ขอตัวอย่าง! บทสนทนาของกลุ่มคนหลายๆ คน(5-6 คน) ในนิยายเพื่อนๆ หน่อยครับ
ตั้งกระทู้ใหม่
1.แต่ละคนดูมีบทเท่าๆ กัน ตัวที่เด่นก็เด่นพอควรแต่ไม่ใช่ตัวอื่นๆ กลายเป็นตัวประกอบไปหมด
2.ไม่ดูเป็นการรับ-ส่ง เหมือนท่องบทละครจนเกินไป
3.ไม่เหมือนบทละคร
หรือว่า ถ้าอยากจะให้มันเหมือนบทละครไปเลยสำหรับฉากนี้ในนิยาย ถือว่าน่าเกลียดมั้ย
ใครที่มีตัวอย่าง(แต่งสดก็ได้ไม่ว่ากัน^^) ขอให้ผมได้ชมหน่อยครับ^^
PS. ดื่ม วีต้า พรุน แล้วไปตายซะ!!!
Hiller...
8 พ.ค. 51 เวลา 23:20 น.
2,356
views
10 ความคิดเห็น
ถ้าเป็นฉากพูด จะเหมือนบทละครก็ไม่ผิดนี่
PS. I have no love in my veins, how could it run into my heart?
ไม่รู้สินะ ก็ใช้ประโยชน์จากตัวละครแต่ละตัว อย่างเช่นคนไหนชอบใช้มุขตลก คนไหนชอบทะเลาะกับอีกคน คนไหนชอบขัด คนไหนชอบพูดนอกเรื่อง ลองทำเป็นบทพูดประกอบดู แล้วสุดท้ายก็จบที่ตัวเอกสรุปความ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 9 พฤษภาคม 2551 / 00:18
"หวัดดี มารอนานแล้วหรือ"หญิงสาวในเสื้อเชิดสีแดง กางเกงดำยืนยิ้มให้ พร้อมกับคนในกลุ่มที่มากันพร้อมแล้ว เป็นอันว่ามีเขาคนเดียวซินะที่เข้ามารอในร้านกาแฟแห่งนี้เลย
"ใช่ หิวจนแทบกินพวกนายเข้าไปได้แล้ว"เขาตอกกลับไปอย่างไม่เกรงใจ ก็มันเพื่อนสนิทของเขาเองนี่
"เราเชื่อว่าคุณทศที่รักคงไม่กินเราหรอก โดยเฉพาะแนน นั่นมันมีแต่กระดูก"ชายในชุดสีดำเข้ม เหมือนจะไว้ทุกข์ให้ใครที่เดินตามมาข้างหลังสุดว่า
"เกี่ยวอะไรกับข้าวะเอก"หญิงสาวท่าทางคล้ายทอมหันมากระชากคอเสือคนพูด ทำท่าจะต่อยหน้าเสียตรงนี้ หญิงสาวในเสื้อแดง หันไปหัวเราะแทนที่จะห้าม
"ลูกแก้วว่านะถ้าใครจะทะเลาะกันไปข้างนอกดีไหมคะลูกแก้วไม่ต้องการจะมีรายจ่ายเพิ่ม เพราะเพื่อนที่มาด้วยทำข้าวของพัง"หญิงแว่นท่าทางเรียบร้อยที่สุดเพียงคนเดียวในกลุ่ม พูดพร้อมกับเดินมานั่งข้างๆเขา
"ข้าคิดอย่างเดียวกับหนูแก้วนะ ถ้าจะกินก็นั่ง ข้าหิว"เขาบอกพร้อมกับลุกเดินไปสั่งอาหาร ทว่าพอหันกลับมาอีกที ยัยทอมบ้าเพื่อนเขากลับนั่งแทนที่ไปเรียบร้อยแล้ว และเก้าอี้ก็ไม่พอ ชายหนุ่มเลือกที่จะหันไปสั่งของต่อ ไม่สนใจว่าตัวเองจะต้องไปลากเก้าอี้มาอีกตัว เพราะเพื่อนทั้งกลุ่ม จัดการนั่งแทนที่ไปแล้ว
ชายหนุ่มจัดการหอบของกลับมาที่โต๊ะก่อนเพราะ ไม่มีมือจะไปถืออะไรได้อีกเมื่อ คาปูชิโน่ถ้วยใหญ่กับจานขนมปังชุบไข่ก็เต็มมือแล้ว
"เออพวกแกจะกินอะไรกันวะ ถ้าจะกินก็ไปสั่งเองนะโว้ย จ้าไม่ใช่เบ้"เขาหันมาพูด ก่อนเดินไปลากเก้าอี้ ทว่า
"อร่อยว่ะทศ"มือของยัยแนนยัยแห้งประจำกลุ่มส่งขนมปังเขาเข้าปากไปแล้ว
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 9 พฤษภาคม 2551 / 00:18
PS.
เป็นผมจะพยายามเลี่ยงนะ พูดทีพร้อมกัน 5 คนถึงมีชื่อกำกับต่อท้ายทุกบทสนทนาคนอ่านมันก็งงเอาง่ายๆ เหมือนกันนา ไม่งั้นมันก็ต้องตัดใจให้บางตัวเด่นกว่าอีกตัว หรือไม่ก็ให้เป็นคนพูดเป็นคู่ๆ พอจบความสำคัญแล้วค่อยไปโฟกันกับคู่สนทนาต่อไปแทนน่าจะดีกว่า (มั้ง)
PS. เดี๋ยวนี้มองอะไรก็เป็นก้นหอยไปหมด....
อย่าไปเครียดมากเลยท่าน อย่างนิยายเราเงี้ย ฉากนึกตัวละครเป็นสิบ ถ้าเกิดมานั่งคิดมากมีหวังตายคาที่
PS. ในเมื่อเรามันก็ชั่วในสายตาทุกคนอยู่แล้วนิ!! ถ้าอย่างนั้นก็จะชั่วจริงๆให้ดู!! [ถึงจะทำดีเท่าไหร่ยังไงก็ไม่มีใครเห็นหัวอยู่แล้ว]
ตัวละครแต่ละตัวควรต้องมีจุดเด่นก่อนนะครับ เช่นสีผม สีตา ลักษณะต่างๆ
ลึกลงมาหน่อยก็นิสัย วิธีการพูด
แล้วต่อจากนั้นก็สลับสรรพนามบ้าง
ลองแต่งสดหน้าจอดูดีฝ่า เดี๋ยวไม่เห็นภาพ (บุคลิกตัวละครอิงจากเรื่องของผมนะครับ)
"เซ็ตซึนะ เขาถามมาว่าจะแต่งบทสนทนาของตัวละครเยอะๆยังไงน่ะ" เด็กสาวตากลมเอ่ยถามเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างตัว
"ไม่รู้สิ" อีกฝ่ายตอบ "ฉันไม่ได้อยากเป็นนักเขียน"
"แหมเซ็ตซึนะ จะพูดกับซายากะน่ะก็ให้นิ่มนวลหน่อยสิ...." เซลีนลากเสียง เด็กสาวผมทองฉีกยิ้มหวานเย็น "ไหนบอกว่าชอบกันไม่ใช่เหรอ...."
"อ้าว พี่เซ็ตซึนะชอบพี่ซายากะเหรอคะ" ผีน้อยผมน้ำตาลที่ลอยอยู่ข้างตัวเซลีนเอ่ยขึ้นทันที "หนูเพิ่งรู้นะเนี่ย...."
"ไม่ใช่น้าเลอา...." ซายากะปฏิเสธทันควัน ในขณะที่เด็กสาวตาคมที่นั่งข้างเธอหน้าแดง
"หยุดเลยเซลีน อยากให้ฉันล้อเธอกับคุนโยเหรอ"
"อ้าว ฉันเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ" เด็กสาวผมเปียที่ฟังเงียบๆมานานแล้วโวยขึ้นทันที "ฉันอุตส่าห์ไม่ระรานในแล้วนะ"
"อ้าว มีปฏิกิริยาแบบนี้ชักจะยังไงนะคุนโย" ซายากะหัวเราะคิก ดวงตากลมโตที่มองเพื่อนสาวมีแววประหลาดเต้นระริกอยู่ภายใน
"พี่คุนโยก็ด้วยเหรอคะ" เลอาเปลี่ยนเป้าหมายมาหาพี่สาวผมเปียแทน "ทำไมพี่ๆถึงชอบผู้หญิงด้วยกันกันทุกคนเลยล่ะ...."
"ไม่ใช่นะ....." คุนโยเริ่มจนปัญญาจะเถียงเพื่อนสาว "เซลีน พูดอะไรบ้างสิ"
ฯลฯ
(แลดู Yuri เล็กน้อย แต่นี่เป็นบทสนทนาที่มีสิทธิ์เกิดขึ้นจริงในเรื่อง เหอๆ))
PS. Boeing 747-4D7 GE CF6-80C2B1F HS-TGX [Sirisobhakya] WRYYYYYYYYYYYYYYYYY~~~~~~
แจกไปคนละบทให้คนอ่านรู้ว่ามีใครอยู่ในฉากนั้นๆ ก็พอค่ะ  บางทีไม่ใช่แค่คำพูดแต่เป็นการกระทำด้วยก็ได้
ล็อคอินก่อน เดี๋ยวมันไม่เว้นบรรทัดให้
PS. บ้านใหม่ไฉไลกว่าเดิม http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=manatsanan&group=1
"หิวชะมัดเลยว่ะ แวะร้านข้าวแกงข้างหน้าหน่อยเหอะ" ชายหนุ่มผิวขาวรูปร่างสมส่วนพูดกับเพื่อนที่กำลังขับรถแล่นไปตามถนนลูกรังย่านชนบท เขาล้วงหยิบกระเป๋าสตางค์ในกางเกงออกมานับธนบัตรใบเขียวๆ ที่มีอยู่แค่ใบเดียว "อ้าว เงินหมดแล้วนี่หว่า แถวนี้มีตู้เอทีเอ็มให้กดไหมวะนี่"
"คงอีกไกลกว่าจะเจอ เอาเงินฉันออกไปก่อนก็ได้" หนุ่มผิวคล้ำที่นั่งด้านหน้าข้างคนขับเสนอ เรียกเสียงขัดจากชายร่างโย่งที่นั่งเบียดอยู่ทางฟากซ้ายของเบาะด้านหลังข้างกายชายคนแรกให้กล่าวแทรก
"ก็เลี้ยงไปเลยสิวะ ข้าวแกงจานละยี่สิบแค่นี้"
"ให้ครบคนด้วยนะโว้ย อย่าลำเอียง" เป็นชายหนุ่มสวมแว่นอีกคนที่นั่งทางฝั่งขวารีบรับลูกต่อทันที หนุ่มคนขับรถส่งเสียงหัวเราะหึในลำคอ บ่งบอกว่าอย่าลืมเขาด้วย
คนถูกมัดมือชกให้เลี้ยงข้าวเพื่อนชักสีหน้าง้ำ "มีเหลือติดกระเป๋าแค่ไม่กี่สิบเองโว้ย ถ้าอยากล้างจานก็ตามใจพวกแก"
พูดแค่สี่คน แต่คนอ่านก็รู้แล้วว่ามีอยู่ห้าคน สำหรับฉันก็ประมาณนี้ค่ะ (คิดสดเลยไม่อยากตั้งชื่อตัวละคร เอาแค่ลักษณะพอ)
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 9 พฤษภาคม 2551 / 02:03
PS. บ้านใหม่ไฉไลกว่าเดิม http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=manatsanan&group=1
ส...สุดยอด
ขอบคุณทุกๆ คนที่แต่งสดให้ และคำแนะนำหลายๆ อย่างด้วยนะครับ
จะเอาไปปรับปรุงฮะ ^^
PS. ดื่ม วีต้า พรุน แล้วไปตายซะ!!!
B: ว่าแน่ๆเลยล่ะ
C: แล้วจะเขียนทำไมล่ะA
A: อยากเขียนนี่นา
D: เขียนไปให้โดนด่าเปล่าๆ
E: งือ Dพูดไม่ให้กำลังใจAเลย
:D
ล้อเล่นครับ
ผมค่อนข้างเลี่ยงบทอย่างนี้น่ะ เพราะถ้าไม่ตั้งใจอ่านจริงๆ ยากที่จะเข้าใจ
PS. เชือดคห.ล่างดีไหมน้า... ไหมน้า~?
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?