หมดละเรอะ..

ฮาาโหลลลเพิ่ลๆทุกคนน กลับมากันอีกละนะค้าบบ นับจากวันนี้ dek58 ทุกๆคนคงจะไม่ได้มีสนามสอบระดับประเทศที่หลายๆคนเค้าไปสอบกันอีกแล้วน้า คิดถึงพวกมันมั้ยคร้าบบ 555555555 ยกเว้นบางคนอาจจะยังมีรับตรงอยู่อีกไม่กี่ที่ ซึ่งแน่นอนว่า มันจะเหลือน้อยกว่าตอนช่วงแรกๆตอนที่เราขึ้นมาม.6แน่นอนครับ แต่ไม่เป็นไรนะครับ เพื่อนๆยังมีการสอบในมหาวิทยาลัยอีกหลายๆที่ให้ปวดหมองกันอีกแน่นอนครับ555555

เรามาพูดถึงสนามสอบแกทแพทรอบ 2 ที่ผ่านมากันดีกว่าครับ ผมพูดตรงๆเลยนะครับ แกทแพทรอบนี้ เรียกว่าผมแทบจะไม่ได้อ่านเลยดีกว่าครับ 5555555555 ด้วยปัจจัยหลายๆ เช่น มีสนามสอบรับตรงหลายๆที่ที่ผมติดไปแล้ว เพื่อนๆหลายๆคนก็ต่างเลิกอ่านกันไปหมดแล้ว หรือบางคนถึงขั้น ไม่ไปสอบกันเลยก็มีครับ แต่ปัจจัยสำคัญที่สุดเลยนะครับ หมดแรงงงง!!คำเดียวเท่านั้นไม่ต้องอธิบายอะไรเพิ่มเติม 5555555 แกทแพทรอบนี้ หลังจากสอบเสร็จผมนึกถึงรุ่นพี่หลายๆคนและคุณครูหลายๆท่าน ที่ได้บอกกับผมไว้ว่า การสอบแกทแพทครั้งแรกเป็นการสอบที่สำคัญที่สุดแล้ว เพราะครั้งที่ 2 เราจะไม่มีแรงเหลือมาฟิตอ่านแล้วครับ (แต่ผมก็เชื่อว่าน่าจะมีบางคนอยู่ที่ยังฟิตเหมือนเดิม ซึ่ง นั่นไม่ใช่ผมละคนนึงครับ555555) เพราะฉะนั้นผมอยากจะแนะนำน้องๆทุกๆคนว่า ทำรอบแรกให้สุดความสามารถของเราไปเลยครับ จะอดกินอดนอนก็ทำไปเถอะครับ มันไม่ถึงตายหรอก!!5555555555 อีกเรื่องนึง เนื่องด้วยตัวผมเองเน้นการสอบวิชาแพท 3 มากที่สุดแล้ว ผมอยากจะแนะนำรุ่นน้องให้ว่า น้องๆที่ตั้งใจจะทำแพท 3 ให้ได้เยอะๆเนี้ย ที่สำคัญอย่างแรกเลยนะครับ ห้ามทิ้งเคมี!! เพราะผมเชื่อว่าเด็กวิศวะหลายๆคนมักจะเก็บแต่เลข และ ฟิสิกซ์ นั่นทำให้คะแนนแพท 3 จะน้อยลงไปครับ ส่วนเรื่องตัวข้อสอบในรอบแรกและรอบที่สอง สำหรับตัวผมเองนะครับ ผมคิดว่า ในรอบแรก จะค่อนข้างยากกว่ารอบที่ 2 ครับ แต่ผมทำรอบที่ 2 ไม่ได้เพราะผมไม่ได้อ่านมาครับ เลยทำได้ไม่เยอะเท่าที่ควร (แต่ก็มีเพื่อนอยู่หลายๆคนเหมือนกันที่เห็นต่างและเห็นเหมือนกับผม ก็คือบางคนก็บอกว่ายากกว่า บางคนก็บอกว่าง่ายกว่า ซึ่งสิ่งที่ทำให้คนคิดต่างกัน ผมคิดว่ามาจากเหตุผลที่แต่ละคนอ่านมาไม่เท่ากัน มีความรู้เหลืออยู่ไม่เท่ากันมากกว่าอะครับ) เพราะฉะนั้น ผมอยากจะเน้น!! ย้ำ!! ให้น้องๆทุกคนที่จะสอบในปีต่อไป ว่า ทำรอบแรกให้ดีที่สุดครับ!! มันเป็นอะไรที่ตัดสินอนาคตเราได้ดีที่สุดแล้วครับ เชื่อผมเถอะ55555

ต่อไป ผมจะพูดถึงค่ายปัจฉิมของโรงเรียนเซนต์ดอมินิกที่ผมไปมา ซึ่งทุกๆท่านจะได้ชมกันในวันอาทิตย์ที่ 22 นี้แหละครับ บอกเลยว่า หลายๆคนอาจจะเห็นน้ำตาของกัปตันฟิล์มในตอนล่าสุดมาแล้ว เมื่อถึงตอนของผม ทุกๆคนจะได้เห็นน้ำตาของลูกผู้ชายคนนี้ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะร้องไห้ได้ แต่เชื่อเถอะครับ น้ำตาเยอะกว่าฟิล์มเยอะ55555 ผมว่าน่าจะเป็นเพราะความผูกพันที่ผมมีในโรงเรียนนี้ทั้งหมด 12 ปีอะครับ แล้วอยู่ๆมีวันนึงที่เราต้องมาจากกันไป มันก็น่าจะเป็นอะไรที่น่าตกใจและน่าใจหายที่เราจะต้องจากกันแล้ว มิตรภาพ ความทรงจำทั้งหมดที่มี ผมมั่นใจครับว่าผมจะไม่ลืมมัน และ หลังจากนี้ ผมจะไม่ยอมทิ้งเพื่อนๆของผมไปแบบไม่ติดต่อกันเลยอย่างแน่นอน ผมจะพยายามนัดเจอเพื่อนๆ นัดกินข้าว นัดคุยกัน ให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ครับ ผมหวังว่าเพื่อนๆที่เพิ่งจบกันหลายๆคนคงจะมีความรู้สึกดีๆแบบผม และจะจดจำความทรงจำ มิตรภาพทั้งหมดที่มี ไว้แบบผมได้เช่นกันนะครับ เพื่อนกัน...จนวันตายครับ.... (ซึ้งแปร้ปปปปปส์55555555555)