เด็กไทยบินเรียนไกลถึงอเมริกา แถมคว้า A มาทุกตัว !!

            สวัสดีค่ะน้องๆ ชาว Dek-D.com .... มาเจอกับ พี่เป้ และคอลัมน์เล่าประสบการณ์เด็กนอกกันเช่นเคยทุกๆ วันพฤหัส ^^ สิ่งหนึ่งที่เป็นปัญหากังวลใจของบรรดานักเรียนแลกเปลี่ยนก็คือ ไปเรียนเมืองนอกจะเรียนไหวเหรอ? จะฟังอาจารย์พูดรู้เรื่องเหรอ? จะสอบตกมั้ย? ........ แต่เรื่องราวประสบการณ์เด็กนอกที่นำมาฝากในวีคนี้ ขอบอกว่าเก่งสุดๆ เลยค่ะ เพราะไม่ใช่แค่เรียนรู้เรื่องเท่านั้น เพราะเรียนเก่งจนคว้า A ทุกตัวมาครองอีก !!!!! โหย เกริ่นแค่นี้ก็สุดยอดแล้วใช่มั้ยล่ะคะ เพราะฉะนั้นเราไปอ่านกันเลยดีกว่า ^^

            สวัสดีเพื่อนๆ ชาว Dek-D ทุกคนครับ ชื่อ "เต้" ปริวรรต อิ่มสอาด ตอนนี้กำลังศึกษาชั้น ม.4 ที่โรงเรียนอนุกูลนารี จังหวัดกาฬสินธุ์นะครับ วันนี้เอง เต้ก็มีเรื่องมาเล่ามาแชร์จากการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เมือง Gowen รัฐ Michigan ประเทศสหรัฐอเมริกานะครับ ซึ่งตอนนี้เต้เรียนอยู่ Montabella High School จริงๆ เต้เองก็เคยอ่านประสบการณ์ของเพื่อนๆ พี่ๆ ที่เคยมาแลกเปลี่ยนที่สหรัฐอเมริกาเยอะมาก(ย้ำว่าเยอะจริงๆ ) เลยอยากมาเล่าประสบการณ์บ้าง ขอบคุณพี่เป้ที่เปิดโอกาสครับ 

            ก่อนเดินทางมาสหรัฐอเมริกา เราก็ทำการติดต่อโฮสท์ทาง e-mail บ้าง โทรบ้าง เพื่อให้รู้สึกคุ้นเคยกันมากขึ้น หลังจากที่เค้าส่งรูปมาให้ดู ส่งข้อมูลมาให้อ่าน ทำให้เรารู้ว่า เอ… บ้านนี้มีแต่ผู้ชาย คือเป็นโฮสท์ dad ที่เค้าหย่ากับภรรยาแล้ว แล้วจะเป็นอย่างไร กับข้าวจะกินจะทำอย่างไร มันทำให้เราเริ่มคิดว่า ชีวิตเราจะเป็นอย่างไร… แต่ก็พยายามหาข้อมูลเต็มที่ครับ

            สำหรับโฮสท์แรกที่เต้ไปอยู่ด้วยบ้านแรกนั้น เค้าเป็นเวลคัมโฮสท์ด้วยครับ คือเค้าจะรับดูแลเราแค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้จะดูแลเราไปตลอด ตอนแรกเต้ไม่รู้เลยว่าเค้าเป็นเวลคัมโฮสท์ คือโฮสท์เค้าไม่บอกเต้และเต้ก็ไม่รู้ เพิ่งมารู้ตอนมีเจ้าหน้าที่โครงการมาเยี่ยมบ้านหลังจากอยู่ได้เดือนครึ่ง  อ้าว! ซวยแล้วไง ทำไมไม่บอกแต่แรก…

            กลับมาพูดเรื่องการเดินทางกันต่อนะครับ ตลอดเกือบ 30 ชั่วโมงจากกรุงเทพมหานครสู่เวียงจันทน์ เอ้ย ไม่ใช่! 555 มิชิแกนต่างหากเล่า ทำเอาเต้เหนื่อยมากครับ เราก็รู้สึกตื่นเต้น เออ จะได้เจอโฮสท์แล้วว้อยยยย ! ทักทายไงดี พูดว่าไรก่อน … มันเริ่มกังวลครับ พอลงจากเครื่องก็เดินมาที่จุดนัดพบเค้า ก็เห็นโฮสท์ dad เค้าก็ชูป้าย เขียนว่า TAE ซึ่งออกแบบค่อนข้างสวยงามครับ แต่เอ๊ะ … ไปไหนกันหมดหล่ะเนี่ย? ทำไมมาคนเดียวหล่ะ? เค้าก็บอกว่าเด็กๆ (ลูกๆ นั่นแหละครับ) ไปอยู่กับแม่อาทิตย์นี้ อาทิตย์หน้าถึงมาอยู่ด้วย… เราก็ อ๋อ… พอถึงบ้านแล้วก็นอนเต็มอิ่มเลยครับ… 55+ ตื่นมาก็อาบน้ำ แล้วเค้าก็พาไปนั่นไปนี่ ไปเยอะมาก สนุกมากครับ ทำให้เรารู้สึกว่า เออ นี่เรามาถึงอเมริกาจริงๆ แล้วแหล่ะ แต่ความสุขและความสนุกสนานก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดและเสมอไปครับ …

            ผ่านไปเดือนหนึ่ง โฮสต์ dad เค้าก็ทำตัวแปลกๆ คือบางวันที่ลูกๆ เค้าไปอยู่กับแม่ เค้าจะออกไปเที่ยวบาร์ แล้วบางครั้งไม่บอกเต้อ่ะครับ แล้วเราอยู่บ้านคนเดียว… มันมีอะไรทำซะที่ไหนหล่ะครับ อาหารเย็นก็ทำเอง อะไรเองหมด… แต่ 90% เต้ก็ทำมาม่าที่เต้ซื้อมาทานครับ 555+ บางวันเค้าก็พาผู้หญิงมานั่งคุยกันที่บ้านดึกๆ ดื่นๆ คือเต้รู้สึกไม่ชอบแบบบอกไม่ถูกอะครับ แต่เราก็พอรับได้ ก็ไม่ได้บ่นอะไร

            แต่มันไม่ได้จบเพียงเท่านี้หรอกนะครับ เค้าไปบอกเจ้าหน้าที่โครงการว่า เต้กินอาหารเค้าเยอะ จนบางอย่างหมดเร็วมาก ไม่ถึงอาทิตย์ก็หมด… คือความจริงแล้ว เต้แทบจะไม่ได้กินอะไรของเค้าเลย เราก็กินของเราที่เราซื้อมานี่แหละครับ เต้ก็อธิบายให้ เจ้าหน้าที่เค้าฟัง เรื่องนี้ทำให้เต้รู้สึกเคืองๆ นิดๆ แต่ก็พยายามทำให้ผ่านไป…... แล้วก็เกิดเรื่องอีกครับ เค้ามาหาว่าเต้ใช้ยาสีฟันของเค้า… คือเต้เกิดมา เต้ไม่เคยคิดจะใช้ยาสีฟันใครเลยครับ นอกจากจะไว้ใจจริงๆ แล้วคือเต้ก็มียาสีฟันของตัวเองอยู่แล้ว แล้วจะใช้ของเค้าไปทำไม … เต้ก็เลยบอกว่า เราไม่ได้ทำนะ เค้าก็บอกว่า อย่ามาโกหก! อย่ามาเสแสร้งและทำตัวลับๆ ล่อๆ อย่างนี้ เท่านั้นแหละครับ ขึ้นเลย… ทำไมต้องมาว่าเราขนาดนั้น ตอนนั้นเครียดมาก เลยโทรไปเล่าให้ครูที่โรงเรียนที่สนิทและไว้ใจฟังและคิดว่าท่านจะช่วยเรื่องนี้ได้ ระหว่างที่เต้คุยกับครูเต้อยู่ โฮสต์ dad ก็ได้ยิน เค้าก็เลยมาบอกว่าขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจ … เต้ก็เลยบอกเค้าไปว่าไม่เป็นไร แต่ในใจก็คิดว่า ถ้าเกิดขึ้นอีก จะไม่ยอมแน่ๆ

            วันคืนผ่านแล้วผ่านเล่าก็ยังไม่ได้โฮสท์ใหม่ซักที … เกือบจะหมดหวังครับ แต่ว่า ต้องมีซักวันแหล่ะน่า ดร.เต้ 555+ แล้วก็เหมือนโชคช่วยเลยครับ คือตอนวันฮาโลวีน เต้ก็ไป Trick&Treat กับเพื่อนๆ และด้วยความบังเอิญสุดๆ ได้เจอคนไทยครับ ชื่อพี่ไหม เค้ามาทำงานที่นี่ เต้เลยเล่าให้เค้าฟังว่า เต้กำลังหาโฮสท์ใหม่อยู่นะครับ รบกวนช่วยเต้หาหน่อยอะไรอย่างนี้ ก็แอบหวังว่าพี่เค้าน่าจะช่วยเราได้

            วันต่อมา เต้ตื่นเช้ามา เต้ได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่โครงการว่าได้โฮสท์ใหม่แล้วนะ ครอบครัวนี้มีทั้งหมด 6 คน สุนัข 3 ตัว แมว 4 ตัว…​เราก็แบบ โอ้โห น่าอบอุ่นจัง… พอวางสายเสร็จ ก็มีสายเข้ามาอีก เต้ก็ Hello? ปรากฏเป็นพี่ไหมนั่นแหละครับที่โทรมา เค้าก็ถามว่าเป็นไง ได้โฮสท์ใหม่แล้ว ดีใจมั้ย? เราก็แบบ อ้าว รู้ได้ไงเนี่ย พี่ไหมเอามาจากไหนหรอครับ สรุปคือพี่ไหมเค้าทำงานอยู่ที่คลินิกของโฮสท์ใหม่ของเต้ ซึ่งโฮสท์ dad ที่เป็นหมอชอบอาหารเอเชียนมากๆ เลยรู้สึกตื่นเต้นมากที่จะมีเด็กไทยไปอยู่ด้วย เราก็แบบ ว้าว ! ดีจัง คงไม่มีอะไรเลวร้ายไปแล้วล่ะ ไม่นานจากวันนั้น เต้ก็ได้ไปพบเค้าที่คลินิกเค้าครับ ได้คุยกับทั้งครอบครัวเลยครับ ขอบอกว่าตอนนั้นรู้สึกอบอุ่น และรู้สึกดีมากๆ เลยครับ หลังจากนั้น 2 วันเราก็ย้ายมาอยู่บ้านใหม่ครับ บ้านน่าอยู่มากๆ ครับ บ้านนี้ดีมากๆ ครับ พาเต้ไปเที่ยวที่สำคัญต่างๆ ไปนั่นไปนี่ ไปเยอะจริงๆ ครับ เรียกว่าไม่เบื่อเลย นิสัยดีทั้งบ้านเลยครับ แบบดีมาก บอกไม่ถูก 

            มาพูดเรื่องเรียนบ้างดีกว่า การเรียนของเมกากับไทยค่อนข้างแตกต่างกันครับ คือเทอมนึงเค้าเรียนแค่ 5-6 วิชา แล้วก็เรียนซ้ำกันทุกวันจนจบเทอม มันทำให้เราเรียนรู้ได้อย่างต่อเนื่องไม่สะดุดครับ แต่ว่าเรื่องงาน เรื่องการบ้าน ต้องตรงเวลาเป็นที่สุดครับ การโกงสอบเป็นเรื่องที่ห้ามทำเด็ดขาด มิฉะนั้นอาจจะได้ F วิชานั้นไปเลยก็ได้ครับ

เทอมแรกที่ผ่านมา เต้ลงเรียนไป 5 วิชา ได้แก่

1. Biology A ไม่ยากเท่าไหร่ครับ เมืองไทยเราเรียนมาแล้วบ้าง การสอบจะสอบโดยตรงจากเนื้อหาที่เรียนเลยครับ)
2. P.E. หรือ Physical Educatation เรียนกีฬา 5-6 ชนิดครับ วอลเล่ย์บอล บาสเกตบอล อเมริกันฟุตบอล ซอฟท์บอล ซ็อคเกอร์ แบตมินตัน เรียนคล้ายเมืองไทยเลยครับ
3. Creative Writing เป็นการเรียนเชิงสร้างสรรค์ ไม่ว่าจะเป็นแต่งกลอน แต่งเรียน การเขียนเรื่อง ทุกอย่างเกี่ยวกับการเขียน วิชานี้ค่อนข้างยากครับ ต้องอาศัยทักษะทางการเรียนเยอะมาก วิธีคือต้องอ่านหนังสืออ่านเรื่องเยอะๆ ครับ มันจะช่วยเป็นแนวทางในการเขียนของเรา
4. Drama ง่ายที่สุด แต่ต้องตีบทแตกครับ และได้แสดงในงานของโรงเรียนด้วยครับ
5. Business Math เกี่ยวกับการเงิน การกู้ยืม วิชานี้เอา Algebra มาช่วยครับ ง่ายๆ

             สำหรับเกรดที่ออกมานั้น ออกมาอย่างสวยงามมากครับ เพราะได้ A ทุกวิชา 4.00 นั่นเองครับ ภูมิใจมากๆ สำหรับใครที่อยากมาแลกเปลี่ยนที่อเมริกาแล้วอยากได้เกรด 4 นะครับ ขอบอกไว้เลยว่าให้เตรียมตัวเตรียมใจมาอย่างดี แล้วก็ส่งงานให้ตรงเวลา ตั้งใจเรียนเวลาเรียน เต้เชื่อว่า ได้ A ไปง่ายๆ เลยครับ อ่านหนังสือเยอะๆ ที่เมืองไทยเต้ไม่ค่อยอ่านหนังสือเลย แต่มาที่นี่ อ่านแบบเต็มที่ครับ มาทั้งที่ต้องเอาดีให้ได้ครับ 555

            ส่วนเรื่องภาษานั้น เต้เชื่อว่า ต่อให้เราพูดอังกฤษเก่งแค่ไหนที่เมืองไทย มาที่นี่คุยกับเค้าค่อนข้างยากครับ บวกกับอยู่ทางแถบเหนือ เค้าจะพูดเร็วมากๆ มาแรกๆ แบบว่า อะไรเนี่ย? รีบไปตามวัวตามควายที่ไหนเนี่ย? ช้าๆ ก็ได้มั้ง 5555+​… แต่แน่นอนครับ ถ้าเราพูดกับเค้าเยอะๆ คุยกับเค้าเยอะๆ 3 เดือนผ่านไป ก็จะเริ่มฟังเค้ารู้เรื่องและพูดคุยกับเค้าได้อย่างสบายเลยครับ ยังไงใครที่จะมา ก็ฝึกภาษาจากเมืองไทยมาเยอะๆ เท่าที่จะทำได้นะครับ

            ส่วนเรื่อง Homesick ที่หลายๆ คนชอบเป็นนั้น ขอบอกว่า ตั้งแต่เต้มา เต้ยังไม่รู้สึกถึงอาการนี้เลยครับ อาจจะมีบ้างเล็กน้อย แต่รวมๆ แล้วก็แทบไม่มีเลย คือเราต้องมีอะไรทำตลอด เวลาไม่มีอะไรทำ เบื่อๆ ก็คุยกับโฮสท์ครับ ทำให้เราไม่เหงา แล้วก็ฝึกภาษาไปด้วยครับ

            สุดท้ายก็อยากจะฝากเพื่อนๆ ว่าสำหรับใครที่สิ้นหวังเรื่องโฮสท์อดใจรอสักนิดนึง สู้ต่อไปครับ สักวันความสำเร็จจะเป็นของเราครับ มันไม่มีอะไรที่ยากเกินกว่าความสามารถที่เรามีหรอกครับ สู้ต่อไปครับ =)

            อื้อหือ น้องเต้สุดยอดไปเลย ขอปรบมือให้ดังๆ แปะๆๆๆ เพราะตั้งแต่ พี่เป้ เกิดมายังไม่เคยได้ A ทุกตัวเลยอะ แต่ C นี่เพียบเลยอย่าให้บอก 55555+ ไม่เสียชื่อเด็กไทยจริงๆ แถมประโยคที่บอกว่า "มาทั้งที่ต้องเอาดีให้ได้ครับ" ฟังแล้วแบบ...แอบขนลุกอะ ดูมีความตั้งใจสูงมากๆ ทีเดียว ส่วนน้องๆ คนไหนมีเรื่องราวสนุกๆ จากเมืองนอกแล้วอยากแชร์ให้เพื่อนๆ อ่านบ้าง สามารถส่งมาได้เหมือนเดิมที่ pay@dek-d.com แล้วเจอกันแน่นอนค่ะ !