อย่างที่ทุกคนทราบกัน นักเขียนที่ดีต้องมีความช่างสังเกตและมีความละเอียดอ่อน ได้เห็นหรือได้ยินอะไรก็สามารถถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือให้ผู้อ่านนึกภาพออกได้ หลังจากที่น้องๆได้อ่านบทความกลเม็ดเคล็ดลับนักเขียนมาหลายตอนแล้ว วันนี้พี่แบงค์จะไม่ใช่แค่มาแนะนำเคล็ดลับอย่างเดียว แต่มีโจทย์แบบฝึกหัดให้ลองทำกันด้วย นั่นก็คือ ฝึกเขียนบรรยายภาพดังต่อไปนี้
แบบฝึกหัด : เขียนบรรยายตามภาพ
ภาพจากเกมทายใจ คุณเหมาะเรียนที่ไหนในเกาหลี
ภาพจากบทความเมื่อยัยเฉิ่มกลายเป็นสาวฮอต
ภาพจาก10อันดับหอพักที่สวยที่สุดในโลก
ภาพจาก10อันดับหอพักที่สวยที่สุดในโลก
ภาพจากกิจกรรมประกวดตัวละครผี หลอนชวนขนหัวลุก
ฟังดูไม่ยากเลยใช่มั้ยล่ะฃ แต่เงื่อนไขที่พี่แบงค์ขอเพิ่มเข้าไปก็คือ จะบรรยายหรือแต่งเติมเรื่องราวยังไงก็ได้ แต่บทบรรยายที่เขียนต้องมีจำนวน 50 คำเป๊ะ ไม่ขาดไม่เกิน ซึ่งข้อจำกัดตรงนี้แหละ จะช่วยให้น้องๆ ได้ฝึกเขียนบทบรรยายให้กระชับได้ใจความ ใครที่รู้ตัวว่าเป็นคนประเภทติดพรรณายาวฟุ้งเกินไปหรือสั้นห้วนเกินไป ลองฝึกทำอันนี้จะช่วยให้เขียนได้กระชับยิ่งขึ้นครับ
ใครติดทวิตเตอร์คงตกใจแหงๆ
มีเทคนิคการเขียนบทบรรยาย 50 คำที่พี่แบงค์ขอแนะนำ
1. ใช้ word count ในโปรแกรม Microsoft Word ทุกเวอร์ชัน มักจะมีฟังก์ชั่น word count เพื่อใช้สำหรับนับคำที่เขียน เราจึงไม่จำเป็นต้องนับคำเอาเอง ใครยังไม่เคยใช้ก็ลองใช้กันดูนะ
หาไม่เจอเหรอ? นี่ไง เปิด Word แล้วดูตรงล่างซ้ายสิ
2. อย่าเขียนไปนับคำไป เพราะยิ่งเราเขียนไปคอยนับคำไป เราจะเกิดอาการตื้อ เขียนอะไรไม่ออกทันที ควรเขียนไปเรื่อยๆก่อน แล้วค่อยกลับมาเกลาทีหลังจะดีกว่า
3. มีพรรณาโวหาร ในการเขียนบรรยาย เราอาจจะบรรยายตรงๆไปว่า "ใบไม้ร่วง" ก็ได้ แต่เมื่อลองเอามาเปรียบเทียบกับ "ใบไม้ล่องลอยโต้คลื่นลมอ่อนๆ" แม้จะความหมายเดียวกัน แต่อย่างหลังดูน่าสนใจกว่าเพราะมีพรรณาโวหารช่วยยืดบทบรรยาย ทำให้ดูไม่ทื่อจนเกินไป
4. หาคำที่ใกล้เคียง หากเขียนแล้วรู้สึกว่ามันเกิน ให้ลองดูว่าจะแก้ตรงไหนได้บ้าง บางคำเราอาจจะหาคำที่มีความหมายใกล้เคียงแต่ใช้คำน้อยๆ แทนก็ได้ เช่น "นกแต้วแร้วท้องดำ" (4คำ) เราอาจจะใช้คำว่า "นกน้อย" (2คำ) หรือ "มัน" (1คำ)
ลองเขียนมาให้พี่แบงค์และเพื่อนๆ อ่านดูบ้างนะครับ : )
51 ความคิดเห็น
"นัยน์ตาเธอสดใสเหมือนลูกอมรสหวาน มันทำให้ฉันสดชื่น"
"ที่นี่มีแสงแดดอบอุ่นมาก แต่ทำไมฉันรู้สึกถึงเหงานะ"
พอเถอะขี้เกียจ ...
ภายในห้องทรงกลมอันโถงกว้างมีกระจกเปิดด้านบนนั้น ประดับด้วยหลอดไฟบนเพดานกระจายทั่ว รายล้อมผนังห้องด้วยกระจกใสเห็นทิวทัศน์กระจ่างตา หมู่โต๊ะกลมและเก้าอี้หลากชุดถูกจัดวางอย่างระเบียบงามตาน่าชมยิ่ง
ณ สุสานอันเงียบสงบในค่ำคืนวันฮาโลวีนอันเงียบเหงา ต้นไม้ไร้ใบกิ่งยาวเคลื่อนไหวตามสายลมดั่งมีชีวิต ป้ายหินมากมายทอดเงาลงบนผืนดิน ฝักทองแกะสลักเปล่งแสงผลหนึ่งถูกทิ้งให้อยู่เดียวดายในที่แห่งนั้น
ขอบคุณมากค่ะ >w<~
ภายในห้างสรรพสินค้าใจกลางกรุงเทพ สาวน้อยวัยแรกแย้มกำลังยืนถือสมุดจดเล่มหนาพลางมองซ้ายทีขวาทีอยู่ท่ามกลางผู้คนที่เดินขวักไขว่ เธอก้มลงจดบางอย่างลงในสมุดก่อนจะเงยหน้าขึ้นมายิ้มและหัวเราะกับตัวเองอย่างร่าเริง
ภาพแรก
สาวน้อยนามกูแจฮี เป็นตัวเอกของซีรีย์เกาหลี เรื่อง To The Beautiful You ได้ปลอมตัวเข้าเรียนที่โรงเรียนชายล้วนเพื่อช่วยนักกีฬาในดวงใจที่ไม่กลับมาเล่นกีฬากระโดดสูงอีกครั้ง เพื่อช่วยให้เขาเล่นกีฬาได้อีกครั้งหนึ่ง
ท่ามกลางบรรยากาศที่รายล้อมด้วยผู้คนมากมายที่เดินขวักไขว่กันไปมา มีหญิงสาวร่างเล็กผมสีน้ำตาลผูกผมสองข้าง เธอสวมแว่นตากรอบดำอันใหญ่ เธอมองบรรยากาศรอบๆตัวเอง พลางจดบันทึกเรื่องราวต่างๆลงสมุดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
ไม่รู้ว่าโอเครึเปล่า แต่...ๆด้แค่นี้แหละค่ะ
แบบฝึกหัด : เขียนบรรยายตามภาพ
เขาคือหนุ่มน้อยหน้าหวานที่หวานจนผู้หญิงหลายคนก็ยังต้องอิจฉา เขามีเส้นผมอ่อนนุ่ม ใบหน้านวลอ่อน ดวงตาอ่อนโยนมีแววใสซื่อ รอยยิ้มอ่อนหวานต่างจากผู้ชาย หากไว้ผมยาว หรือแต่งเป็นหญิงคงสวยยิ่งกว่าผู้หญิงบางคน
เป็นตึกสไตล์โมเดิร์น ตัวอาคารสีขาวมีหน้าต่างรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าติดกระจกใสตัวพื้นเป็นสีเทาทุกอย่างดูเรียบง่ายแต่ล้ำยุค มีสวนหย่อมขนาดกลางไว้สำหรับพักผ่อนตกแต่งด้วยไม้นานาพรรณตามคอนเซ็ปคือ ล้ำยุคและรักษ์โลก
เพดานประดับด้วยวัสดุคล้ายไม้สองมิติลอการึทึมและติดไฟสีส้มอ่อนๆดูแล้วอบอุ่นหรูหรา รอบข้างติดตั้งด้วยกระจกสามารถมองเห็นวิวด้านนอก ข้างในมีโต๊ะสีเบจอ่อนๆที่จัดเป็นชุดกับเก้าอี้สีส้มแดงเหลืองเรียงรายอยู่
กว่าจะเขียนได้ นี้เป็นการฝึกเขียนนิยายที่ดีมากๆเลยคะ
เธอผู้ได้รับรางวัลเฉิ่มที่สุดในโรงเรียน เพราะการแต่งตัวที่ตกเกรดเอามากๆ ผมฟูยุ่งเหยิง สวมแว่นกลมๆหนาเตอะ เป็นหนอนหนังสือ มีเพียงสิ่งเดียวที่มีดีในชีวิตนี้คือการเรียนที่ดีไม่เคยตกอันดับที่หนึ่งของห้อง
เป็นภาพที่ขัดกันมาก ตัวภาพและสีสันของภาพดูก็รู้ว่าเป็นแนวสยองขวัญ แต่องค์ประกอบและลายเส้นต่างๆนั้นกลับไม่ให้ความรู้สึกสะพรึงกลัวเลย มันดูน่ารักซะมากกว่าน่ากลัว ชวนขำขันมากกว่าขนหัวลุก ทั้งตัวผี และฝักทองแกะสลัก
ยากมากกก
เวลาคนเขียนนิยายเขาบรรยายถ้าจะดีฉากหนึ่งประมาณกี่คำคะเนี่ย
แต่ว่าประมาณนี้กำลังอ่านดีเลยเนาะ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 7 ตุลาคม 2555 / 14:03
ร่างที่ยืนอยู่เป็นเพียงหญิงสาวคนหนึ่ง ดวงตากลมโตใต้กรอบแว่นสอดส่ายสิ่งรอบตัวอย่างรื่นเริง มือถือสมุด ไม่สนใจที่จะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสวยงาม เธอหันมองรอบกายอีกครั้งก่อนจะเดินจากไปจากคลองสายตา
เขียนแล้วสนุกดี แต่เราเขียนเกินตลอดเลย อยากจะบอกว่าเราเขียนโคตรเวิ่นเว้อเลย!!
แบบฝึกหัด : เขียนบรรยายตามภาพ
ภาพจากเกมทายใจ คุณเหมาะเรียนที่ไหนในเกาหลี
ภาพจาก10อันดับหอพักที่สวยที่สุดในโลก
ภาพจาก10อันดับหอพักที่สวยที่สุดในโลก
เด็กนักเรียนม.ปลายอยู่ในชุดสูทสีดำซึ่งเป็นเครื่องแบบของโรงเรียน ดวงหน้าสไตร์เกาหลีภายใต้หน้าม้าดูน่าหลงไหล แต่ด้วยความที่มีเรือนผมสีดำซอยสั้นทำให้ผู้คนทั่วไปต่างเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นผู้ชายอยู่บ่อยๆ
ภาพจากบทความเมื่อยัยเฉิ่มกลายเป็นสาวฮอต
ในห้างชื่อดังท่ามกลางผู้คนที่เดินกันขวักไขว่ สาวผู้มีเรือนผมสีน้ำตาลรวบเป็นแกละ ดวงหน้าสวยถูกซ่อนด้วยแว่นทรงกลมเฉิ่มมองไปเบื้องหน้า ปากเปื้อนยิ้มโชว์ฟันเหล็ก ในมือถือสมุดปากการาวกับเตรียมจดบางอย่าง
ตึกสีขาวทรงสูงซึ่งใครก็ต่างขนานนามว่าเป็นหอพักที่สวยที่สุดในย่านนี้ ตึกสีขาวที่ถูกโอบล้อมด้วยต้นไม้นานาพันธ์ถูกดีไซน์ให้รูปทรงผิดรูป หน้าต่างถูกจัดเรียงแบบไม่เป็นระเบียบแต่กลับดูเข้ากันอย่างลงตัว
ภายในโรงอาหารของโรงแรมชื่อดัง โต๊ะกลมถูกล้อมรอบด้วยเก้าอี้โทนร้อนวางเรียงกันกว่าห้าสิบชุด โดยผู้ใช้บริการสามารถมองวิวผ่านกำแพงกระจกที่สามารถมองเห็นต้นไม้ได้ชัดเจนจนลืมแหงนมองเพดานที่ถูกดีไซน์โดยตรงกลางสูงเป็นโดมสนิท
ภาพจากกิจกรรมประกวดตัวละครผี หลอนชวนขนหัวลุก
พื้นดินแห้งกังถูกทับด้วยหลุมศพมากมาย ต้นไม้ค่อยๆพากันแห้งล้มตายเพราะขาดอาหารภายในป่าช้าแห่งนี้ ฟักทองบ่งบอกถึงวันฮาโลวีนราวกับถูกสิงด้วงพลังงานสีส้ม มันกระโดดไปเบื้องหน้าโดยมีเหล่าวิญญาณลายล้อม
อยากแต่งเป็นจัง
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 12 ตุลาคม 2555 / 22:27
เด็กม.ปลาย ผมดำสนิทซอยระต้นคอ เขาต่างพูดกันว่า “ ผู้ชายหน้าหวาน “ ใครจะคิดว่า เด็กวัยกำลังโตผู้มีรอยยิ้มเป็นอาวุธคนนี้ หล่อนเป็นผู้หญิง ที่เข้ามาเพื่อช่วย ให้เขาคนนั้นกลับมากระโดดได้อีกครั้ง
ณ ห้างสรรพสินค้า ผู้คนมากมายต่างขวักไขว้เพื่อเลือกหาสิ่งของตามต้องการ มีเพียงเด็กผู้หญิงคนนึง ที่ไม่ได้มีจุดหมายเดียวกับพวกคนเหล่านั้น เธอคนนี้กำลังรอคอย...อะไรบางอย่างด้วยรอยยิ้ม ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเขาจะมาตามสัญญาที่ให้รึเปล่า
ภายใต้ธรรมชาติหลากหลายสีที่สวยงาม มีตึกทรงขาววางตระหง่านโชว์ความโดดเด่นและเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร ทั้งเรื่องดีไซน์เนอร์ของตัวรูปของอาคารแสดงให้เห็นถึงจินตนาการของการวางรูปแบบที่จงใจจะจัดสรรให้มันออกมาเด่นท่ามกลางธรรมชาติ
แสงแดดอ่อนๆยามเช้าทอดลำแสงยาวลอดผ่านสู่ทิวไม้ด้านนอกอาคารห้องอาหารของหอพักนักศึกษาภายในมหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศ ภายในห้องอาหารตกแต่งด้วยดวงไฟสีเหลืองนวลช่วยทำให้ห้องอาหารแห่งนี้มีบรรยากาศที่ดูอบอุ่น หมู่โต๊ะอาหารสีลูกกวาดที่ถูกจัดแต่งเพื่อเพิ่มสีสันให้ห้องอาหารนี้ไม่ล้าสมัยจนเกินไป ตอนนี้กลับว่างเปล่าไร้ผู้คนด้วยอาจเป็นเพราะยังเป็นเวลาเช้าตรู่ของวันหยุดปลายสัปดาห์จึงไม่มีนักศึกษาพลุกพล่านเช่นวันธรรมดา
เสียงผู้คนจอแจที่พากันจับจ่ายซื้อของภายในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพมหานคร เด็กสาวผมยาวผู้มีดวงตาสวยซึ้งซ่อนไว้ภายใต้แว่นตา ผิวของเธอขาวละเอียดดูน่าทะนุถนอม ร่างบางเล็กของเด็กสาวผู้นี้มีนามว่า ลดา สาวน้อยวัยใสผู้ฝันอยากเป็นนักเขียน เธอยืนพิงแผงกั้นถือสมุดบันทึกเล่มน้อยคอยสังเกตุผู้คนและบรรยากาศและรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ของเหตุการณ์ที่อยู่รอบๆตัว มันกลายเป็นนิสัยปรกติของเธอไปแล้วที่ชอบจดสิ่งต่างที่พบเห็น วันนี้ก็เช่นกันที่เธอเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กป้อมหน้าตาน่ารักพยายามจะเปิดฝาน้ำอัดลม มือเล็กป้อมๆนั้นไม่มีแรงพอที่จะเปิดแต่เด็กชายก็พยายามน่าดู จนในที่สุดก็สามารถเปิดได้แต่กลับโดนน้ำอัดลมภายในพุ่งเข้าใส่ใบหน้ากลมโตแก้มยุ้ยนั้นเข้าด้วยเพราะที่เจ้าตัวน้อยทำกระป๋องน้ำอัดลมหล่นหลายครั้งในระหว่างที่พยายามเปิดอยู่นั้นเอง ในตอนแรกนั้นเด็กชายตัวน้อยคงคิดว่าจะโดนแม่ดุ แต่มารดาของเด็กน้อยกลับปลอบประโลมและปรบมือชมเด็กน้อยที่มีความพยายามในการเปิดแม้จะล้มเหลวอยู่หลายครั้งแต่ก็สามารถทำได้สำเร็จ มันทำให้เธอยิ้มได้เมื่อได้ยินคำพูดของของมารดาเด็กน้อยที่สอนลูกว่า "ไม่เป็นไรลูก หนูเก่งแล้วนะคะ ลูกจำไว้นะครับ เมื่อเรามีความพยายามความสำเร็จก็จะตามมา" คำพูดนี้ทำให้เธอมีกำลังใจในการแต่งนิยายมากขึ้น แม้ว่าเธอจะโดนสำนักพิมพ์ปฏิเสธมาหลายครั้ง แต่ถ้าเธอพยายามต้องสำเร็จสักวัน
ใช้ได้ไหมค่ะ ป.ล กรุณาพิจารณาให้ด้วยนะค่ะ ส่วนรูปอื่นๆจะมาบรรยายต่อภายหลังค่ะ ขอบคุณ
จะเป็นความกรุณามากถ้าพี่ตอบและสอนการเขียนนิยายใน id ขอบคุณไว้ ณ ที่นี้นะค่ะ ด้วยความนับถือค่ะ
ผมสลวยสีดำสนิทที่ถูกซอยเสียสั้นเต่อประกอบกับเครื่องแต่งกายชายที่สวมใส่ ส่งผลให้ใครต่อใครแทบมองไม่ออกว่าแท้จริงแล้วเจ้าของร่างเล็กผิวขาวผ่องนี้เป็นผู้หญิง!!
แม้ไม่สวยเหมือนใครแถมยังชอบแต่งกายด้วยเสื้อผ้าเชยเฉิ่มตบท้ายด้วยแว่นตาหนาเตอะ แต่ทุกครั้งที่เธอได้ขีดเขียน รอยยิ้มสดใสมักปรากฏแก่สายตาของคนทั่วไป
บ้านสีขาวรูปทรางแปลกตาที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้นานาพันธุ์และรอยยิ้มของสมาชิกครอบครัว แม้จะอยู่แค่ในความคิดแต่มันก็สามารถสร้างรอยยิ้มให้กับคนออกแบบได้แล้ว
ห้องทรงกลมกับเพดานไม้ลายพร้อยชั่งดูขัดกับโต๊ะเก้าอี้สีสันสดใสเหลือเกินในความคิดเธอ แต่นั่นไม่สามารถบดบังความงามของธรรมชาติที่รอดผ่านกระจกรอบทิศทางเข้ามาได้
สุสานท้ายป่าที่เต็มไปด้วยสิ่งลี้ลับที่เรียกว่าวิญญาณ บัดนี้กลับมีฟักทองลูกโตแกะสลักรูปร่างคล้ายสิ่งที่วนเวียนอยู่รอบตัวมัน แล้วใครกันเล่าที่เป็นคนนำมันมาวางไว้
พอใช้ได้มั้ยคะ ยากเหมือนกันนะคะเนี่ยที่จำกัดคำ
แบบนี้ส่วนมากจะเกิดไปสัก 2 ถึง 3 คำ จนต้องมานั่ง
ตัดออกที่หลัง 5555
ขอบคุณมากนะคะที่นำบทเรียนดีๆ แบบนี้มาให้ทำ
และจะดีมากเลยค่ะถ้าพี่จะเข้ามาตรวจการบ้าน
และให้คำแนะนำเป็นรายบุคคล ^_^
ใครจะรู้บ้างว่าในห้องรูปทรงหน้าตาประหลาดจะมีแสงไฟสาดส่องตั้งมากมาย อีกทั้งเก้าอี้หลากสีที่ชวนให้สะดุดตา แต่แปลกเหลือเกินที่ไม่มีใครที่จะสนใจเข้ามาสัมผัสบรรยากาศนี้ หรือพวกมันไปสอบไล่กัน
ภาพจากบทความเมื่อยัยเฉิ่มกลายเป็นสาวฮอต
แหล่งศูนย์การค้าล้อมรอบไปด้วยผู้คนมากมายที่ต่างมาทำกิจวัตรต่างๆ รวมถึงหญิงสาวร่างสมส่วน เธอก็มีธุระของเธอเช่นกัน ผมยาวเป็นลอนสีเปลือกไม้มัดรวบสองข้าง ใบหน้าเรียวรูปไข่ ริมฝีปากบางสีชมพูที่ทาลิปกลอสส่งยิ้มสดใสให้กับผู้พบเห็นอย่างเป็นธรรมชาติ นัยน์ตาสีดำขลับพราวระยับ เธอเหมือนคนทั่วไปหากแต่แว่นทรงกลมที่หล่อนสวมใส่ใหญ่สะดุดตาทำให้เป็นจุดเด่นง่ายๆ เสื้อลายทางคอกว้างขาวดำที่เธอสวมตัดกับผิวขาวเนียน มือเรียวข้างหนึ่งถือสมุดเล่มบางๆที่เปิดไว้ พร้อมจดบันทึกข้อความเป็นช่วงๆด้วยปากกา ความเพลิดเพลินแทรกเข้ามาในใจของหญิงสาว จนกระทั่งคนเริ่มบางตา หล่อนจึงก้มมองนาฬิกาของตัวเอง ดวงตาโตที่ลับกับคิ้วเรียวสวยเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจ
"ได้เวลากลับหอไปทำรายงานแล้วนี่นา!!"เธอกล่าวพร้อมกระวีกระวาดออกจากห้างอย่างรวดเร็ว
วันฮาโลวีนในสุสานที่เงียบสงบ มีวิญญาณล่องลอยไปทั่ว ต้นไม้ก็ไร้ซึ่งใบ
เหมือนไร้ชีวิต ผืนดินก็แห้งแล้งไร้ชีวา ฟักทองแกะสลักนั้นส่องแสงส่ว่างในยามค่ำคืนที่เงียบเหงา ป้ายหินมากมายก็ทรุดโทรมไร้คนดูแล
ใช้ได้ไหมค่ะ
เสียงสายลมแห้งผากดังหวีดหวิว ประหนึ่งเสียงโหยหวนของวิญญาณแห่งสุสานอันล่องลอย เหล่าต้นไม้แห้งผากยืนต้นตระหง่านบนพื้นดินแห้งแล้ง ถัดไปไม่ไกลนักปรากฏหัวฟักทองแกะสลักแสยะยิ้มเย้ยหยัน รอคอยผู้คนที่หลงทางเข้ามาในยามสนธยา
อื่นๆไว้ตามมาอีกทีค่ะ 55
หญิงสาวมีอายุเพียงยี่สิบปี หน้าตาน่ารักเหมือนเด็กผู้ชาย แต่น่าเสียดายรอยยิ้มที่อบอุ่นนี้จางหายไปพร้อมกับร่างอย่างไร้ล่องรอย
คุณพอร่วมมือกับดิฉันช่วยกันตามหาเด็กผู้หญิงคนนี้ได้ไหมค่ะ ถือว่าดิฉันขอร้อง คุณคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยดิฉันได้ ช่วยตามหาน้องสาวของฉันด้วยเถอค่ะ
ภาพ 2 :ภาพลักษณ์ภายนอกของหญิงสาวแม้จะดูเป็นยัยเฉิ่มในสายตาของผู้คน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้หลายคนต้องละลายนั่นคือรอยยิ้มอันสดใส ยามเมื่อเธอแย้มรอยยิ้มเผยเหล็กดัดฟัน รอยยิ้มเล็กๆที่พร้อมจะมอบให้ทุกคนด้วยมิตรไมตรีจิต
ภาพ 3 :ภาพภายในที่ดูดีมีมิติ ทำให้หอพักแห่งนี้มิใช่เพียงหอพักธรรมดาๆทั่วไป แต่เป็นหอพักที่ติดอันดับสวยที่สุดในโลก ความขาวสะอาดของผนังอาคารถูกเติมสีสันด้วยบรรดาไม้ดอกและไม้ประดับเพิ่มความร่มรื่นและน่าอยู่
ภาพ 4 :ห้องอาหารแลดูแปลกตาด้วยดีไซน์ที่โดดเด่น กลับร้างลาผู้คน กำลังรอคอยใครสักคนมาเยือน เก้าอี้สีสันสะดุดตาพร้อมต้อนรับทุกท่านเข้าสู่สวรรค์แห่งการกิน ดินแดนที่เปี่ยมล้นด้วยความสุขกับธรรมชาติและอาหารเลิศรสจากพ่อครัว
ภาพ 5 :กลับมาอีกครั้งกับวันฮาโลวีน วันชวนขนหัวลุก วันผีๆที่แสนจะน่ากลัวกับบรรยากาศอันเงียบสงบในค่ำคืนที่ท้องฟ้ามืดมิด เหล่าผีน้อยใหญ่ในหลุมฝังศพต่างชวนกันออกมาโลดแล่นทักทายผู้คนในคืนนี้
แบบนี้ใช้ได้รึป่าว???
ในค่ำคืนหนึ่ง ท่ามกลางแสงไฟในเมืองที่สาดส่องลงมาผ่านผู้คน มีหญิงสาวสวยคนหนึ่งที่มีใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน บรรยากาศละมุนๆรอบๆตัวเธอทำให้สิ่งต่างๆ ที่อยู่ด้านหลังเธอดูช่างอ่อนไหวไม่ต่างจากใบหน้าเธอ
ทดลองเป็นครั้งแรกในชีวิต
หอพักนักศึกษาในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ถูกออกแบบอย่างเรียบง่ายด้วยโทนสีขาว แต่ทำให้ดูโมเดิร์นด้วยการจัดวางหน้าต่างอย่างไม่เป็นระเบียบแต่ดูลงตัว และรูปทรงตึกที่แปลกไม่เหมือนใคร บรรยากาศสดชื่นด้วยต้นไม้นานาพรรณ
โรงอาหารในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ออกแบบเป็นทรงกลม ด้านบนทำด้วยไม้เนื้อดี มีไฟสีส้มอ่อนติดกระจายไปทั่ว ด้างข้างทั้งหมดเป็นกระจก มองเห็นได้รอบด้าน มีชุดโต๊ะเกาอี้สีโทนร้อน ถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ
50 คำเป๊ะ ทุกรูปค่ะ แต่ไม่รู้ว่าดีแค่ไหน ช่วยวิจารณ์หน่อยนะคะ
อยู่ภายใต้กรอบแว่นตาหนาเตอะ และรอยยิ้มอันสดใสที่สามารถสะกดผู้คนทุกคนที่พบเห็น เธอคนนั้นเป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง ที่ยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย มีเพียงดวงตากลมโตที่ได้
อยู่ภายใต้กรอบแว่นตาหนาเตอะ และรอยยิ้มอันสดใสที่สามารถสะกดผู้คนทุกคนที่พบเห็น เธอคนนั้นเป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาคนหนึ่ง ที่ยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย มีเพียงดวงตากลมโตที่ได้
ณ ร้านอาหารสุดหรูแห่งหนึ่ง ที่ถูกออกแบบด้วยสถาปนิกฝีมือดี ภายในร้านถูกตกแต่งไปด้วยชุดฟอร์นิเจอร์สุดหรูสีโทนร้อน รอบๆ ตัวร้านถูกตกแต่งด้วยกระจกใส ที่ทำให้สามารถมองเห็นทิวทัศน์ที่อยู่ด้านนอกได้อย่างถนัดตา
สิ่งที่ พวกเราทุกคนเรียกมันว่าบ้าน รายล้อมไปด้วยต้นไม้ต่างชนิด
หน้าต่างกรอบสีขาวข้างในประกอบด้วยกระจกใส สะอาด
ตรงพื้นประกอบด้วยกระเบื้องสีเทา และกระเบื้องสีขาว
ผู้คนที่ยืนอยู่แถวนั้นมีรูปร่างใสมองทะลุผ่านได้
ภาพที่ 3
ภาพที่ 2
ทุกสิ่งทุกอย่างพร่าเบลอ สิ่งที่เขาเห็นได้กระจ่างชัดคือใบหน้าของเด็กสาวที่ล้อมรอบด้วยเส้นผมสีน้ำตาลหยักน้อยๆยาวเคลียใหล่ ใบหน้าที่ซ่อนอยู่หลังแว่นตาทรงกลมนั้นห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบ สมุดโน้ตและเสื้อผ้าธรรมดาๆนั้นทำให้เธอดูเฉิ่มเชย แต่เพราะรอยยิ้มสดใสนั้นเองที่ทำให้เขาไม่สามารถละสายตาไปได้