ควรทำอย่างไรเวลาเจอขอทาน
ตั้งกระทู้ใหม่
ปัญหาขอทานเป็นเรื่องที่น่าปวดหัว และ ดูเหมือนว่าทุกวันนี้ มันจะกลายเป็นเทรนด์ ที่พบได้ทุกหัวมุมถนนไปแล้ว
เราคงจะเคยได้ยินเรื่องแก๊งค์ขอทาน และขอทานมายากลซ่อนแขนขากันมาบ้างแล้ว จนเกิดความสงสัยว่า สรุปแล้ว ขอทานแบบไหนกันที่เป็นอิสระจากแก๊งและลำบากจริงๆ เราจะได้ให้เงินคนนั้น
บางคนวิเคระห์ก่อนว่าขอทานแบบไหนพิการของจริง บางคนให้เงินเฉพาะกับเด็กที่มีแม่มาด้วยจะได้สบายใจว่าไม่ใช่แก๊งลักพาเด็กมาขอทาน บางคนให้เฉพาะคนแก่ บางคนให้ทุกคน และบางคนก็ไม่ให้เลย เราเป็นคนประเภทหลัง
แต่นีไม่ใช่เพราเราเห็นว่าอาชีพขอทานเป็นอาชีพไร้ศักดิ์ศรี ปัญหามันอยู่ที่ นอกจากขอทานพวกนี้อาจมีความเกี่ยวพันกับแก๊งค้ามนนุษย์ที่จับคนจับเด็กเล็กๆมาตัดแขนตัดขาแปลงเป็นขอทานแล้ว การให้เงินคนขอทานไม่ได้ช่วยให้พวกเขามีพัฒนาตัวเองและสร้างอาชีพอะไรได้ เด็กๆที่พ่อแม่พามาขอทานก็หมดสิทธิได้เรียนหนังสือ โตขึ้นไปเขาก็ไม่มีวิชาไว้หาเงินด้วยตัวเอง กลายเป็นปัญหาสังคมต่อไปอีก หากอยากจะช่วยเหลือคนพวกนี้บ้าง เราจะให้เป็นข้าว น้ำ หรือขนมเล็กๆน้อยแทน ไม่ให้เป็นเงิน เพราะเราอยากให้เขารู้ว่าเราไม่สนับสนุนการหาเงินทางนี้ และไม่ต้องการให้การทำทานครั้งนี้ไปเข้าทางแก๊งค้ามนุษย์ด้วย
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ปัญหาขอทานถูกมองว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย และไม่เห็นผลเสียชัดเจนเท่ากับปัญหายาเสพย์ติด หรือโสเภณี ขอทานก็เลยถูกปล่อยปละให้เป็นหน้าที่ของประชาชนเองว่าจะให้เงินหรือไม่ให้กันดี
แต่ความจริง นอกจากผู้ที่เดินผ่านไปมาจะต้องช่วยกันใจแข็ง งดให้เงินขอทานพวกนี้แล้ว องค์กรรัฐต้องดำเนินการอย่างจริงจังด้วย น่าเศร้าที่ในชีวิตนี้เรายังไม่เคยเห็นใครประกาศแก้ปัญหานี้อย่างเป็นรูปธรรมเลย มีแต่บอกว่าต้องรณรงค์ ต้องให้ความสำคัญ แต่ลับหลังสื่อและประชาชนแล้ว มันทำอะไรบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้
ส่วนหนึ่งที่ปัญหาขอทานยังคงดำเนินต่อไปและแพร่ขยายมากขึ้นเรื่อยๆเราเห็นว่าเป็นเพราะ รัฐไม่มีการจับกุมขอทานอย่างจริงจัง และหลังจากจับกุมขอทานแล้ว ก็ไม่มีวิธีการจัดการกับคนเหล่านี้อย่างจริงจังด้วย
เราเคยแจ้งจส.ร้อยไปครั้งหนึ่ง
หลังจากที่เห็นชายขาขาดขอทานอยู่ที่บีทีเอสหมอชิดมาเป็นเวลาร่วมสองเดือน วันหนึ่งฝนตกหนัก เราทนเห็นภาพที่น่าเวทนาไม่ได้อีกต่อไปเลยโทรศัพท์หาจส.ร้อย ถามว่าจส.ร้อยรับแจ้งเรื่องขอทานมั้ย แล้วก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง
ปรากฏว่าจส.ร้อยไม่ยอมมารับขอทานคนนั้น เช่นเดียวกับมูลนิธิประชาบดี ที่เราได้โทรไปเล่าเรื่องคุณยายขอทานหน้าบีทีเอสอีกคนก่อนหน้านั้น ทั้งสององค์กรปฏิเสธที่จะมารับขอทานทั้งคู่ โดยให้เหตุผลว่า ขอทานเค้าตั้งใจมาเอง เดี๋ยวจับไปเขาก็มาอีก ...นี่เป็นคำตอบที่เรารับไม่ได้เอามากๆ
ในวันที่โทรหาจส.ร้อย เราได้คุยกับขอทานคนนั้น และได้รู้ว่า สำหรับคนบางคนแล้ว ขอทานเป็น \"อาชีพ\" จริงๆ ไม่ใช่งานพาร์ทไทม์ที่มานั่งขอเงินไปตั้งตัวหรือมีปัญหาเดือดร้อนอะไรเป็นพิเศษ
คนพวกนี้เป็นพวกที่ มากรุงเทพแล้วหางานอะไรทำไม่ได้ บางคนพิการ วิธีเดียวที่จะได้เงินแน่ๆคือขอความสงสาร
เราเข้าไปคุยตกลงกับชายขาขาดคนนั้น บอกเค้าว่าจะให้จส.ร้อยมาช่วย ขอทานคนนั้นถามว่าแล้วจะช่วยพาไปไหน ดูท่าเขาไม่อยากให้เราช่วยเท่าไหร่ ทำให้เราออกจะแปลกใจนิดๆ
เราบอกเค้าไปว่า ก็ไปประชาบดีสิลุง เค้าส่ายหัวเลยบอกว่า เคยไปมาแล้ว ที่ได้มานั่งขอทานอยู่ตรงนี้ก็เพราะเขาหนีมาจากนั่น
เรางงถามเขาว่า อ่าว ... แล้วทำไมถึงหนีมานั่งขอทาน ตากฝน ดมควันรถอยู่ทุกวันๆ
เขาตอบว่า เพราะตอนเขาอยู่ที่ประชาบดี มีน้ำมีข้าวมีที่นอนก็จริง แต่ได้แค่อยู่ไปวันๆ เขาอยากหาเงินเองส่งกลับไปเลี้ยงดูครอบครัวบ้าง เอาไว้ใช้จ่ายบ้าง แต่ทำอะไรไม่เป็นก็เลยต้องมานั่งขอทาน ถึงอย่างนั้นก็ภูมิใจกว่านั่งหายใจไปวัน
ในวันนั้นเราจึงได้เข้าใจปัญหาของขอทานมากขึ้น
เราเป็นคนที่ไม่สนับสนุนการขอทาน ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ให้เงินคนพวกนี้ หรือถ้าสงสารจริงก็จะให้เป็นของกินน้ำดื่ม แต่หลังจากได้คุยกับขอทานขาขาดคนนั้น และถูกจส.ร้อยปฏิเสธการให้ความช่วยเหลือมา เราจึงได้คิดว่า
หลังจากที่จับขอทานไปแล้ว องค์กรรัฐจะทำอย่างไรต่อไป?
ถ้ารัฐไม่สอนงาน ไม่ให้การศึกษาพวกเขา แล้วพวกเขาจะไปตั้งต้นชีวิตได้อย่างไร?
เราเคยอ่านคอลัมน์หนึ่งใน โอเคเนชั่น เกี่ยวกับเด็กที่แก๊งค์ค้ามนุษย์จับมาขอทาน เด็กเหล่านี้โตขึ้นมาแบบไม่มีการศึกษา ไม่มีฝีมือในด้านไหนที่จะนำไปประกอบอาชีพได้เลย เพราะต้องงอมืองอเท้าขอเงินจากคนใจจบุญอย่างเดียว
เด็กๆเหล่านี้ลงเอยด้วยการเป็นสมาชิกแก๊ง คอยลักพาเด็กเล็กๆมาขอทานแทน พอโตขึ้นอีกก็ทำอะไรอื่นไท่เป็นนอกจากไปค้ายา ขายบริการ หรือก่ออาชญากรรมอื่นๆ เรียกได้ว่าธุรกิจขอทานนี้เอง คือบ่อเกิดของปัญหาใหญ่ๆที่รัฐบาลพยายามแก้กันอยู่ทุกวันนี้ ยิ่งจะเปิดเสรีอาเซียนแล้ว หากไม่จัดการปัญหานี้ให้ดีก่อนละก็ เตรียมเจอขอทานอาเซียนที่ทะลักเข้ามาพร้อมแรงงานต่างด้าวได้เลย
ในเมื่อฝ่ายรัฐมองข้ามปัญหาสำคัญเช่นนี้ไป คนเดินเท้าอย่างพวกเราคงมีแต่จะต้องลงมือ เป็นฝ่ายริเริ่มแก้ไขปัญหานี้เอง
ด้วยการหยุดให้เงินขอทาน หยุดทำบุญบนวิถีบาป และช่วยๆกันหยิบยกประเด็นนี้มาถกเถียงกันให้มาขึ้น เพื่อที่ภาครัฐจะได้หันมาสนใจแก้ปัญหาขอทานกันอย่างจริงจัง ก่อนที่ประเทศเราจะกลายเป็นสวรรค์ของแก๊งค์ค้ามนุษย์ และแหล่งเพาะอาชญากร
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 1 กันยายน 2555 / 18:46
PS. หมอนพิการฝันพิกล นิยายงงๆ / Music&Lyrics รับแปลและตีความเพลงตะวันตกค่ะ
หมวกบ้า
1 ก.ย. 55 เวลา 18:50 น.
1,062
views
23 ความคิดเห็น
เราเมิน
PS. มีแสง...ก็ต้องมิเงา,มีขาว...ก็ต้องมีดำ
อย่ามองว่าเรานิสัยไม่ดีนะ
คือแบบ บางคนมีแขนขา ทำไมไม่ทำงาน
คนตาบอดพิการยังหาเลี้ยงตัวเองเลย (คหสต.)
PS. Sawada Tsunayoshi & Matsushita Yuya ..I'm Cassiopeia
เราก็เคยได้ยินจากคุณครูว่าจะมีหมู่บ้านที่เป็นแก๊งขอทานน่ะ ออกมาขอทานจนรวย
แต่ไม่รู้สิเราก็สงสารนะ...
-  เราไม่ให้เงิน แต่จะซื้อข้าวหรือของกินให้แทน เพราะเราไม่รู้ว่าจะเอาเงินไปทำอะไร แต่ข้าว ต้องกินแน่ๆ
PS.
เราไม่เคยให้อ่ะ มีคนเคยบอกเรนะว่าขอทานพวกนี้เค้าทำงานกันเป็นกลุ่ม แบบเหมือนหลอกลวงอ่ะ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจริงรึป่าว (คหสต.)
ตัดปัญหาครับ ถ้าเจอก็จะเปลี่ยนเป็นซื้ออาหารให้แทน ซึ่งก็แล้วแต่อารมย์
PS. ฆ่าตัวตายซะดีกว่า
PS. I'M COMMING FOR YOU~!
เมื่อก่อนเรามีเหรีญเราก็ให้บ้าง แต่ตั้งแต่เราเจอขอทานเด็กไถ่ตังเราก็ไม่เคยให้อีกเลย
พ่อเราบอกว่าเดี๋ยวนี้ขอทานก็เหมือนเป็นอาชีพ อาชีพนึงไปแล้ว ถ้าเราให้ตังเค้าไปเค้าก็คงได้ใจ
ตอนแรกเราให้ตลอดอ่ะ แบบเดินผ่านทางนั้นประจำเห็นเขามานั่งตลอด เราก็เข้าใจว่าเขาคงมาเองจริงๆ แต่พอหลังๆ ยิ่งเห็นและรู้ว่า พวกนี้อาจมีทำเป็นองค์กรบ้างอะไรบ้าง ก็พยายามตัดใจตัวเองไม่ให้ละหล่ะ แต่พอเห็นบางทีมันก็ทนไม่ได้จริงๆนะ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็จริงอย่างที่ว่ามา รัฐบาลควรจะเอาใจใส่กับปัญหาเล็กๆแบบนี้บ้าง เพราะปัญหาแบบนี้มันก็คือต้นตอของปัญหาที่เลวร้ายมากกว่านี้
ตอนเด็กๆเคยให้ แต่ตอนนี้ไม่ให้แล้วใครเดินผ่านเสาวรีย์จะรู้ดีมีขอทานเยอะมาก ส่วนตัวเราคิดว่าทำเป็นแก๊ง ถ้าไม่มีใครให้เค้าก้อต้องเลิกอาชีพแบบนี้ แต่เห็นทีไรก้ออดสงสารไม่ได้
ของแบบนี้มันมาจากหลายสาเหตุ คือ
1. เศรษฐกิจเดี๋ยวนี้แย่ ทำให้คนจนๆไม่มีงานทำ ตกงาน
2. รัฐไม่ได้ใส่ใจจะพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนเท่าที่ควร เช่น การศึกษา
ขอทานบางคนมาจากตจว. เข้ามาหางานทำให้กรุงเทพฯ แต่ไม่มีอะไรให้พวกเขาทำ
เพราะงานดีๆในกรุงเทพฯส่วนใหญ่จะต้องเรียนจบสูงๆ
3. รัฐไม่เคยเอาจริงกับขอทานเหล่านี้ พวกเขาถึงได้หลุดมาได้ตลอด
4. ไม่มีงานรับรองกลุ่มคนเหล่านี้เพราะ พวกเขาไม่มีวุฒิการศึกษา ไม่ใช่แรงงานที่มีฝีมือ
ลองคนเหล่านี้ไปของานทำสิ ก็คงไม่มีใครให้ เพราะขอทานบางคนไม่มีอะไรเลย
มีแต่เสื้อผ้ายังเก่าขาด ไม่ค่อยรู้งาน และก็ไม่มีบัตรประช่าชนมีแต่ตัว บางคนก็เป็นพวกต่างด้าว
ทำให้นายจ้างไม่กล้ารับเข้าทำงาน
5. ตำรวจไม่เข้ามาปราบปรามพวกแก็งค์ขอทานเลย จับแล้วก็ปล่อยๆ มันเลยไม่หมดไปสักที
อีกอย่าง คนสมัยนี้อ่ะ ใจสู้จริงๆไม่ค่อยมี บางคนเกิดมาจนก็จนอยู่อย่างนั้น
เพราะไม่มีที่ทางทำมาหากิน และก็ขาดความรู้ พอเป็นแบบนั้นแล้ว
คนเหล่านั้นก็เริ่มท้อ ไม่ยอมหางานทำ แต่มานั่งขอทานแทนเพราะมันไม่ต้องทำอะไรมาก
แค่มานั่งขอทานไปเท่านั้น ซึ่งมันเป็นความคิดที่ผิด
เพราะคนเรากว่าจะรวยได้ ทุกคนมันก็ต้องเริ่มจากศูนย์ด้วยกันทั้งนั้น
แต่ถ้าจะแก้ปัญหา อย่างน้อยๆสังคมต้องให้โอกาสคนเหล่านี้บ้าง
รัฐบาลก็ต้องใส่ใจให้มากขึ้น ไม่ใช่เห็นว่าเป็นแค่ปัญหาเล็กน้อย ความจริงแล้วเรื่องนี้มันคือ
ปัญหาสังคมที่ควรจะแก้ไขด้วยซ้ำ
ข้าราชการมันเก็บส่วยขอทาน
ผมให้ทุกครั้ง เฉพาะคนที่สมควรจริงๆ แต่ถ้ามาร้องเพลงแล้ว เป็นพิการด้วยพอยังรับได้แต่ถ้าครบ 32 ผมไม่ให้ = =
PS. ชอบสิ่งใดก็ทำสิ่งนั้นถ้าโลกนี้มีแต่สีแดงก็จงปลดปล่อยสิ่งที่อยากทำมากที่สุดถึงจะเป็นการฆ่าคนก็ตาม หึ...หึ.....หึ
ตรงสกายวอล์คที่เดินจากสยามไปเซ็นทรัลเวิร์ลอ่ะ มีเยอะมาก
มีวันนึงเราเห็นผู้หญิงคนนึง(ที่เคยนั่งขอทาน) ไม่ใช่คนไทยนะ อาจจะพม่า เค้าเดินมากับเด็กๆ(ที่เป็นขอทาน) แล้วก็มาพูดกับขอทานอีกคนที่นั่งขออยู่ คือ เหมือนมาด้วยกัน รู้จักกันอ่ะ
แล้วพวกเด็กที่นั่งขอนะ มีโทรศัพท์มือถือ มีเงินไปย้อมผมสีทอง มีเงินซื้อโค้กแมค
(แก้วเล็กก็แก้วละ 30 แล้ว!!) มานั่งดูดอีก
เราเคยไปสยาม เห็นคนนึง(ที่เราเคยให้เงินไป) เดินออกมาจากเซเว่น พร้อมซองบุหรี่ที่เพิ่งไปซื้อมา
แกะสูบเลย !! คือเราให้เค้าเพราะสงสารเค้าอะ เค้าเป็นเรื้อน คิดว่าเค้าจะเอาไปซื้อยา เก็บไว้ซื้อข้าว ไปทำอะไรที่มันดีกว่านี้
แต่บางทีเราก็สงสารบางคน ที่เค้าไม่มีจริงๆ เราจะคิดไปว่า ถ้าเค้าไม่มีเงินจริงๆแล้วไม่มีใครให้เค้าเลยล่ะ หรือถ้าเค้าถูกบังคับให้ทำ แล้วได้เงินกลับไปนิดเดียว เค้าจะถูกทำร้ายหรือเปล่า เราก็ยังยอมให้เงินไปอยู่ดี คิดซะว่า ทำแล้วเราสบายใจก็พอแล้ว เค้าจะเอาเงินไปใช้ยังไงก็ช่างเถอะ
PS. quote: In the real world, if you have something about yourself thats different, youre lucky - Taylor Swift
ปัญหาแบบนี้ ทุกคนต้องร่วมมือกันจริงๆ ไม่งั้นแก้ไขไม่ได้แน่ๆ สมมติว่าเราทุกคนเลิกให้เงิน ก็ใช่ว่าปัญหาจะหมดนะ เพราะถ้ารัฐบาลไม่แก้ปัญหาการว่างงานให้ได้จริงๆ จากขอทานอาจจะกลายเป็นอาชญากรขึ้นมาก็ได้
แต่เราหนับหนุนการซื้อน้ำซื้อข้าวให้้เค้ากินนะ ในเมื่อยังทำงานไม่ได้ ก็เอาไปแค่ปัจจัยสี่ก็พอแล้ว เดี๋ยวเห็นว่าเราให้เงินเพราะเป็นเศษเงินแล้วก็เอาไปใช้ทำอะไรไร้สาระอีก
แต่ตอนนี้ เราทั้งเรียนด้วย ทำงานด้วย รู้ว่าเงินแต่ละบาทอ่ะหายากขนาดไหน
แต่เขา แค่มานั่งไหว้แขนขาก็ครบจะเด็กจะผู้ใหญ่ก็เถอะ
จะว่าเชื่อใจคนยากก็ช่าง อย่างน้อยเราก็รู้จักทำงานเองละกัน
บ้านเราอยู่เชียงราย ไปแม่สายโดนตลอด เบื่อ
พอมาอยู่เชียงใหม่ก็เจอรูปแบบใหม่อีก ไม่มีค่ารถไปโน่นนี่นั่น เดินมา อยากกลับบ้าน บลาๆๆ
ตอนนั้นเราเลยบอกว่าเดี๋ยวจะบอกตำรวจให้ ให้แจ้งลูกมารับ ก็ตื้อเราอยู่นั่น จนเราเงียบไปนั่นแหละ
แกเลยเดินไปหาคนอื่นแทน เจอบ่อยด้วยนะกรณีนี้ เอือม
PS. @Lyn_Folleee :')
ขอละอย่ามาพูดเรื่องตกงาน ไม่มีงานทำ อยากจะบอกว่างานน่ะมี มีเยอะด้วย แต่บางทีัมันตอบสนองกิเลสคนไม่พอไง อยากได้งานสบายๆได้เงินเยอะๆ ส่วนขอทานก็แค่ตัดปัญหาด้วยการซื้ออาหารให้เขาก็จบแล้ว ถ้าคุณสงสารจริงๆก็ซื้อไปเลย 3 มื้อ แถวของหวานด้วยเลยเอ้า ผมว่ารัฐบาลมีประสิทธิภาพในการดูเเลชีวิตประชาชนได้ตํ่ามาก ไม่คุ้มเงินที่เสียไปเลยจริงๆ
มันเป็นปัญหาที่แก้ไม่ได้ เพราะไม่กฎเกณฑ์ในการจำแนกขอทานจริงออกจากขอทานปลอม
ที่ผมเจอบ่อยๆ คือ ขอทานที่เป็นคนปกติ แต่มาขอเงินตามป้ายรถเมล์อ้างว่าไม่มีเงินกลับบ้าน ที่ประหลาดกว่านั้น คือ ขอขึ้นรถเมล์ปรับอากาศเสียด้วย ผมเอะใจเลยไม่ให้เงินไป(ปกติขึ้นรถเมล์ร้อน) ผ่านไปหลายวัน มาเจอขอทานคนเดิมอีกกำลังขอเงินขึ้นรถเมล์อีกดังเคย(มันจำผมไม่ได้ เลยคิดว่าจะไม่ให้เงินขอทานอีกต่อไป)
ไม่รู้นะสำหรับเราอ่ะ เราคิดว่าเออเมื่อเรามีเงินแล้วเป็นเจ้าของธุรกิจเองแล้ว เราก็อยากจะให้นะ เหมือนเราให้แบบไม่คิดว่าเค้าเป้นใครอ่ะ ให้เพราะอยากจะให้ ถึงเจตนาเค้าจะยังไงไม่รู้ รู้แค่ว่าเออเรามีเจตนาที่ดีอ่ะ เราแนะนำนะใครอยากมีเงินลองเข้าไปศึกษาแหล่งงเงินทุน หลักทรัพย์ค่ำประกันการกู้เงินเพื่อจะเป็น SME ลงดูๆ
http://www.krungsri.com/th/GoogleSearch.aspx?text_value=sme
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?