วันสุดท้ายของชีวิต ม.ปลาย ในรั้วสตรีศรีฝั่งธนฯ

     น้องๆ ว่าไหมคะ เรื่องเวลานี่ เราไปบังคับอะไรไม่ได้เลย บทจะผ่านไปเร็ว ก็เร็วซะตามไม่ทัน น้องบางคนเล่าให้พี่แนนฟังว่า หนูรู้สึกเหมือนเพิ่งเข้าไปเรียน ม.1 เองค่ะพี่ แต่ตอนนี้ หนูจบ ม.6 แล้ว !!

     อย่างที่บอกหล่ะค่ะ เวลาผ่านไปเร็วมากจนบางทีเราก็ไม่รู้ตัว อย่างกัปตันไวท์แห่ง BRAND'S Admission Reality 5 ที่มาเล่าชีวิตในรั้วน้ำตาลเหลือง "โรงเรียนศึกษานารี" สตรีศรีฝั่งธนฯ ที่เข้าไปเรียนตั้งแต่ ม.ต้น จนตอนนี้จบ ม.6 แล้ว ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น เยอะแยะมากมาย และวันสุดท้ายในรั้ว รร. ที่สุดประทับใจ จะมีอะไรในรั้วแห่งนี้บ้าง ไปดูกันเลย!!

 

     ไวท์ - ยังจำบรรยากาศที่เราเข้ามาสมัครโรงเรียนนี้ได้อยู่เลย ตอนนั้นที่เรามาสมัครห้องประชุมยังไม่ได้ทำใหม่ ยังเป็นห้องประชุมยาวๆ อยู่เลยตอนนี้ทำใหม่เหลือสั้นลงนิดนึงแต่สีสวยขึ้น พอวันสอบก็ดันพาเพื่อนที่สอบห้องเดียวกันทั้งแถวเลยนะ พาไปผิดชั้น55 อีกอย่างคือมามอบตัวช้ากว่าคนอื่น เรียกง่ายๆ ว่าทั้งห้องรอเราคนเดียว จำไม่ได้ว่าตื่นสายหรือเปล่า เหมือนเพิ่งจะผ่าน ม.1 ได้ไม่นานตอนนี้เราก็อยู่ ม.6 ซะและ ใจหายมากๆ ไม่คิดว่าช่วงเวลานี้จะมาถึง ยังคงรู้สึกว่าบรรยากาศของโรงเรียนยังคงเหมือนตอนเราเพิ่งจะเข้ามา(ถึงแม้ห้องน้ำจะทำใหม่ก็เถอะ55)

  เรื่องราวประทับใจของเราและโรงเรียนแห่งนี้ คือ?  

     ไวท์ - ความประทับใจที่เรามีต่อโรงเรียนนั้นเยอะมากบรรยายไม่ถูกเลย ประทับใจโรงเรียนหลายๆ เรื่องเราชอบตรงที่ร่มรื่น มีสวน ทำให้ลมเย็น ถ่ายเทสะดวก ถึงแม้โรงเรียนเราจะติดถนนก็ตาม เรื่องเพื่อนนี่ประทับใจหลายอย่าง ต่างคนมาจากต่างที่ ต่างนิสัย แต่สุดท้ายเราก็มาเจอกันสนิทกัน เป็นเพื่อนกัน เราชอบอย่างนึงเลยคือ บางคนถึงแม้จะไม่ชอบหน้ากัน หรืออาจเกลียดกันเลย แต่ไม่เคยที่จะไม่รักโรงเรียน ถึงแม้อาจจะมีเกเรไปบ้าง แต่ทุกคนต่างมีเลือดน้ำตาลเหลืองเหมือนกัน

 

     เราประทับใจคุณครูทุกคน โดยเฉพาะ ม.6 ครูส่วนใหญ่จะเข้าใจว่าเราจะมีสอบเข้า มีสัมภาษณ์ มีเตรียมสอบ ก็จะเลื่อนเวลาส่งงานบ้าง ให้งานน้อยบ้าง(ซึ่งหาได้ยากมากเลย55)คุณครูก็เข้าใจในส่วนหนึ่ง แต่ในที่นี่ก็ต้องอยู่ภายใต้ขอบเขตที่พอดีด้วยนะ

  ปิดท้ายชีวิต ม. 6 ของเรา วันนั้นเป็นยังไงบ้าง?  

     ไวท์ - งานปัจฉิมฯ จัดขึ้นในวันสอบวันสุดท้ายของเรา เพราะฉะนั้นก่อนหน้าวันสอบเราจึงนอนไม่หลับเลยทีเดียว ไม่รู้จะกังวลอะไรมากมาย55 โรงเรียนเราจัดให้มีบายศรีสู่ขวัญด้วย ซึ่งเราไม่ค่อยได้เห็น ถือว่าเป็นความโชคดีของเราเพราะมีศิลปิณแห่งชาติอย่าง ชินกร ไกรลาศ มาร้องเพลงด้วย

 

     หลังจากนั้นเราก็มากินโต๊ะจีนกันที่สนามใหญ่ แต่เสียดายตรงที่เราต้องเป็นพิธีกรด้วย เป็นคนคีย์เพลงด้วย(แต่ยังดีมีเพื่อนมาช่วย) ทำให้เราถ่ายรูปกับเพื่อนได้น้อย อุตส่าเสียตังค่าโต๊ะจีนไปและกินได้ไม่เยอะเลย 5555

     เราเรียกงานวันนี้ว่าครูส่งศิษย์ หลังจากนั้นวันกีฬาสีวันสุดท้ายของเรา น้องๆ ม.5 ก็จัดงานน้องส่งพี่ให้แล้วก็มีคอนเสิร์ตด้วย เราอยากบอกว่าขอบคุณน้องๆทุกคน ที่จัดงานให้พวกพี่ น้ำตาจะไหล 555 แต่ก็สนุกมากๆเลย

  ทิ้งท้ายความรู้สึกของคนที่จบ ม.6 และฝากถึงน้องๆ ที่กำลังขึ้น ม.6  

     ไวท์ - ถึงแม้ชีวิตในรั้วโรงเรียนของเราจะจบ แต่นี่ถือเป็นก้าวแรกที่จะนำไปสู่การใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย ต่อจากนี้ไปก็ต้องตั้งใจสอบอย่างเต็มที่ เราต้องทำความฝันของเราให้สำเร็จให้ได้

     อยากฝากถึงน้องๆที่กำลังจะขึ้น ม.6 ว่า คำพูดของรุ่นพี่ที่ว่าให้รีบอ่านหนังสือ เพื่อเตรียมความพร้อมไว้ก่อน มันจริงมากๆ เราจะไม่รู้สึกว่ามันสำคัญ ถ้าเราไม่มาพบเจอกับตัวเอง ฝากไว้ด้วยนะทุกคน ตั้งใจอ่านหนังสือ แล้วทำสิ่งที่เราตั้งใจไว้ให้สำเร็จ สู้ๆ
 

 

     อย่างที่กัปตันไวท์บอกไปค่ะว่า เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ ดังนั้น ใช้ให้คุ้มค่า และบางสิ่งที่รุ่นพี่เตือนด้วยความหวังดี บางทีเราก็ฟังไว้บ้างนะคะ ยิ่งเรื่องอ่านหนังสือนี่ ขอเตือน ม.4 ม.5 ไว้เลยว่าเตรียมไว้เนิ่นๆ จะดีกว่า ไม่งั้นขึ้น ม.6 มา เหนื่อยแน่ๆ ค่ะ ส่วนครั้งหน้า กัปตันชายหนุ่มคนสุดท้าย "กัปตันไตเติ้ล" จะมีเรื่องราววันปัจฉิมสนุกสนานขนาดไหน อีกไม่นานนี้ได้อ่านแน่นอนค่ะ!