มีกันหรือยัง? 8 ไอเท็มประจำกาย ที่ "เด็กกิจกรรม" พกไว้แล้วอุ่นใจแน่

   

แน่นอนว่าคนที่มีชีวิตเพื่อกิจกรรมจะต้องแบ่งเวลาแต่ละช่วงให้เหมาะสม ซึ่งการจดบันทึกจะช่วยสร้างวินัยและการจดจำได้เป็นอย่างดีเลยค่ะ ว่าต้องทำอะไร มีนัดสำคัญตอนไหน ความคืบหน้าของกิจกรรมต่างๆ ที่ทำเป็นอย่างไรบ้าง หรือแม้กระทั่งบันทึกการประชุม ซึ่งข้อมูลทั้งหมดนี้ ก็เพื่อวางแผนในการจัดสรรเวลา และวางแผนในการทำกิจกรรมนั่นเองค่ะ นอกจากนี้สมุดกับปากกายังใช้ได้ดีในเวลาที่ฉุกเฉิน ไม่ว่าจะเขียนป้ายแบบชั่วคราว หรือเซ็นชื่อบนเอกสารสำคัญต่างๆ เห็นมั้ยละคะว่าพกไว้แล้วอุ่นใจแน่นอน

  

  

    

หลังจากที่เราบันทึกเวลานัดสำคัญต่างๆ ไว้แล้ว ก็ต้องได้ใช้ไอเท็มสำคัญนี้อย่างแน่นอน เพราะนาฬิกาเป็นเครื่องมือสำคัญที่ทำให้เรารู้เวลาปัจจุบัน และสามารถทำให้เราวางแผนเผื่อเวลาไว้สำหรับกิจกรรมต่อไปได้อีกด้วยนะคะ จึงไม่แปลกที่จะเห็นเด็กกิจกรรมหลายคนชอบใช้นาฬิกาแบบกันน้ำ เพราะมันเป็นสิ่งที่บุกติดตัวเราไปได้ทุกที่ทุกเวลา แม้ว่าจะต้องลุยป่าหรือว่าลงน้ำ

  

  

  

เด็กกิจกรรมทั้งหลายโดยเฉพาะชาวค่าย คงจะคุ้นเคยกับการสวมใส่กางเกงเลเป็นอย่างดี แต่สำหรับใครที่ยังไม่เคยมีกางเกงเลมาก่อน ก็คงจะงงๆ เขินๆ ในครั้งแรกที่ใส่ ว่าเจ้ากางเกงนี่มันต้องผูกยังไง ผูกแค่ไหนถึงจะเรียกว่าแน่นพอ เดินๆ ไปแล้วมันจะหลุดมั้ยเนี่ย แต่พี่ส้มขอบอกเลยค่ะว่ากางเกงเลเป็นสิ่งที่แฟชั่นจ๋ามากในหมู่กิจกรรม เพราะน้องๆ สามารถครีเอทให้เป็นเอี๊ยม กางเกงขาสั้น - ขายาว หรือจะสั้นข้างยาวข้างแบบสตรีทก็ย่อมได้ โดยประโยชน์ของไอเท็มชิ้นนี้ ก็คือความเป็นกางเกงที่สวมใส่สบาย และคล่องตัวต่อการทำกิจกรรมนั่นเองค่ะ แถมสีสันยังสดใสแสบตา เหมาะกับการแท็กทีมใส่กับเพื่อนมากๆ เลยค่ะ

  

     

เมื่อมีกางเกงเลเป็นหนึ่งในออพชั่นแต่งกายแล้ว สิ่งที่ตามมาติดๆ เลยก็คือหนังยางรัดผมนั่นเองค่ะ ไอเท็มชิ้นนี้อาจจะดูไม่พิเศษอะไร แต่น้องๆ จะได้เข้าใจว่ามันสำคัญก็ตอนที่ทำกิจกรรมแล้วเหงื่อไหลไคลย้อย เต้นสันทนาการแล้วผมลงมาปิดหน้าหรือฟาดหางตาเพื่อน หนังยางรัดผมนี่แหละคือพระเอกตัวจริงค่ะ เพราะมันจะช่วยให้น้องๆ สามารถทำกิจกรรมได้อย่างทะมัดทะแมงโดยไม่ต้องกังวลว่าผมจะรุงรังเข้าตา

  

  

  

พี่ส้มต้องบอกก่อนเลยว่า ไอเท็มชิ้นนี้ไม่ใช่สิ่งที่น้องๆ จะต้องขอเงินคุณพ่อคุณแม่ไปซื้อเองหรอกนะคะ เพราะสามารถขอยืมได้จากหน่วยงานต่างๆ นั่นเอง ซึ่งประโยชน์หลักของวิทยุสื่อสารนี้ ก็คือมีไว้ใช้ประสานงานกันภายในวันจัดกิจกรรม ที่หน้าที่ต่างๆ จะต้องคอยรายงานความคืบหน้าให้ฝ่ายอื่นๆ ทราบอยู่ตลอด เพื่อการดำเนินงานให้เป็นไปตามแผนไม่มีสะดุดนั่นเองค่ะ พี่ส้มรู้นะว่าน้องๆ หลายคนก็แอบอยากถือ ว. เหมือนพวกพี่ค่าย เพราะมันเท่ใช่มั้ยล่ะ?

  

  

  

นอกเหนือจากการประสานงานกันแต่ละฝ่ายแล้ว ในวันที่ทำกิจกรรมจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องมีการประกาศให้ทุกคนที่เข้าร่วมทราบสิ่งสำคัญโดยพร้อมเพรียงกัน ไม่ว่าจะเป็นการนัดหมายเวลาหรือเรียกรวม งานนี้จะให้วิทยุสื่อสารบอกกันก็คงจะช้าเกินไป เลยต้องมีโทรโข่ง หรือชุดเครื่องเสียงที่ดังมากพอไว้เป็นตัวช่วย ซึ่งเพลงเรียกรวมที่ท็อปฮิตที่สุด ก็เห็นจะเป็นเพลง "รอ ฉันรอเธออยู่" นั่นเองค่ะ

    

  

  

การจะเป็นเด็กกิจกรรมที่สตรองได้ ก็ต้องมีตัวช่วยกันบ้างแหละค่ะ เดี๋ยวหน้ามืดเป็นลมไปล่ะงานกร่อยแย่เลย เพราะฉะนั้นนักกิจกรรมทั้งหลายควรมียาดม ยาอม ยาหม่อง ประจำกายไว้สำหรับใช้ในเวลาฉุกเฉินด้วยนะคะ ซึ่งอาจจะเป็นตัวเราเองที่อาจจะบาดเจ็บ หรือเพื่อนๆ อาจจะถูกแมลงสัตว์กัดต่อยกะทันหัน ถ้ามันไม่หนักหนาจนเกินไป จะได้ช่วยรักษากันเบื้องต้นก่อนได้นั่นเองค่ะ แต่ถ้าอาการแย่แล้วก็อย่ามัวแต่ทายาให้กันนะคะ พาไปหาหมอด่วน!!!

  

     

    

ก่อนที่น้องๆ จะงงกันไปว่าเอาเครื่องดนตรีมาทำไม ให้ลองนึกถึงช่วงสันทนาการของวันกิจกรรมที่น้องๆ เคยไปเข้าร่วมนั่นเองค่ะ ซึ่งเครื่องดนตรีก็ไม่ได้มีราคาแพงแต่อย่างใด DIY จากขวดน้ำ กระป๋องน้ำ และไม้บ้าง พอเคาะได้เป็นจังหวะให้เกิดความสนุกสนาน หรือถ้างานไหนลงทุนหน่อย ก็คงจะได้เห็นกลองทอม แทมมารีน และกีต้าร์ มาสร้างสีสัน ให้นักกิจกรรมอย่างเราๆ ได้หายเหงาและได้ปลดปล่อยความมันส์นั่นเองค่ะ