ข้อจำกัดไม่ใช่อุปสรรคในการเขียนนิยาย

            สิ่งที่เป็นอุปสรรคในการเขียนนิยาย นอกจากจะเป็นเรื่องของการคิดเรื่องไม่ออก เขียนไม่ได้ดั่งใจแล้ว มีอยู่สิ่งหนึ่งที่น่าเป็นห่วงมากที่สุด นั่นก็คือ "ข้อจำกัดของตัวเอง"

           มีนักอยากเขียนอีกหลายคนที่พูดแบบเดียวกันว่า อยากเขียนนิยายจังเลย แต่ไม่มีเวลาเขียน ต้องทำกิจกรรม ต้องเรียนกวดวิชา ต้องทำงานพิเศษ ใกล้สอบแอดมิชชั่น ที่บ้านไม่ชอบให้เขียนนิยาย พิการ และอีกสารพัดเหตุผลที่พยายามทำให้อีกฝ่ายตระหนักว่าตัวเองมีเวลาน้อยเกินกว่าจะเจียดเวลามาเขียนนิยายได้ (ถึงได้เป็นแค่นักอยากเขียน ไม่ใช่นักเขียนสักที)

           พี่แบงค์ก็คงว่าอะไรไม่ได้ หากน้องๆ ต้องมีภาระรับผิดชอบที่สำคัญกว่าเขียนนิยายในตอนนี้ ซึ่งพี่แบงค์ก็เห็นด้วยเหมือนกัน แต่มันจะดีกว่ามั้ย หากเราสามารถทำให้ข้อจำกัดของตัวเองลดน้อยลงไปได้ เพียงแค่เราพยายามไม่มองสิ่งเหล่านั้นว่ามันเป็นปัญหาเท่านั้นเอง


           ไม่มีเวลาเพราะงานยุ่ง? พี่คิดว่างานที่เราทำคงไม่ถึงกับต้องทำตลอด 24 ชั่วโมงมั้ง (ขนาดเจ้าของร้านเซเว่นยังไม่อยู่เฝ้าร้านตลอดทั้งวันเลย) ถ้าใจรักที่จะเขียนจริงๆ ทำไมไม่ลองติดสมุดโน้ตไว้สักตัวล่ะ ช่วงพักเบรกก็เอามาจดช็อตโน้ตสิ่งที่อยากจะเขียนเก็บไว้ อาจจะไม่ต้องเขียนรวดเดียว เอาเท่าที่พอคิดได้และเวลาเอื้ออำนวยที่สุด พอกลับไปถึงบ้านแล้วเราก็ค่อยคัดลอกออกมาเขียนใส่คอมทีหลังก็ได้เนอะ


           ที่บ้านไม่ชอบให้เขียนนิยาย? ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ ก็ตาม พี่ขอเสนอแนะสองทางเลือกให้น้อง อย่างแรก เขียนไปเลย ไม่ต้องกลัว แค่ยังไม่ต้องให้คุณพ่อคุณแม่ทราบตอนนี้ (ชีวิตของเรา เราต้องลิขิตด้วยตัวเองสิ) และอีกอย่างซึ่งน่าจะดีกว่า นั่นคือต่อรองกับพวกท่านว่าจะเรียนให้ได้เกรดดีๆ ถ้ายอมให้เขียนนิยาย ลองคุยดีๆ อ้อนๆ หน่อย ท่านคงไม่ใจร้ายกับเราแน่ๆ (แต่รับปากแล้วต้องทำได้จริงๆ นะเอ้อ)


           พิการ ร่างกายไม่สมประกอบ? เชื่อหรือไม่ ในโลกนี้ยังมีนักเขียนอีกหลายคนที่แม้จะไม่สมประกอบ แต่ใจก็ยังฮึดสู้ เขียนนิยายจนออกมาเป็นรูปเล่มจนสำเร็จ เช่น "ฌ็อง-โดมินิก โบบี้" เขาเป็นอัมพาตทั้งตัว แต่เขาสามารถสื่อสารกับเลขาส่วนตัวของเขาด้วยการกระพริบตา ทำให้เขาสามารถถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ ในชื่อ "ชุดประดาน้ำและผีเสื้อ" ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นหนังสือที่เขียนยากที่สุดในโลก (ก็ต้องแกะตัวหนังสือจากการกระพริบตานี่เนอะ) ขนาดคนขยันแขนขาไม่ได้ ยังมีหนังสือของเขาเองได้ เราเองก็น่าจะทำได้ใช่มั้ยล่ะ

ศึกษาประวัติของผู้เขียนหนังสือเล่มนี้ คลิกที่นี่

           เห็นได้ชัดว่า ข้อจำกัดของตัวเราไม่ใช่อุปสรรคในการเขียนนิยายเลยแม้แต่น้อย มันอยู่ที่ใจเราอยากจะทำจริงๆ หรือเปล่าต่างหาก หากเรามองข้อจำกัดของตัวเองเป็นอุปสรรค มันก็จะเป็นกรอบปิดกั้นไม่ให้ตัวเราได้ริเริ่มอะไรสักอย่าง แต่ถ้าเรามองว่ามันไม่ใช่อุปสรรค เราก็จะสามารถพิชิตงานได้ทุกอย่างเชียวละ ไม่ใช่แค่เขียนนิยายเท่านั้น

           แล้วน้องๆ ล่ะ จะกลัวอะไร :)