กว่าจะถึงวันนี้..เธอเปลี่ยนโฮสต์แฟมิลี่ถึงสองครั้ง!

     สวัสดีครับน้องๆ ชาว Dek-D.com การเปลี่ยนโฮสต์แฟมิลี่ของนักเรียนนอกบางคน อาจถูกมองว่าเป็นปัญหาเรื่องการปรับตัว แต่ถ้าใครได้มาอ่านเรื่องราวของเธอคนนี้ นักเรียนแลกเปลี่ยน ณ แดนแห่งกวางมูส น้องๆ ก็จะเข้าใจว่า บางครั้ง การเปลี่ยนโฮสต์ก็มีเหตุผลอื่นที่เราคาดไม่ถึงได้เช่นกัน เรื่องแบบนี้ ไม่เจอกับตัวเอง อาจมองไม่เห็นภาพ ถ้าอย่างนั้นลองมาฟังเรื่องราวของเธอคนนี้กันดีเลยดีกว่าครับ...

ฟิลล์

นักเรียน AFS รุ่นที่ 47
ประเทศนอร์เวย์ค่ะ

   ปัจจุบันอาศัยอยู่กับโฮสต์แฟมิลี่ชาวนอร์เวย์ในเขตเมืองหลวง OSLO ประเทศนอร์เวย์ค่ะ

   เรื่องต่อไปนี้ที่ฟิลล์จะเล่า อาจไม่ใช่เรื่องดีนัก เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นค่อนข้างร้ายแรง และไม่ได้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว

   ฟิลล์เปลี่ยนโฮสต์แฟมิลี่ถึงสองครั้งด้วยกันค่ะ เชื่อว่าหลายๆ คนได้ยินก็อาจต้องตกใจ เพราะว่ามันเยอะสำหรับนักเรียนแลกเปลี่ยน ซึ่งฟิลล์ทำไปเนื่องจากฟิลล์มีเหตุผลค่ะ

   ครอบครัวแรกของฟิลล์อยู่ใกล้ๆ กับเมือง DRAMMEN ทางใต้จากออสโล ครอบครัวนี้ประกอบไปด้วยพ่อ แม่ และลูกเล็กๆ สามคนค่ะ รอบบ้านเป็นเขตไร่นา ฟิลล์ไม่ได้อยู่ในบ้านนะคะ แต่ว่าต้องอยู่ในโรงรถที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากเตียง ตู้เตี้ยๆ และกระจกหนึ่งบาน

   เวลาตื่นไปใช้ห้องน้ำดึกๆ ลำบากมาก เพราะต้องเดินผ่านความหนาวไปยังตัวบ้าน โฮสต์เขาบอกไว้ว่าให้อยู่ไปก่อน ห้องกำลังจะเสร็จในอีกสิบวัน แต่สุดท้ายมันก็ไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จเลย ซึ่งใครๆ ก็รู้ว่าโรงรถเป็นที่อับ จึงมีกลิ่นแก๊สและน้ำมันเครื่องรุนแรงตลอดเวลา

     ทุกวันฟิลล์จะตื่นมา เดินไปใช้ห้องน้ำ หาของกินในบ้าน จากนั้นก็นั่งรถบัสไปเรียนในเมือง กลับมาก็กินข้าวเย็นและทำความสะอาดห้องโถง ห้องครัว และห้องรับแขกทุกวัน

   เท่านั้นยังไม่พอ! ฟิลล์ต้องมีหน้าที่ดูแลลูกของเขาทั้งสามคน จนกว่าทั้งหมดจะเข้านอน ถึงจะมีเวลาเป็นของตัวเองได้

   ที่ผ่านมาก็ถูกกดดันและถูกบังคับหลายอย่างจากโฮสต์ เขาไม่ยอมรับฟังฟิลล์เลย เอาแต่ขู่ว่าจะฟ้องโครงการ ขู่จะให้ส่งกลับบ้าง ตอนนั้นฟิลล์ต้องมีกระดาษทิชชูม้วนใหญ่อยู่ใต้เตียงตลอด แอบร้องไห้บ่อยมาก ระหว่างนั้น ฟิลล์ก็เริ่มขอเปลี่ยนโฮสต์ แต่ว่าทางทุนกลับยังหาใหม่ให้ไม่ได้ เลยต้องอยู่บ้านนี้ไปก่อน ซึ่งตั้งแต่เขารู้ว่าเราเปลี่ยนโฮสต์ เขาก็ยิ่งร้ายกับฟิลล์มากขึ้นค่ะ

   คุณพ่อของครอบครัวนี้เขาชอบล่ากวางมูส สัตว์ประจำชาตินอร์เวย์ค่ะ พอเขาล่าได้ ก็จะหอบมาทั้งตัว แล้วเอามาหั่นเป็นชิ้นๆ อีกทีในโรงรถที่ตรงกับหน้าห้องของฟิลล์ค่ะ มันเป็นภาพที่ชวนอ้วก กลิ่นเนื้อกับเลือดสดๆ ของมูสแรงที่สุดเลยค่ะ กลิ่นเข้ามาถึงในห้องนอนจนนอนไม่หลับ เขาก็ไม่สนใจ ฟิลล์เริ่มรู้ตัวแล้วค่ะ ว่าเขาเองก็ไม่ชอบฟิลล์เหมือนกัน

   จนกระทั่งวันหนึ่ง ฟิลล์ทะเลาะกับโฮสต์ เขาพูดใส่เราแรงมากๆ หาว่าฟิลล์เลวมาก ไม่ยอมช่วยเหลือเขาทำงาน เลี้ยงลูก ไม่มีใครชอบฟิลล์ทั้งนั้น แล้วก็บอกว่าจะส่งฟิลล์กลับเมืองไทย แต่ฟิลล์ก็ไม่สนใจ

   หลังจากนั้น ฟิลล์ก็ขนของออกจากบ้านนี้ไปด้วยตัวเอง แม้จะยังไม่มีครอบครัวใหม่ให้อยู่ แต่ฟิลล์ทนอยู่กับบ้านหลังนี้ต่อไปไม่ได้จริงๆ โชคดีที่เพื่อนช่วยเหลือจนได้ไปอยู่อีกบ้านหลังที่สอง บ้านของเพื่อนฟิลล์เองค่ะ...

   เพื่อนฟิลล์ดีมากเลยค่ะ เขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเหมือนกัน แต่ว่ามาจากประเทศอิตาลี บ้านเขาเป็นหมู่บ้านเล็กมาก อยู่ใกล้กับเมือง Hokksund ทางตะวันตกจาก DRAMMEM

   ในตอนแรกโฮสต์แฟมิลี่ของเขาก็ดีกับฟิลล์ แต่สักพักเริ่มรู้สึกแปลกๆ เพราะหลายครั้งคนที่เป็นแม่ก็เข้ามารื้อค้นของในห้องฟิลล์แล้วก็เอาไปใช้ ยิ่งไปกว่านั้น อารมณ์เขาก็ขึ้นๆ ลงๆ อยู่ดีๆ ก็หัวเราะ สักพักก็ร้องไห้ออกมา เขาแทบไม่ไปอาบน้ำหรือเปลี่ยนเสื้อผ้าเลย ตื่นมาชุดไหนก็อยู่ไปทั้งวันในชุดนั้น จนในที่สุดเพื่อนฟิลล์เลยแจ้งให้ตรวจสอบ ก็ปรากฏว่าเขามีอาการทางประสาทในด้านการควบคุมตัวเองค่ะ พวกเราทั้งสองคนเลยถูกสั่งให้เปลี่ยนโฮสต์โดยด่วน

    ฟิลล์ไม่คิดเลยนะคะว่า จะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นถึงสองครั้ง ซึ่งอาจเป็นเพราะจำนวนนักเรียนแลกเปลี่ยนในปัจจุบันมีเยอะ ทำให้การคัดเลือกครอบครัวอุปถัมภ์ไม่ค่อยเข้มงวด จนเกิดปัญหาขึ้นในที่สุด ยิ่งตัวเราซึ่งเป็นคนไทยนั้น ความแตกต่างทางภาษา วัฒนธรรม และความคิด ทำให้การคัดเลือกโฮสต์แฟมิลี่ชาวยุโรป เป็นเรื่องที่ต้องให้ความสำคัญมากๆ แต่ฟิลล์เองไปอยู่ต่างประเทศก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนๆ นะคะ เว้นแต่กับครอบครัวที่อยู่ด้วยเท่านั้น

   ตอนนี้ครอบครัวปัจจุบันของฟิลล์โอเคแล้วค่ะ ไม่มีปัญหากันแต่อย่างใด และตอนนี้ฟิลล์ก็สามารถใช้ภาษาที่สาม ซึ่งเป็นภาษาท้องถิ่นของชาวนอร์เวย์ได้แล้วด้วยค่ะ

   คงจะจริงที่ว่าประสบการณ์สอนให้เราโตขึ้น ตอนนี้ฟิลล์รู้สึกได้เลยล่ะค่ะว่าเราโตขี้นจริงๆ

   ขอฝากสำหรับคนที่กำลังจะไปเรียนต่างประเทศนะคะว่า ขอให้โชคดี ประเทศนอร์เวย์นั้น ใครๆ ก็บอกว่าไปแล้วจะได้เห็นพระอาทิตย์เที่ยงคืน ความจริงไม่ใช่ค่ะ แค่ทางเหนือของนอร์เวย์เท่านั้นที่สามารถเห็นพระอาทิตย์เที่ยงคืนได้ในหน้าร้อน หากอยู่ออสโลแบบฟิลล์คงไม่มีทางได้เห็นแน่นอนค่ะ

   เป็นอย่างไรบ้างครับสำหรับเรื่องราวของเธอ ด้วยการตัดสินใจที่กล้าหาญและเด็ดขาด เพื่อจะหลุดออกจากชีวิตที่ไม่ปรารถนา ทำให้เธอในวันนี้ อยู่ดีมีความสุขในดินแดนแห่งฝันของหลายๆ คน ประสบการณ์ของเธอคนนี้ คงทำให้น้องๆ ได้ข้อคิดในการใช้ชีวิตยังต่างแดนไม่น้อยเลยทีเดียวนะครับ

   ใครที่มีเรื่องราวอยากพูดคุยหรืออยากเล่าประสบการณ์มันส์ เศร้า เหงา แปลก ในต่างประเทศ ก็อีเมลมาหาพี่ยีนได้ครับที่ gin@dek-d.com คราวหน้าพี่ยีนจะนำเรื่องราวของเด็กนอกคนใดมาฝากอีก ก็คอยติดตามกันนะครับ...

ขอขอบคุณข้อมูลและรูปภาพจากน้องฟิลล์ AFS รุ่น 47