Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ทําไมต้องมีแม่แบบนี้

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

- แม่ชอบเอาเรื่องส่วนตัวของเราไปเล่าให้คนอื่นฟังค่ะ เล่าให้เพื่อนของเรา เพื่อนที่ทํางาน ไม่เว้นแม้กระทั่งป้าข้างบ้าน หรือญาติๆที่มาเยี่ยม พอเราบอกไม่โอเค เขาก้บอกว่า แค่นี้จะซีเรียสทําไม สมัยเด้กๆแม่ก้เป้นแบบนี้แหละ แล้วก้หัวเราะใส่เราทุกที
- แม่ชอบเดินเข้าเดินออกห้องส่วนตัวเราเป้นว่าเล่นเลยค่ะ เคาะประตูก่อนเข้าก้ไม่มีสักครั้ง พอเราบอกเขา เขาก้บอกว่า แม่เป็นแม่เรานะ ทําไมจะทําแบบนี้ไม่ได้ พูดแบบนี้ตลอด บางทีก้เข้ามาขนตู้แล้วก้ขโมยเงินเราไป ขโมยครีมทาผิว ครีมทาหน้า หรือบางอย่างที่คิดว่า มันเป็นขยะ ก้เก็บเอาไปทิ้ง ทั้งที่บางอย่างมันเป็นของสําคัญมากๆ และเราก้ไม่สามารถล็อกประตูได้ เพราะแม่เราก้เอาไป พอขอคืนก้โดนว่า จะมีความลับอะไรหนักหนา

- บางทีเราแค่ลืมของ ลืมปิดพัดลม ก้โดนด่าว่า ถ้าแค่นี้ยังลืม ในอนาคตจะไปทําอะไรได้ -ไม่ต้องเรียนเถอะ ไม่ต้องจบม.6 ิิออกมาทํานา แต่ก้ไม่มีนาทําให้หรอก อดตายไปเถอะคนแบบนี้
- บางทีแม่เราบังเอิญทําเงินหาย ก้จะโบ้ยเราว่าเราเป้นคนเอาไป แถมยังไล่ให้ไปเป้นลูกคนอื่น
- เกรดออก พอแม่ไปรู้มาว่าเพื่อนของเราเกรดเยอะกว่าก้จะชอบเอามาเปรียบเทียบกับเราตลอด ทําไมถึงไม่ได้เท่าเขา โตไปทํางานโรงงาน ไปทํางานเหอะ บางทีก้ถึงขั้นเปรียบเทียบเรื่องหน้าตา ส่วนสูง
- ลับหลังชอบนินทาเรื่องคนนู้นนี้ให้เราฟัง แต่พอต่อหน้าพูดดี
- เวลาเราออกไปข้างนอกด้วยกัน อะไรไม่พอใจก้โวยวายเสียงดัง
- เลิกเรียนแม่จะเป้นคนไปรับเรา ขึ้นรถบอกแม่ว่า เหนื่อย ก้บอกว่า อดทนกับอะไรแค่นี้ไม่ได้ ทําไมไม่ลาออกไปเลย
จริงๆมันมีอีกเยอะมากๆเลยค่ะ แต่อันนี้คือหลักๆ ไม่ไหวจริงๆค่ะ เราอึดอัดมากๆ เราไม่ไว้ใจแม่ เราเสียความรู้สึก อยากไปหนีไปไกลๆ พยายามหาเรื่องออกนอกบ้านให้เยอะสุดๆ เพราะไม่อยากอยู่บ้านกับแม่

แสดงความคิดเห็น

>

2 ความคิดเห็น

Jir 7 เม.ย. 67 เวลา 08:31 น. 2

ไอที่เอาไปพูด อาจจะเป็นเรื่องแย่ๆของเราที่เขาไม่รู้วิธีแก้ ก็คือหาวิธีแก้ไขนั่นแหละแต่ดันลืมนึกไปไงว่าลูกตัวเองจะดูแย่แค่ไหนในสายตาคนอื่น

ไอเรื่องเข้าออกห้อง ก็แม่อ่ะเนาะ อยากรู้ว่ามีเรื่องอะไรผิดปกติไหม ห้องสะอาดไหม เห็นครีมลูกก็อยากลองอาจจะติดใจเลยใช้เลย ด้วยความเป็นแม่มีอะไรก็ให้ลูก แต่ก็ไม่ได้คิดว่าบางทีครีมที่ลูกซื้อมันอาจจะแพง แล้วใช้เงินเก็บซื้อมา เรื่องลืมของปิดพัดลม ลืมของ อันนั้นผิดที่ตัวเองนะ ไม่ควรไปโทษแม่ เพราะแม่จ่ายค่าไฟ ลืมของก็วันดีคืนดีไปลืมนั่นลืมนี่ที่เป็นของสำคัญแล้วคิดว่าชาวบ้านขโมย มันจะแย่เอา ไอเรื่องที่ด่าเลิกเรียน เขาก็คงอยากกระตุ้นให้ตั้งใจเรียนนั้นแหละเด็กสมัยก่อนคือแบบนั้นไงด่าเพื่อผลักดัน แต่เด็กสมัยนี้ด่าแล้วซึมเศร้า แทนที่จะทำให้ลูกขยันกลายเป็นลูกน้อยใจแทน

แม่ทำเงินหายโทษน้อง ก็นั่นแหละทำหล่น ลืมไว้ตรงนั้นตรงนี้หาไม่เจอเลยไปคาดโทษคนอื่นเผื่อเขาจะเอาไปจริงๆ แต่อีกฝ่ายไม่ได้เอาก็จะรู้สึกแบบนี้แหละ เรื่องเกรดแม่คนนี้น่าจะหวังให้ลูกเป็นคนเก่งที่สุดมองว่างั้นนะเลยกดดันจนเกินเหตุ เรื่องนินทาแม่ก็คงอยากเมาส์กับลูกนั่นแหละแต่ลูกไม่อินด้วย เรื่องเหนื่อย จากใจคนที่เคยเป็นนักเรียน การเรียนมันเหนื่อยจริง แต่พอเรียนจบใช้ชีวิตจริงมันเหนื่อยกว่านะหนู ในบริบทของคนเป็นแม่ ผ่านชีวิต มีครอบครัว เขาถึงมองว่าการเรียนมันไม่เหนื่อยแล้วพูดไปแบบนั้น

แม่รักลูกแหละ แต่แสดงออกไม่ถูก ทำให้ลูกรู้สึกแย่ ถ้าสิ่งที่แม่ทำวันนี้มันทำให้เรารู้สึกไม่ดี

วันหน้ามีลูกอย่าเป็นแบบแม่ หรือต่อให้น้องไม่เป็นแบบแม่ แต่พอมีลูก บางครั้งทำไปคิดว่าดี แต่ลูกอาจจะมองว่าไม่ดีก็ได้ เลี้ยงคนมันอยากแบบนี้แหละ

สิ่งเดียวที่น้องทำได้ คือตั้งใจเรียน ไปอยู่มหาลัยที่ไกลจากแม่ ช่วงนี้ก็ทนไปก่อน เพราะมันเปลี่ยนอะไรไม่ได้ จะให้แม่เป็นแม่ที่ถูกใจไม่น่าได้ เปลี่ยนที่เรา ย้ายออกแค่นั้น พอทำงานก็ไปเยี่ยมแม่บ้าง อย่าถึงขั้นทิ้งกันไป

0