สัมภาษณ์ติวเตอร์ดัง : ครูพี่โฮม ZA-SHI

พี่โฮม : สวัสดีครับ ครูพี่โฮมครับ น้องๆ บางทีก็เรียกครูโฮมบ้าง ครูพี่โฮมบ้าง ชื่อจริงชื่อ พรหมเทพ ชัยกิตติวณิชย์ จบ ม.ปลายจากโรงเรียนเซนต์ดอมินิก แล้วก็มาต่อปริญญาตรีที่คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก็เอกภาษาญี่ปุ่น ตอนเรียนก็ตั้งใจเรียน จบออกมาก็เลยได้เกียรตินิยมอันดับ 1 เหรียญทองครับ ^_^

พี่โฮม : สมัยก่อนบ้านอยู่ใกล้โรงเรียนสอนภาษาญี่ปุ่นครับ ก็เลยลองไปเรียนดู ปรากฏว่าชอบ ก็เลยเรียนต่อเนื่องกันมา ตอนแรกก็เรียนสายวิทย์มานะ แต่คุณครูที่ รร.เซนต์ดอมินิกจุดประกายบอกว่า ตัวเราน่าจะเหมาะทางภาษามากกว่า ก็เลยเปลี่ยนมาทางสายภาษา

พี่โฮม : ภาษาญี่ปุ่นมีเสน่ห์หลายอย่างครับ คนทั่วไปก็จะเห็นว่าตัวอักษรน่ารักมาก จะมีตัวอักษร "ฮิระงะนะ,คะตะกะนะ” คือเขียนทั้งคำของภาษาญี่ปุ่นเอง และของภาษาต่างประเทศ จะมีการแยกต่างหากการ และคำหนึ่งคำบางครั้งมันแฝงเรื่องความรู้สึกไปเยอะ อย่างคำว่า เพราะว่า เนื่องจาก แต่ภาษาญี่ปุ่นเค้าจะมีแยกว่า เพราะว่าสำหรับใช้กับอันนี้ ใช้กับความรู้สึกเสียใจ เสียดาย มีความสุข ฯลฯ คือหนึ่งคำมันมีความรู้แฝงอยู่เยอะ ก็เป็นเสน่ห์ของภาษาญี่ปุ่นด้วยครับ

พี่โฮม : จริงๆ ตอนเรียนปริญญาตรีก็สอนมาตลอดครับ ถ้านับจากตอนนั้นก็ 7 ปีแล้ว พอนักเรียนสนใจกันมากขึ้น ก็มีเด็กติดมากขึ้น ก็เลยมาเปิด ZA-SHI ก็สอนมา3 ปีแล้วครับ

พี่โฮม : ตอนอยู่จุฬาฯ ก็จะมีชมรมภาษาญี่ปุ่น ซึ่งมีอยู่ช่วงหนึ่งคือจุฬาวิชาการ แต่ละภาษาก็ต้องมาออกบูธกัน อย่างญี่ปุ่นก็จะมีคลินิกภาษา อย่างพี่จะรับผิดชอบด้านภาษา มีการทำไเป็นคลินิกรักษาโรค ภาษาญี่ปุ่นอย่างนี้ อย่างบางคนไม่มีความมั่นใจในการออกเสียง คลินิกก็จะคอยบอกว่า ตรงนี้ขึ้นเสียงสูงนะ ตรงนี้เสียงต่ำนะ หรือว่าเสียงบางเสียงออกไม่ถูกต้อง หรืออย่างของเพื่อนๆ บางคนก็มีการสาธิตวิธีการชงชา

พี่โฮม : ก็ยากครับ แต่เพราะใจรักก็เลยเรียนต่อเนื่องกันมาได้ ความยากของภาษาญี่ปุ่นคือตัวอักษรต้องจำเยอะ เพราะไม่ได้จบที่ตัวอักษรเบื้องต้น เพราะจะมีอักษรจีนที่เราเรียกว่า คันจิ ซึ่งเฉลี่ยทั่วไปก็จะมีประมาณ 2,000 ตัวได้ แล้วภาษาไทยกับภาษาญี่ปุ่นต่างกันค่อนข้างเยอะเลย อย่างการเรียงประโยคก็ไม่เหมือนภาษาไทย อย่าง “ฉันกินข้าว” ภาษาญี่ปุ่นก็จะเป็น “ฉันข้าวกิน” คือคำกริยาจะอยู่ท้ายประโยคเสมอ แรกเด็กๆ อาจจะงง แต่เรียนๆ ไปก็อาจจะชิน

พี่โฮม : การเรียนภาษาญี่ปุ่น ถ้าเรามีหลักในการเรียนก็จะไม่ยาก อย่างไวยากรณ์คอร์ส AD 1 ที่สอน ก็จะมีการสรุปคอนเซปต์ ของไวยากรณ์ มีการให้ท่องเป็นทำนองบ้าง แล้วสำคัญคือ ฝึกใช้ ฝึกเขียน ฝึกพูด เพราะบางทีการจำอย่างมันทำให้เราลืม แต่ถ้า เราได้ใช้ก็เหมือนเป็นการติดตัวเรา อย่างเรื่องการอ่านก็สำคัญ หลายคนจะอ่านไม่เก่ง เพราะบางทีเรายังไม่เข้าใจโครงสร้างของ ภาษาญี่ปุ่นเท่าที่ควร อย่างเวลาสอนในคอร์สก็จะบอกว่า โครงสร้างภาษาญี่ปุ่น เราจะแยกประธานยังไง แยกส่วนขยาย ของคำนามยังไง ถ้าเราแยกได้ปุ๊บ หลายคนจะรู้ว่าการอ่าน ไม่ใช่เรื่องยากเลย

พี่โฮม : คอร์สยอดฮิตตอนนี้ก็จะมีคอร์สภาษาญี่ปุ่น AD1และ AD2 ครับ คือว่าใครเรียนภาษาญี่ปุ่นห้ามพลาดเลยหล่ะ เพราะเป็นคอร์สสอบ PAT ในคอร์สนี้ก็จะสรุปไวยากรน์ คำศัพท์ คันจิ และการอ่าน เพื่อเตรียมพร้อมในการสอบ ตอนนี้ก็มี คอร์สเปิดใหม่คือคอร์สภาษาเยอรมันโดยพี่กุ้งด้วยครับ นอกจากนี้ก็มีคอร์สขั้นเทพ ชื่อาอจจะแปลก คือมันจะยากขึ้น มากกว่าม.ปลาย แล้วก็มีคอร์ส Dream สำหรับคนที่มีความฝัน อยากสอบภาษาญี่ปุ่น แต่เรียนสายวิทย์ หรือศิลป์คำณวน ก็มาเริ่มเรียนใหม่ จะปูพื้นให้

พี่โฮม : อย่างแรกเลยต้องมีเตรียมตัวเวลาขั้นต่ำ 1 ปีขึ้นไป หรือไม่ก็มาเรียนคอร์ส DREAM ได้ ก็จะเท่าน้องที่เรียนสายศิลป์ ภาษาญี่ปุ่นมา คนอาจจะงงว่าเนื้อหาเท่าได้ยังไง คือเราสอน แบบเน้นเรื่องการอ่านการเขียนมากกว่าการพูด คือการพูดก็สำคัญ แต่เนื่องจากคอร์สตรงนี้มีจุดประสงค์เพื่อการสอบ ก็จะเน้นที่ การเขียนการอ่านมากกว่า แล้วก็พวกไวยากรณ์ คำศัพท์

พี่โฮม : ข้อสอบ PAT ญี่ปุ่นนี่หลักๆ เคยสอนน้องๆว่ามีอยู่ 4 พาร์ท จะให้ท่องว่า "บุนโก ไควะ บุนกะ โดะไก " บุนโกะ คือไวยากรณ์ ไควะ คือ บทสนทนา บุนกะ คือ วัฒนธรรม โดะไก คือ การอ่าน คือจะมีอยู่ 4 พาร์ทหลักนี้ ซึ่งน้องๆ ก็ต้องเตรียมตัวสอบทั้งไวยากรณ์ พาร์ทบทสนทนา คือมีคนสองคนคุยกัน ให้เราเติมบทสนทนาลงไป แล้วก็พาร์ทวัฒนธรรม แล้วก็พาร์ทการอ่าน ซึ่งน้องๆจะไม่ค่อยชอบกัน ข้อสอบจะมี 100 ข้อ คะแนนเต็ม 300 คะแนน เวลา 3ชั่วโมง บางคนถึงกับหลับไปเลย ดังนั้นสิ่งสำคัญที่ต้องเตรียมคือ ไวยากรณ์ คำศัพท์คือพวกอักษรคันจิจะออกข้อสอบด้วย ซึ่งน้องๆ ที่มาเรียนจะมีจุดอ่อนตรงที่รู้ศัพท์น้อย รู้คันจิน้อย คือไวยากรณ์นี้ก็พอถูไถได้ แต่ส่วนใหญ่ก็จะเเป็นเรื่องคำศัพท์ คันจิ แล้วก็การอ่านจะขาดทักษะในการอ่าน

พี่โฮม : อย่างแรกจะมีการสอนแบบ Mind map คือเวลาสอนก็จะโยงให้น้องๆ คิดเชื่อมโนงถึงตัวคันจิตัวอื่นๆด้วย แล้วก็จะมีเทคนิคการสอนแบบ Souzou หรือ imagination หรือการจินตนาการ อย่างคำว่าเส้นผม髪 (kami) เวลาจำ จะพยายาให้เด็กๆ จินตนาการ อย่างคำนี้สามารถแยกได้เป็น 3 ส่วน คือส่วนที่แปลว่ายาว 長 (naga)ก็ให้จำว่าเส้นผมคนเราต้องยาวเส้นผมก็เป็นเส้นๆ แล้วน้องๆก็จะชอบอิจฉาผมเพื่อนๆใช่ไหม ก็มีคำว่าเพื่อน友(tomo) ก็จะให้น้องลองดูว่าสามารถจินตนาการเป็นอะไรได้บ้าง อย่างคำศัพท์เค้าก็จะมีเทคนิคในการจำ ให้จำเป็นเซท หรือบางทีจะมีเพลงให้น้อง ก็จะมีหลายเพลง อย่างเพลงยอดฮิตที่ทุกคนจะรู้จัก คือ แอบรักเซนไป (เซนไป (先輩)แปลว่ารุ่นพี่) ก็คือ แอบรักรุ่นพี่ คือในเพลงเป็นการรวมคำศัพท์ที่ลงท้ายด้วย “masu” อย่างภาษาญี่ปุ่นจะมีคำบางคำที่ลงท้ายด้วยตัวนี้เยอะ อย่างคำว่าเรียนเป็น勉強します(benkyoushimasu) จะเป็นการรวมคำศัพท์ของกลุ่มนี้มาในเพลง แล้วก็ภาษาญี่ปุ่นอย่างเวลาคุยกับอาจารย์ (เซนเซ(先生) คุณครู) ก็จะต้องใช้คำยกย่องอาจารย์ ก็จะมีเป็นเพลงแด่อาจารย์ให้จำเหมือนกัน

พี่โฮม : จริงๆประทับใจทุกรุ่น แต่ที่ประทับใจที่สุดคือ น้องๆ ที่จบไปแล้วไปเจอกันในมหาวิทยาลัย ก็กลายเป็นเพื่อนกัน บางคนเรียนอยู่คนละโรงเรียน มาเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกัน เป็นเพื่อนสนิทกัน บางทีกลับมาเยี่ยมด้วยกัน ก็รู้สึกประทับใจว่า เราเป็นส่วนหนึ่งให้น้องประสบความสำเร็จ แล้วก็ได้เพื่อนด้วย

พี่โฮม : อยากฝากถึงชาวเด็กดีทุกคนว่า ทุกวันนี้มีการเปลี่ยน แปลงระบบการสอบอยู่หลายครั้ง ก็อยากให้ทุกคนติดตาม ข่าวสารกันเยอะๆ (อย่างการสอบภาษาญี่ปุ่นเข้าคณะต่างๆ พี่ก็ได้ข่าวแว่วๆมาว่า รุ่นต่อไปจะไม่สอบตรงแล้ว คือ ใช้แอดมิชชั่นกลางเท่านั้น) ก็อยากให้น้องๆ ติดตามข่าวกันมากๆ เพราะถ้าเรารู้ข่าวแต่เนิ่นๆเราก็จะได้พุ่งเป้าไปยังจุดหมายเราได้ ส่วนภาษาญี่ปุ่นก็อยากให้ทุกคนตั้งใจ จริงๆ แล้วภาษาญี่ปุ่น ไม่ยากครับ ขอให้เรามีเทคนิค มีหลักการการจำที่ดี คิดว่าได้แน่นอนครับ