ก่อนจากกัน.. ขอสัญญา.. ฝากประทับตรึงตรา จนกว่าจะพบกันใหม่.. โบกมืออำลา สัญญาด้วยหัวใจ เพราะความรัก ติดตรึงห่วงใย ด้วยใจ ผูกพันมั่นคง.. ด้วยความดี นั้นฝังตรึง จากไปแล้วคำนึง ตรึงประทับดวงใจ อย่าได้ลืมเลือน สัญญากันไว้อย่างไร.. ขอให้เรามั่นคงจิตใจ ก้าวไปสรรค์สร้างความดี.. โอ้เพื่อนเอ๋ย เคยร่วมสนุกกันมา แต่เวลา ต้องพาให้เราจากกัน ไม่นานหรอกหนา เราคงได้มาพบกัน ไม่มีสิ่งใดขวางกั้น เพราะเรามั่นในสัญญา หากแผ่นดิน ไม่ฝังกาย จะสุขจะทุกข์เพียงใด น้อมกายยิ้มสู้ฟันฝ่า ร้อยรัดดวงใจ มั่นในคำสัญญา สร้างสรรค์เพื่อมวลประชา นี่คือสัญญาของเรา..
สวัสดีครับ.. ประโยคด้านบนนี้เป็นเนื้อร้องเพลงที่มีชื่อว่าคำสัญญา ของวงอินโดจีนครับ.. เพลงนี้หากอ่านเนื้อหาดีๆ แล้ว.. คงจะเรียกน้ำตาของเด็ก ม.3 ม.6 หรือ ป.ว.ช. ได้ดีทีเดียว.. ช่วงเวลาแห่งความสนุกสนาน ความใกล้ชิด มิตรภาพ และความอบอุ่นระหว่างเพื่อนๆ กำลังจะเปลี่ยนเป็นความทรงจำในใจเรา ครับ.. วันนี้เพื่อบันทึกความทรงจำดีๆ ให้อยู่ในใจของเรา และในใจเพื่อนๆ ตลอดไป.. พี่ลาเต้ เลยมีเทคนิคการเขียนเฟรนด์ชิพแบบซึ้งๆ มาฝากกันครับ.. ใครที่ไม่รู้ว่าโอกาสซึ้งแบบนี้.. จะเขียนเฟรนด์ชิพแบบไหนให้เพื่อนๆ ประทับใจลองมาอ่านดูครับ..
รูปถ่ายซักใบ เก็บไว้ยามเหงา.. จากกันวันนี้ ก็ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนถึงจะได้เจอกัน.. ลองหารูปถ่ายซักใบมาแนบไว้ในเฟรนด์ชิพเพื่อระลึกถึงกันก็คงจะดี.. แต่รูปถ่ายที่ให้บรรยากาศ และความรู้สึกที่ดีๆ ขอให้เป็นรูปถ่ายที่มี เรา[คนเขียน] และเพื่อน[เจ้าของเฟรนด์ชิพ] อยู่ในรูปใบเดียวกัน.. จะเป็นรูปหมู่ หรือรูปคู่ก็ได้ทั้งนั้น.. ในรูปอาจจะเพิ่มไฮไลน์สีสันตรงตำแหน่งของเราทั้งสองคน แล้วเขียนบรรยายเพิ่มเติมเหตุการณ์อีกซักหน่อย.. ก็จะสร้างความรู้สึกนึกถึงเรา และเหตุการณ์ในรูปถ่ายทุกครั้งเมื่อเพื่อนคนนั้นได้หยิบรูปใบนี้ขึ้นมาดู.. เหตุการณ์วันเก่า ที่เราจำได้.. หากเราจะเขียนเฟรนด์ชิพให้เพื่อนสนิทของเรา อีกสิ่งหนึ่งที่อาจจะเรียกน้ำตาของเพื่อนเราได้ นั้นก็คือ เหตุการณ์ร่วมทุกข์ ร่วมสุขของเรากับเพื่อนๆ จำได้ไหมว่าตลอดเวลาที่เราเรียนด้วยกันมา เรื่องไหนทำให้เรารักกันมากที่สุด เรื่องไหนเกิดคำว่า "เพื่อนตาย" มากที่สุด.. ให้นำเรื่องนั้นมาเขียนบรรยายในเฟรนด์ชิพได้เลยครับ.. เทคนิคในการเขียนเรื่องเหล่านี้ แม้ว่าเหตุการณ์เรื่องนั้นจะมีผู้ร่วมเหตุการณ์หลายคน.. แต่เราก็ต้องบรรยายให้เห็นถึงตัวเอกซึ่งก็คือ เรา[คนเขียน] และเพื่อน[เจ้าของเฟรนด์ชิพ] เท่านี้แหละเมื่อเพื่อนสนิทของเราได้มีโอกาสอ่าน จะทรงจำในวันนั้นจะกลับมาพร้อมหยดน้ำตาแน่นอน..
อยากให้ฟังเพลงนี้ ที่ไม่เสื่อมคลาย.. แน่นอนว่าอารมณ์ และความรู้ของเราที่มีต่อเพื่อน เขียนให้มากแค่ไหนก็คงจะบรรยายความผูกพันธ์ได้ไม่หมด.. หากเรามีเนื้อเพลงซักหนึ่งเพลงมาถ่ายทอดลง ก็คงจะทดแทน และสร้างบรรยากาศอีกอารมณ์ได้เหมือนกัน.. โดยเพลงที่เลือกมานั้นควรเป็นเพลงความหมายดีๆ หรือไม่ก็เพลงที่เรากับเพื่อนคนนั้นรู้กันแค่สองคน.. ด้านท้ายของบทเพลง ก็เขียนบอกไปหน่อยว่า ทำไมเราถึงอยากมอบเพลงนี้ให้เพื่อนฟัง เพลงนี้มีความหมายกับเราสองคนอย่างไร.. ก่อนจะทิ้งท้ายไปว่า "ทุกครั้งที่ได้ยินเพลงนี้อย่าลืมนึกถึงเรานะ.. เราจะนึกถึงเธอเช่นกัน.." เพียงเท่านี้ ต่อจากวันนี้ไป เมื่อได้ยินเพลงนี้เมื่อไหร่ เพื่อนคนนั้นก็จะคิดถึงเรา.. อวยพรทิ้งท้าย เราคือเพื่อนกัน.. นอกจากเรื่องราวดีๆ ความรู้สึกดีๆ ที่มีมาให้กันตลอดเวลาหลายๆ ปี เมื่อมาถึงยามนี้ เวลาที่เราจะต้องจากกัน เพื่อนก็ย่อมที่จะต้องมีความหวังดีมอบให้กันอยู่แล้ว.. ประโยคสุดท้ายที่เราเขียนในสมุดเฟรนด์ชิพของเพื่อนๆ ก็ควรจะเป็นคำอวยพรให้เพื่อนๆ โชคดี.. คำอวยพรที่เขียนนั้น แนะนำว่าควรจะเป็นคำอวยพรที่มีไว้เฉพาะเพื่อนคนนี้เท่านั้น หากเป็นเพื่อนกันย่อมรู้อยู่แล้วว่า เพื่อนคนนี้ชอบอะไร อยากเป็นอะไร หรือมีความฝันในเรื่องไหน และเราก็อวยพรให้เพื่อนได้สมหวังในสิ่งเหล่านั้น.. เชื่อไหมว่าประโยคคำอวยพรนี้แหละ จะกลายเป็นหยดน้ำตาแห่งความคิดถึงเพื่อนแน่นอน..
ทั้งหมดนี้ก็เป็นเทคนิคการเขียนเฟรนด์ชิพแบบซึ้งๆ ที่นำมาฝากกันในวันนี้นะครับ.. สุดท้ายนี้ พี่ลาเต้ ขอเปิดพื้นที่แบบกว้างๆ ให้น้องๆ ชาวเด็กดีที่อาจจะมีบางคนที่ในไม่ช้านี้อาจจะต้องห่างกับเพื่อนๆ ห่างกับอาจารย์ จะด้วยเหตุผลที่ต้องจบการศึกษา หรือย้ายโรงเรียนก็ตามแต่ มาเขียนบรรยายในเฟรนด์ชิพออนไลน์ ตรงคอมเม้นด้านล่างได้เลยครับ.. ไม่แน่นะเพื่อนๆ อาจกำลังอ่านอยู่.. ตอนสุดท้ายของบทความนี้ พี่ลาเต้ ขอยกประโยคนี้มาเรียกน้ำตาน้องๆ ครับ.. "โอ้เพื่อนเอ๋ย เคยร่วมสนุกกันมา แต่เวลาต้องพาให้เราจากกัน.. ไม่นานหรอกหนา เราคงได้มาพบกัน.. ไม่มีสิ่งใดขวางกั้น เพราะเรามั่นในสัญญา.. หากแผ่นดินไม่ฝังกาย จะสุขจะทุกข์เพียงใด น้อมกายยิ้มสู้ฟันฝ่า.. ร้อยรัดดวงใจ มั่นในคำสัญญา สร้างสรรค์เพื่อมวลประชา นี่คือสัญญาของเรา.."
|
>> ชวนเด็กดี มาเขียนเฟรนด์ชิพออนไลน์ ด้านล่างเลย << |
201 ความคิดเห็น
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ผมทรงนักเรียน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ไหว้ครูหน้าประตู
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...กระโปรงสีน้ำเงิน..เครื่องแบบที่ภูมิใจ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...เก้าอี้ตัวที่เรานั่งประจำ
ต่อจากนี้...ไม่มีแล้ว...ห้องเรียนที่แสนจะอบอุ่น
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เดินเปลี่ยนคาบไป20นาที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...ห้องน้ำที่ให้เราเถลไกล
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...คำพูดที่ว่า'นักเรียนทำความเคารพ'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เสียงหมดคาบ'ตึ๊งตึ่งตึงตึ่ง ตึ่งตึงตึ๊งตึ่ง'
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อนที่นั่งลอกการบ้านเป็นเพื่อนเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยพูดคุยกับเรา เวลาเหงา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่กล่าวคำว่า'โชคดี'ก่อนกลับบ้าน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ช่วยแก้ตัวเวลามีปัญหา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ไปกินข้าวด้วยกันตอนกลางวัน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยแย่งกับข้าวเรากิน
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งเฮฮากันตอนว่าง จนขึ้นเรียนสาย
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่นั่งกินข้าวโต๊ะประจำ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยห่วงใยดูแลเราเสมอ
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยให้เมล์เพื่อนมาอีกที
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่คอยตลก..เฮฮา..หัวเราะ..ไปกับเรา
ต่อจากนี้...ไม่เจอแล้ว...เพื่อน..ที่ให้อภัยเราได้ทุกเรื่อง
แต่ ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องจากกัน..ไปตามความฝันของตนเอง
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่ต้องห่างไกล.กันนับสิบนับร้อยกิโล
ต่อจากนี้...จะมี...เพื่อน..ที่มีชีวิต..อนาคต..ตามที่ทุกคนเลือก
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะเรียนจบตามที่ใจหวัง
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะทำงาน หาเงิน แบ่งเบาภาระพ่อแม่
ต่อจากนี้...อนาคตข้างหน้า...เพื่อน..จะมีคู่ชีวิต ครอบครัวที่สมบูรณ์
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะคิดถึงกัน..ติดต่อกัน..ไม่ว่าจะนานแค่ไหน
ต่อจากนี้...เพื่อน...จะอยู่ในใจ..ความทรงจำ..พวกเรา..เสมอ
รักเพื่อนๆทุกคนเลยนะ
'คำว่าเพื่อนไม่มีวันตายย'
รักที่สุด SIX2GANG. :))
จาก ใครคนนึงในแม๊ะ แก๊ง !
ถึง เพื่อน ป.6/7 มารีย์วิทยา โคราช
ถ้า พวก u ได้อ่านก็คงดี นะ ขอบอกว่า
"รักพวกแกมากมายนะ " อยากอยู่ห้องเดียวกันไปตลอด
อยากอยู่กับ แก็ง ซาตานปีกหัก ของ i ไปตลอดกาล
อยากแกล้ง กิ๊ฟแลนด์ดินแดนหมีควายเต้นระบำไป เรื่อยๆ
อยากอยู่กับ ม.นุ้ย ไปตลอด
อยากกอด เอิร์ธ ดิว มะลิ เน็ต ป่าน อัมพร เอื้อ ทุกคนในป.6/7 ยกเว้น ผู้ชาย ธาม ออย
ขอบคุณ เอิร์ธ ที่ เป็นเพื่อนสนิท รู้ใจตลอด
ขอบคุณ เอื้อ และ นำผึ้ง หัวหน้าห้อง แสนดี
ขอบคุณ หมวย (หม่อย)ที่ ทำรุงรัง ให้ดู
ขอบคุณ แก่นที่อุตสาห์ หาเรื่องไห้ i โดนเพื่อนล้อ
ขอบคุณ ใครบางคนที่ แบ่งปัน หนัง...ไห้ดู
ขอบคุณพวกแกมากนะที่ทำให้ เขา ยิ้ม หัวเราะ มีความสุข ในทุกวัน
รักนะ ทุกคน
นะโว้ยยยย
T^T
ถึงเราจะห่างใจ แต่ใจของเราก้อยังคงผูกพันธ์
ไม่มีวันหายไปตามกาลเวลาแน่นอน
เพื่อน..สามทับสิบสอง !!
รักพวกแก ทั้งสี่สิบแปด คนนะเว้ย ย
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาผ่านช่วงเวลาแห่งการปัจฉิมนิเทศ
เชื่อว่า..ทุกคนคงไม่ลืมภาพความทรงจำในวันนั้น..
ภาพความทรงจำที่ สวนอาหารป๊อปอาย ที่ห้องเราไปร้องเพลงโอเกะกัน
จนทำขาตั้งไคของเค้าพัง เสียค่าปรับ 400 ซึ่งต้องหารกันเสียตังค์อีก
ภาพความทรงจำที่เราแลกเสื้อกันเขียนจนวุ่นวายซะหมด .. ภาพเฟรนชิพที่ส่งกันไปมาอย่างวุ่น
เพราะกลัวจะเขียนกันไม่ทันครบทุกคน.. วันนั้น 20/02/09 เป็นวันดีๆอีกวันหนึ่งที่เราจะไม่ลืม
ภาพที่พวกเราโบกมือลา น้ำตาคลอ เพื่อส่งเพื่อนกลับบ้านกันทีละคน ๆ
สัญญานะเว้ยย . . ว่าจะไม่ลืมม ม !!
ถึงของเราจะไม่เหมือนห้องของคนอื่นเขา
ถึงห้องเราจะแตกแยกกัน
ยังไงก้อขอให้รุ้ไว้นะเว้ย
เพื่อนก้อคือเพือนขอบคุนเพื่อนๆที่ร่วมทุก สุข สนุก ร้องไห้ ทะเลาะ ดีใจ มาด้วยกัน
ตลอดสามปีนะเว้ย
รักพวกวะหกทับสี่ลาดปลาเค้าพิทยาคม
^___________________________^
- -*
จัดซะสวย ไมออกมางั้นวะ
เซง - -
To.6/5
ที่ผ่านมา...คำว่าเพื่อนที่พวกแกชอบพูดกัน..เค้าไม่เคยเห็นว่ามันสำคัญหรือจำเป็นเลยสักนิด
แต่วันที่สอบวันสุดท้าย..พอมองไปรอบๆห้อง...โต๊ะที่เราใช้สอบกันคือโต๊ะเรียนพวกนั้นมันจะไม่มีวันเป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว
ถึงอาจารย์จะให้จัดโต๊ะเรียบร้อยยังไง...พวกเราก็ยังลากมันไปนั่งติดๆกัดใช่มั้ย
กระดาษโน้ตแผ่นเล็กๆที่เราเล่นเอ็มกัน..ถูกร่อนส่งไปเขียนข้อความไร้สาระบ่นว่าเบื่อนั่นเบื่อนี่..ในวิชาฟิสิกส์...ก็คงไม่ได้ทำแบบนั้นอีกแล้ว
พิมพ์ไปคิดไปแล้วใจหาย
ออนเอ็มต่อไปนี้สัญญาว่าจะทักแกทุกครั้ง...ปัจจุบันที่ไม่ทักเพราะเรายังเจอกัน
แต่ถ้าไม่ได้เจอกันแล้ว
คิดถึงมากๆมันก็คงต้องทักล่ะเนอะ
ทุกคำพูดทุกคำสสัญญามันยังไม่เปลี่ยนไปหรอกนะ...มีแต่แกที่คิดกันไปเอง
เอาเป็นว่าเค้ารักทุกคนแล้วกัน
NR_6/5
รุ่นแสงเทียน
จบ ม.3 แล้วแต่ไม่ได้เขียนเฟรนชิพซักเล่ม
เพราะยังง๊ายยย..ยังงัยก็ได้เจอกันอีก
เอิ๊กๆ
แต่นึกถึงตอนแยกห้องกันก็เส้า
T_______________T
รักคุนเพื่อนทุกคนเสมอ ยัยจิต ยัยเผือก หมามิ้ม พีใหญ่ ชี คกจัง ส้ม เปล ป้าคนนี้รักทุกคนเน้ออออ...~~~
^3^
(เขียนไปงั้นๆแหละ ยังไงพวกแกคงไม่ได้อ่าน 5 5 5 555)
ถึงเพื่อนๆ 6/2ปีที่แล้วนะ บางคนก็เปลี่ยนไปมากกก
บางคนก้อยังรักเราเสมอ เราคิดถึงพวกเธอนะ
เราไม่เคยห่างเพื่อนแบบนี้เลย
รักมากมายนะ
ชีวิต ตเดกม .ต้น น กำลัง งจะผ่าน น ไป
แต่ความ มรัก กของเราไม่ เปลี่ยน นแปลง งน้ะ ;]
เลิ๊ บ บ มา ย ยเฟร น ***
ถึง ม.ว.ภ (6/2)ทั้งหลายแหล่.....ทุกๆโค้นนนนเลย
เวลาวารี ไม่เคยรอใคร
และวันนี้ มันไม่ได้รอพวกเรา (อีกแระ)ตอนนี้พวกเราทุกคนก็ผ่านพ้นการสอบโอกันหมดแล้วนะ
จะมีบ้างบางรายที่จะสอบเอกาน แต่ชั้นไม่วะโฮะๆๆๆ(มันไม่เหมาะสมกะฉัน) ว่าไปเรื่อย..
เฮ้ย ใจหายเหมือนกันนะที่มาถึงตอนนี้ พวกเราอยู่กันมาเหม็นขี้หน้ากันมาก้อหลายปีอยู่นะ
อยู่ๆก้อจะไม่เหน ไม่ได้เล่น ไม่ได้เมาท์ กัน(โดยเฉพาะฉัน)ในเวลาที่ครูสอน
ฉันไม่อยากให้วันนี้มันเร็วเลย แต่พวกเรายังได้เจอกันอีก 9มีนา ฉันต้องเจอพวกแกอีก
ก้อแน่ละ ปัจฉิม นิ ฉันไม่ไปก้อบ้าแล้ว
งานเลี้ยงต้องถึงวันเลิกลาอีกแล้วใช่มะ ? ฉันก้อรู้อะนะ ว่าคนเราไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดไปหรอก
ฝันของพวกแก กะ ฉัน มันคนละแบบ แต่ที่ไม่ต่างคือ พวกเรามีความฝันเดียวกันจิงไหมละ
รวมถึงเพื่อนๆ โรงเรียนอื่นๆ ด้วยนะ คงอยู่ในโหมดเดียวกันละซิ (โหมดเศร้า) กระซิกๆ ฮือ
ต่อจากนี้ พวกแก อย่าไปทำขายขี้หน้าที่ไหนนะเพื่อน
อย่า ซุ่มซ่าม อย่าทะลึ่ง อย่าเล่น ให้มากนัก(เอ๊ะ นี่มันฉันหมดเลยนิ)
*****รักพวกแกนะเพื่อน*****รัก นะ แต่ไม่แสดงออก (เขิลๆๆๆๆๆๆๆวุ้ย)
To..กลุ่มD'Kingหน้าห้อง 6/2 (ม.ว.ภ Phuket) From.. แม่มด Kie_ky ^__^