพันธ์ด้วย เหมือนที่เจ้าชายน้อยเปิดบทสนทนากับหมาจิ้งจอกเรื่องดอกกุหลาบของตน และได้เข้าใจว่า “แม้ดอกกุหลาบจะหน้าตาเหมือนกันหมด แต่สำหรับฉันแล้ว เธอสำคัญมากกว่าดอกกุหลาบดอกอื่นๆ เพราะเธอคือดอกกุหลาบที่ฉันรดน้ำ ที่ฉันรับฟังเรื่องราว ที่ฉันดูแล แม้บางครั้งเธออาจจะร้ายกาจ อาจจะไม่พูดอะไร แต่ฉันก็รักเธอ เพราะเธอคือดอกกุหลาบของฉัน” ความรักของแต่ละคนแตกต่างกันไป ทุกคนต่างมีเอกลักษณ์ของตน และทุกคนต่างก็มีกุหลาบเป็นของตนเอง ความรักของทุกคนพิเศษในแบบของตัวเองนะ รู้ไหม 
 

หมาจิ้งจอกและเจ้าชายน้อย ต่างไว้วางใจซึ่งกันและกัน การจะมีความสัมพันธ์ที่ดี เราไม่ควรให้ความหวังแบบผิดๆ พูดจาให้ความรัก รับปากว่าจะทำเรื่องนั้นเรื่องนี้ แต่สุดท้ายแล้ว กลับไม่ทำตามที่พูด จากนั้นก็หาข้ออ้างไปเรื่อยๆ ถ้าอยากได้ความสัมพันธ์ที่มั่นคง ก็ต้องใส่ใจกันและกัน และเราใช้คำว่า “กันและกัน” เพราะความสัมพันธ์ไม่อาจเกิดขึ้นได้ด้วยการกระทำของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ต้องเกิดจากทั้งสองฝ่าย เอาใจใส่ดูแลกันและกันอย่างสม่ำเสมอ 
 

เจ้าชายน้อยและดอกกุหลาบของเขา 
 

อีกหนึ่งประโยคเด็ดจากเรื่องเจ้าชายน้อยคือ “คุณต้องรับผิดชอบต่อคนที่คุณมีความสัมพันธ์ด้วย” เมื่อใดที่เริ่มมีความสัมพันธ์กับใคร ควรจะเอาใจใส่เขา และอย่าทอดทิ้ง ความสัมพันธ์นั้นต้องใช้เวลา ความอดทน การดูแลเอาใจใส่ และยังต้องการความรับผิดชอบ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน คนรัก หรือใครก็ตาม เราต้องดูแลเอาใจใส่อย่างดี ต้องอดทนและต้องรับฟังอีกฝ่าย อย่าปล่อยให้เขาต้องเศร้าเสียใจหรือทุกข์อยู่ฝ่ายเดียว พูดง่ายๆ ก็คือ อย่าเทกันนั่นแหละ เราขอปิดท้ายด้วยบทสนทนาเด็ดระหว่างหมาจิ้งจอกและเจ้าชายน้อยค่ะ นั่นคือ
 

“มันเป็นเรื่องดีที่เธอจะมาที่นี่เวลาเดิมทุกครั้ง ถ้าเธอเคยมาสี่โมงเสมอ สักสามโมงฉันจะเริ่มรอคอยและมีความสุข ยิ่งเวลาผ่านไปฉันจะตั้งตารอคอย พอสี่โมงฉันจะเริ่มกังวลและเฝ้ารอ แต่ถ้าเธอมาไม่ตรงเวลา ฉันก็จะไม่รู้ถึงความรู้สึกนี้ คนส่วนใหญ่ละเลยการกระทำเล็กๆ น้อยๆ นี้ และนั่นแหละคือสิ่งสำคัญของความสัมพันธ์” 
 

ใช่ค่ะ อ่านบทความจบแล้ว ก็อย่าลืมรับผิดชอบต่อความสัมพันธ์ที่เราสร้างด้วย... หันไปกอดคนใกล้ตัวแน่นๆ และรักพวกเขาให้มากๆ นะ 
 

ทีมงานนักเขียนเด็กดี