ลัดฟ้าไปนั่งคุย! เปิดมุมมองจากเด็กอาชีวะ คนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา ตัวแทนประเทศก็เป็นได้

                 
                น้องๆ ชาว Dek-D รู้จักงาน "World Skills" ไหมคะ เป็นงาน "แข่งขันฝีมือแรงงาน" ที่แข่งทักษะวิชาชีพด้านอุตสาหกรรม และงานบริการแขนงต่างๆ  การแข่งขันทักษะเหล่านี้มีตั้งแต่ระดับภาค(เป็นกลุ่มจังหวัด) ระดับประเทศ (World Skils Thailand) ระดับอาเซียน (ASEAN Skills/World Skills ASEAN) และระดับโลก (World Skills) ซึ่งก็จะคัดจากระดับภาค จนได้เป็นตัวแทนประเทศ ไปแข่งระดับอินเตอร์ตามลำดับค่ะ ตัวแทนประเทศที่ไปแข่งขันส่วนใหญ่ก็จะเป็นเยาวชนที่เรียนสายอาชีวศึกษานี่แหละจ้า 

 คมสัน สายคูณ วิทยาลัยอาชีวศึกษาอุบลราชธานี รางวัลประกาศนียบัตรฝีมือยอดเยี่ยม งาน World Skill ASEAN 2016



            ปกติแล้วพี่เกียรติก็จะติดตามข่าวการแข่งขันผ่านสื่อต่างๆ แล้วนำมาเล่าต่อให้น้องๆ เด็กดีทราบ แต่เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา (25 -28 กันยายน 2559) พี่เกียรติได้มีโอกาสไปเกาะสนามแข่งจริง ไปร่วมชมงาน ASEAN Skills Competition 2016 มาค่ะ [บทความ:  เยาวชนไทยคว้ารางวัล ASEAN Skills Competition 2016 ที่มาเลย์] ไปพร้อมกับน้องๆ อาชีวะที่ได้ทุนการศึกษาจากมูลนิธิเอสซีจี และน้องๆ ที่ได้รับคัดเลือกจากกิจกรรม "My Idol...ฝีมือชน คนโดนใจ" (ต่อไปจะเรียกชื่อกิจกรรมสั้นๆ ว่า มายไอดอลฯ เลยนะคะ)



          กิจกรรม มายไอดอลฯ นี้จัดให้น้องๆ ที่เรียนอาชีวะ เขียนเรียงความส่งเรื่องราวไอดอล (ซึ่งต้องเรียนอาชีวะเหมือนกัน) ที่ชื่นชอบมาค่ะ แล้วก็จะคัดผู้ที่ส่งเรื่องราวไอดอลที่น่าสนใจ 14 คนบินลัดฟ้าไปดูงาน World Skills ASEAN และทัศนศึกษาที่สิงคโปร์ค่ะ เกณฑ์การคัดเลือกก็ดูที่ความตั้งใจเขียนถึงไอดอลที่ชื่นชมเป็นหลัก ดังนั้นเรียงความก็จะโฟกัสไปที่เรื่องราวของไอดอลที่เข้าส่งมา โดยที่ไม่รู้ว่าคนว่าส่งเรียงความมามีประวัติเป็นมาอย่างไร นอกจากมีหลักฐานรับรองว่ากำลังเรียนสายอาชีพอยู่จริงเท่านั้นค่ะ

        แต่พี่เกียรติพบความสุดยอด! 
พี่ได้ทราบว่าน้องๆ กลุ่มมายไอดอลฯ ที่ถูกคัดเลือกมา ก็มีเรื่องราวน่าสนใจมากกกกกก (กอ ไก่ไปสักล้านตัว) ไม่แพ้กับเรื่องราวของไอดอลที่ตัวเขาส่งเข้ามาเลยค่ะ พี่เลยขอนำมาเล่าจ้า



 
สาวน้อยอาชีวะ ที่พ่อคัดค้านไม่ให้เรียนสายอาชีพ ผู้กล้าส่งไอดอลที่ชื่นชอบ เป็นตัวเอง!
 
น้องซุน  ซุนนียะห์ คาลเคน  
กำลังเรียนชั้นปวช.2 สาขาอาหารและโภชนาการ  วิทยาลัยสารพัดช่างภูเก็ต

      น้องซุนเข้าร่วมกิจกรรมมายไอดอลฯ ได้น่าสนใจค่ะ น้องซุนส่งไอดอลที่ชื่นชอบเป็นตัวเอง น้องซุนบอกว่าที่ส่งตัวเองก็เพราะไม่รู้จักใครที่เรียนสายอาชีวะ และจริงๆ มีคุณ
แม่เป็นไอดอลในดวงใจอยู่แล้ว น้องซุนเห็นแม่ทำอาหาร และทำกับข้าวกับแม่ตั้งแต่เด็กๆ พอจะจบ ม.ต้น จึงขอพ่อเรียนสายอาชีพด้านอาหาร แต่ขอแล้ว ขออีก พ่อก็ไม่ให้เรียน จนแทบจะถอดใจไปเรียนสายสามัญเลย แต่คุณแม่ก็บอกว่าอย่าเพิ่งท้อ และช่วยกันขอ จนคุณพ่ออนุญาตให้เรียนสายอาชีพในที่สุด
              น้องซุน บอกว่า การเรียนสายอาชีวะทำให้เราได้เรียนหลายๆ อย่างที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่สนใจ ได้เรียนทำอาหาร ได้ไปออกงานทำอาหารให้ผู้มีเกียรติรับประทาน ได้ทำโครงงานวิทย์ เรียนเรื่องโภชนาการ ได้ทำงานประดิษฐ์ เรียนรู้งานบริการ ซึ่งทั้งหมดเป็นการเรียนในสิ่งที่ชอบจริงๆ ตอนนี้น้องซุนก็เรียนหลักสูตร pre-degree มหาวิทยาลัยรามคำแหงไปพร้อมกันด้วย เพื่อในอนาคตจะเปิดร้านอาหารและเปิดคอร์สสอนทำอาหารด้วย อยากเป็นครูสอนทำอาหารในร้านตัวเอง 
  น้องซุนบอกทิ้งท้ายไว้ว่า การเรียนสายอาชีพ/อาชีวะให้โอกาสได้เรียนในสิ่งที่ชอบ การได้ทำสิ่งที่เราชอบ เราก็จะไม่เหนื่อย และได้ความสุขจากการทำงานที่ชอบด้วย

           
พี่เกียรติได้แต่อุทานในใจ การเรียนในสิ่งที่ชอบนี้ มันมีความสุขแบบนี้นี่เอง มันแสดงออกจากทั้งคำพูด สีหน้า ท่าทางที่น้องซุนพูดออกมาเลยแหละค่ะ

 
 
       คนที่ได้โควตาเรียนสายวิทย์คณิตของโรงเรียนดังในจังหวัด
แต่ก็เลือกเรียนสายอาชีพ และพิสูจน์ตัวเอง จนได้ไปฝึกงานถึงต่างประเทศ
 
                  น้องพี - พีรพันธ์ ทองเปลว  
กำลังศึกษาระดับปวส. 2 สาขางานพืชสวน วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีร้อยเอ็ด   

        น้องพีพูดถึงช่วงที่เรียน ปวช. ว่าได้เรียนทำโครงการเกษตร ที่ต้องลงมือทำเองทั้งหมด เช่น ปลูกพืชหรือเลี้ยงสัตว์และนำผลผลิตออกขายจริง เพื่อแสดงให้เห็นว่าประสบความสำเร็จในการนำอาชีพไปใช้จริงได้  ซึ่งน้องพีได้ทำโครงการกระเจี๊ยบเขียว รับจ้างจัดสวนไม้ประดับ และเลี้ยงปลา ทำให้มีได้รายได้มาเป็นเงินทุนการศึกษามากกว่าห้าหมื่นบาท  ทำให้ได้รับคัดเลือกให้รับพระราชทานรางวัล สมาชิกองค์การเกษตรกรในอนาคตฯ ดีเด่นระดับชาติ ปี 2557 จาก สมเด็จพระเทพฯ ซึ่งประสบการณ์จากช่วง ปวช. นี้เอง ทำให้เลือกเรียนต่อ ปวส.ทวิภาคี ในโครงการที่ได้ไปฝึกงานที่อิสราเอล 1 ปี ทำให้ได้เรียนรู้เทคโนโลยีการเกษตรต่างรูปแบบ (น้ำน้อยแต่ปลูกพืชส่งออกได้) ได้ความรู้จากเกษตรกรชาวยิว ได้ทักษะภาษาอังกฤษ แถมมีรายได้รวมถึงหลักแสนแล้ว น้องพีวางแผนจะเรียนต่อมหาวิทยาลัย เพื่อเป็นครูเกษตรสอนเด็กรุ่นใหม่ต่อไป  
         น้องพีกล่าวถึงภาพอาชีวะตีกันนั้นว่า จริงๆ มันอยู่ที่คนเรียนมากกว่า อย่างสาขาเกษตรมันไม่มีตีกัน อาวุธก็ไม่มี มีแต่จอบ แต่เสียม แต่แห ทำอะไรไม่ได้ ซึ่งตอนแรกพ่อก็เสียใจที่พีเลือกเรียนอาชีวะ เพราะได้โควตาเรียนสายวิทย์-คณิตที่โรงเรียนประจำจังหวัดอยู่แล้ว พ่อไม่อยากให้เหนื่อยเป็นเกษตรกรแบบพ่อ แต่พอได้มาเรียนและนำความรู้เทคนิคไปช่วยพ่อทำงานเกษตรของที่บ้าน พ่อเหนื่อยน้อยลง แต่ได้ผลผลิต และรายได้มากขึ้น ในที่สุดพ่อก็ทราบว่าลูกเลือกเรียนถูกแล้ว

             เรื่องของพี่พีเป็นอีกเรื่องที่ทำให้พี่เกียรติได้รู้ว่า ไม่ว่าเราจะเลือกเรียนอะไรก็ตาม แต่หากเราตั้งใจเลือกแล้ว ก็จงพิสูจน์ตัวเองให้ครอบครัวหรือคนที่คัดค้านเราได้เห็นว่า "เราประสบความสำเร็จจริงจากสิ่งที่เราเลือก" ค่ะ
 
บทความพิเศษ


หนุ่มอาชีวะหน้ามน ผู้ได้เรียนรู้จากรุ่นพี่ และสร้างงานอดิเรกเป็นรายได้จริง
 
            น้องมิกซ์ ณฐกร กำลังเรียนชั้นปวช.2  สาขางานอิเล็กทรอนิกส์อุตสาหกรรม    โรงเรียนจิตรลดา (สายวิชาชีพ)

         น้องมิกซ์ ส่งเรียงความไอดอลที่ชื่นชอบมาเป็นรุ่นพี่อาชีวะในโรงเรียนค่ะ รุ่นพี่มีผลงานช่องยูทูปแนะนำ/รีวิวอุปกรณ์ และเทคนิคใช้งานคอมพิวเตอร์ และระบบเน็ตเวิร์ก ที่มียอดผู้ติดตามกว่าห้าหมื่นคน เป็นรุ่นพี่มีความสามารถ ร่วมทำกิจกรรมของโรงเรียน และสามารถหารายได้พิเศษจากการทำงานด้านที่ถนัดด้วย

          น้องมิกซ์บอกว่า รู้สึกดีที่เลือกเรียนสายอาชีพ เพราะมีวิชาที่ได้ลงมือจริง ได้ลองทำอะไรหลายๆ อย่าง  ได้ทำงานเครื่องเสียงร่วมกับรุ่นพี่ ได้ช่วยติดตั้งดูแลเครื่องเสียงงานโรงเรียน ได้พบรุ่นพี่ที่ดีที่เป็นตัวอย่างในการทำกิจกรรมต่างๆ ซึ่งน้องมิกซ์เองก็ได้เรียนรู้สังเกตการทำเพจจากรุ่นพี่ และน้องมิกซ์ก็ทำเว็บและมีเพจเฟซบุคของตัวเองเช่นกัน พี่เกียรติเข้าไปแอบส่องเว็บน้องมิกซ์แล้วพบว่า มันเจ๋งมากๆ (ต้องแอบส่องนะ น้องมิกซ์ไม่ได้บอกเอง >//<) ตัวน้องมิกซ์เองก็นำงานอดิเรกที่สนใจมาสร้างรายได้ได้เองเหมือนกัน! 

         
    เรื่องราวของมิกซ์ทำให้พี่เกียรติมองเห็นว่า การที่เราได้เจอรุ่นพี่ดีๆ ในที่เรียนเป็นลาภอันประเสริญไม่แพ้กับวิชาความรู้เลยล่ะ รุ่นพี่ที่ใกล้ชิดเราช่วยแนะนำเรา เป็นแรงบันดาลใจให้เราได้จริงๆ นะ ไม่จำเป็นต้องเป็นคนชื่อดังก้องโลกที่ไหนหรอก รุ่นพี่ใกล้ชิดในโรงเรียนนี่แหละสำคัญแล้ว เพราะฉะนั้นใครเป็นรุ่นพี่ก็ควรเป็นรุ่นพี่ที่ดีให้แก่รุ่นน้องด้วยนะจ๊ะ ^_^

 


หนุ่มเข้มผู้มุ่งมั่นเก็บเกี่ยวประสบการณ์ จนเห็นฝีมือเป็นที่ประจักษ์
 
        น้องป้อม ปราโมทย์ การัมย์
กำลังศึกษาระดับปวส.2 สาขาการจัดการธุรกิจดอกไม้และงาน วิทยาลัยอาชีวศึกษาเสาวภา กรุงเทพฯ

      น้องป้อมพูดถึง ตอนเรียน ปวช.ปีแรกว่าตอนนั้นได้เงินจากทำงานครั้งแรก 420 บาท ดีใจมาก ได้ซื้อกะละมังซักผ้าใบใหม่ (ฮา) หลังจากนั้นพอมีเวลาว่างจากการเรียน ก็จะไปรับจ้างทำงานพิเศษ เช่น ไปจัดดอกไม้ทำซุ้มตกแต่งสถานที่ 
กับบริษัทรับจัดงานต่างๆ  งานใหญ่งานหนึ่งคือ งานแต่งงานของชมพู่-อารยา จากงานพิเศษเหล่านี้ เลยได้เก็บเทคนิคงานฝีมือดอกไม้ต่างๆ เช่น ดอกไม้แบบนี้ต้องตัดยังไงจัดแบบไหนให้สวยที่สุดและประหยัดที่สุด เป็นต้น ตอนปวช.ก็ได้ฝึกงานที่สำนักพระราชวัง และได้รับการบอกต่อแนะนำงาน และเริ่มรับงานเอง  เช่น งานวัดเทพศิรินทร์ ก็จัดทีมไปกับเพื่อนๆ (พี่เกียรติได้ยินว่าบางงานแบ่งเงินกันแล้วได้ถึงหมื่นกว่าบาทต่อคนต่องานเลยนะ ซึ่งส่วนใหญ่งานจัดดอกไม้ก็เป็นงานพิธีประมาณ 1-3 วันต่องานเท่านั้น) แถมน้องป้อมยังเป็นจิตอาสาออกสอนงานดอกไม้ แกะสลักผลไม้ ฯลฯ ที่วังพญาไทอีกด้วย
        น้องปัอมได้ไปแข่งขันทักษะจัดดอกไม้ของพัฒนาฝีมือแรงงาน ซึ่งเป็นการไปแข่งขันเอง ฝึกฝนด้วยตนเอง จากระดับภาค จนได้เป็นตัวแทนภาคไปแข่งขันระดับประเทศ และได้เป็นที่ 1 ของประเทศประจำปี 2559 นี้ ซึ่งปีหน้าจะเป็นตัวแทนประเทศไปแข่งขัน world skills ที่อาบูดาบีอีกด้วย... ว้าวๆๆๆ 
      
      
สิ่งที่พี่เกียรติได้เรียนรู้จากเรื่องราวของน้องป้อมคือ ฝีมือทุกอย่างมาจากประสบการณ์ และที่มีประสบการณ์ได้ก็เพราะได้ลงมือทำจริงๆ น้องป้อมเป็นคนที่มองโอกาสและฝึนฝนตนเองจากที่เรียน และรับงานต่างๆ โดยไม่เกี่ยงว่าเป็นงานจิตอาสา หรืองานได้เงิน และกล้าลงแข่งขัน เพื่อพัฒนาตนเองค่ะ 
 
บทความพิเศษ 

 
          สำหรับพี่เกียรติแล้วการได้คุยกับน้องๆ ที่เรียนอาชีวะหลายๆ คน ทำให้พี่เกียรติพบมุมมองที่น่าสนใจอีกเยอะเลยค่ะ เยอะจนคิดว่าทำไมตอนเราเรียนม.ต้น เราไม่รู้เรื่องแบบนี้เลยนะ ถ้าเรารู้เรื่องราวเหล่านี้สักหน่อย รู้จักใครที่เรียนอาชีวะจริงๆ แบบนี้ ไม่มองแต่ภาพลบๆ ของสายอาชีวะ เราคงเลือกเรียนสายอาชีพ...เรียนอาชีวะนี่แหละ นี่ก็เริ่มแอบคิดว่าเด็กไทยอาจจะกำลังขาดการรับรู้สายการเรียนดีๆ แล้วก็พลาดที่จะได้เรียนอะไรที่เข้ากับความความถนัดตนเองไปแล้วล่ะสิ 

ภาพจากงานที่มาเลเซีย #กล้องใครคนนั้นชนะ กล้องพี่เกียรติเอง ฮ่าๆ 
 




         
เอ้า จะว่าอวยก็อวย อวยอาชีวะนี่แหละ อยากให้ลองเปิดใจกับสายการเรียนนี้ สายอาชีพมีทุนการศึกษา มีการเรียนแบบฝึกงาน มีโอกาสสร้างเงินสร้างประสบการณ์ทำงานได้ แค่สี่คนนี้ก็แสดงให้เห็นมุมมองน่าสนใจของสายอาชีวะ และนี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นนะคะ ยังมีเรื่องราวน่าสนใจจากน้องๆ ที่เรียนสายอาชีพ/อาชีวะอีกหลายคนเลย แล้วพี่เกียรติจะค่อยๆ เขียนถึงในคอลัมน์สายอาชีพเว็บเด็กดีนี่แหละจ้า โปรดรอติดตาม
พี่เกียรติ
พี่เกียรติ - Community Master ถนัดแฝงตัวตามกระทู้เด็กดี มีความสนใจเป็นล้านเรื่องขึ้นอยู่กับดราม่าขณะนั้น

แสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

กำลังโหลด
มิว เเดง 7 ต.ค. 59 21:39 น. 2
การเรียนสายอาชีวะไม่ใช่เด็กที่เรียนไม่เก่งนะค่ะ เผลอๆตอนนี้พวกเรากำลังจะเป็นตัวสำคัญในการขับเคลื่ิอนประเทศก็เป็นได้ค่ะ อิอิ
0
กำลังโหลด
สาวน้อยผู้ยังไม่ค้นพบตัวเองT3T 9 ต.ค. 59 01:51 น. 3
อยากเรียนสายอาชีพอยู่เหมือนกัน แต่ไม่รู้จะเรียนอะไร + พ่อไม่น่าจะอนุญาติด้วย มืดมน
1
กำลังโหลด

3 ความคิดเห็น

กำลังโหลด
มิว เเดง 7 ต.ค. 59 21:39 น. 2
การเรียนสายอาชีวะไม่ใช่เด็กที่เรียนไม่เก่งนะค่ะ เผลอๆตอนนี้พวกเรากำลังจะเป็นตัวสำคัญในการขับเคลื่ิอนประเทศก็เป็นได้ค่ะ อิอิ
0
กำลังโหลด
สาวน้อยผู้ยังไม่ค้นพบตัวเองT3T 9 ต.ค. 59 01:51 น. 3
อยากเรียนสายอาชีพอยู่เหมือนกัน แต่ไม่รู้จะเรียนอะไร + พ่อไม่น่าจะอนุญาติด้วย มืดมน
1
กำลังโหลด
กำลังโหลด