เส้นทางสู่ "ผู้ประกาศข่าว" ของคนจบเอกภาษาอังกฤษ

อะไรยังไง ทำไมมาเลือกเรียนเอกภาษาอังกฤษคะ

   ชอบภาษาอังกฤษค่ะ คือตอนแรกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบอะไร แต่ตอนม.4 รู้สึกอยากลองหาอะไรท้าทายทำ เลยลองสมัครเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนไปประเทศสหรัฐอเมริกา กลับมาจากแลกเปลี่ยนก็รู้ว่าตัวเองชอบภาษาอังกฤษเลยเลือกเรียนต่อทางด้านนี้ค่ะ

ความทรงจำในสมัยเรียนมีอะไรบ้าง เม้าท์ให้ฟังหน่อยค่ะ :)

   ปีหนึ่งเรียนยากสุด เพราะเกรดเน่าสุด 555 ด้วยความที่ตอนนั้นเป็นน้องใหม่ วิธีการเรียนก็ไม่เหมือนกับมัธยม วิชาเรียนก็หลากหลาย มีวิชาอื่นที่ไม่ถนัดเยอะเลย เลยทำให้มันดูโหดกว่าปีอื่น พอเริ่มเข้ามาเรียนวิชาในคณะมากขึ้น ก็ดีขึ้นตามลำดับ

   ส่วนความทรงจำตอนเรียน โหยยย เล่าสามวันก็ไม่จบ :D สรุปง่ายๆ สั้นๆ อาจารย์และพี่ๆ ฝ่ายต่างๆ ในคณะน่ารัก ให้ความช่วยเหลือดีค่ะ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทั้งเอกภาษาไทย เอกภาษาอังกฤษก็แบบเริดอะ ช่วยเหลือกันตลอด อาจจะแบบมีเม้าท์มอย จิกกัด ทะเลาะกันบ้างไรบ้าง แต่ก็ยังก้าวข้ามจุดนั้นไปด้วยกันได้..แต่ความทรงจำที่ดีที่สุดต้องยกให้รูมเมทที่อยู่ด้วยกันชื่อเบนจี้ ที่คอยเป็นกำลังใจให้และคอยเป็นที่ปรึกษาในทุกๆ เรื่อง <3

   ส่วนวิชาที่เรียนจะขอพูดรวมๆ ป็นวิชาด้านวรรณคดีแล้วกันเนอะ วิชาด้านวรรณคดีจะมีหนังสือมาให้อ่านก่อน ((ซึ่งก็ควรจะอ่านก่อนนะจ๊ะ)) ถ้าไม่เข้าใจในเรื่อง ค้นหาข้อมูลเพิ่มจาก Internet นี่ช่วยได้มากจ้ะ ในคาบก็จะมานั่งอภิปรายกัน อาจารย์จะสรุปให้ ถามคำถามบ้าง ส่วนเวลาสอบจะเป็นเชิงวิเคราะห์และอภิปรายจากเรื่องที่ได้อ่านมา เปรียบเทียบตัวละคร ถาม theme ในแต่ละเรื่อง ข้อคิดที่ได้ อ้างอิงโดยยกตัวอย่างจากเรื่องจ้ะ

   ส่วนวิชาเลือก ด้วยความที่เป็นคนชอบพูดวิชาเลยเลือกเรียนล่ามค่ะ ล่ามจะเป็นวิชาที่เน้นปฏิบัติค่ะ ทุกคาบอาจารย์จะให้ลองแปลจริง ทำจริงค่ะ จับคู่คนนึงพูด คนนึงแปล  มีทั้งการแปลแบบเป็นคนพูดบทสนทนาทั่วไป speech และล่ามในที่ประชุมค่ะ การสอบก็จะเป็นการฟังเทป พอฟังจบก็ต้องแปลเลย อัดเทปไว้ อาจารย์จะดูความถูกต้องความครบถ้วนของเนื้อความ การใช้ภาษา เป็นต้นค่ะ

กิจกรรมที่ทำในตอนเรียนมีอะไรบ้างคะ

   เป็นนายกสโมสรคณะค่ะ ก็ต้องคิดโครงการ ประสานงานทั้งกับหน่วยงานภายนอก อาจารย์ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในคณะ และต่างคณะในการจัดงานต่างๆ เขียนโครงการ นัดประชุม ยื่นขออนุมัติ แล้วก็ จัดงานค่ะ!  แต่งานทุกอย่างที่ทำสำเร็จลุล่วงไม่ใช่เป็นเพราะแนทตี้คนเดียวค่ะ ต้องขอยกความดีความชอบให้กับอ.เมย์ อ.ที่ปรึกษาสโมค่ะ ที่ช่วยแก้ปัญหาและอยู่ข้างๆ สโมตลอดค่ะ รวมถึงเพื่อนๆ น้องๆ ทุกๆ คนในสโมและในคณะ ที่ร่วมกันทำทุกงานออกมาได้อย่างน่าภาคภูมิใจค่ะ

   การทำงานทุกอย่างมันมีปัญหาเกิดขึ้นแน่นอนค่ะ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเราจะจัดการกับปัญหานั้นอย่างไร ถ้าเราไม่สามารถจัดการได้ด้วยตัวเราคนเดียว เราก็ต้องขอความช่วยเหลือจากทีมงานของเราค่ะ ความสามัคคีในทีมสำคัญมากค่ะ อ่อ แล้วก็ถ้าไม่เห็นด้วยกับการกระทำหรือคำพูดของคนในทีม ควรจะพูดกันต่อหน้าและจบตรงนั้นค่ะ ถ้าไปพูดกันลับหลังจะกลายเป็นการต่อความยาวสาวความยืดซะเปล่าค่ะ

แล้วงานผู้ประกาศข่าวนี่วันๆ เค้าต้องทำอะไรบ้างเหรอคะ

   ตอนนี้เป็นทั้งผู้ประกาศ ละผู้สื่อข่าวค่ะ เป็นรายการข่าวภาษาอังกฤษทางช่อง ASEAN TV ค่ะ ปกติจะอ่านตอนเช้า 7-8โมงเช้า หน้าที่ที่ต้องทำ เยอะเลยค่ะ ^.^ หาข่าว แปลข่าว เขียนข่าว รีไรท์ข่าว อ่านข่าว อันนี้หลักๆ ค่ะ นอกจากนี้ก็ยังต้องออกไปทำ special report หรือที่เรียกง่ายๆ ว่าทำสกู๊ปนั่นแหละจ้ะ ไปสัมภาษณ์ แล้วกลับมาเขียน script แล้วก็ลงเสียงค่ะ บางครั้งก็ต้องคิดเรื่องที่จะไปทำเอง หรือไปตามหมายข่าวที่เข้ามา มีทั้งการเมือง เศรษฐกิจ สังคมค่ะ เน้นที่เกี่ยวกับไทยและอาเซียน รวมถึงการรวมตัวกันของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนในปีพ.ศ. 2558

  ยังไม่หมดค่ะ 55 ต้องดูแลทวิตเตอร์และเฟซบุ๊คของรายการด้วยค่ะ แต่อันนี้จะช่วยๆ กันทำกับพี่ๆ ในทีมค่ะ เพราะฉะนั้นบอกได้เลยว่า ผู้ประกาศที่นี่ไม่ใช่แค่ทำงานเก๋ๆ อ่านข่าวไปวันๆ นะจ๊ะ ต้องทำอย่างอื่นตามมาอีกเป็นพรวนเลยจ้ะ :)

   ปัญหาที่เจอตอนแรกเลยคือเรื่องการตื่นนอนค่ะ ! เพราะด้วยความที่แนทตี้อ่านข่าวเช้าต้องไปถึงที่ทำงานประมาณตีห้า เพื่อเตรียมตัว ดังนั้นต้องตื่นประมาณตีสี่กว่า ทำให้ต้องนอนเร็วไปด้วย จากคนที่เคยนอนดึกมาก บางทีก็นอนเช้า - -" วงจรชีวิตเลยต้องปรับใหม่หมดเลยค่ะ วิธีแก้อย่างแรกเลยคือปรับความคิดตัวเองค่ะ อย่าต่อต้านการนอนเร็ว และตื่นเช้า เพราะเข้ามาตรงนี้เป็นหน้าที่ที่ต้องทำ ก็ต้องทำให้ได้ค่ะ :))

   ปัญหาต่อมาคือเวลาอ่านข่าว จะเจอชื่อคนที่เป็นภาษาที่ไม่ค่อยคุ้น หรือคำศัพท์ที่ไม่เคยเจอ เนื้อหาของข่าวที่เราไม่ได้ตามหรือไม่มีความรู้มาก่อน ก็ต้องเตรียมตัวหนักเหมือนกันก่อนอ่านค่ะ ต้องค้นข้อมูลจาก Internet ตลอดเวลาค่ะ

แล้วทักษะภาษาที่เรียนมา มีประโยชน์ในการทำงานยังไงบ้างคะ

   อย่างแรกเลยคือวิชา Phonetics หรือสัทศาสตร์ คือจะเรียนเรื่องการออกเสียงเอาไปใช้ในการประกาศข่าวค่ะ จะได้รู้ว่าต้องเน้นต้องไหนในคำแต่ละคำค่ะ นอกจากนี้วิชาวรรณคดีทั้งหลายจะฝึกให้เราเป็นนักอ่านค่ะ และพอมาทำงาน ต้องค้นข้อมูลเยอะก็จะต้องอ่านเยอะเหมือนกันค่ะ ส่วนวิชาด้านการแปล ก็นำมาใช้ในการแปลข่าวต่างๆ แปลบทสัมภาษณ์ บทความ เป็นต้นค่ะ

น้องๆ ฝากถามอยากเข้าเอกนี้แต่ไม่เก่งอังกฤษ จะต้องทำยังไงดี

   ถ้าไม่เก่งอังกฤษตอนมัธยม เรียนได้แน่นอน!!! คอนเฟิร์ม !!!! ภาษาเป็นทักษะ เรียนทันกันได้ ถ้ารู้ว่าตัวเองไม่เก่งก็ต้องพยายามให้มากกว่าคนอื่น แค่นั้นเอง คุณสมบัติแรกเลยที่ควรจะมีทุกคนคือ การเปิดใจยอมรับภาษาอังกฤษ อย่าไปตั้งแง่กับมันว่ามันจะต้องยากต้องลำบาก ไม่ต้องถึงกับชอบก็ได้ ขอเปิดใจยอมรับเป็นพอค่ะ จะบอกว่าการเรียนเอกอิ๊งยากไหมก็ยากนะ แต่แนทตี้ว่าเรียนอะไรก็ยากหมด ประเด็นมันอยู่ที่ว่าเราพร้อมรับมือกับความยากนั้นได้รึเปล่า ถ้าเราพร้อมและเปิดใจ ทำวามเข้าใจ เดี๋ยวเรื่องยากมันก็จะง่ายเองแหละจ้ะ

สุดท้ายแล้ว ช่วยฝากถึงน้องๆ ที่อยากเรียนเอกอังกฤษหน่อยค่ะ

   น้องคะ รู้ภาษาอย่างเดียวไม่พอนะคะ น้องควรจะมี content หรือเนื้อหาซึ่งก็คือความรู้รอบตัวด้วย โดยเฉพาะรุ่นใหม่ๆเดี๋ยวนี้ เริ่มพูดภาษาอังกฤษกันได้เยอะขึ้น คราวนี้จะวัดกันที่ความรู้ที่มีแล้วแหละค่ะ วิธีง่ายๆ คืออ่านให้เยอะ ถ้าไม่ชอบอ่านก็ฟังเยอะๆ ช่วยได้จ้ะ :))))))

        ว้าวววว ต้องขอบคุณพี่แนทตี้มากเลยที่มาเล่าประสบการณ์ดีๆ ให้น้องๆ ฟัง ^^ เรียกว่าเห็นภาพตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงปัจจุบันเลยว่าต้องผ่านอะไรมาบ้าง ว่าแต่น้องๆ ที่อยากเรียนเอกอิ๊งล่ะคะ ตั้งใจว่าหลังเรียนจบไปอยากทำงานอะไร ก็มาแชร์ความฝันที่กำลังจะเป็นจริงได้ที่คอมเม้นท์ด้านล่างเลยค่ะ