เขียนนิยายอิงประวัติศาสตร์มันง่ายนิดเดียว
ตั้งกระทู้ใหม่
หลายคนไม่ชอบเวลาที่ต้องไปไล่ล่าหาข้อมูล ซึ่งผมก็เห็นใจ เวลาที่เราต้องไปอ่านหนังสือทุกเล่มเกี่ยวกับเรื่องที่เราเขียน เหมือนกำลังทำรายงานส่งอาจารย์ยังไงยังงั้น ดังนั้นถ้าการเรียนคณิตศาสตร์มันน่าเบื่อประการใด หาข้อมูลมาเขียนนิยายมันก็น่าเบื่อเท่านั้น แต่วันนี้ผมจะนำเคล็ดลับเขียนนิยายอิงประวัติศาสตร์มาแชร์กันครับ
1.กำหนดตัวละครและเค้าโครงเรื่อง ตอนนี้จะง่ายมากเพราะเราแทบไม่ต้องคิดพล็อตเรื่องเลย เพราะพล็อตเรื่องอยู่ในหนังสือประวัติศาสตร์หมดแล้ว
2.หาข้อมูล ตรงนี้แหละลำบาก โดยเฉพาะคนที่ไม่เก่งภาษาอังกฤษ เพราะแหล่งข้อมูลส่วนใหญ่เป็นภาษาอังกฤษทั้งนั้น(ถึงจะมีที่เป็นภาษาไทย เกือบทั้งหมดก็ทำเพียงสรุปไว้ย่อๆ ไม่เพียงพอที่จะใฃ้เป็นข้อมูลเขียนนิยาย แล้วเราจะทำยังไง ผมก็บอกว่าสบายมาก ต้องทำตัวให้รักประวัติศาสตร์ อย่าเบื่อเวลาที่เราต้องนั่งท่องตำราหนาหลายร้อยหน้าจำนวนนับสิบเล่ม(ผมอ่านหนังสือเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 1 หนาตั้งแต่ 300 - 500 หน้าจำนวนตั้ง 4-5 เล่ม จากนั้นก็ดูภาพยนต์เกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 1 อีก 3 เรื่องแล้วก็ไปเดินเที่ยวพิพิธภัณฑ์เพื่อนำมาเขียนนิยายเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 1) เมื่อเราอ่านข้อมูลเหตุการณืสำคัญในตำรา จากนั้นเราก็เจาะลงไปยังรายละเอียดปลีกย่อย อย่างเช่นเครื่องแต่งกาย วัฒนธรรมและประเพณี เครื่องแต่งกายก็แค่ค้นหารูปในกูเกิลไม่ก็หาซื้อหนังสือเกี่ยวกับเครื่องแต่งกายมาอ่านดู ส่วนวัฒนธรรมนั้นแนะนำให้ค้นหาในอินเทอร์เน็ตเดี๋ยวก็ได้ข้อมูลเอง ขั้นตอนหาข้อมูลนี้ควรให้เวลามากๆ เพื่อให้หาข้อมูลได้เยอะ ครบถ้วนจะได้สมจริง ไม่มีใครมาด่าว่าเรามั่วได้
3.จากนั้นก็จับปากกาลงมือเขียน เขียนจนจบ
4.ทิ้งต้นฉบับไว้ซักเดือนหนึ่งจากนั้นก็นำมาแก้ไข ยิ่งแก้มากครั้งยิ่งดี เพราะจะทำให้เรื่องของเรานั้นน่าอ่าน สมจริงมากขึ้นจำไว้ว่าลิโอ ตอลสตอยแก้ไขนิยายเรื่องสงครามและสันติภาพอยู่ตั้ง 8 ครั้ง(สมัยนั้นยังไม่มีเครื่องพิมพ์เลย)
5.ส่งสำนักพิมพ์ จบข่าว!!!
PS. เรามันเทพ ไม่ใช่เกรียน และไม่ใช่นู้บ
7 ความคิดเห็น
ผมว่าแต่งนิยายอิงประวัติศาสตร์ส่วนที่ยากที่สุดคือการเข้าถึงจิตใจของคนในยุคนั้น ๆ นะครับ เพราะถึงจะอ่านมากขนาดไหน แต่จะให้รู้สึกว่ามันเกิดในยุคนั้น ๆ นี่ยากใช่เล่นเลย แถมผมเชื่อเลยว่าเวลาเราเขียนโดยการใช้ความรู้ของเรามองย้อนหลังมันค่อนข้างเสี่ยงกับการเอาบริบทของตัวเราในปัจจุบันไปใส่ในเรื่องในอดีต ทำให้เนื้อเรื่องมันไม่ค่อยเนียนนะ ยิ่งยุคห่างจากตัวเรามา่กแค่ไหนผมว่ามันยิ่งยากขึ้นนะ (แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นไปไม่ได้นะ แค่ความสามารถของผมในตอนนี้ไม่อยากเสี่ยงนะ)
PS. เจ้าเป็ดน้อย เจ้าอยู่แห่งหนใด มาให้เราเซ็งเสียดี ๆ
ผมยังคิดไม่ตกเลยครับกับประเด็นนี้ แต่คิดว่าจะไปสอบถามปู่เอา เพราะแกค่อนข้างใฝ่รู้ตั้งแต่ยังหนุ่ม และก็ยังได้ข้อมูลที่อาจจะตกไปจากหน้าประวัติศาสตร์ซึ่งเราหาไม่ได้นอกจากฟังแกเล่าก็ได้
หาข้อมูลเรื่องวัฒนธรรมและความเป้นอยู่นี่แหละ โหดสุดๆ ขอบอกๆ
หาว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นน่ะไม่อยากหรอก แต่สภาพสังคม สภาพความเป็นอยู่ ตึกรามบ้านช่อง การแต่งกายในสมัยนั้นน่ะ ยากกกกก
PS. You may call me a freak, Or someone like me for that matter, But in our eyes, You are a freak too.
ใช้วิธี ดูหนังย้อนยุค และศึกษานิสัย และความประพฤติ ธรรมเนียม วัฒนธรรม เสื้อผ้าที่สวมใส่ และกิริยามารยาท สิ่งไหนควรทำและไม่ควรทำ
แวะมาอ่านได้นะคะ ^^" เรื่องนี้เราเขียนจบแล้ว ส่งสนพ. อินเลิฟุบุ๊คฯ (ถ้าอ่านในเด็กดี มี 28 ตอน ถ้าไปอ่านในลิ้งค์นิยายไปอินเลิฟบุ๊ค จะมีจนจบเรื่อง)
PS. http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=466691 นางฟ้าราตรีกับชีคแห่งเปอเซีย [ภาคจบ] และ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=512270 - โจรสลัดที่รัก
และการผ่านตาของนักวิจารณ์ ...
PS. http://emperorsss.deviantart.com http://emperorsss.multiply.com อ่านนิยาย N.E.W.ได้ที่หน้านิยาย http://my.dek-d.com/emperors/story/view.php?id=296721
หม่อมฉันเขียนเกี่ยวกับความรักในสมัยโชซอนอยู่เพคะ
PS. ทำตนให้เป็นมิตร ชีวิตจะสุขสันต์
ผมกำลังจะลองแต่งในจอยพอดีเลยมาหาข้อมูลขอบคุณสำหรับข้อมูลครับผม
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?