ดีต่อหัวใจ! ใบสน แจกฟรีนิยาย
“ร้ายสุดขั้วกะชั่วสุดขีด” ให้นักอ่านเด็กดี 5 ชุด!!
สวัสดีค่ะ ชาวนักเขียนนักอ่านเด็กดีทุกคนที่คลิกเข้ามา เชื่อว่าเกินครึ่งเป็นแฟนคลับของใบสน และนิยายสุดฮอตของเธอ
“ร้ายสุดขั้วกะชั่วสุดขีด” ที่เจ้าตัวได้นำกลับมาลงใหม่อีกครั้ง พร้อมเปิดให้อ่านและขายบางส่วนในระบบขายนิยายของ
เว็บไซต์เด็กดีดอทคอม (อยากอ่านคลิกที่ชื่อเรื่องได้เลย)
และด้วยกระแสการตอบรับที่มากมายล้นหลาม (บอกเลยคนถามถึงมากจริงๆ นิยายเรื่องนี้!!!) ใบสนได้ตัดสินใจที่จะตีพิมพ์นิยายเรื่องนี้อีกครั้ง ในแบบของเธอเอง เธอติดต่อนักวาดปก เพื่อให้
“ร้ายสุดขั้วกะชั่วสุดขีด” กลับมาโลดแล่นอีกครั้ง และผลตอบรับก็ออกมาแรงสมใจ
ปกเล่ม 1 ค่ะ งานดีมากเลย
ปกเล่ม 2 งานดีไม่แพ้กันเลย
กติกา
ง่ายมาก แค่คลิกเข้าไปอ่านนิยาย
“ร้ายสุดขั้วกะชั่วสุดขีด” (ซึ่งมีให้เปิดอ่านฟรีและมีเปิดแพ็คขายด้วย) แล้วมาบอกเล่าให้เราฟังว่าชอบฉากไหนที่สุดในเรื่อง (จะเป็นฉากที่เปิดให้อ่านฟรีหรือฉากขายก็ได้ หรือถ้าใครเคยอ่านมาก่อนแล้ว จะแสดงความเห็นส่วนตัวเลยก็ได้ ไม่ต้องคลิกไปอ่าน ^ ^) ถ้าตอบได้โดนใจ แอดมินก็จะแจกรางวัลให้ไปเลยค่ะ
เกมเริ่มเล่นตั้งแต่วันนี้ ไปจนถึง วันอาทิตย์ที่ 25 กันยายน 2559
และประกาศผลผู้โชคดีใน วันจันทร์ที่ 26 กันยายน 2559 ค่ะ
หมายเหตุ
*แอดมินจะส่งรายชื่อและที่อยู่ของผู้ได้รับรางวัลให้กับใบสน เป็นผู้จัดการส่งของรางวัลให้
*ของรางวัลอาจมีระยะเวลาในการส่ง เนื่องจากต้องรอผ่านกระบวนการตีพิมพ์
ขอโทษที่มาช้าค่า แอดมินกับใบสนตัดสินใจเลือกผู้ชนะได้แล้วค่ะ ได้แก่
I am Nuttharada (@nuttharadajikky)
Helegriel (Anarya) (@lyradin)
firstferb (@firstferb)
นักฆ่าอัคคี (@killre)
นุ้งดาวเจ้าของไหเจ็ดสีมณีเจ็ดแสง (@starlullaby)
รบกวนผู้ได้รางวัล ส่งชื่อและที่อยู่ และยืนยันตัวตนที่อีเมล atin@dek-d.com
ภายในวันอาทิตย์ที่ 2 ตุลาคม 2559 ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ทีมงานนักเขียนเด็กดี
18 ความคิดเห็น
แอบคิดถึงเบาๆ ค่ะ เมื่อก่อนอ่านตอนไหนก็จำไม่ได้ 5555+ เคยขอยืมเพื่อนมาอ่าน แต่ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราติดเกมพอดี เลยกลายเป็นว่าเผลอลืมวางเอาไว้ข้างๆ โต๊ะคอมแล้วเล่นเกมทั้งวันทั้งคืนจนลืมอ่าน วันต่อมาก็ต้องเอาไปคืนเพื่อน อดเลย แต่เพื่อนบอกว่าเรื่องนี้สนุกมาก เราโคตรพลาดที่เอาแต่ตีดอทจนลืมเล่น (;w;) ซอรี่นะแก... ก็เลยแอบอ่านใต้โต๊ะตอนครูสอนค่ะ (ความเลวนี้...) จำได้ว่ามันสนุกมากก! จนเราต้องขอยืมอ่านเรื่อยๆ เลย แต่ตอนนี้ก็แยกทางไปคนละโรงเรียนกับเพื่อนคนนั้นแล้ว บังเอิญว่าเห็นโฆษณาในเฟซว่ากำลังเปิดจองสองเล่มนี้ในเวอร์ชันที่บอกว่ารีไรท์และแก้ไขบางจุดให้ทันสมัยขึ้น และแก้ไขอะไรบ้างอย่างพอดี แต่เนื้อหายังเหมือนเดิม เราเองก็คิดถึงสิคะ เลยลองกลับไปอ่านดู ปรากฏว่าความรู้สึกในการอ่านตอนนี้ต่างจากในครั้งแรกที่เราได้อ่านมากเลยล่ะค่ะ...
เมื่อก่อนอาจเป็นเพราะเราเองก็อ่านแต่แนววัยรุ่นใสๆ ก็เลยตกหลุมรักนิยายเรื่องนี้ได้ไม่ยาก แต่พอมาตอนนี้เรากลับคิดว่าเนื้อเรื่องแบบนี้สามารถดึงดูดตัวเราในสมัยก่อนให้อ่านได้ แต่ดึงดูดตัวเราในตอนนี้ไม่ได้เลยค่ะ (.___.) สำหรับเรื่องนี้เราว่าสามารถเรียกคนอ่านเก่าๆ ที่เคยอ่านนิยายเรื่องนี้มาได้ แต่นักอ่านใหม่ก็อาจจะยากสักหน่อย ขนาดเพื่อนเราที่ชอบอ่านแนวรักใสๆ มาก พอมาเจอการเปิดเรื่องแบบนี้ไปก็บอกเราเลยว่ามันซ้ำซากจำเจแล้ว คนอื่นแต่งเยอะแยะ คงไม่ตามซื้อหรอก แต่อันนี้เราเข้าใจค่ะ ก็นิยายเรื่องนี้นานแล้วนะ แค่เอามารีไรท์เปลี่ยนปกแล้วขายใหม่เอง แต่พิมพ์ไว้เผื่อคุณใบสนจะมีโอกาสได้เข้ามาอ่านคอมเมนต์ของเรา ถ้าอยากจะแต่งนิยายเรื่องต่อไปต่อจากเรื่องนี้ก็ขอให้สู้ๆ นะคะ เอาให้ปัง! เอาให้เลิศ! เอาให้เด็ด! เราเชื่อว่าคุณใบสนต้องพัฒนาจากจุดๆ นั้นมากแล้วแน่นอนค่ะ อยู่ในวงการนี้แล้วถอนตัวยากนะรู้หรือเปล่า มีแต่ต้องพัฒนากับพัฒนาต่อไปเท่านั้นค่ะ 5555+
ต้องบอกก่อนว่า ไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อนเลย แต่ได้ยินคำร่ำลือมาเยอะมากกกสมัยก่อน 5555 เพิ่งมีโอกาสลอง ปล่อยฟรีตั้ง 10 ตอน ขออ่านเรียบเลยแล้วกันนะก๊ะ :)
เท่าที่อ่านมากฉากที่ชอบมากที่สุดน่าจะเป็น ฉากของสองกับโกหนึ่ง ซึ่งโกหนึ่งแทนที่จะปกป้องสองที่กำลังกลัวไม่ให้ไปดูตอนต่อยกับช่างกล กลับสนับสนุนให้ไป เราว่ามันสรุปรวบยอดความคิดเกี่ยวกับชีวิตวัยรุ่นได้ดีเลยนะ เพราะว่าคนเราเกิดมาวัยเด็กมันก็เหมือนไข่ในหิน พ่อแม่เลี้ยงอย่างดี มีกฎระเบียบ เข้าโรงเรียนก็มุ่งเรียนหนังสือ แต่ชีวิตวัยรุ่น เป็นช่วงการค้นหาตัวเองและ 'ใช้ชีวิต' ไปรู้จักของใหม่ๆที่มันนอกกรอบบ้าง น่ากลัวบ้าง บ้าๆบอๆบ้าง สองร้องไห้เพราะคิดว่าโกหนึ่งคงไม่รักถึงให้ตัวเองไป แต่จริงๆมันเป็นเพราะเขารัก เขาถึงอยากให้ไปเจอโลกภายนอก เราคิดว่าจุดนี้น่าประทับใจเกี่ยวกับการสอนวัยรุ่นที่สุดเลยค่ะ
อ่ออีกอย่างที่ชอบ แบบโดยรวมนะ คือดูเหมือนนิยายจะมีการอัพเดทของร่วมสมัยใหม่ๆใส่ไปด้วย อย่างพระเอกเสิร์ชกูเกิล เห็นในเม้นนักอ่านมีคนบอกว่า เดิมเป็นหาในสมุดหน้าเหลือง, นางเอกอยากรีบกลับไปดู The Face เชียร์ติช่า, ไวเป็น5G ^^ มันน่ารักแล้วก็ทันสมัยดีมากค่ะ คนอ่านรุ่นใหม่ๆอ่านจะได้เข้าใจและยังสนุกอยู่ ชื่นชมอะ กิกิ ขอให้ขายดิบขายดีตลอดไปนะคะ
สำหรับเรานะคะ เคยอ่านเรื่องนี้มานานมาก จำได้ว่าฉากที่กินใจเรามากๆคือตอนที่แก๊งพี่ชายกับน้องชายรู้ความจริงว่าเจินเข้ามาเพื่อทำให้แก๊งพี่ชายกับน้องชายแตกคอกับแก๊งพี่สาวและน้องสาว ทั้ง4แก๊งนัดกันที่ลานว่างแล้วผู้ชายทั้งหมดยอมให้ผู้หญิงของตัวเองตบ ตี เตะ ต่อย เพื่อเป็นการขอโทษ คือเรารู้สึกว่าฉากนี้เป็นการขอโทษที่บ่งบอกความเป็นแก๊งทั้งสองดี ไม่ต้องมีคำพูดหวานๆหรือซื้อของให้เพื่อเป็นการขอโทษแต่ใช้การกระทำและความจริงใจแทน ซึ่งถ้ามองลึกๆ ผู้ชายทั้งสองแก๊งไม่มีความอายเลยว่าใครจะผ่านมาเห็น ยอมให้ผู้หญิงของตัวเองกระทำโดยไม่กลัวจะโดนดูถูกหรืออายในสิ่งที่ตัวเองทำ คือยอมใจนะ ผู้ชายยืนเฉยๆให้ผู้ตีเนี่ย ด้วยความมีชื่อเสียงของแก๊ง ถ้าไม่รักมากหรือไม่รักจริง ทำไม่ได้แน่นอน ประทับใจฉากนี้มากๆค่ะ ขอฝากไว้อีกอย่าง นิยายชุดนี้เป็นนิยายอันดับแรกๆที่เราอ่านเลยค่ะ จำได้ว่าความประทับใจตอนนั้นถึงกับจินตนาการว่าอยากมีแก๊งแบบนี้เป็นของตัวเองบ้าง อยากสัมผัสความผูกพันธ์แบบพี่น้อง ความห่วงใยและความหวังดีแบบเพื่อน รวมไปถึงความรักที่คนรักมีให้กันถึงกับยอมตายแทนกันได้ ประทับใจจริงๆค่ะ
รักเรื่องนี้มาก เป็นนิยายเล่มแรกที่อ่านในชีวิต! ยืมลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งมา ตอนนั้นยังไม่รู้จักเลยว่าอิโมติค่อนคืออะไร แต่ประทับใจเรื่องนี้มาก เนื้อเรื่องเหมือนจะเป็นความรักธรรมดาต่อมาก็กลายเป็นเรื่องระหว่างแก๊ง? แฟนเก่าหน้าเหมือน? ยัยเจินที่เข้ามาทำให้แตกแยก? ให้ข้อคิดหลายอย่าง แต่สุดท้ายนางเอกและพระเอก รวมถึงทุกคู่ก็สมหวังกันดี ชีวิตดี๊ดี
จำได้ดีว่าสมัยที่ยังไม่ติดนิยายจนถึงทุกวันนี้รวมทั้งตอนนั้นยังไม่รู้จักเวปเด็กดี เราได้ข้อมูลของที่เพื่อนเราอยากได้ นั่นคือนิยายเรื่องนี้ เราตั้งใจหาให้เป็นของขวัญวันเกิด จึงตระเวนหา แต่มันช่างหายากเพราะความขายดิบขายดีทำให้ไม่มีเหลือในร้านหนังสือเลย แต่ในที่สุดก็คว้ามาจนได้ บอกตามตรงว่าปกเก่าไม่โดนใจเราเท่าไร (แต่เล่มนี้เลิสค่า)
หลังจากนั้นเพื่อนคนนั้นก็ให้โอกาสเราลองยืมไปอ่านดู ยอมรับว่านานมากแล้วและจำรายละเอียดไม่ค่อยได้ แต่จำได้ว่าพระเอกกับนางเอกชื่อเหมือนสลับกัน ชื่อพระเอกดันเหมือนผู้หญิงมากกว่านางเอกอีกอ่ะ 555 แต่ฉากที่เราไม่ลืมจนถึงวันนี้คือ ฉากที่พวกพระเอกได้เห็นคลิปที่พวกนางเอกกำลังคุยโต้กับอีตัวร้ายอยู่ (จำชื่อไม่ได้ แต่จำได้ว่าน่าหมั่นไส้มากกกกก เพราะชอบทำแบ้วให้พวกผู้ชายสงสาร) ฉากนี้นะ เราแบบคิดในใจเลยว่า
"เออ!มันต้องอย่างนี้! จะได้หัดฉลาดมั้ง หนอย~ติดกับดักมารยาหญิงยังไม่รู้ตัวอีก ปากดีต่อว่าแฟนตัวเอง เป็นไงรู้ความจริงยัง หายโง่ยัง สลดให้มากๆ เลยนะพวกเอ๊ง"
แบบว่าตอนนั้นอินจัดอ่ะ อยากสมน้ำหน้าให้พวกพระเอกแบบยิ่งกว่าให้คอตก หน้าสลดอ่ะ ให้สาสมกับความโง่ความอวดดีหน่อย ส่วนอีคุณตัวร้ายที่อยู่ตรงนั้นตอนนั้นด้วย ฉันสะจ๊ายยยยยยยยย มากกกก แบบว่า
"เป็นไง เป็นงายยยย ถ่ายเห็นทั้งหน้าทั้งเสียง ทุกอย่างทุกระเบียบนิ้ว มีอะไรจะแก้ตัวม้ายยย ยังจะแอ๊บแบ้วได้อีกม้ายยยยย ฮะๆๆๆๆๆ สะใจโว้ย!!!" (ขออภัยถ้าไม่สุภาพ)
นี่แหละฉากที่ชอบ จากนั้นไม่แน่ใจว่านางโดนอะไรหรือเปล่า แล้วฉากที่พวกนางเอกรุมพวกพระเอกโดยฝ่ายชายไม่โต้ตอบนั้น เราก็ชอบนะ แต่แบบนี้มันเหมือนให้ใช้กำลังมากกว่า จะชอบมากกว่าถ้าพวกนางเอกทำเย็นชาให้พวกพระเอกเสียใจ ให้เจ็บที่ใจหาใช่ร่างกาย หึหึ ไม่ก็ทำให้หึงไปเลย!
แต่ก็นะยังไงก็ชอบบทสรุปแหละ ดังนั้นพอเห็นว่ามีโอกาสที่เราจะได้นิยายเรื่องมาครองบ้างก็รีบมารายงานความทรงจำที่ยังไม่เลือนหายจนถึงทุกวันนี้ค่ะ (เฮ้ออ ถ้าจำงานจำทฤษฎีที่เรียนได้อย่างนี้คงดีเนอะ)
ก็ตรงๆเลย คือไม่เคยรุ้จักเรื่องนี้มาก่อนเห็นเขาโพสต์ต่อกันมาเลยเข้าไปอ่านเลยและอยากจะได้หนังสือสุดแต่หาไม่ได้T^T ก็สำหรับเรื่องนี้แม้จะข้ามไปบางแต่ก็ยังเข้าใจเนื้อเรื่องอยู่อยากบอกเลยชอบมากๆๆๆค้าาาาาา ส่วนถ้าถามวว่าชอบฉากไหนก็คงไม่พ้นฉากที่สอนางเอกของเราถูกข่มขื่น 55555เป็นพวกโรคจิตดีๆนี่เอ็งงงง แต่ไม่ใช่ค่ะที่บอกว่าฉากนี้เพราะมันมีความดร่าม่านั้นเอง ก็เห็นนางเป็นนางเอกอ่ะถูกข่มขื่นมายังไม่บอกใครนับถือนางจริงๆๆๆ ก็มีอีกหลายๆฉากที่ยังมุ้งมิ้งมากกว่านี้นะแต่เอาฉากนี้และดร่าม่าพร้องนางเอกตลอดแล้วอีกอย่างในฉากๆนี้พี่ใบสนยังใส่ความฮาคลายได้ตลอดจนเริ่มรุ้สึกและดร่าม่ามันไปไหนหมดฟ่ะ? แต่มุขขอพี่เขาเนี่ยชอบจริๆนะ
รักมากค่ะอยากอ่านต่อแต่ ไม่มีตัง>_O555555
นานมาแล้วที่อ่านเลยอ่ะ...แต่สนุกทุกตอนเลยชอบสาวๆแก๊งน้องสาวนะ
พวกนางน่าร๊ากกกดี...นางเอกเราก็ฮ่า อ่านแล้วยิ้มได้ทุกตอนเลย
เป็นน่ยายอีกเรื่องที่อ่านแล้ว ได้ความรู้สึกครบรสเลยค่ะ ถ้าเปรียบเป็นอาหาร
ก็เป็น "ต้มยำกุ้งรสแซ่บ" ที่ใครได้ลองแล้วรับรองติดใจ...
เราชอบฉากที่แก๊งน้องสาวพี่สาวโยนแหวนทิ้ง แล้วแก๊งพี่ชายน้องชายก็หาแหวนนั้นแล้วเก็บมันไว้อะค่ะ รอวันที่คนรักของตัวเองจะกลับมาใส่แหวนนั้นอีกครั้ง
แบบ โหยยยย น้ำตาไหล T___T ถ้ามองในมุมของผู้ชายที่ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของเจินแล้วล่ะก็ บรรดาผู้หญิงทั้งหลายก็ทำเกินไปจริงๆ ทุกคนปกป้องความถูกต้อง(ที่เข้าใจผิด)เลยจำใจต้องเลิกไปอย่างนั้น แต่หัวใจก็ยังรักอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง
มันทำให้เห็นว่า คนสองคน ต่อให้รักกันมากแค่ไหน แต่ถ้ามีเหตุจำเป็นที่ทำให้คบกันต่อไม่ได้ ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะต้องเลิกรักเขา ทำให้รักดูยิ่งใหญ่ขึ้นมาจริงๆ ค่ะ
บอกตามตรงว่าก่อนหน้านี้ไม่รู้จักและไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ แต่เพราะเพื่อนแนะนำมาให้อ่านเราเลยลองเปิดอ่าน ถูกใจทันทีเลยค่ะ เรื่องสนุกมว๊ากก สนุกทุกตอนจริงๆ แต่ที่ชอบที่สุดคงจะเป็นตอนที่เปิดเรื่องแรกๆนะคะ ทำให้เราอยากอ่านต่อเรื่อยๆ สำนวนที่ใช้ก็ดีมาก บรรยายได้ออกมาสมจริง เป็นเรื่องที่มีทั้งความเฮฮา สนุก เศร้า รวมหลากหลายอารมณ์ในเรื่อเดียว
ยอมรับเลยค่ะว่าไม่เคยอ่านนิยายเรื่องนี้มาก่อน เพิ่งไปอ่านมา ขอบอกว่าชอบทุกตอนค่ะ แต่ถ้าจะให้บอกว่าชอบตอนไหนมากที่สุดคงพูดยาก แต่ถ้าจะให้พูดจริงๆก็คงหนีไม่พ้นตอนแรกค่ะ เปิดเรื่องมาคบกันได้พีคมาก สองถูกขอให้คบแกมบังคับหน่อยๆ ถึงแม้สองจะไม่เต็มใจแต่สุดท้ายก็ต้องยอมเล่นไปตามน้ำ เรียกได้ว่าแค่มาดูหนังก็ได้แฟนเฉยเลย บทแรกก็ทะเลาะกันซะล่ะ ก่อนจะลงเอยด้วยการคบกัน ก่อนจะสานสัมพันธ์เป็นความรักกันจริงๆ อะไรจะน่าอิจฉาเท่าสองไม่มี นางเอก- พระเอกกวนทีน นิยายเรื่องนี้มันสอนอะไรหลายๆอย่างค่ะ ทั้งเรื่องมิตรภาพ การใช้ชีวิตของวัยรุ่นว่าควรใช้ชีวิตให้คุ้ม จงกล้าในสิ่งที่กลัวและจงกลัวในสิ่งที่กล้า ซึ่งนิยายเรื่องนี้ถ่ายทอดออกมาได้ดีมากค่ะ ถึงแม้จะงงแก๊งน้องชาย น้องสาวก็ตาม (ประมาณว่ามันมีแก๊งแบบนี้ด้วยเรอะ แก๊งที่ร้ายกาจที่สุดเนี่ย แต่ถึงแม้จะร้ายกาจแค่ไหน แก๊งน้องสาวก็ยังคงรักพวกเขาไม่เปลี่ยนแปลง) จากนั้นก็ถึงบางอ้อ นี่ล่ะมั้งที่มาของชื่อเรื่องว่า ร้ายสุดขั้ว กะ ชั่วสุดขีด แต่ก็ยังคงหมั่นไส้เจินอยู่ดี บทเรียนมันไม่สาสมกับนางเลย น่าจะจัดหนักเอาให้นางร้องไห้ไปเลย
ร่วมสนุกด้วยคร้าาา
ฉากที่ชอบ มีเย๊อะค่ะ เพราะนิยายเรื่องนี้สนุกมาก ครบรสอ่ะ ถ้าจะซึ้งก็อินจนน้ำตาซึมๆตามเลย ถ้าจะฮาก็ได้ฟิลตลกตามตัวละครเหมือนกัน ชอบบรรยากาศความเป็นวัยรุ่นของเรื่องนี้ ทำให้หวนนึกถึงตอนตัวเองอยู่มัธมชีวิตดูจะมีอิสระเสรีมากกว่าตอนที่เป็นอยู่ เฮ้ออ ..... เราประทับใจบุคลิกของนางเอก น่ารักดีเป็นตัวของตัวเอง ชอบความรักของสองกับกวาง ชอบความอบอุ่นของครอบครัวสอง
ฉากที่ชอบที่สุดน่าจะฉากนี้นะคะ เพราะอ่านเเล้วนึกขึ้นมาได้พอดี: ตอนนั้นพ่อถามสองกับโกหนึ่งซึ่งเป็นพี่ชายว่าไปดูหนังด้วยกันมาหรอ คือจริงๆเเล้วสองคนนี้โกหกพ่อ ต่างคนต่างเเยกย้ายไปเล่นเกมส์กับกินพิสซ่า คราวนี้กลัวพ่อจับได้ เลยพร้อมใจกันบอกว่าไปดูหนัง พ่อก็เลยให้เล่าว่าหนังเป็นยังไง คนพี่ก็บอก มีผีแยกร่าง พระเอกถีบผี คนน้องก็บอกนางเอกใช้การ์ดร่ายเวทย์ใส่ผีบลาๆๆ พ่อฟังก็เชื่อนะเเต่ประมาณว่า พวกมันไปดูหนังอะไรนิ เเปลกจริง5555เรารู้สึกมีความสุขไปกับบรรยากาศที่ครื้นเครงตามประสาครอบครัวที่สนิทกันแบบนี้ อ่านเเล้วฮาอ่ะ เพราะมันคล้ายๆกับตอนที่เราเเละน้องโกหกเเม่เหมือนกัน555