สวัสดีค่ะ น้องๆหลายคนก็ยังมีภาพติดลบเกี่ยวกับพฤติกรรมของนักศึกษา ปวช. บางกลุ่มที่มีตีกัน ทำร้ายกัน แต่พี่แป้งอยากจะเป็นกระบอกเสียงตะโกนดังๆ ดังอีกสามโลกเลยว่าไม่ใช่ทุกคนที่เรียนสายพาณิชยฯ-อาชีวะ ที่เป็นแบบนั้น จริงๆ แล้วการเรียนสายพาณิชยฯ-อาชีวะ มีเรื่องราวอีกหลายอย่างที่ยังไม่รู้กันอีกเยอะเลยค่ะ ขอแค่เปิดใจเพราะการเรียนสายนี้ก็มีอีกหลายเรื่องที่คุณอาจจะไม่รู้ ลองไปดูกันเลยดีกว่าค่ะว่ามีอะไรบ้าง
1. มีเรียนภาคเช้าคือ 7 โมงเช้า ... แหกตาตื่นตั้งกะตี 4
อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ การเรียน ปวช. จะมีเป็นภาคเช้า ภาคบ่าย ถ้าเรียนภาคเช้านี่คือ 7 โมงเช้าเลยนะคะ แต่ก็เลิกบ่าย ๆ แต่ถ้าเรียนภาคบ่ายก็เลิกค่ำๆ เลย การที่จะไปเรียนให้ทัน 7 โมงเช้า คือต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 อะ ย้ำอีกครั้งว่าตี 4 !! โอ้ว มาย กอท ตี 4 บางทีนี่ยังไม่นอนเลยไง แต่น้องๆ ปวช.ต้องเตรียมตัวไปเรียนแล้ว ซึ่งเป็นการเรียนก่อนที่จะเคารพธงชาติด้วย ใครไม่ตื่นก็ต้องตื่น เพราะถ้ามาเรียนไม่ทันก็เช็คสาย สายเกิน 3 ครั้งหักเป็นขาด 1 วันอีกด้วย
2. เสื้อชอปที่ใส่ ไม่ได้ใส่ไว้เพราะ "เท่" นะ
คนส่วนใหญ่เข้าใจกันไปว่า ที่เด็กอาชีวะใส่เสื้อชอปกัน เพราะอยากเท่ อยากเป็นที่สนใจ ทั้งๆที่มีชุดนักเรียน/นักศึกาาใส่ปกติก็ไม่ใส่ ไม่ใช่นะคะ เสื้อชอปที่ใส่นั่นแหละเป็นชุดไปเรียนของเขา การที่ใส่เสื้อชอปก็เพราะจะได้ทำงานฝีมือตามสายเรียนมาได้อย่างสะดวก เช่น ช่างยนต์ จะให้ไปใส่เสื้อนักศึกษาสีขาวแล้วไปมุดใต้ท้องรถมันก็ไม่ใช่ป่ะ? เสื้อชอปคือเสื้อที่มีพัฒนาการไปตามฝีมือของผู้ใส่ค่ะ สังเกตได้เลย เสื้อยิ่งเลอะยิ่งเยอะประสบการณ์ ฮ่า ๆ
3. การทำโทษไม่ใช่โดนตี แต่เป็นการทำชิ้นงานเพิ่ม
ใช่แล้วค่ะ เก็บวิธีการลงโทษแบบโดนตีได้เลย ตอนนี้ก็คงจะมีน้อยลงไปแล้ว แต่สำหรับเด็กสายพาณิชยฯ-อาชีวะ เวลาทำผิดอะไรการลงโทษไม่ใช่การตีให้เจ็บมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ การทำโทษจะเป็นวิธีการที่โตขึ้น ก็มีตั้งแต่ไปช่วยป้าภารโรงทำความสะอาดโรงอาหาร ขัดส้วม รดน้ำต้นไม้ จนพัฒนาไปถึงการทำชิ้นงานเพิ่ม แล้วทำงานเพิ่มไม่เพิ่มธรรมดานะคะ เพิ่มแบบเอาชิ้นงานนี้ไปคิดคะแนนด้วย ถ้าลงโทษแบบวิธีการตีก็แค่เจ็บ แต่นี่ต้องลงโทษแบบมีสาระ เอางานไปทำเพิ่มซะ!!
4. ชิ้นงานออกมาไม่ดี ต้องทำใหม่เท่านั้น!!
การที่จะฝึกให้เด็ก ปวช. ทำงานได้หนึ่งชิ้นไม่ใช่ง่ายๆ ค่ะ เพราะคนที่เข้ามาเรียนก็ยังไม่มีประสบการณ์ อายุแค่ 15-18 ปีเท่านั้นเอง การสอนเลยต้องเคี่ยวเข็ญและต้องใส่ความพยายามมากขึ้น เมื่ออาจารย์สอนให้ทำงานหนึ่งชิ้นแล้วทำออกมาไม่ได้ คือ "ต้องทำใหม่" นะคะ ไม่ใช่ "แก้ไข" ทำจนกว่าจะเป็น แล้วไม่ต้องหวังพึ่งอาจารย์ว่าท่านจะมาช่วยแก้งานให้นะคะ อาจารย์จะทำหน้าที่แค่รับปรึกษา แต่จะไม่มาทำงานให้เด็ดขาดค่ะ มีแค่ชิ้นตัวอย่างชิ้นเดียวเท่านั้นที่อาจารย์ทำ แบบนี้โหดป่ะล่ะ?
5. ฝึกงานคือทำงานจริง ทำไม่เป็นก็ฝึกไม่จบนะเออ
ความจริงในสมัยนี้ก็ต้องยอมรับนะคะว่าการฝึกงานไม่ใช่ทุกที่ที่จะจริงจัง บางคนเคยเห็นรุ่นพี่ไปฝึกงานก็ไม่ได้ทำอะไร นั่งๆ กินๆ เล่นเฟสบุค เลิกงานก็กลับ ไม่ได้ประสบการณ์อะไรกลับไปเลย แต่สำหรับเด็กพาณิชยฯ-อาชีวะ ไม่ใช่แบบนั้นแน่นอนค่ะ เพราะกว่าที่จะได้ลงฝึกงานจริงต้องผ่านการลองทำในห้องเรียนจนเป็นในระดับพื้นฐาน เมื่อลงสนามฝึกงานคือทำเนได้เลย และเรียนรู้เพิ่มเติมอีกนิดหน่อย รับรองว่าไม่ไปนั่งตบยุงว่างแน่นอนค่ะ แล้วที่สำคัญถ้าฝึกงานครบกำหนดเวลาแล้วยังทำงานไม่เป็นก็ต้องต่อเวลาไปเรื่อยๆจนกว่าจะทำได้นะคะ ต้องเป็นจริงอะไรจริงไม่งั้นไม่จบค่ะ
6. เรียนทั้งปีคือ 3 เทอมนะ ไม่ใช่ 2 เทอม
ตั้งแต่การเรียนอนุบาล ประถม ม.ต้น หรือมองไปถึง ม.ปลาย และระดับมหาวิทยาลัยจะเห็นได้ชัดเลยว่าในหนึ่งปีการศึกษาจะเรียนแค่ 2 เทอมเท่านั้น ปิดเทอมอยู่ 2 ครั้ง ปิดเทอมเล็กคือ 1 เดือน และปิดเทอมใหญ่อีก 3 เดือน แต่เด็กพาณิชยฯ-อาชีวะไม่ใช่แบบนั้นค่ะ โดยส่วนใหญ่แล้วจะเป็นการเรียนแบบ 3 เทอม เรื่องปิดเทอมนี่ไม่ต้องพูดถึง หายใจเข้าแล้วก็หายใจออกก็หมดเวลาปิดเทอมแล้วอะ แทบไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าคือปิดเทอม การเรียนจะโหดมากพอๆกับการฝึกปฏิบัติเลยค่ะ
7. เห็นแบบนี้ก็มีเรียนพุทธศาสนานะครัช
สำหรับบางสถาบันที่เปิดสอบหลักสูตร ปวช. ก็จะมีการเรียนในส่วนของวิชาพุทธศาสนาด้วยค่ะ ไม่ใช่ว่าจะเรียนแต่วิชาหลักที่เป็น คณิต ไทย ภาษาอังกฤษ และวิชาของแต่ละสาขาเท่านั้น เด็กพาณิชยฯ-อาชีวะยังต้องเรียนวิชาจริยธรรม และพระพุทธศาสนาด้วย อาจจะดูเป็นวิชาที่ผ่อนคลายสำหรับใครหลายๆคน แต่สำหรับเด็กพาณิชยฯ-อาชีวะแล้ว วิชานี้เป็นวิชาที่ให้ฟิลลิ่งแตกต่างกับการเรียนปกติมากจริงๆ
8. การสอบ V-NET ไม่ทดแทน O-NET ที่ใช่เข้ามหา'ลัยได้
หลายคนคงเคยคิดแบบว่า ก็เด็กพาณิชยฯ-อาชีวะสอบ V-NET แล้วนิ แค่สอบ GAT PAT ก็สามารถเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้วในรอบแอดมิชชั่นกลาง ไม่เห็นจะต้องเดือดร้อนอะไรเลย แต่ไม่ใช่เลยค่ะ การสอบ V-NET ของเด็กพาณิชยฯ-อาชีวะเป็นการทดสอบในส่วนของวิชาชีพทางสายที่เรียนมา เนื้อหาที่ใช้สอบจะเป็นหนังคนละม้วนกับการสอบ O-NET เลยค่ะ และไม่สามารถใช้แทนกันได้ด้วย ถ้าเด็กพาณิชยฯ-อาชีวะอยากแอดมิชชั่นก็ต้องสอบทั้ง V-NET และ O-NET ด้วยค่ะ
9. เรียนจบ ปวส. ได้เงินเดือนเริ่มต้นน้อยกว่าจบปริญญาตรี คิดงี้หรอ?
คิดแบบนี้ไม่ผิดค่ะ เพราะความจริงก็เป็นแบบนั้น แต่ว่าการเรียนจบ ปวส. แล้วสามารถทำงานได้เลย เมื่อเทียบกับการรอจบปริญญาตรีแล้วจะเห็นได้ชัดว่า คนที่จบ ปวส. จะทำงานไปก่อนคนที่จบปริญญาตรี 2 ปี ถึงแม้ว่าตอนเริ่มต้นจะเริ่มที่เงินน้อยกว่าจบปริญญาตรี แต่ 2 ปีที่ทำงานมีโอกาสสูงมากที่เงินเดือนจะก้าวกระโดด เมื่อมาเทียบตอนที่อายุเท่ากัน คนที่จบ ปวส. ทำงานมา 2 ปีแล้ว กับคนที่เพิ่งจบปริญญาตรี บอกเลยว่า กว่า 80% คนที่ จบ ปวส. มาเงินจะสูงกว่าค่ะ โดยเฉพาะวิชาชีพทางช่าง ยิ่งฝีมือดีเงินก็ยิ่งดีตามไปด้วย
10. เป็นช่างฝีมือที่ถูกลืม
ระบบการศึกษาและการเข้าทำงานของไทยยังให้ภาษีกับคนที่จบปริญญาตรีมากกว่าคนที่จบ ปวส. แต่ในความเป็นจริงเมื่อเทียบกับสายตรงที่จบมาจะเห็นได้ชัดเลยว่า เรียนจบ ปวส. มาสามารถทำงานได้เลยและเป็นเร็วกว่าคนที่จบปริญญาตรี เพราะค่านิยมที่ให้ภาษีคนจบปริญญาตรีดีกว่าเลยมักจะกลายเป็นช่างที่ถูกลืม
เห็นไหมคะว่ามีอีกหลายเรื่องเลยที่เรายังไม่รู้เกี่ยวกับการเรียนสายพาณิชยฯ-อาชีวะ ถ้าน้อง ม.ต้น คนไหนที่กำลังเลือกอยู่ว่าจะเรียน ปวช. หรือ ม.ปลายดีก็ขอให้เลือกให้ดีนะคะ ใครที่รู้ตัวว่าอยากทำอะไรในอนาคตแล้วมีสายเรียนใน ปวช. ก็เรียน ปวช. เลยค่ะ แต่ถ้าเกิดอยากเรียนในสายที่ไม่มีใน ปวช. ก็เรียนต่อ ม.ปลายแล้วไปมหาวิทยาลัยเลยค่ะ เลือกให้ถูก เลือกให้ดี เพราะแต่ละสายการเรียนก็มีข้อดีต่างกันนะคะ คิดให้ดีก่อนเน้อ ...
ถ้ามีข้อสงสัยอยากถามพี่แป้งหรือพี่เกียรติ Follow ทวิตเตอร์มาได้เลยค่ะ
ที่ @paengdekd หรือ @kiatkarine
ที่ @paengdekd หรือ @kiatkarine
บทความสายอาชีพ
บอร์ดสายอาชีพ
@Paengdekd
// ข้อ 2 3 และ4 เรื่องช๊อปและเรื่องงาน จริงอย่างที่พูดเลยครับ การลงปฎิบัติถ้าไม่ใส่ชอปหรือทำไงไม่ดี แก้ แก้ แก้ อย่างนั้นจนเพื่อนต้องเข้ามาช่วย ท้อเลยตอนปวช. // อย่างข้อ 6 อันนี้น่าจะเป็นบางโรงเรียนนะครับ บางโรงเรียนก็ มีฝึกงานช่วยปิดเทอม //ข้อ 7 บอกว่าเรียนจริยธรรม ก็เรียนนะครับแต่ถามว่า ตอนนั้นสนใจไหม บอกเลยว่าไม่ครับ ก็วัยรุ่นอารมณ์ร้อน ใครขว้างหรือยิง อะไรใส่ ไม่สนใจแล้ว ไล่ตีอย่างเดียว (บางคนนะครับ) จึงเห็นภาพของเด็กอาชีวะเยอะ บางครั้งถึงกับไล่พวกเด็กอาชีวะลงไม่ให้ขึ้นรถ ทั้งที่ป้ายรถถือว่าเป็นจุดอันตรายจุดหนึ่ง สมัยนี้คือ ใครไม่มีรถมอไซค์นี่พลาดมากครับ อยู่วันใดวันหนึ่ง มีรถมอไซค์ผ่านมา ชักมีดไล่ตี (สับเกียร์หมาวิ่งหัวซุกหัวซุน) ถ้าเร็วก็รอดไป ถ้าไม่ทนก็ต้องรับชะตากรรมครับ จริยธรรมเนี้ยอยู่ที่คนจริงๆนะครับถึงเรียนไม่เรียนก็ต้องมีสำนึกอยู่ดี // ข้อ 8 คะแนน v-net ใช่ไม่ได้ อยู่แล้วครับ จะมีบางมหาลัยเท่านั้นที่ เปิดให้ ปวช. (ส่วนใหญ่จะรับตรง) ตัวอย่างเช่น 3 KING ราชมงคล และ มหาลัยเอกชน ครับ ตอน ปวช. ทางเลือกน้อยมาก แล้วยิ่ง ปวส. เนี้ยไม่ต้องพูดกัน น้อยลงไปอีก 
ข้อ 1 นี่เป็นมาตั้งแต่แรกๆ เลยล่ะ เราเรียนมาแต่ผ่านมา 10 กว่าปีล่ะ แต่ยังจำได้เลยว่ากว่าจะตื่นนะ 4.30 นี่ต้องแหกขี้ตาให้แม่ถีบจากที่นอน ออกจากบ้านช้าสุดนี่ 5.30 นะคับ ขนาดออกเวลานี้ยังไม่ถึง วิทยาลัยฯ แบบเฉียดฉิวมากๆ ข้ออื่นๆ นี่เหมืนอกับที่ จขกท เขียนบอก แต่อยากบอกเพิ่มอีกอย่างว่า คนเรียนสายพาณิชย์ วิชาพิมพ์ดีด นี่สำคัญมากๆ ต้องพิมพ์สัมผัสได้จริงๆ ไม่ใช่เอาแค่จิ้มๆ เหมือนหลักสูตรทั่วๆ ไป แถมตอนสอบยังต้องมานั่งหาร หาค่าว่าเราพิมพ์ได้กี่คำ/นาที ผิดทีนี่อยากร้องไห้ เพราะไม่เอามาคิดล่ะ เหอๆ
53 ความคิดเห็น
ข้อ 1 มันก็เป็นเฉพาะบางที่นะ บางที่ก็ให้เรียนตั้งแต่เช้ายันบ่าย เวลาเข้าเรียนก็ 8 โมงครึ่ง จริงๆวัดเอาไม่ได้หรอกว่ามาตรฐานเป็น 7 โมง แต่บางที่ก็เรียนตั้งแต่ 7 โมงยัน 2 ทุ่ม แต่เอาจริงๆในภูมิภาคหรือจังหวัดผมนะ ที่เห็นส่วนใหญ่ก็เข้าแถว 8 โมงครึ่ง เข้าห้องเรียน 8 โมงสี่สิบ เลิกสองโมงบ้าง สามโมงบ้าง มีอยู่สองวิทยาลัยมั้งที่เข้าเรียน 7 โมงเลิกสองทุ่ม แล้วแต่ตารางเรียนพวกเขาอ่ะนะ ข้อ 2 เสื้อชอปพวกเฮียก็มีแบ่งเป็นของช่างยนต์ ช่างไฟ ช่างแอร์ #ไม่ใช่ ทำให้รู้เลยว่าเสื้อชอปงี้พวกนางอยู่ภาคไหน > [] )_(
ข้อ 1 วิทลัยเราไม่เคร่งขนาดนั้น ที่เหลือก็นะ...
จะว่าไงดี น่าเจ็บใจสุดตอนส่งงานแล้วบอกใช้ไม่ได้ ทำใหม่นี่แหละ! ไม่บอกจุดผิดด้วยนะ ขอบพระคุณมากค่ะ สามสี่รอบ สำหรับโครงการแต่ละบท กว่าจะจบ แทบตาย!
ข้อ3กะ4นี่จริงมากๆ ของเราที่เรียนก็พานิช แต่เป็นพวกเลขานุการกับภาษา หญิงล้วนด้วย(เลยจิงบางข้อ55555) ทำผิดอะไรทีนี่ลงโทษออกแนวโหดนิดนึง ให้บำเพ็ญประโยชน์ ขัดห้องน้ำแทนแม่บ้านบ้าง ช่วยทำความสะอาดห้องเรียนบ้าง แล้วแต่อาจาร ไม่ได้โดนทำโทษแค่วันเดียวจบนะ เป็นอาทิตย์จ้าา แต่ถ้าทำงานมาแล้วชิ้นงานไม่ดี งานผิด แก้เยอะ โดนแก้ใหม่ทั้งงาน ทำใหม่ตั้งแต่ต้นเลย แอบโหดนะ แต่ก็ทำเยอะๆจะได้ไม่ผิดก้ดีกับตัวเองด้วย #ก็รู้สึกดีนะที่ได้เรียนพานิช เหมือนโตขึ้นเยอะเลย
อยากเรียนเหมือนกันน่ะ แต่ที่แถวบ้านมีทัศนคติแบบลบๆ เกี่ยวกับการเรียนสายนี้อ่ะค่ะ
พี่สามคนมาฝึกงานกับพ่อเรา พอฝึกจบร้องไห้กันไม่อยากไป 5555 เราเลยคิดว่าการฝึกงานนี่สำคัญมาก ถ้าเจอคนดีๆ ก็จะยิ่งรักงานนั้นๆ ถ้าเจอที่แย่ๆ ก็จะยิ่งไม่อยากทำ พี่สามคนนั้นนิสัยดีมากๆๆด้วย เห็นแล้วรู้สึกแบบตื้นตันที่ยังมีคนนิสัยดีๆ อยู่ ไม่ได้เป็นเด็กเกเร ส่วนมากค่านิยมปลูกฝังแบบนั้น ต่อม4ไม่ติด มาลงพาณิชย อาชีวะ แต่ก็มีคนดีๆเหมือนกันน้า อิอิ
ตอนแรกผมก็คิดว่า คงจะไม่จบแล้วล่ะครับ อย่างข้อแรก ตี4 จริงๆครับ แต่เรียน 8 โมง เลิกนี่ 6โมงเย็น ตอนปี 1 ก็ตาลีตาเหลือก รีบนั่งรถเมย์ ถ้าไม่ทันรอบ ตอนตี 4.30 - 4.45 บรรลัยครับ เข้าแถวและเรียนไม่ทัน(บ้านไกล) แต่ที่โหดกว่า(สำหรับวิทยาลัยผมนะ)คือ เข้าสาย 2 ครั้ง ขาด!!! บร๊ะเจ้าครับ ส่วนใหญ่ถ้าตั้งใจเรียนจะไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่ครับ แต่เรื่องกิจกรรมน่ะ ไม่ผ่านยุ่งมากครับ กว่าจะแก้
// ข้อ 2 3 และ4 เรื่องช๊อปและเรื่องงาน จริงอย่างที่พูดเลยครับ การลงปฎิบัติถ้าไม่ใส่ชอปหรือทำไงไม่ดี แก้ แก้ แก้ อย่างนั้นจนเพื่อนต้องเข้ามาช่วย ท้อเลยตอนปวช. // อย่างข้อ 6 อันนี้น่าจะเป็นบางโรงเรียนนะครับ บางโรงเรียนก็ มีฝึกงานช่วยปิดเทอม //ข้อ 7 บอกว่าเรียนจริยธรรม ก็เรียนนะครับแต่ถามว่า ตอนนั้นสนใจไหม บอกเลยว่าไม่ครับ ก็วัยรุ่นอารมณ์ร้อน ใครขว้างหรือยิง อะไรใส่ ไม่สนใจแล้ว ไล่ตีอย่างเดียว (บางคนนะครับ) จึงเห็นภาพของเด็กอาชีวะเยอะ บางครั้งถึงกับไล่พวกเด็กอาชีวะลงไม่ให้ขึ้นรถ ทั้งที่ป้ายรถถือว่าเป็นจุดอันตรายจุดหนึ่ง สมัยนี้คือ ใครไม่มีรถมอไซค์นี่พลาดมากครับ อยู่วันใดวันหนึ่ง มีรถมอไซค์ผ่านมา ชักมีดไล่ตี (สับเกียร์หมาวิ่งหัวซุกหัวซุน) ถ้าเร็วก็รอดไป ถ้าไม่ทนก็ต้องรับชะตากรรมครับ จริยธรรมเนี้ยอยู่ที่คนจริงๆนะครับถึงเรียนไม่เรียนก็ต้องมีสำนึกอยู่ดี // ข้อ 8 คะแนน v-net ใช่ไม่ได้ อยู่แล้วครับ จะมีบางมหาลัยเท่านั้นที่ เปิดให้ ปวช. (ส่วนใหญ่จะรับตรง) ตัวอย่างเช่น 3 KING ราชมงคล และ มหาลัยเอกชน ครับ ตอน ปวช. ทางเลือกน้อยมาก แล้วยิ่ง ปวส. เนี้ยไม่ต้องพูดกัน น้อยลงไปอีก 
โดนใจเหลือเกินค่ะ U U แต่ละข้ออยากให้โลกได้รับรู้ไม่ได้ง่ายๆเลย