ซินเนสทีเซีย” ปรากฏการณ์สัมผัสพิเศษ

[Pxiah]

เอามาฝากค่ะ มันเป็นเรื่องที่แปลกถ้าซ้ำขออภัยถ้ารู้แล้วก็อภัยด้วยนะค่ะ ^/\^
เยอะไปหน่อยแต่เอามาฝากด้วยใจจริงค่ะ ^^

ซินเนสทีเซีย" ปรากฏการณ์สัมผัสพิเศษ

   ซินเนสทีเซีย เป็นความสามารถในการรับรู้ของสมองพร้อมกัน หลายช่องทาง โดยชื่อเรียก Synesthesia นั้น มาจากคำในภาษากรีก คือ Syn ที่แปลว่า ร่วมกัน และ Aisthesis ที่แปลว่า การรับรู้ ส่วนผู้ที่เป็นซินเนสทีเซียนั้น เราเรียกว่า ซินเนสทิต (Synesthete) คือพรสวรรค์หรือความผิดปกติ ปัจจุบัน ในทางการแพทย์ไม่ถือว่าซินเนสทีเซียเป็นอาการผิดปกติ หากแต่เป็นความพิเศษ พรสวรรค์หรือของขวัญจากธรรมชาติที่อาจเกิดขึ้นกับใครก็ได้ด้วยสถิติ 1 ต่อ 25,000 คน ลักษณะพิเศษของซินเนสทีเซีย คือ เกิดขึ้นอัตโนมัติ บอกตำแหน่งการเกิดได้ เป็นสัมผัสพื้นฐาน กระตุ้นความจำและความรู้สึก จากข้อมูลของนักวิจัยหลายๆ คน พบสิ่งที่ตรงกันว่า ปรากฏการณ์ซินเนสทิเซียมักเกิดในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย และเชื่อว่าสามารถส่งต่อทางพันธุกรรมได้ผ่านโครโมโซม X นั่นหมายความว่า ไม่ว่าจะเป็นลูกชายหรือลูกสาวก็อาจได้รับถ่ายทอดความพิเศษนี้ผ่านทางแม่ได้ สถิติผู้หญิงกับซินเนสทีเซีย ในสหรัฐอเมริกา ว่ากันว่าหากคนที่เป็นซินเนสทีเซียเดินมาพร้อมกัน 4 คน 3 ใน 4 คนนั้นจะเป็นผู้หญิง ส่วนในอังกฤษตัวเลขจะอยู่ที่ 8 ต่อ 9

ความลึกลับของสมองกับการรับรู้ที่มากกว่าปกติ

   นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่า ซินเนสทีเซียคือผลลัพธ์จากการเชื่อมต่อเซลล์สมองตั้งแต่เรายังเล็กๆ เพราะเมื่อครั้งเราเป็นทารก ธรรมชาติได้ให้เซลล์สมองหลายล้านเซลล์แก่เราเพื่อรอพัฒนาเป็นสมองที่สมบูรณ์ยามเติบใหญ่ ในคนปกติทั่วไป เซลล์สมองที่เชื่อมต่อกันยุ่งเหยิงนี้จะค่อยๆ เข้าที่เข้าทางและลดการเชื่อมต่อลงเมื่อเราโตขึ้น แต่ในชาวซินเนสทิต การเชื่อมต่อนี้จะยังคงอยู่ตลอดไป เป็นเหมือนทางด่วน ทางลัดในการรับส่งข้อมูล ทำให้คนเหล่านี้รับรู้หรือเห็นได้มากกว่าคนปกติ เช่น เวลาคนทั่วไปมองเห็นต้นไม้ สมองส่วนรับรู้การมองเห็นก็จะแปรสัญญาณเป็นภาพต้นไม้สีเขียว แต่ในคนที่เป็นซินเนสทีเซีย นอกจากสมองส่วนรับรู้การมองเห็นจะทำงานตามปกติแล้ว การเชื่อมต่อพิเศษที่อธิบายไม่ได้ยังอาจไปกระตุ้นให้สมองส่วนรับกลิ่นทำงานไปพร้อมกันด้วย ทำให้คนคนนั้นมองเห็นต้นไม้สีเขียวพร้อมๆ กับการได้กลิ่น

   แต่บางทฤษฎีก็เชื่อในทางตรงข้ามว่า สมองของชาวซินเนสทิตเกิดมาอย่างคนธรรมดา แต่มีบางสิ่งที่เป็นความพิเศษเกิดขึ้นทีหลัง โดยที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อวงจรสมองแต่อย่างใด

   ไม่ว่าทฤษฎีไหนจะถูกหรือผิด แต่ความจริงที่เรารู้ก็คือ ผู้ที่เป็นซินเนสทีเซียจะมีความสามารถรับรู้สิ่งพิเศษนี้ไปตลอดชีวิต และส่วนใหญ่จะมีระดับไอคิวสูงกว่าหรือพอๆกับค่าเฉลี่ยคนทั่วไป

   นอกจากนี้ชาวซินเนสทิตมักถนัดใช้มือซ้าย มีความจำเป็นเลิศ แต่มักหลงทิศทางและด้อยเรื่องการคำนวณ และเรายังสามารถพบชาวซินเนสทิตได้ในหมู่ศิลปิน นักเขียน กวี นักดนตรีและนักแต่งเพลง ซึ่งคาดว่าในคนกลุ่มนี้จะมีชาวซินเนสทิตมากกว่าในสายงานอื่นๆถึง 7 เท่า

ซินเนสทีเซีย ไม่ใช่ความเจ็บป่วย?

   นั่นเป็นความเข้าใจที่ถูกต้อง เพราะคนที่มีอาการซินเนสทีเซียไม่ใช่คนป่วย ไม่ใช่ผู้ที่มีความผิดปกติทางสมอง ไม่จำเป็นต้องพบแพทย์เพื่อรักษา แต่ในบางครั้งปรากฏการณ์นี้ก็อาจบอกได้ว่าคุณกำลังมีความผิดปกติเกิดขึ้นกับสมอง

   ในกรณีที่คุณไม่ได้มีภาวะซินเนสทีเซียมาตั้งแต่เด็ก แต่จู่ๆเพิ่งมามีตอนโตหรือเมื่ออายุมากแล้ว ก็อาจบ่งชี้ได้ว่ามีความไม่ปกติเกิดขึ้น โดยเฉพาะหากมีอาการเจ็บป่วยทางกายอย่างอื่นร่วมด้วย เช่น ความจำเสื่อม มือไม้สั่น ปวดศีรษะ เป็นต้น เพราะนั่นอาจเป็นสัญญาณของโรคอัลไซเมอร์ พาร์คินสัน ลมชักหรือเนื้องอกในสมองได้ ถ้ามีอาการเหล่านี้อย่านิ่งนอนใจ ควรรีบไปพบแพทย์นะคะ

   นอกจากพรสวรรค์ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด หรือความผิดปกติทางสมองที่อาจเกิดขึ้นภายหลัง ปรากฎการณ์ซินเนสทีเซียยังอาจเกิดจากการใช้ยาบางประเภทก็ได้ เช่น ยากดประสาทหรือยาเสพติดที่ทำให้เห็นภาพหลอน แต่เราไม่เรียกสิ่งเหล่านี้ว่าซินเนสทีเซียที่แท้จริง เพราะเกิดจากสภาวะไม่ปกติทางกายจึงไม่นับเป็นความสามารถพิเศษหรือพรสวรรค์แต่อย่างใด

รูปแบบของซินเนสทีเซีย

   เพราะซินเนสทีเซียเป็นสัมผัสที่ซับซ้อนมากกว่าปกติ จึงสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกผัสสะทั้ง ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ เชื่อมโยงกันไปเป็นลักษณะพิเศษของแต่ละคน รูปแบบการเกิดซินเนสทีเซียไม่มีความแน่นอน และในคนคนเดียวยังอาจเกิดซินเนสทีเซียได้หลายรูปแบบด้วย

   เพื่อให้การศึกษาซินเนสทีเซียเป็นเรื่องง่าย Dr. Ashok Jansari หัวหน้าทีมวิจัยจากสถาบันจิตเวชแห่ง University of East London ได้กำหนดโครงสร้างรูปแบบการเกิดซินเนสทีเซียไว้ 4 กลุ่ม ดังนี้

1. Grapheme - colour synaesthesia คือ กลุ่มที่เห็นตัวหนังสือหรือตัวเลขเป็นสี 
   
2. Taste–touch synaesthesia คือ กลุ่มที่เกิดความรู้สึกต่างๆจากการลิ้มรสชาติ 
   
3. Sound–colour synaesthesia คือ กลุ่มที่เสียงเพลง เสียงดนตรีหรือตัวโน้ตทำให้เห็นเป็นสี 
   
4. Word–taste synaesthesia คือ กลุ่มที่สัมผัสรสชาติได้จากตัวอักษร ตัวหนังสือ

   รูปแบบซินเนสทีเซียที่พบได้บ่อยที่สุดคือแบบที่ 1 เห็นอักษรเป็นสี

ข้อดีของซินเนสทีเซีย

   จากสถิติของผู้เป็นซินเนสทีเซียส่วนใหญ่พบว่ามีความจำดีกว่าคนทั่วไป นั่นอาจเป็นเพราะประสบการณ์การรับรู้พร้อมกันมากกว่าหนึ่งช่องทางในเวลาเดียว เมื่อรู้ตัวว่าเป็นซินเนสทิต อาจเป็นเรื่องง่ายที่จะจัดระบบความจำให้ตัวเอง หรือใช้ทักษะพิเศษที่มีอยู่สร้างสรรค์จุดเด่นขึ้นมา เพื่อความเป็นเลิศของทักษะด้านต่างๆ ได้

   ค้นหารายชื่อและผลงานของซินเนสทิตคนดังได้ที่ cytowic.net และเชิญทดสอบภาวะซินเนสทีเซียในตัวคุณได้ที่ http://www.synesthete.org/ ดูแลและพัฒนาแบบทดสอบโดย David M.Eagleman นักเขียนและผู้เชี่ยวชาญด้านประสาทวิทยา แห่งมหาวิทยาลัย Baylor College of Medicine รัฐเท็กซัส สหรัฐอเมริกา

เห็นตัวเลขเป็นสี ฟังดนตรีรู้สึกหวาน*

อาการดังกล่าวข้างต้น
มีชื่อเรียกว่า "โรคซินเนสเตเซีย"

อาการของซินเนสตีเซียนั้น
ได้ข้อสรุปออกมาคร่าวๆว่า เป็นการทำงานของสมองที่ เชื่อมต่อกันผิดพลาดของ ส่วนที่รับรู้ รสชาติ กลิ่น เสียง
ทำให้ เวลาได้ยินจึงเห็นเป็นสี เวลาสัมผัสแล้วเห็นเป็นรูปสี่ต่างๆ เวลาเห็นแล้วนึกถึงเป็นรสชาติต่างๆ


กล่าวคือ เป็นโรคที่
จะเห็นตัวเลข ตัวอักษร เป็นสีๆ
กล่าวคือ หากชายหนึ่งเห็นตัวอักษร A เป็นสีชมพู เขาก็จะเห็นตัว A เป็นสีชมพูไปชั่วชีวิต

แต่ที่น่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีกก็คือ คนที่เป็นซินเนสทีเซียอีกคน อาจจะเถียงว่า ตัว A เป็นสีฟ้า (หรือสีอื่น) ต่างหาก และคนๆ นั้นก็จะเห็นเป็นสีฟ้าไปชั่วชีวิตเช่นกัน

คนที่มีประสบการณ์พิเศษเช่นนี้มักจะไม่บอกใคร เพราะเมื่อครั้งที่ยังเป็นเด็ก แล้วพูดกับเพื่อนๆ หรือคนรอบข้างว่า “เสียงเพลงๆ นี้ สีสวยดีเนอะ” หรือ “ขนมนี้ รสชาติมันเหลี่ยมๆ คมๆ” ก็ย่อมจะทำให้เพื่อนๆ หรือคนรอบข้างมองว่าเป็นตัวประหลาด :P

 

---

ประเภทต่อมาเป็นประเภทที่น่าสนใจมาก
กล่าวคือ เมื่อได้ยินเสียงดนตรี ใน คอร์ด ที่ต่างกัน จะเห็นออกมาเป็นสี หรือ รูปร่าง
จึงมีนักดนตรีไม่น้อยที่ประสบความสำเร็จทางด้านดนตรี จากการเป็นโรคนี้
อย่างเช่น น้องคนหนึ่ง เมื่อได้ยินคอร์ดต่างๆ แล้ว จะเห็นออกมาเป็นสีตามนี้ C D E F G A B
ตัวอย่างนักดนตรีที่ประสบความสำเร็จ เช่น

Franz Liszt - คีตกวีและนักเปียนโนฝีมือฉกาจชาวฮังการี ซึ่งมองเห็นสีเมื่อได้ยินเสียงโน้ตดนตรี
Tony DeCaprio - มือกีตาร์แจ๊ส
Amy Beach - นักเปียโนและนักแต่งเพลงช่าวอเมริกัน
 Leonard Bernstein - นักแต่งเพลงและ conductor


เอลิซาเบ็ธ ซุลแซร์ วัย 29 ปี
"ซินเนสทีเซียหลอมรวมประสาทสัมผัสสามอย่างเข้าด้วยกันโดยไม่ได้เจตนา เช่น เห็นสีเมื่อได้ยินเสียง คือประสาทรับ
เสียง ภาพ และรส โน้ตดนตรีก่อให้เกิดรูปทรงและสีสันต่าง ๆ ขึ้นในกรอบการมองเห็นตรงหน้า ขณะเดียวกัน
โน้ตต่าง ๆที่ผสมผสานกันก็ชักนำให้เกิดรสชาติต่าง ๆ ขึ้นบนลิ้นของเธอ และโน้ตเพลงเดียวกันหรือส่วนผสมของโน้ต
ชุดเดียวกันก็จะชักนำให้เกิดสีสัน รูปทรง หรือรส ชาติแบบเดียวกันขึ้นแบบที่เอลิซาเบ็ธเป็นนั้นพิเศษมาก เพราะเท่าที่
ทราบเธอเป็นคนเดียวในโลกที่มีความสามารถแบบนี้ เธอแสดงดนตรีเป็นอาชีพในคอนเสิร์ต ต่าง ๆ ทั่วสวิตเซอร์แลนด์ 
และใช้อาการซินเนสทีเซียของเธอเพื่อให้ได้ตัวโน้ตที่สมบูรณ์ และจดจำโน้ตเพลงได้หลังจากดูแค่รอบเดียว"


นักวาดภาพ จิตกร หลายคนก็ประสบความสำเร็จเช่นกัน
เพราะเมื่อเขาฟังเพลง ก็จะเห็นเป็นภาพสี่เหลี่ยม สามเหลี่ยมต่างๆ หรือสีต่างๆ ออกมาเต็มไปหมด


 เช่น
Wassily Kandinsky จิตรกรผู้บุกเบิกงานศิลปะนามธรรมเชื้อสายรัสเซีย ก็มองเห็นสีเมื่อได้ยินเสียงดนตรี

---

- คนบางคนมองเห็นแนวคิดเชิงนามธรรมบางอย่างมีรูปร่าง (หรือโครงสร้าง) ได้ เช่น เห็นเดือนทั้ง 12 เดือน ใน 1 ปี เหมือนกับตู้ที่นั่งของชิงช้าสวรรค์ โดยมีเดือนธันวาคมอยู่ด้านล่าง และเดือนกรกฎาคมอยู่ด้านบน
- บางคนก็อาจจะเห็นกระบวนการคำนวณทางคณิตศาสตร์ (math operation) เป็นรูปเป็นร่างได้ 

ลองมาดูคำพูดของคนที่เป็นโรคนี้กัน

"ส่วนตัวหนูเองเนี่ยก็จะเป็นแบบเห็นตัวเลขและคำเป็นสีๆค่ะ แล้วก็เห็นคนเป็นสิ่งของหรือเห็นคนแล้วไปนึกถึงของอะไรแบบนี้ เช่นเห็นเพื่อนคนนี้ รู้สึกมานานแล้วว่าทำไมเหมือนลูกครึ่งพะยูนกับปลาโลมาจังเลย ทั้งๆที่เค้าก้อไม่ได้อ้วนนะคะ บางคนเห็นก็รุสึกเหมือนกาวแท่งยู้ฮูกลิ่นแครอทยังไงไม่รู้ แต่ก็ดีนะคะ จะได้จำงายๆ และเพิ่งรู้ว่าการเรียนที่ใช้ความจำเยอะๆเนี่ย การเป็นซินเนสเตเซียก็มีประโยชน์แบที่ไม่รู้ตัว โดยที่เราจะคิดจะจำอะไรมันก้อเป็นคำสีๆลอยไปลอยมาอยูในหัวเลยค่ะ"

"เรื่องการมองเดือนเป็นชิงช้าสวรรค์นั้นแล้วตกใจกว่า เพราะว่า ถ้าคิดถึงเดือนนั้น ก็จะเห็นเป็นวงกลมเหมือนกัน(บางทีรู้สึกเห็นเป็นชิงช้าด้วยค่ะ-- รู้สึก อายจัง กลัวคนอื่นคิดว่า ฝ้ายโม้อ่ะคะ) โดยมกราคมจะอยู่ที่เลขระหว่าง 11 กับ 12 ถ้าเป็นนาฬิกาอ่ะนะคะ แล้วกุมภาก็ วนทวนเข็มนาฬิกาลงมาสุดท้ายธันวา ก็จะอยู่ที่เลขระหว่าง 1 กับ12 โดยถ้าคิดว่าตอนนี้เดือนตุลา ก็จะเห็นว่าตัวเองกำลังอยู่ที่ด้านล่างเอียงมาทางขวามือของวงกลม เป็นอย่างนี้มาตลอดตั้งแต่เด็กๆ"

"คือไม่ได้เห็นเลข 7 แล้วนึก"ถึง"สีส้มนะคะ 
แต่จะเห็นเลข7เปนสีส้ม คือไม่ใช่แบบตาบอดสีนะคะ สมมติว่าเลข7ถูกเขียนด้วยสีดำเราก็รู้ว่ามันเปนสีดำ แต่เราคิด เอ่อ รู้สึก (ประมานนี้)วว่ามันควรจะเป็น (และมันเปน)สีส้มอะค่ะ 
แต่เห็นสีส้มไม่ได้นึกถึงเลข7ค่ะ เห็นสีส้มทีไรแล้วมันจะเปรี้ยวๆในปากอะค่ะ 

อยากกินส้ม "

"อ่า ผมไม่เห็นตัวเลขหรือตัวหนังสือเป็นสีอะครับ แต่ผมเห็นคนเป็นสีครับ เห็นเป็นลักษณะของออร่า บ่งบอกว่าใครลักษณะนิสัยเป็นยังไง หรืออารมณ์ไหน หรือกำลังปกปิดหรือโกหกอะไรรึเปล่า ฯลฯ อะครับ"

โรคเซนนิสเตเซียแบบนี้ก็มีค่ะ
กล่าวคือ คนที่เป็นชนิดนี้ เวลาเห็นคนก็จะเห็นมีแสงออร่า เปล่งออกมา เป็นสีๆ รัศมีต่างๆ
ว่าคนเหล่านั้น จิตใจเป็นอย่างไร กำลังรู้สึกอะไรอยู่
เช่น เมื่อเห็นคนเศร้า ก็จะเป็นแสงเทาๆ มืดมนออกมา






ที่มา : บางส่วนของหนังสือ "โลกจิต"
http://gotoknow.org/blog/science/86023
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_people_with_synesthesia http://www.mythland.org/html/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=139
http://www.wit-view.com/lokjitboard/viewtopic.php?t=41&postdays=0&postorder=asc&start=0
http://www.sudipan.net/phpBB2/viewtopic.php?p=36047&sid=3d9f016c31147dc2cf77443a3fe0bc9e

ฉันเริ่มมีความสนใจกับโรคนี้ ตั้งแต่อ่านหนังสือ เรื่อง "โลกจิต" ของคุณแทนไท ประเสริฐกุล

CR:http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tomz&month=08-01-2010&group=2&gblog=46
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=202159

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 3 กรกฎาคม 2554 / 21:39

Comments

[khunnie]

 เค้าทำรายงานเรื่องนี้อยู่น่าสนใจดี ดันๆๆ 

---

PS.  Hottest ><

[spsygk]

อยากเห็นเป็นสีมั่งจัง

---

PS.  เราทุกคนเป็นเพื่อนกันนะ เพื่อนรัก เพื่อนกิน เพื่อนตาย สุดท้ายเพื่อนร่วมโลก spsygk@hotmail.com

[เรามักจะมีคำถามเสมอ]

ถ้าฟังเพลงแล้วจำแนกสีจากคีย์เพลงเนี่ย ือเปนพรสวรรค์ป่่าวคับ

[nanny.boice]

เราเป็นค่ะ แต่ไม่เคยบอกใครเพราะคิดว่า คนอื่นก็เป็นเหมือนเรา คิดว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องปกติ
จนกระทั่งมารู้ว่าเป็นโรคทางจิตชนิดหนึ่ง ชื่อว่า ซินเนสทีเซีย

เราเห็นเลข 2 เป็นสีเขียวอ่อน เลข 3 สีแดง เลข 7 สีเหลือง
 A เป็นสีขาว D สีดำ S สีแดง N สีชมพูบานเย็น n สีชมพูอ่อน

มันแปลกมั้ยคะเนี่ย TT

---

PS.  シンクラー Singular

[pimuri]

อยากรู้ค่ะว่าตัวเราเป็นไหม เพราะแม่ไม่ได้เป็น เราเป็นคนถนัดซ้ายค่ะ ด้อยเรื่องทิศทาง(เพราะไปไหนมาไหนคนเดียวมักจะไม่มีเซ้นและมักหลง) และการคำนวณค่ะ แต่บางครั้ง(ย้ำว่าบางครั้งนะคะ) จะเห็นตัวเลขที่เป็นคำตอบเป็นตัวสีเทาๆพื้นหลังสีแดงแซมดำออกมาโดยไม่ได้คิดและคำนวณอะไรทั้งสิ้น ซึ่งคำตอบมันก็ถูกด้วย จำได้ว่าตอนป.6 ครูมห้ช่วยกันคิดโจทย์คณิตข้อนึงซึ่งยอมรับเลยค่ะว่ายากอยู่พอสมควร แต่เรากลับเห็นเลข 32,160 เด่นชัดกลางความคิดภายในเสี้ยววินาทีแล้วหายไป พอรุ่งเช้าครูเฉลยเรานี่อึ้งเลยค่ะ แบบ มันเป็นไปได้อย่างไร เราไม่ได้รู้วิธีคิดและวิธีทำเลยแต่ตำตอบกลับตรงทั้งๆที่ตัวเลขมีเป็นร้อยล้านหลักแต่ทำไมเราถึงเดาตรงจัง ตอนนั้นก็คิดว่ามันจะใช่แค่การเดาหรอ คือสงสัยค่ะ แล้วเราเคยถามเพื่อนค่ะว่าเป็นคล้ายๆเรามั้ย เช่น ถ้านึกถึงวันจันทร์เราจะนึกถึงพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบเมฆ วันเสาร์นึกถึงสะพาน วันอาทิตย์นึกถึงพัดแบบจีน วันศุกร์นึกถึงกอหญ้า เวลาเราไปสัมผัสโต๊ะหรือเก้าอี้เราจะรู้สึกเหมือนมีหยากไย่ติดอยู่ที่มือ พอมองแล้วก็เอ๊พ ไม่มีหยากไย่นี่หว่า แล้วเรารู้สึกคืออะไร? ครั้งหนึ่งครูเคยให้จำเมืองหลวงและประเทศในทวีปยุโรป โดยไม่ต้องจำรวดเดียวแต่สามารถค่อยๆท่องทีละ 5 ทีละ 10 ได้ ถ้าเอาประเทศกะเใองหลวงมารวมกันก็น่าจะประมาณ 90 กว่าคำ ตอนนั้นเราพนันกับเพื่อนว่าถ้าเราท่องได้มันต้องเลี้ยงหนม เราจับเวลาด้วยค่ะ ปรากฎว่าท่องได้ทั้งหมดภายใน 1 ชม.เป๊ะๆ ไม่มีขาดเกิน พร้อมฟังเพลง canon in d major ไปด้วย วันรุ่งขึ้น้ราไปท่องกะครู พอท่องทุกประเทศและเมืองหลวงครูเค้าก็จะสุ่มถามด้วยว่าประเทศนี้เมืองอะไร เมืองนี้อยู่ในประเทศไหน ซึ่งได้ค่ะ เราตอบได้หมด วันนั้นครูบอกว่าเราเหมือนเป็นคนอัจฉริยะด้านความจำเลย เพื่อนถามว่าเราใช้เวลากี่วัน เรานี่งงค่ะ ทำไมต้องใช้เวลาเป็นวัน ลม.นึงก้เพียงพอ ซึ่งเวลาจำจะจำเป็นภาพด้วยค่ะ ชอบวิชาที่ใช้การท่องจำเยอะๆ มันท้าทายดีว่าราจะจำได้ป่าว เกลียดคณิตที่สุดค่ะ (แต่เรื่องรูปทรงเราชอบนะ)

[RisM]

ใครเคยเป็นแบบเราบ้างคะ แบบได้กลิ่นเป็นรูปทรงต่างๆ เช่นกลิ่นนี้มันเป็นสามเหลี่ยม แบบนี้อ่ะ คือเรางงว่าเราเป็นโรคนี้หรือยังไง เราเป็นมาตั้งแต่เด็กแต่ไม่เคยถามใครเลย จนวันนี้มาอ่านบทความนี้ .. ก็ยังงงว่ามันใช่หรอ

[เหมย]

ไม่รู้ว่าเป็นไหมค่ะ ตอนนั้นเห็นคนร้องไห้แล้วรู้สึกรสเต้าหู้