ความประทับใจที่จะได้เป็นหนึ่งในกัปตัน Admission Reality

สวัสดีครับ ^^

ชื่อ สิทธิวุฒิ จตุรเมธานนท์ (ปอนด์) หนึ่งในสี่กัปตัน Admission Reality

วันนี้จะมาเล่าความประทับใจที่จะได้เป็นหนึ่งในกัปตัน Admission Reality กันนะครับ *0*

                ในวันที่ 18สิงหาคม เวลาเย็น ในวินาทีที่เพลงไตเติ้ล ของ ทเวนตี้เซนทูรี่ฟอกซ์กำลังจะจบลง พร้อมกับประกาศชื่อผู้เข้ารอบสี่คนสุดท้ายทีละคน เรียกช่วงเวลานั้นได้เลยว่า”ช่วงวินาทีระทึกขวัญ” และแล้ว...ปอนด์ก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้โดยที่ชื่อปอนด์เป็นคนสุดท้ายที่ประกาศ !!!!!!!  ความรู้สึกในตอนนั้น บอกไม่ถูกครับครับ จะบอกว่าดีใจ ก็ดีใจมากที่ความพยายามของเรา แรงผลักดันของเพื่อนๆ คนรู้จัก ทำให้ปอนด์ได้มายืนจุดนี้ แต่มันไม่ใช่แค่ดีใจครับ เป็นความรู้สึกที่มากกว่านั้น บอกได้เลยครับว่าเกินคำบรรยาย... หลังจากที่ประกาศผลเรียบร้อยแล้ว หลายคนก็เดินทางกลับไปทำธุระต่อ บางคนก็อยู่ต่อรอคนที่ติดเข้ารอบสี่คนทำธุระภายในออฟฟิตเด็กดีจนเสร็จ แล้วจึงกลับบ้านพร้อมกัน  ในระหว่างทางกลับนั้นเอง  โทรศัพท์ก็มีสายเรียกเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อนทั้งทางญาติ  จากเพื่อน จากรุ่นพี่ จากรุ่นน้อง  จากครูอาจารย์ หรือแม้กระทั่งจากเจ้าหนี้ -.-! (555+) แต่ละคนก็แสดงความยินดีที่ติดในรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป ทำให้ปอนด์ได้รู้ว่า วันนั้นมีคนมากมายที่คอยติดตามปอนด์ผ่านทางเวบไซต์ ปลื้มมากครับ *0*

                เมื่อกลับถึงบ้าน คำแรกที่ได้ยิน คือ “ยินดีด้วยนะ” คำนี้ออกมาจากปากของปาป๊า มาม๊า และอาเฮีย เป็นคำสั้นๆที่มีความหมายลึกซึ้งมากเลยสำหรับปอนด์ แต่ก็ต้องผงะเมื่อเจอคำต่อมาของอาเฮีย “เลี้ยงข้าวด้วยนะ”!!!! ปาป๊ามาม๊าไม่ถามอะไรมากมาย เพราะรู้ว่าลุ้นจนเหนื่อยแล้ว วันนั้นจึงเป็นอีกหนึ่งวันที่ปอนด์สลบเต็มคราบเมื่อกลับถึงบ้าน  =p

                ในวันรุ่งขึ้นตอนเช้า ณ รร.ไตรมิตรวิทยาลัย ปอนด์นั่งโต๊ะเดิม ที่เดิม กินข้าวร้านเดิม คนนั่งตรงข้ามคนเดิม เดินเรียนเหมือนเดิม ทุกๆอย่างเหมือนจะเป็นเหมือนเดิม แต่มีคำพูดแปลกใหม่ที่ไม่เหมือนเดิมมากขึ้นเรื่อยๆ “ไอ้ปอนด์ ติดแล้วนี่ ยินดีด้วยเว้ย ”(เขย่ามืออย่างเมามันส์),”ปอนด์ โหวตให้ทุกวันเลย ไม่เลี้ยงข้าวบ้างหรอ?”(สายตาอย่างอ้อนวอน),”พี่ปอนด์ผมโหวตให้พี่ทุกวันเลย พี่ดังแล้ววว”(หน้าตาน้องตื่นเต้นอย่างสุดๆ),”สิทธิวุฒิ ครูดีใจด้วยนะ”(พร้อมกับการตบบ่าอย่างอ่อนโยน) ,”แหม ลูกศิษย์ครู  ดังใหญ่แล้วนะเรา” คำพูดที่ปอนด์ยกมานั้น เป็นตัวอย่างจากคำพูดของเพื่อนๆ รุ่นน้อง รุ่นพี่ครู ที่ร่วมแสดงความยินดีกับปอนด์ในวันนั้น เป็นวันนึงที่ทำให้ปอนด์มั่นใจว่า ที่นี่แหละ ไตรมิตรนี้แหละ คือครอบครัวที่ 2 ของเราอย่างแน่นอน