แก่นเรื่อง : การที่คนเรา ‘รู้สึกดีๆ’ กับใคร มันไม่ได้แปลว่า ‘รัก’ เสมอไป
 
พล็อตเรื่อง : ‘ซัน’ เป็นเด็กผู้ชายขี้เหงาวัย 17 ปีคนหนึ่ง เขามีประสบการณ์ความรักแย่ๆอยู่ครั้งหนึ่งเมื่อตอนที่เขาอายุเพียง 14 ปี เขาดันไปตกหลุมรักสาวสวยดาวเด่นประจำห้องคนหนึ่งเข้า ไม่ใช่ว่าเขาหน้าตาไม่ดี เธอถึงได้ไม่สนใจเขา เพียงแต่ว่าเขาไม่ใช่คนในฝันแบบที่เธอชอบ นั่นคือเหตุผลที่ทำให้เขาโดนเธอปฏิเสธรักกลับมาอย่างไม่ใยดี ซันเป็นเด็กหนุ่มที่พ่อแม่ไม่ค่อยจะสนใจเขามากนัก วันๆพวกท่านก็เอาแต่ทำงานหาเงินและสนใจเพียงพี่ชายคนโตเท่านั้น เขาจึงกลายเป็นเหมือนคนต้องการความรัก ต้องไขว่คว้ามันอยู่ตลอดเวลา พอมีเพื่อนกับเขาบ้าง เพื่อนก็ดันมีแฟนแล้ว ทำให้ต้องแบ่งเวลาไปกับแฟนอยู่บ่อยๆ มันทำให้เขารู้สึกเหงาและอยากมีใครสักคนมาเติมเต็ม จนกระทั่งเขาได้เจอกับเด็กวัยเดียวกันคนหนึ่ง …
 
‘โฟร์ท’ เพื่อนใหม่วัยเดียวกัน เขาคนนี้ไม่ได้หน้าตาหล่อเหลาเหมือนอย่างซัน ออกไปทางน่ารักเสียด้วยซ้ำ ตัวก็ไม่ได้สูงยาวเข่าดี ถ้าวัดตามมาตรฐานชายไทยแล้ว โฟร์ทกลายเป็นคนเตี้ยคนหนึ่งไปเลย เขาเป็นเด็กต่างจังหวัดที่มีปัญหาอะไรบางอย่าง ทำให้เขาต้องย้ายโรงเรียนกระทันหัน และการที่เขาย้ายมากระทันหัน มันทำให้เขาได้รู้จักและเป็นเพื่อนกับผู้ชายขี้เหงาอย่างซัน
 
โฟร์ทเป็นเด็กผู้ชายที่ชอบผู้หญิงเหมือนๆกับผู้ชายทั่วไป แต่เขายอมรับตรงๆเลยว่าตั้งแต่ได้เจอกับซัน เขาใจเต้นและรู้สึกหวั่นไหวกับผู้ชายคนนี้ไปกี่ครั้งแล้วก็ไม่อาจจะนับได้ และเขาก็กล้าพูดตรงๆอีกเช่นเดียวกันว่าเขาคิดว่าเขา ‘ตกหลุมรัก’ ซันเข้าเต็มเปาเสียแล้ว ! หากแต่โฟร์ทกลับไม่กล้าที่จะบอกความในใจให้เพื่อนใหม่อย่างซันรับรู้ เพราะกลัวความจริงที่ว่าซันเป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิง ไม่ได้ชอบผู้ชายเหมือนอย่างเขา และหากเขาพูดออกไปแล้วมันจะทำให้ความสัมพันธ์ต้องเปลี่ยนไป โฟร์ทขอไม่บอกแล้วได้ยืนอยู่เคียงข้างซันแบบนี้ตลอดไปเลยดีกว่า
 
ซันรู้สึกว่าเพื่อนตัวเองดูแปลกไป เวลาเขาเข้าไปใกล้ก็มักจะถอยหนีโดยอัตโนมัติ แถมพอเขาจะแตะตัวก็ขยับหนี พอมองสบตาก็หลบสายตาไม่ยอมมองหน้าตรงๆเหมือนเมื่อก่อน เขาก็ยอมรับแหละว่าเขา ‘รู้สึกดี’ และ ‘ชอบ’ เวลาที่เขามีโฟร์ทอยู่ใกล้ๆ มันทำให้เขาไม่เหงาและไม่เดียวดายเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป และเขาคงยอมไม่ได้ หากจะต้องเสียโฟร์ทไป เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้โฟร์ทอยู่กับเขา แม้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำอาจจะเป็นการ ‘หลอกลวง’ เพื่อนที่เขารู้สึกดีๆและไม่อาจจะสูญเสียไปได้ก็ตาม !
ซันเริ่มเข้าหาโฟร์ทมากกว่าเดิม ถึงเนื้อถึงตัวมากกว่าเดิม ใส่ใจดูแลมากกว่าเดิม คอยเป็นห่วงเป็นใย และบางครั้งก็ทำเหมือน ‘หึงหวง’ โฟร์ทไม่ได้อยากจะคิดไปเอง แต่การกระทำของซันมันทำให้เขาอดที่จะคิดไปเองไม่ได้จริงๆว่าซันเองก็มีใจให้กับเขา และในวันวาเลนไทน์ โฟร์ทตัดสินใจที่จะบอกความในใจของตนให้กับซันได้รับรู้ เขานัดซันให้มาเจอกันที่ห้องเรียนตอนเย็นๆที่ไม่มีคนแล้ว เขารอจนเลยเวลามาประมาณหนึ่งชั่วโมง ซันก็ยังไม่มา เขาจึงตัดสินใจจะไปตามหาซัน แต่แล้วก็ต้องพบเจอกับความเป็นจริงที่โหดร้าย
 
เขาเห็นซันกำลังยืนจูบอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง ! ตอนนั้นเขาแทบจะล้มทั้งยืน แข้งขาอ่อนไปหมด มือไม้ก็อ่อนตามไปด้วย จนเผลอปล่อยกล่องช็อคโกแลตที่ตนทำเองกับมือร่วงลงพื้น ทั้งสองคนรู้สึกตัวและหันมามองเขาพร้อมกัน โฟร์ทปล่อยให้น้ำตารินไหลอยู่อย่างนั้น ยืนเงียบไม่ยอมขยับเขยื้อนไปไหน จนกระทั่งซันเดินเข้ามาใกล้ๆและเช็ดน้ำตาให้กับเขา โฟร์ทจับมือซันเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เขากำลังกลัวที่จะต้องสูญเสียซันไป กลัวว่าตัวเองจะต้องเจ็บกับรักครั้งแรก จนในที่สุดโฟร์ทก็เอ่ยบอกความในใจที่ตนเองตั้งใจจะบอกกับซันให้ได้รับรู้ เขาสังเกตเห็นได้ชัดว่าซันตกใจมาก แต่ก็ไม่ได้ถอยหนีเขาไปเหมือนตัวเชื้อโรคที่น่ารังเกียจ มันทำให้เขามีความหวังขึ้นมาว่าซันอาจจะคิดเหมือนกันกับเขา เขาได้ยินซันพูดว่าซันรู้สึกดีกับเขา โฟร์ทเกือบจะดีใจแล้ว ถ้าไม่มีคำพูดต่อมาที่ทำให้เขาหัวใจสลาย
 
‘ซันรู้สึกดีกับโฟร์ทนะ … แต่บางทีมันอาจจะไม่ใช่ความรักเหมือนที่โฟร์ทรู้สึกกับซัน’

หลังจากได้ยินประโยคนั้น โฟร์ทก็หายหน้าไปจากซัน คอยหลบหน้าหลบ เรียนห้องเดียวกันก็ย้ายไปนั่งกับคนอื่น ทำเหมือนซันเป็นอากาศธาตุไม่มีตัวตน
 
จนกระทั่งวันเวลาล่วงเลยผ่านไป โฟร์ทกับซันต้องร่ำลาโรงเรียนแห่งนี้เพื่อไปเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย และมันอาจจะเป็นวันสุดท้ายที่ทั้งคู่จะได้เจอหน้ากันแบบนี้ โฟร์ทจึงตัดสินใจเข้าไปคุยกับซันก่อน ซันดีใจมากที่โฟร์ทมาคุยกับตนเองก่อน แม้จะไม่ได้เป็นแฟนกันแบบที่โฟร์ทหวังเอาไว้ แต่เขาก็ยังอยากเป็นเพื่อน ยังอยากมีโฟร์ทอยู่เคียงข้างกายแบบนี้ไปเรื่อยๆ
 
โฟร์ทกับซันมายืนคุยกันในห้องเรียนห้องเดิมที่เป็นที่แห่งความทรงจำ พวกเขาคุยถึงเรื่องราวต่างๆมากมายที่ผ่านมาด้วยกัน ซันยังยืนยันในความรู้สึกของตนเองและยังอยากเป็นเพื่อนกับโฟร์ท เพียงแต่ว่าโฟร์ทไม่สามารถเป็นเพื่อนกับซันได้อีก เพราะความรู้สึกที่มันเปลี่ยนไป มันเอากลับคืนมาไม่ได้ ในตอนนี้เขายังไม่สามารถเป็นเพื่อนกับคนที่เขารักได้ แต่โฟร์ทได้ให้สัญญาก่อนที่ทั้งคู่จะจากกันไป เป็นคำมั่นสัญญาสุดท้ายที่โฟร์ทเชื่อว่าในสักวันหนึ่ง ตนเองจะต้องทำตามสัญญาได้อย่างแน่นอน !
 
‘สักวันหนึ่ง … โฟร์ทจะกลับมา พร้อมกับความเป็นเพื่อนที่โฟร์ทเชื่อว่าในสักวัน โฟร์ทจะต้องเป็นเพื่อนกับซันได้อย่างสนิทใจเหมือนเดิม โฟร์ทให้สัญญา’
พี่อติน
พี่อติน - Writer Editor ผู้ดูแลหมวดนักเขียนที่หลงใหลการอ่านแบบสุดๆ และไม่เคยพลาดทุกข่าวสารในวงการวรรณกรรม!

แสดงความคิดเห็น

กระทู้นี้ถูกปิดการแสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

0 ความคิดเห็น