"เฮ้ย มึงแดกข้าวยังวะ"
"เฮ้ย.. ทำไมยังไม่นอนอีกวะ"
"เฮ้ย วันนี้มันเป็นอะไรวะ"
"ขอร้องเหอะเพื่อน อย่าไปมีเรื่องกับมันเลย"
แล้วก็ อื่นๆอีกมากมาย
... ไอคำพวกนี้ บางทีมันอาจจะดูไม่ค่อยเพราะมากเท่าไหร่นัก
แต่ผมก็คิดว่า.. มันก็มาจากเพื่อนของผม.. มาจากคำที่จริงใจมากกว่าเสแสร้งเยินยออะไร..
.. อะไรที่เพื่อนมันเป็นห่วงกันอะ.. มันเหมือนธรรมดานะครับ
แต่จริงๆแล้ว แม่งเพราะกว่าที่แฟนบอกอีก..
-----------------------------------------------------------------------------
วันนี้อาจจะมาในแนวที่ใช้คำสุภาพมากเท่าไหร่นะครับ .. เพราะถ้าจะพูดให้ถึงลูกถึงคนถึงปู่ถึงทวดกันเลยเนี่ย ต้องใช้คำที่เป็นกันเอง
แล้วก็.. ฝังลงหัวใจแบบ.. เพื่อนๆอะครับ แหะๆ
.. เล่าๆเลยดีกว่านะ
เพื่อนผมอะมีหลายคนครับ สนิทกันตั้งแต่ม.ต้นก็มี เพิ่งมาสนิทตอนม.ปลายก็มี เลิกกันแล้วก็มี (เอ๊ะ!) .. บางที เรื่องราวของคำว่าเพื่อนนี่มันก็ซับซ้อนเหมือนกันนะครับ
บางคนเราก็รู้สึกว่าต้องการที่จะดูแลเพราะว่าเราไม่อยากเห็นเพื่อนเดินไปในทางที่ผิด แต่กลับได้ผลลัพธ์ออกมาในทางที่เลว หรือบางครั้งเนี่ยเราไม่ต้องอะไรจากมันเลย แต่เพื่อนเราบางคนกลับคิดว่าเราเนี่ยล่ะ คือคนที่เป็นเพื่อนแท้.. เพราะบางทีเขาอาจจะคิดว่าเขาไม่มีใครแล้วก็ได้ครับ
บางทีมันก็มีให้นิยามนะครับ.. ผมก็เคยใช้ว่าตัวเราก็เหมือนตัวเราเนี่ยล่ะครับ เป็นเงาดำๆที่หล่นมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ แล้วก็อยู่ในโลกมืดๆที่ไม่รู้จะเดินไปบนเส้นทางไหนดี มีแต่คนคอยชี้ทางให้ อยู่ที่เราว่าจะเลือกไปหรือไม่ไป.. มีคนคอยอุ้มพาไปบ้าง สุดท้ายก็ต้องเดินเองอยู่ดี.. โลกนี้บางทีมันก็ซับซ้อน แต่ความจริงแล้วมันก็มีอยู่แค่นั้นล่ะครับ
... ความมืด แล้วก็ แสงสว่าง ...
ตอนที่เราเดินไปบนถนนสายหนึ่งที่เราเลือกเดินมา ครั้งแรกอาจจะโดดเดี่ยวเหมือนตอนที่เราหลับตา แต่พอคุณเดินไปได้สักพัก คุณอาจจะรู้สึกว่า มีมือบางๆเบาๆจับมือคุณไว้อยู่.. มีมือมากมายมาจับตัวคุณไว้ บางอันก็ฉุดรั้ง บางอันก็กระชากไป.. ไม่ไหวหรอกครับที่คุณจะทำตามสิ่งเร้าที่ต้องการที่จะนำพาคุณให้ได้ทั้งหมด..
แล้วคุณก็เลือกจับมือๆหนึ่งไว้
แล้วคุณก็เดินต่อไป..
.. มันไม่ใช่เรื่องของความคิดหรือโชคชะตาหรอกครับ บางทีเราก็เลือกที่จะจับมือๆนั้นเพียงเพราะว่าคุณรู้สึกว่า นี่ล่ะ.. มือที่จะนำพาคุณไปยังจุดหมาย.. นี่ล่ะ มือที่จะไม่ปล่อยเราลงกลางคัน
นี่ล่ะ.. คือมือที่จะไม่ทำร้ายเรา
นี่ล่ะ.. คือมือไว้ใจได้
แล้วเขาก็กลายเป็นเพื่อนร่วมทางของคุณ..
.. แล้วเมื่อคุณอยู่บนโลกใบนี้ ..
คุณก็ต้องเดินต่อไป.. พร้อมกับเพื่อนของคุณ..
.. แต่จนถึงวันนี้ ใครหลายๆคนกลับได้สัมผัสมือที่อ่อนและเบาบางอย่างผิวเผิน.. มือที่จับคุณไว้อย่างไร้ซึ่งความอบอุ่น..
แล้วเขาก็จากไป..
คำว่าเพื่อนมันพูดยากจริงๆครับ.. ถ้าคุณไม่ได้ประสบเอง คุณก็ไม่รู้สึกหรอกว่า มิตรภาพนั้นเป็นยังไง
...............................................................................
.. เพื่อนที่ผมสนิทๆก็เท่าที่นึกออกได้เนี่ยก็มี ...
ไอศานต์ (เป็นชื่อจริงอะครับ แต่เรียกมันว่าศานต์ เคยจะเรียกชื่อเล่นที่ว่า "บอส" แต่ดันไปซ้ำกับเพื่อนอีกคนนึง เป็นเด็กเลย ปากหนัก ดัดฟัน เคยไปเที่ยวภูกับมันแล้วก็เพื่อนๆด้วยครับ)
ไอนัท (ไอนี่มีหลายชื่อครับ อย่าง ไอหยิก ไอหยอย ไอเงาะ.. ได้ยินชื่อแล้วคงเดาหน้าออก อารมณ์มันแบบว่า เอ่ออออออออออออออออ... ~ งี้อะ)
ไอเพชร (ไอนี่เป็นลูกครูครับ มีปัญหากับชีวิตรักรันทด แต่มันก็เป็นคนเฮฮาที่สุดในห้องคนนึง สมองมันใหญ่ๆพอกับผมอะ ถ้าวัดจากความกว้างหน้าผากนะ)
ไออาร์ม (ไอนี่ก็ว้าวุ่นไม่แพ้ไอเพชรเลย เงียบๆหน่อย แต่ไปเที่ยวบ้านมันบ่อยครับ เล่นเกมประจำ)
ไอปอม (คุณชายตื่นสาย นักบาสทีมชาติ!(ล้อเล่นฮะ))
ไอไอซ์ (เป็นไอเป็ดขี้โรค(ที่เพื่อนว่ามันอะนะ)ที่วาดแบบเสื้อห้อง เพราะมันวาดรูปสวยอะ เวลาเรียนไม่เรียนอะ นั่งวาดรูป)
ไอบอส (ตี๋.. กะทิข้นๆต้องต้นตระการ ขาดอากาศหายใจไม่ได้ครับ ?! เป็นนักคัดลายมือประจำห้อง และเอามุกแป๊กประจวบมาปล่อยประจำ ตอนนี้มันคงฟังวิทยุอยู่)
ไอบี (จอมเก๋าสุดหล่อประจำห้อง) ต้องมาคู่กับ ไออ๋อง (นักเรียนหัวโตซ้ำชั้น) กับ ไอพีร์ (นักเลงพระประแดง) ครับ ฮ่าๆ
ไออิศรา (อันนี้ชื่อจริงเต็มๆเลย แต่ก่อนมันเป็นคนที่เรียกแต่ชื่อจริงคนอื่น (เช่น สวัสดี ชนม์พิสิฐ) แต่เดี๋ยวนี้กวนชะมัด )
น้องเมธิน (คนนี้เป็นเพื่อนกับผมมาตั้งแต่ประถมครับ เป็นหัวหน้าห้อง แล้วก็เจนจัดเรื่องการเรียนเป็นพิเศษ)
น้องสิง (เข้ามาตอนม.4 มีแต่คนหาว่าผมหน้าเหมือนเพื่อนคนนี้ครับ แต่ก็อย่างว่านะ มีคนหาว่ามันหล่อ ผมก็หล่อด้วย !)
... ก็เพื่อนสนิทๆในห้องตอนนี้ก็มีประมาณนี้ล่ะครับ... รูปถ่ายคิดว่าจะตามมาทีหลัง เพราะว่า วันนี้ง่วงมากเลย
ปกติแล้ว ผู้ชายในห้องก็จะมีน้อย ก็เลยสนิทกันเกือบทั้งหมดเลย มีอะไรก็พยายามที่จะคุยกัน กิจกรรมในห้อง แล้วก็เดินสายออกเที่ยวต่างจังหวัดบ่อยๆ ทำให้พวกเราสนิทกันเร็วขึ้นครับ ไปบ้านพวกมันบ้าง ไปกินข้าวด้วยกันบ้าง ไปโรงพยาบาลด้วยกันบ้าง (อันหลังนี่เฉพาะนายต้นตระการนะครับ ครองแชมป์สองปีซ้อน).. อะไรบ้าง ~
.. จริงๆแล้วอยากเล่าเรื่องเพื่อนอีกตั้งเยอะแยะมากมากเลย ..
แต่..
โปรดฟังอีกครั้งนะครับ... คำว่าเพื่อนเนี่ย ไม่ได้เจอกับตัวเองอะ... มันไม่เข้าใจหรอก...
-------------------------------------------------------------------------------
แล้วเราก็เดินต่อไป..
.. เส้นทางที่เราต้องการที่จะเดินไปยังจุดหมาย ในบางครั้ง มันก็มืดเกินกว่าที่เราจะเดินไปคนเดียว
พอมีเพื่อนอยุ่ข้างๆกัน..
แม้มันจะไม่มากมาย..
ทะเลาะกัน.. ร้องไห้..
แต่.. แม่งก็เพื่อนกู !
... รักพวกมึงทุกคนเว่ย ~
ความคิดเห็น
ซึ้งเว้ย
ว่าแต่ไอคนพูดๆอยู่เหนี่ย 20อะ คืนเพื่อนหน่อยเหอะ = ="
ป.ล. ติดเงินเพื่อน 20 บาท แล้วทำไมไม่คืนเพื่อนไปล่ะ ไม่ไหวๆ - -"
คำนิยามของแต่ละคนคงต่างกัน
แต่มิตรภาพย่อมอยู่กับเราตลอดไป 555+
เออ ขอบคุณ = =
สิ่งที่สัมผัสได้คือ....
ถึงแกกับชั้นจะเพิ่งมาเป็นเพื่อนกันจริงๆตอนม.ปลาย
แต่...แกเป็นเพื่อนที่ดีมาก สำหรับชั้น
แกไม่ได้ดีแค่เรื่องเรียน
แต่เรื่องมิตรภาพที่แกมีให้
มันก็ดีเยี่ยมไม่แพ้กัน
(จ้างยี่สิบ ให้ร้อยเลยเอ๊า ก๊ากกก)
ปล.เดี๋ยวนี้ติดตังค์ไอศานต์ด้วยหรอ ก๊ากกกกกก
ปล กบเกิดแล้ว
เพื่อน คำๆนี้มันยิ่งใหญ่จริงๆ
หน้าทุเรดสุดๆๆ พาเพื่อนออกสื่อทามม๊าย 555+