ไคก็ได้"ช่วยถอดคำประพันธ์ขุนช้างขุนแผนให้ที"

[-5645]

ใครที่เรียนม.6คงเรียนหนังสือเรียนวรรณคดีวิจักษ์  เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผล ตอนขุนช้างถวายฎีกาให้ทีได้มั๊ยคะ

ทีขึ้นต้นว่า

จะกล่าวถึงโฉมเจ้าพรายงาม          เมื่อเป็นความชนะขุนช้างนั่น              




  อยากให้เพือ่นๆช่วยแปลหน้า24-40 ให้ทีได้มั๊ยคะ  ต้องการมากค่ะ



ขอบคุณล่วงน่านะคะ

Comments

[เก่งไทย(มั้ง)]

ไม่รู้หนังสืออ่า เอาร้อยกรองมาให้จิแล้วจาแปลเป็นร้อยแก้วยให้ฟัง

[YOUNGESTFIGHTER]

ขอตัวบทความด้วยจขกทู้ เจอแบบนี้แปลไงอ่ะ มึนคร๊าบ

---

PS.   -emo19-] DJ PUT IT BACK ON GENIE SNSD รักนู๋ทิฟ ปลื้มยุน ชอบยัยรั่วแทแทๆ รักทั้งวง

[บิว]

http://writer.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=336820<<ไปหาเจอมีจร้าตอนที่32-33นะ

[หนานอี๋]

ในหนังสือ? เราก็มีนะ แต่เราเรียนตั้งแต่ ม.5 แล้วละแปลหมดแล้ว แต่ตอนนี้เราอยู่ที่ไรขิง(มาแข่งคณิตนะ)

ไว้กลับบ้านถ้าโชคดีไม่ลืมจะมาลงให้ละกัน(แปลทั้งเรื่องเลยหรอ? )

ปล. ต้องกลับไปดูก่อนนะว่าที่แปลไว้ยังอยู่เป่า

---

PS.  http://my.dek-d.com/afp066810/story/view.php?id=375105 ฝากนิยายเรื่องแรกด้วยค่ะ ทุกคนต้องเริ่มที่คำว่า "เริ่มต้น" เสมอ ดังนั้นจงอย่ากลัวที่จะเริ่มต้นแต่จงกลัวที่จะไม่ได้เริ่มต้น(อันนี้ไม่เกี่ยวกับนิยา

[golf7610]

แปลอันนี้ให้ทีคับ

ทั้งชายหญิงง่วงงมล้มหลับ          นอนทับคว่ำหงายก่ายกันเปรอะ
จี่ปลาคาไฟมันไหลเลอะ            โงกเงอะงุยงมไม่สมประดี
ใช้พรายถอดกลอนถอนลิ่ม         รอยทิ่มถอดหลุดไปจากที่
ย่างเท้าก้าวไปในทันที                มิได้มีใครทักแต่สักคน
มีแต่หลับเพ้อมะเมอฝัน               ทั้งกองไฟป้องกันทุกแห่งหน
ผู้คนเงียบสำเนียงเสียงแต่กรน      มาจนถึงเรือนเจ้าขุนช้าง
จุดเทียนสะกดข้าวสารปราย         ภูตพรายโดดเรือนสะเทือนผาง
สะเดาะดาลบานเปิดหน้าต่างกาง   ย่างเท้าก้าวขึ้นร้านดอกไม้
หอมหวนอวลอบบุปผชาติ            เบิกบานก้านกลาดกิ่งไสว
เรณูฟูร่อนขจรใจ                        ย่างเท้าก้าวไปไม่โครมคราม

ช่วยทีนะครับๆๆๆ    

[แต้ว]

๏ ครานั้นทองประศรีผู้มารดา    ครั้นได้แจ้งกิจจาไม่นิ่งได้
เด็กเอ๋ยวิ่งตามมาไวไว    ลงบันไดงันงกตกนอกกชาน
พลายชุมพลกอดก้นทองประศรี    กูมิใช่ช้างขี่ดอกลูกหลาน
ลุกขึ้นโขย่งโก้งโค้งคลาน    ซมซานโฮกฮากอ้าปากไป
ครั้นถึงยั้งอยู่ประตูวัง    ผู้รับสั่งเร่งรุดไม่หยุดได้
ขุนแผนวันทองพระหมื่นไวย    เข้าไปเฝ้าองค์พระภูมี ฯ
   
   
๏ ครานั้นพระองค์ผู้ทรงเดช    ปิ่นปักนคเรศเรืองศรี
เห็นสามราเข้ามาอัญชลี    พระปรานีเหมือนลูกในอุทร
ด้วยเดชะพระเวทวิเศษประสิทธิ์    เผอิญคิดรักใคร่พระทัยอ่อน
ตรัสถามอย่างความราษฎร    ฮ้าเฮ้ยดูก่อนอีวันทอง
เมื่อกลับมาแต่ป่าใหญ่    กูสิให้อ้ายแผนประสมสอง
ครั้นกูขัดใจให้จำจอง    ตัวของไปอยู่แห่งไร
ทำไมไม่อยู่กับอ้ายแผน    แล่นไปอยู่กับอ้ายช้างใหม่
เดิมรักอ้ายแผนแล่นตามไป    ครั้นยกให้เต้นกลับเล่นตัว
อยู่กับอ้ายช้างไม่อยู่ได้    เกิดรังเกียจเกลียดใจด้วยชังหัว
ดูยักใหม่ย้ายเก่าเฝ้าเปลี่ยนตัว    ตกว่าชั่วแล้วไม่ไยดี ฯ
   
   
๏ ครานั้นวันทองได้รับสั่ง    ละล้าละลังประนมก้มเกศี
หัวสยองพองพรั่นทันที    ทูลคดีพระองค์ผู้ทรงธรรม์
ขอเดชะละอองธุลีพระบาท    องค์หริรักษ์ราชรังสรรค์
เมื่อกระหม่อมฉันมาแต่อรัญ    ครั้งนั้นโปรดประทานขุนแผนไป
ครั้นอยู่มาขุนแผนต้องจำจอง    กระหม่อมฉันมีท้องนั้นเติบใหญ่
อยู่ที่เคหาหน้าวัดตะไกร    ขุนช้างไปบอกว่าพระโองการ
มีรับสั่งโปรดประทานให้    กระหม่อมฉันไม่ไปก็หักหาญ
ยื้อยุดแดคร่าทำสามานย์    เพื่อนบ้านจะช่วยก็สุดคิด
ด้วยขุนช้างอ้างว่ารับสั่งให้    ใครจะขัดขืนไว้ก็กลัวผิด
จนใจมิไปก็สุดฤทธิ์    ชีวิตอยู่ใต้พระบาทา ฯ

[แพน]

แปลให้หน่อยสิคะ ไม่ใหวแล้ววว