สวัสดีค่ะ น้องๆ ชาว Dek-D.com ทุกคน พี่โปร มีบทความดีๆ เกี่ยวกับภาษาเกาหลีมาฝากกันอีกแล้วค่ะ เมื่อบทความก่อน พี่ได้นำบทความไวยากรณ์พื้นฐานมาให้น้องๆ ได้อ่านกันแล้ว (ย้อนอ่าน คลิกเลย) วันนี้เราจะมาต่อกับไวยากรณ์ที่น้องๆ จะพบได้บ่อยๆ อย่างรูปประโยคนั่นเอง อย่างที่หลายๆ คน เคยสงสัยว่า เอ๊ะ เกาหลีมีรูปประโยคเยอะมากหรือเปล่า พี่ตอบได้เลยค่ะว่าเยอะมาก แต่อย่าเพิ่งตกใจไปนะคะ เพราะว่าถึงจะมีมากมาย แต่ในชีวิตประจำวันที่ใช้บ่อยๆ นั้น ส่วนมากก็เป็นตัวที่ใช้ซ้ำวนไปมา มาดูกันค่ะว่ามีอะไรบ้าง                                                                                                                                                 

                                                                                                                                                     

     เวลาที่เราจะพูดในสิ่งที่เราทำไปในอดีต เราจะใช้ "...แล้ว" ใส่เข้าไปในประโยคได้เลยใช่มั้ยคะ ส่วนที่เกาหลีจะใช้ รูปประโยค ㅆ/았(อัด)/었어요(ออ-ซอ-โย) แสดงถึงอดีตค่ะ เช่น 먹었어요 ที่แปลว่า กินข้าวแล้ว 

     รูปนี้จะมีการผันกริยาแบบเดียวกับ 아/어/여요 เลยค่ะ เช่น
먹다 – 먹어요 – 먹었어요(มอ-กอ-ซอ-โย)(กินแล้ว)
가다 – 가요 – 갔어요(คา-ซอ-โย)(ไปแล้ว)
하다 – 해요 – 했어요(แฮ-ซอ-โย)(ทำแล้ว)

      

     พูดถึงรูปอดีตแล้วจะไม่พูดถึงรูปอนาคตได้ยังไงล่ะคะ มาถึงรูปประโยคอนาคตอย่าง ㄹ/을거예요(อึล-กอ-เย-โย) กันบ้างค่ะ

     รูปนี้จะผันกับกริยาเช่นเคย แต่จะพิเศษตรงที่คราวนี้กริยาจะผันหรือลงท้าย ㄹ(ร)/을(อึล) ก่อนแล้วตามด้วย 거예요(กอเยโย) 

วิธีผัน คือจะแยกโดยกริยาที่มีตัวสะกด กับไม่มีตัวสะกดค่ะ 

     ถ้าไม่มีตัวสะกดก็จะสามารถใส่ ㄹ เป็นตัวสะกดแล้วตามด้วย 거예요 ได้เลยค่ะ เช่น
가다 – 갈거예요(คัล-กอ-เย-โย)(จะไป)

     และในกรณีที่มีตัวสะกดก็จะเป็น กริยา + 을거예요 ค่ะ เช่น
먹다 – 먹을거예요 (มอ-กึล-กอ-เย-โย)(จะกิน)

     ส่วนกริยาพิเศษ ทำให้กริยานั้นๆ ผันเป็นรูป 아/어/여요 ก่อนนะคะ เช่น 듣다 ที่เปลี่ยนเป็น 들어요 ก็สามารถใส่ 들을 거에요(ทือ-รึล-กอ-เย-โย)(จะฟัง) ได้เลยค่ะ

                                                                                                                     

     ถ้าสมมติว่า อยากพูดประโยคคาดการณ์ เช่น ถ้ากิน ถ้าไป... เราสามารถใช้รูปประโยคนี้ได้เลยค่ะ 

วิธีแยกคือ ~면(มยอน) กับ ~으면(อือมยอน) ให้ดูที่รูปกริยาค่ะ ถ้ามีตัวสะกด ก็จะใช้ ~으면 เช่น 받으면~(พา-ดือ-มยอน)(ถ้ารับ)
먹으면~(มอ-กือ-มยอน) (ถ้ากิน)

แต่ถ้าไม่มีตัวสะกดก็จะใช้ ~면 เช่น
가면~(คา-มยอน)(ถ้าไป)
보면~ (โพ-มยอน)(ถ้าดู)

   
     แต่ก็จะมีกริยาพิเศษบางตัวนะคะที่ต้องเปลี่ยนรูปก่อนแล้วค่อยตามด้วยรูปประโยคนี้ เช่น
ㄷ(ด) – 듣다(ดึด-ตา) – 들어요(ดือ-รอ-โย) – 들으면(ดือ-รือ-มยอน)
     หรือบางตัวถึงแม้จะมีตัวสะกดแต่ก็ใส่ ~면 ไม่ใช่ ~으면 อย่างกริยาที่ลงท้ายด้วย ㄹ เช่น
알다(อัล-ดา) – 알면(อัล-มยอน)

      วิธีนำมาวางในประโยคก็ง่ายมากค่ะ เพราะรูปประโยคนี้มีหน้าที่เป็นตัวเชื่อมประโยค แค่นำมาวางคั่นกลางระหว่าง 2 ประโยค หรือ 2 กริยา (S+V 면/~으면 S+V) เช่น
밥을 안 먹으면 배가 아파요.
(พา-บึล อัน มอ-กือ-มยอน แพ-กา อา-พา-โย) (ถ้าไม่กินข้าวจะปวดท้อง)  

                                                                                                                                    

     รูปประโยคนี้จะถูกใช้เมื่อใครต้องการทำสิ่งใดก็ตามค่ะ เวลาผันก็ง่ายๆค่ะ แค่ใส่รูปกริยาปกติ แบบไม่ต้องผันเข้าไปได้เลย เช่น
가다 - 가고 싶다(คา-โก ชิพ-ตา) (อยากไป)
먹다 - 먹고 싶다(มอก-โก ชิพ-ตา) (อยากกิน)
     และสามารถเปลี่ยนเป็นประโยคบอกเล่าได้เลยแค่นำ ~어요, ~습니다 มาต่อท้าย เช่น
가고 싶다 – 가고 싶어요(คา-โก ชิ-พอ-โย) – 가고 싶습니다(คา-โก ชิพซึม-นี-ดา)
                                                                                                                                 

     เกาหลีใต้เป็นอีกประเทศที่ระวังเรื่องระดับการพูดมากๆ ค่ะ ดังนั้น พี่คิดว่านี่คืออีกประโยคนึงที่จำเป็นมากๆ เพราะ ~세요(เซโย) /~으세요 (อือเซโย) ถือเป็นรูปประโยคจะสุภาพมากๆ เหมาะกับการพูดถึง หรือพูดคุยผู้ใหญ่ที่มีตำแหน่งสูง เช่น ผู้บริหาร อาจารย์ หรือ พนักงานพูดกับลูกค้า เพื่อใช้แสดงความเคารพ ให้เกียรติ รวมทั้ง การขอร้องให้ทำอะไรบางอย่าง                                       

รูปประโยคนี้มาจาก V+시(ชี) รวมกับ 어요 เป็น ~세요 (เซโย) หรือ ~으세요 (อือเซโย)                       

วิธีนำมาใส่ในประโยคก็คือ รูปประโยคนี้จะตามหลังกริยาโดยไม่ต้องผันรูป เช่น
보다 – 보세요(โพ-เซ-โย)
ยกเว้นกริยาเฉพาะ เช่น ลงท้ายด้วย ㄷ(ด) – 듣다 (ดึด-ตา) – 들으세요(ดือ-รือ-เซ-โย)(โปรดฟัง) หรือลงท้ายด้วย ㅅ(ซ,ช) – 낫다(นัด-ตา) – 나으세요(นา-อือ-เซ-โย)(ขอให้หายดี) เป็นต้น จะใช้กฏการเปลี่ยนรูปกริยาตามปกติค่ะ 

ตัวอย่าง  เมื่อเราพูดกับอาจารย์ว่า
교수님 잘 지내세요? (คโย-ซู-นิม จัล จี-เน-เซ-โย?)(อาจารย์สบายดีมั้ยคะ)  
หรือ เวลาที่เราพูดถึง เช่น 그 분이 교수님이세요 (คือ บุน-นี คโย-ซู-นิม-อี-เซ-โย)(บุคคลท่านนั้นคือ อาจารย์) (มาจากกริยา ~이다(อี-ดา) + ~시 = ~이시다(อี-ชี-ดา) = ~이세요(อี-เซ-โย)) 

     หรือในกรณีที่ขอร้องให้ทำอะไรบางอย่างเช่น โปรดนั่ง ก็ใช้ 앉으세요 (อัน-จือ-เซ-โย) (앉다)(อัน-ดา) (นั่ง) , โปรดดู 보세요 (โพ-เซ-โย) (보다)(ดู)

     *เราไม่สามารถใช้รูปประโยคนี้เวลาพูดถึงตัวเองได้นะคะ เพราะคงจะแปลกๆน่าดู ที่เราพูดให้เกียรติตัวเอง                                                                                                                                                     

     จากข้างบน น้องๆรู้กันแล้วใช่มั้ยคะว่า ~세요/~으세요 มีหน้าที่อย่างไร คราวนี้พี่จะมารู้จักกับรูปประโยคที่ใช้คู่กับ ~세요/~으세요 บ่อยมากๆค่ะ นั่นคือ ~지마(세요) (จี-มา(เซ-โย)) นั่นเอง 

      วิธีเชื่อมกริยากับรูปประโยคนี้ก็ง่ายๆเลยค่ะ ไม่ต้องเปลี่ยนรูปกริยา น้องๆหลายคนที่ดูซีรี่ส์เกาหลีหลายๆคน คงเคยได้ยิน ประโยคแบบนี้บ่อยๆ เช่น 하지마 (ฮา-จี-มา) (อย่าทำ) หรือ 가지마(คา-จี-มา) (อย่าไป) เป็นต้น 

     แล้วทำไมต้องมี ~세요 พ่วงมาด้วย จริงๆ แล้วถ้าไม่มีรูปประโยคนี้ จะดูไม่สุภาพค่ะ จะใช้แค่กับคนที่สนิทจริงๆ เท่านั้น ดังนั้นเวลาที่เราจะพูดขอร้องกับคนอื่นเราควรที่จะมี ~세요 ลงท้ายด้วยค่ะเพื่อความสุภาพ ปกติแล้วจะเห็นได้ ตามสถานที่ต่างๆ ที่ขอร้องผู้มาเที่ยวหรือมาเยือน ว่าอย่าทำอย่างนู้น อย่าทำอย่างนี้ เช่น
사진을 찍지마세요(ซา-จี-นึล จิก-จี-มา-เซ-โย) แปลว่า โปรดอย่าถ่ายรูป เมื่อไปเที่ยวที่เกาหลีก็ลองสังเกตดีๆ นะคะ ถ้าเกิดมีรูปประโยคนี้พร้อมสัญลักษณ์ขึ้นมาแสดงว่าเขากำลังขอร้องห้ามให้เราทำอะไรบางอย่างอยู่                                                                                                                                    

     มาถึงรูปประโยคสุดท้ายที่สำคัญอีกประโยคหนึ่งค่ะ นั่นก็คือ ประโยคบอกเหตุผลนั่นเอง จริงๆ แล้วประโยคที่เอาไว้ใช้บอกเหตุผลนั้นมีเยอะมากๆ  แต่สำหรับพื้นฐานแล้ว จะใช้รูป 아/어/여서(อา/ออ/ยอซอ) บ่อยที่สุด

วิธีนำมาเชื่อมประโยคก็คือ น้องๆ ยังจำ รูป 아/어/여요 (อา/ออ/ยอโย) นี้กันได้มั้ยคะ รูปประโยคบอกเหตุผลนี้จะใช้วิธีการผันกริยาแบบเดียวกันเลยค่ะ เช่น
오다(โอ-ดา) – 와서~(วา-ซอ)(มา),

먹다(มอก-ตา) – 먹어서~(มอ-กอ-ซอ)(กิน)
마시다(มา-ชี-ดา) – 마셔서~(มา-ชยอ-ซอ)(ดื่ม) เป็นต้น

ตัวอย่างประโยค เช่น 밥을 먹어서 힘이 있다. (พา-บึล มอ-กอ-ซอ ฮี-มี อิด-ตา)(เพราะกินข้าว เลยมีแรง)                                                                                                                                            

   
      เป็นไงกันบ้างคะ? จริงๆ แล้วยังมีอีกหลายรูปประโยคเลยค่ะ ที่ถูกใช้บ่อยๆ ในชีวิตประจำวัน แต่ทั้ง 6 รูปประโยคนี้พี่ค่อนข้างมั่นใจเลยว่าจะเจอบ่อยสุดๆ ทั้งในซีรี่ส์ รายการเกาหลีต่างๆ แถมยังเจอในข้อสอบวัดระดับภาษาเกาหลีระดับต้นอยู่บ่อยๆ อีกด้วย ยังไงลองนำไปฝึกเขียน อ่าน พูดกันดูได้นะคะ ^^