สวัสดีค่ะชาว Dek-D ... ปัญหาภาวะทางจิตเป็นประเด็นที่กำลังถูกพูดถึงในสังคมบ้านเรา โดยความผิดปกติทางจิตนั้นไม่ได้เกิดขึ้นเเค่กับมนุษย์เท่านั้น เเต่ยังเกิดขึ้นกับตัวการ์ตูนอีกด้วย วันนี้ พี่หมิว มีเรื่องราวของตัวการ์ตูนที่ใครหลายๆ คนชื่นชอบกันมาเป็นตัวอย่าง นั่นคือ หมีพูห์ นั่นเองค่ะ แต่ไม่ใช่แค่หมีพูห์เท่านั้น ตัวการ์ตูนอื่นๆ ในเรื่องอย่างเช่น พิกเล็ท อียอร์ ต่างก็มีภาวะทางจิตเหมือนกัน โดยพฤติกรรมที่แต่ละตัวละครแสดงออกมานั้นเเสดงถึงปัญหาของภาวะทางจิต เรามาหาคำตอบกันเลยดีกว่าค่ะว่า เเต่ละตัวละครมีอาการทางจิตอะไรบ้าง
วินนี่ เดอะ พูห์ (Winnie The Pooh) เป็นหนังสือเด็กชื่อดังของนักเขียนชาวอังกฤษ เอ. เอ. มิลน์ (A. A. Milne.) โดยมิลน์ได้ตั้งชื่อตัวละคร วินนี่ เดอะ พูห์ ตามตุ๊กตาหมีของลูกชาย คริสโตเฟอร์ โรบิน มิลน์ ซึ่งเขานี่แหละค่ะที่เป็นเด็กชายต้นแบบของตัวละคร คริสโตเฟอร์ โรบิน ต่อมาวอลต์ดีสนีย์ได้นำเรื่องนี้ไปผลิตเป็นการ์ตูนจนโด่งดังมาถึงทุกวันนี้
บทวิจัยทางการแพทย์แคนาดาได้ออกมาเปิดเผยว่า เบื้องหลังความน่ารักของตัวละครในเรื่อง วินนี่ เดอะ พูห์ แต่ละตัวละครได้แสดงความผิดปกติทางจิตและความบกพร่องทางพัฒนาการเอาไว้ด้วย เรามาดูกันเลยค่ะว่ามีอะไรบ้าง
หมีพูห์: โรคสมาธิสั้น และโรคอ้วน
จากลักษณะตัวละครของหมีพูห์เอง พบว่า พูห์เป็นโรคสมาธิสั้น หมายความว่า มีความซน อยู่นิ่งไม่ได้ มีความคิดเป็นเด็ก ช่างฝัน ผลวิจัยได้ยกตัวอย่างเหตุการณ์ตอนที่พูห์จะขึ้นไปเก็บน้ำผึ้งโดยการแกล้งทำตัวเป็นเมฆฝน ซึ่งเป็นการกระทำที่ไม่ค่อยมีเหตุผล คาแรคเตอร์ของพูห์ได้ถูกบรรยายไว้ตลอดว่า มีสมองที่เล็กมากๆ คิดช้า ย้ำคิดย้ำทำ ไม่ค่อยฉลาดในหมู่เพื่อนๆ และอีกโรคที่พูห์เป็นคือโรคพฤติกรรมการกินผิดปกติ จะเห็นได้ว่าพูห์ติดน้ำผึ้งมากๆ กินแต่น้ำผึ้งอย่างเดียว พร้อมที่จะทำทุกอย่างให้ได้น้ำผึ้งมา ทำให้พูห์ตัวใหญ่ จนเป็นโรคอ้วนในที่สุด
พิกเล็ท: โรควิตกกังวล
จากลักษณะนิสัยของตัวละครพิกเล็ท หมูน้อยน่ารัก เราจะพบว่า พิกเล็ทมักจะแสดงอาการวิตกกังวล ไม่มั่นใจในการกระทำของตัวเองและคนอื่นอยู่เสมอ ไม่มั่นใจว่าสิ่งนั้นจะดีหรือไม่ดี ตัดสินใจอะไรเองไม่ค่อยได้ มักจะขอความช่วยเหลือจากเพื่อนๆ อยู่เสมอ พิกเล็ทมักจะแพนิคกับสิ่งต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น มีอาการสั่น ไม่มั่นใจ พูดตะกุกตะกักอยู่เสมอ
อียอร์: โรคซึมเศร้า
ลาน้อยอียอร์ที่เรามักจะเห็นในการ์ตูนว่ามีความเซื่องซึม พูดช้า คิดช้า เชื่องช้า ไปไหนมาไหนช้า ไม่ค่อยเข้าสังคมกับใคร หน้าตาและบุคลิกดูเศร้าตลอดเวลา ผลวิจัยจึงได้บอกว่าอียอร์เป็นโรคซึมเศร้าอย่างแน่นอน
ทิกเกอร์: พฤติกรรมชอบความเสี่ยงและโรคสมาธิสั้น
ทิกเกอร์เป็นตัวละครหนึ่งที่มีความกระตือรือร้นตลอดเวลา ชอบกระโดดไปมา ส่งเสียงร้องแปลกประหลาด เสียงดัง ผลวิจัยได้บอกว่าทิกเกอร์มีบุคลิกที่ชอบความเสี่ยง อย่างเช่นตอนที่ทิกเกอร์มาถึงป่าร้อยเอเคอร์ใหม่ๆ เขาลองกินทุกอย่างที่หาได้ทั้งน้ำผึ้ง ข้าวโพด หรือแม้แต่พืชมีหนาม แถมทิกเกอร์ยังชอบพาเพื่อนๆ ไปเสี่ยงอันตรายตลอดเวลาอีกด้วย เขาชอบเรื่องท้าทาย ไม่สามารถอยู่นิ่งๆ ได้ ชอบที่จะกระโดดบนหางของเขาไปมาพร้อมกับส่งเสียงร้องที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
แรบบิท: โรคหลงตัวเองและย้ำคิดย้ำทำ
แรบบิทเป็นตัวละครที่เราจะเห็นได้ว่ามีความเป็นผู้นำ ชอบการวางแผน ชอบสั่งให้เพื่อนๆ ทำสิ่งต่างๆ วางตัวเป็นผู้นำและคิดว่าความคิดของตัวเองดีที่สุด ชอบการวางแผนสิ่งต่างๆ เป็นระบบ ย้ำคิดย้ำทำในแผนการของตัวเองหรือสิ่งที่ตัวเองกำลังจะทำอยู่เสมอ
อาวล์: โรคบกพร่องทักษะการเรียนรู้
โรคบกพร่องทักษะการเรียนรู้ทำให้อาวล์ไม่สามารถอ่าน สะกดคำที่ถูกต้องได้ ถึงแม้ในการ์ตูนอาวล์จะดูฉลาด เขาชอบบอกว่าเขาเป็นสัตว์ที่ฉลาดที่สุดแล้วในป่านี้ เขายังเป็นนักวางแผนพอๆ กับแรบบิท แต่อาวล์ยังมีปัญหาของการออกเสียง การสะกดคำต่างๆ ให้เห็นอยู่
แคงกา: โรคกลัวการเข้าสังคมและวิตกกังวล
แคงกาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว มีลูกคือ รู มีลักษณะนิสัยที่ปกป้องลูกมากเกินไป (Overprotective) ด้วยความเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ทำให้อยากเลี้ยงลูกตัวเองให้ดีที่สุด สนใจแต่ลูกของตัวเอง ไม่ค่อยปล่อยให้ออกไปเผชิญหน้ากับความเสี่ยง กังวลว่าลูกจะปลอดภัยมั้ย ลูกทำอะไรอยู่ ไม่ปล่อยให้ลูกตัดสินใจอะไรด้วยตัวเอง
รู: โรคสมาธิสั้น
รูถูกเลี้ยงมาโดยแคงกาเพียงคนเดียว แต่ก็พอมีเพื่อนๆ ในป่าอยู่บ้าง แต่ความน่ากังวลคือ ด้วยความเป็นเด็กเล็กคนเดียว แต่ต้องมาผจญภัยในป่าใหญ่ โดยมีเพื่อนที่สนิทที่สุดคือ ทิกเกอร์ ซึ่งไม่ค่อยจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับรูเท่าไหร่ ผลวิจัยบอกว่า รูไม่ได้รับการเลี้ยงดูที่ดีพอ เพราะเเคงกาเป็นคุณเเม่เลี้ยงเดี่ยว อีกทั้งแคงกายังปกป้องรูมากเกินไป รวมกับสิ่งแวดล้อมต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเด็กตัวเล็กๆ จะทำให้รูเป็นโรคสมาธิสั้นได้
คริสโตเฟอร์ โรบิน : โรคจิตเภท
Photo Credit: winniethepooh.disney.com
โรคจิตเภทคือโรคที่คนมีความคิดเเละการรับรู้ที่ไม่ตรงกับความจริง ในบทวิจัยได้กล่าวว่า คริสโตเฟอร์เห็นภาพหลอนว่าตุ๊กตาของเขาสามารถพูดโต้ตอบได้ เป็นการจินตนาการขึ้นมาเอง เขายังพูดคนเดียวและสร้างเรื่อง สร้างบทพูดให้แก่ตัวละครของเขาอีกด้วย
แต่เหนือสิ่งอื่นใด จุดประสงค์หลักของการ์ตูนเรื่องนี้คือมิตรภาพของเพื่อน ความรักและความอบอุ่นในป่าร้อยเอเคอร์ที่เป็นที่อยู่ของตัวละครเหล่านี้ ถึงแม้จะเป็นแค่การ์ตูนสำหรับเด็กแต่ก็ได้แฝงข้อคิดไว้ให้มากมาย เช่น การอยู่ร่วมกันในสังคมเดียวกัน การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ความรักและมิตรภาพของเพื่อนที่แสดงออกมาจากแต่ละตัวละคร ทำให้เรามองข้ามความผิดปกติของแต่ละตัวละครออกไป มันไม่เป็นอะไรหรอกถ้าเราจะอยากเพ้อฝันแบบพูห์ อยากตะโกนร้องเพลงแบบทิกเกอร์บ้างในบางครั้ง เพราะทุกคนยังมีความฝันและคงคิดถึงช่วงเวลาวัยเด็กของตัวเองอยู่เสมอ
สุดท้ายนี้พี่อยากจะฝากข้อคิดจากเรื่องวินนี่ เดอะ พูห์ เอาไว้ค่ะ “You can't stay in your corner of the Forest waiting for others to come to you. You have to go to them sometimes.” แปลเป็นไทยคือ “เธอจะนั่งรออยู่ในมุมนี้ของป่า เพื่อรอให้ใครเข้ามาหาอย่างเดียวไม่ได้นะ เธอต้องออกไปหาพวกเค้าด้วย” เป็นข้อคิดที่เรียกได้ว่าสามารถนำเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้จริงๆ เลยค่ะ ^^
Sources:
www.cmaj.ca
inews.co.uk/culture/film/winnie-the-pooh
www.lifedeathprizes.com
3 ความคิดเห็น
น่่่่่่่
พออ่านไปอ่านมากลัวคริสโตเฟอร์โรบินเลยอ่ะมันเหมือนแบบถ้าคิดแบบหลอนเลยนะก้จะแบบเราอยุ่ในห้องๆนึงในห้องนั้นไม่มีอะไรมากมีเพียงแค่แสงไฟกับเด็กผู้ชายที่กำลังนั่งมองตุ๊กตาหมีของเขาและพูดคุยเหมือนคนปกติขำทั้งไที่ทุกสิ่งทุกอย่างเงียบทำท่าคิดเดินไปตรงนู้นตรงนี้มองมาที่เราและบอกว่า'นี้เพื่อนของฉันเอง:)'
กุกลัวนะะะฮือๆสรุปคือคริสสร้างโลกขึ้นมาเนื้อหาตอนที่คริสอยุ่คือจินตนาการทั้งที่ความจริงคริสนางนั่งอยุ่หน้าตุ๊กตาและจินตนาการพูดคนเดียว...
ขอบคุณ