ถ้าเราจะแต่งงานมีสามีเรา ตัดสินใจด้วยตัวเอง คนอื่นไม่ควรเข้ามายุ่งใช่มั้ย

ถูกครึ่งนึง เพราะเราไม่ได้โตมาด้วยอากาศ แต่โตขึ้นมาเพราะพ่อแม่ปกป้องเลี้ยงดูเรา

ถ้าเรามีลูก เราจะรู้ว่าการเลี้ยงเด็กคนนึง ให้โตขึ้นมาไม่ตาย ไม่แขนขาดขาขาด ไม่ง่าย ต้องอดหลับอดนอน เช็ดขี้เช็ดเยี่ยวมากมาย

ดังนั้นถ้าเราจะหาสามี ควรจะปรึกษาพ่อแม่ อย่างน้อยให้พ่อแม่ช่วยดู คือพามาพูดคุย หลายๆครั้ง และไม่ต้องรีบแต่ง

เพราะเราอายุยังน้อย ประสบการณ์ชีวิตน้อย อายุช่วงนี้จะเน้นตัดสินใจด้วยอารมณ์เป็นหลัก คือเชื่อคนง่าย หลงรักง่าย ถูกหลอกง่าย เราฟังคำพูดนี้แล้วจะรู้สึกอึดอัด หรือคิดว่าดูถูกว่าโง่ ก็ไม่แปลก เพราะวันนี้เป็นช่วงฮอร์โมนในร่างกายมันพลุ่งพล่าน พอโตกว่านี้อีกสักสิบปี เราจะรู้ว่าวิธิคิดในการมองคนหรืออะไรหลายๆอย่างมันจะเปลี่ยนไป

สรุปคืออยากสามีก็ได้ แต่ไม่ต้องรีบ พาหาพ่อแม่ให้รู้จัก อย่ารีบเสียตัว เพราะปัญหาจะตามมาอีกมากมาย

คือเราเบื่อพวกมูเตลู ไม่มั่นใจในตัวเอง พวกนั้นงมงาย เราไม่ชอบเลย แทนที่ที่จะไปพบหมอ นักจิตวิทยา หรืออะไรแบบนั้น ดันไม่ยอมรับว่าตัวเองป่วย โทษแต่ ดวง กรรม ชะตา รำคาญคนงมงายแบบนี้ที่สุด

ถ้าเราจะแต่งงานกับใครควรฟังคำพูดคนอื่นบ้างไม่ใช่ปิดหูปิดตารัก แต่ไม่ใช่ฟังทั้งหมด สุดท้ายคนที่ตัดสินใจและรับผลมันคือเรา