เรื่องลี้ลับในสถาบัน : ประจำหญิงล้วน

           อาทิตย์แรกผ่านไป อาทิตย์ที่สองจิตใจยังเหมือนเดิม ร้องไห้ไม่ลืมหูลืมตา ไม่อยากเข้าหอวันอาทิตย์ ตามกฎตอนนั้น นักเรียนทุกคนต้องเข้าห้องพักวันอาทิตย์ก่อนหกโมงเย็น แต่จะมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งซี่งบ้านเขาอยู่ไกลมากๆ ทำให้เค้าได้รับสิทธิพิเศษให้เข้าได้ในวันจันทร์เช้า เตียงนอนเราอยู่ข้างๆเตียงนอนเพื่อนคนนี้ค่ะ เขาชื่อ ซี

           คืนนั้นเราตื่นกลางดึก เพราะว่าหมอนข้างเราตก แต่ก็ไม่กล้าหยิบกลัวว่าจะมีใครเอื้อมมือมาจับตอนหยิบหมอนข้างนี่ล่ะ เราเลยพลิกตัวไปทางเตียงของ ซี แทน..อ้าวซีกลับมาแล้วนี่ แถมยังไม่หลับด้วย อุ๊ย...โชคดีแฮะ เราเลยทักไปว่า "ซีกลับมาแล้วเหรอ" เค้าก็ตอบว่า "อืม กลับมาแล้ว" ตอนนั้นเลยไม่กลัว จึงหยิบหมอนข้างที่ตกมากอดแล้วหลับต่อไป

           พอรุ่งเช้าครูปลุกทุกคนเพื่อสวดมนต์แบบคริสต์ ก่อนลงจากห้องนอน ทำไมเราไม่เห็นซีนะทั้งๆที่เมื่อคืนยังพูดคุยกันอยู่ เราเลยถามเพื่อนข้างๆเตียงอีกคนว่า "เธอๆซี เค้าไปไหนอ่ะ" เพื่อนคนนี้ถึงกับตกใจ บอกว่า "ซียังไม่กลับนะ ซีกลับเช้านี้แต่ยังมาไม่ถีงเลย" แต่เราเถียงเลยว่า "ไม่จริง มาถึงตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ยังคุยกับเขาอยู่เลย"

           เสียงการพูดคุยเรื่องซี จากเบาๆกลายเป็นเสียงดังจนครูคุมหอต้องดุ จากนั้นในช่วงสาย ซีก็ได้เดินทางถึงหอ พร้อมได้ทานข้าวร่วมกับพวกเราตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็เมื่อได้หวนคิดถึงเรื่องเมื่อคืน ที่คิดทบทวนดีๆแล้ว ซีคนเมื่อคืนเป็นใคร มีประวัติเกี่ยวข้องอะไรกับหอนี้..

           ไม่อยู่แล้วค่ะ อยู่ต่อไปไม่ได้แล้วหอนี้ ออกเลยค่ะ พ่อเเม่เสียค่าหอฟรีๆไปเลยทั้งเทอม หลังจากเราออกมาได้ไม่นาน..เพื่อนที่หอก็มาเล่าให้ฟังว่า ครูคุมหอโดนผีหลอก ห้องนอนแกอยู่ในห้องนอนใหญ่ค่ะ แกเลี้ยงหมาตัวเล็กๆไว้สาม อยู่ๆตอนเย็นๆ ก็มีคนมาเคาะประตูห้องนอนแก