> ใครเคยทำไม่ดีกับ พ่อแม่ เลิกทำซะนะ ก่อนที่มันจะสายเกินไป !
ตั้งกระทู้ใหม่
ถ้าถึงวันที่ 14 กุมภาเมื่อไร...ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่เหมือนคนทั่วไป
กุหลาบ ช็อคโกแลต คำบอกรัก
สามสิ่งนี้ต้องเวียนเข้ามาหาชีวิตผมเพื่อให้คนคนหนึ่งทุก ๆ ปี
............ในวันนี้ ก่อนวันที่ 14 กุมภา ผมเดินออกจากบ้าน .....
ในมือมีผ้าเช็ดหน้าสีชมพูที่ต้องการเอาให้แฟนของผม
เธอเป็นหญิงสวยมาก เป็นดาวคณะของมหาลัยของเรา
ก่อนผมจะออกไปพบเธอ... เธอโทรมาหาผม ....
ผมจึงวางผ้าเช็ดหน้าที่ผมบรรจงพับไว้บนโต๊ะ
หลังจากการพร่ำบอกรักกันด้วยถ้อยคำหวานหู
เป็นเวลานานทีเดียว
ผมปรี่ออกจากบ้านไปหาเธอ โดยไม่ลืมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น....
.........แต่ผมเห็นพ่อของผมถือมันออกมา ในผ้าผืนนั้นมีรอยเลือด
"พ่อ ทำอะไรหนะ" ผมโพล่งถามด้วยความโมโห
พ่อหน้าซีดทันที
" นายเหมียวหนะ มันโดนกัดพ่อเลยเอาผ้าไปเช็ดเลือดมัน"
"พ่อรู้ไหม ผมกำลังจะเอาไปให้แฟน" พ่อเงียบ
ผมเกลียดจริง ๆ เวลาพ่อเงียบเมื่อจนกับปัญหา
ความโมโหสั่งผมให้ทำได้แม้กระทั่งจะตบหน้าพ่อ ..................
พ่อเบือนหน้า "พ่อขอโทษ มานี่....."
....พ่อยื่นมือมารับผ้าเช็ดหน้า "พ่อจะเอาไปซักให้เอง"
ผมงอนพ่อถึงกับไม่ยอมคุยกับพ่อเป็นเวลานานพอควร
ไม่ยอมลงจากบ้าน .....เป็นเวลาเกือบทั้งสองวันที่ผมไม่เจอหน้าใคร
หมกตัวอยู่กับห้อง..... มีเพียงแม่เท่านั้นที่คอยส่งข้าวให้ผม
ยามเมื่อผมมองตาแม่ครั้งใด
.....ทุกครั้ง ดวงตาแม่จะแดงปรี่ด้วยน้ำตา
ผมเริ่มรู้สึกว่า...... บางทีผมอาจจะทำเกินไป
เวลาที่ผมเห็นแม่เสียใจ..... ผมก็รู้สึกว่าผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ?.
ผมยอมออกมาจากห้อง ผมไม่เห็นพ่อ....
........ผมเดินออกมาที่บริเวณลานซักผ้า
กาละมังยังมีผ้าที่ยังไม่ซักหลายผืน
ข้างๆ มีกองเลือดอยู่ และที่ราวตากผ้ามีผ้าเช็ดหน้าของผม
ถึงจะล้างรอยเลือดไม่หมด
...ในใจผม....เมื่อเห็นผ้าเช็ดหน้าที่ถูกซักแล้ว......
ก็รู้สึกสำนึกอยากจะขอโทษพ่อ
เมื่อหันหน้าจะกลับเข้าบ้าน ก็พบกับแม่
แม่ร้องไห้มาแต่ไกล วิ่งมากอดผม " พ่อเสียแล้วนะ "
ผมอึ้ง ...?
แม่ลำดับเหตุการณ์ และทำให้ผมทราบว่า...
พ่อป่วยเป็นโรคทางเดินหายใจติดเชื้อ ......
รอยเลือดที่เห็นนั้นคือเลือดที่พ่อจาม.... ออกมา .....พ่อมองไม่เห็น
"พ่อกำชับแม่มาตอนที่ลูกโกรธว่า อย่าบอกลูกเด็ดขาดว่าพ่อป่วย "
"ทำไมล่ะครับ"
"พ่อกลัวเราจะเสียใจ แล้วไม่ได้ออกไปเที่ยวกับแฟน"
ผมอึ้งเป็นครั้งที่สอง
"พ่อบอกแม่ด้วยว่า ถ้าพ่อเสียวันนี้ อย่าเพิ่งบอกลูก
ให้ลูกไปเที่ยวกับแฟนก่อน พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นทุกข์ พลาด โอกาส
อย่างนี้เพราะพ่อคนเดียว
พ่อบอกด้วยว่าพ่อซักผ้าเช็ดหน้าให้แล้ว..... มันไม่สะอาดหรอก
แต่พ่อบอกว่า..พ่อของลูกทำดีที่สุดแล้ว"
ผมกอดแม่.... ร้องไห้.... วันนี้จะเป็นวันวาเลนไทน์ที่อยู่ในความ
ทรงจำตลอดไป
"พ่อครับ ผมขอโทษ....... "
เรื่องที่ 2
หญิงแก่วัยเลย 60 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยมหลัง
จากแต่งงานและย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี
หญิงแก่...แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก เห็นลางๆ
แจ๊ค...อ๋อ วัวแหนะแม่
................
ผ่านไป 2-3 นาที
หญิงแก่...แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค...วัว ตัวเดิมนั่นแหละแม่ ยังไม่ไปไหนเลย
.............
ผ่านไปอีก 2-3 นาที
หญิงแก่...แจ๊ค นั่นอะไรอีกละลูก
แจ๊ค...(เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัวแม่วัว วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ
......................
เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที
หญิงแก่...แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค...เอ๊ะแม่นี่ยังไงนะ ถามซ้ำๆซาก ผมจะบอกครั้งสุดท้ายแล้วนะว่าวัว
.................
ผ่านไปอีก 2-3 นาที
หญิงแก่...แจ๊ค นั่นอะไรลูก
แจ๊ค...โอ๊ย ! แม่เลอะเลือนแล้ว คุยไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับแม่แล้ว
..................
แล้วแจ๊คก็ผละจากแม่ไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด
เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น ได้เวลาอาหารค่ำ เมื่อไม่เห็นผู้เป็นแม่ลงมา
แจ๊คจึงเดินไปตามที่ห้อง ณ ที่นั้น เขาได้พบหญิง แก่คนนั้น นั่งเหม่อลอย
ข้างๆ มีไดอะรี่เก่าๆ เล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ
แจ๊คถือวิสาสะเข้าไป อ่าน ความว่า...
ครั้งหนึ่งเมื่อ 30 ปีมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมาก
เราตั้งชื่อเค้าเองว่า...แจ๊คในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง ตอนนั้น
แจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน พอดีมีวัวผ่านมา...
แจ๊คถามเราว่า แม่ นั่นอะไร...วัวไงลูก เราตอบ เวลาผ่านไปอีกไม่ถึง 1 นาที
แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก เราก็ตอบเช่นเดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง...
เราไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเลยที่จะ ตอบคำถามเดิมๆเหล่านั้น เรากลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุด
ที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย....
.....................
แต่ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถาม
คำถามเดียวกัน หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม แจ๊คเป็นคนตอบ...
เพียง 5 ครั้งเท่านั้น ลูกก็ตวาดเรา หาว่าเราเลอะเลือน รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป....
อ่านแล้วคิดถึงตอนที่ตัวเราเองเคยทำกะแม่...กระแทกใจเข้าอย่างจังเลย
*******************************************
เรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า ความรักของแม่นั้นมีค่ามหาศาล
ในใจของแม่นั้นมีแต่คำๆนี้ที่ให้ลูก คือ รักลูกทำเพื่อลูกได้ทุกอย่าง
แต่ผู้เป็นลูกสิ แค่เพียงน้อยนิด เธอก็เบื่อที่จะทำเพื่อแม่ ด้วยเหตุนี้เอง
พ่อ-แม่ จึงถูกทอดทิ้งให้เดียวดายในยามแก่ชรา
*******************
อย่าให้พ่อ-แม่ต้องเดียวดาย ขอให้รักท่าน แม้เพียงเสี้ยวหนึ่งที่ให้กับท่าน
ท่านก็ดีใจมากแล้วค่ะ
-------------------------------------------------------------------------------
เราไปอ่านเจอมาเลยเอามาให้ได้อ่านกัน
เป็นไง ซึ้งใช่มั้ย TOT
สำหรับคนที่เคยอ่านแล้วก็ขอโทษด้วยยยยย -/ \-
PS. จะทำยังไง จะทำยังไง อ่าฮ่ะ - -*
☻ Kªdé ♀
25 ธ.ค. 52 เวลา 17:17 น.
809
views
5 ความคิดเห็น
เรื่องที่2เคยอ่าน
แต่เรื่องแรกซึ้งอ่ะ TT
เรื่องแรกซึ้งมากกกกกกกกก
เรื่องที่ 2 อ่านแล้ว
PS. อุบส์ โทษทีพอดีว่าร้าย(เงียบ)ไปหน่อย
ผมยังไม่ได้อ่านทั้งเรื่องแรกและเรื่องที่2
แต่ที่อ่านมาซึ้งโคด
PS. alien จงเจริญ!!!!!!! \(-_-)/
เรื่อง 2 เคยอ่านแล้ว
แต่เรื่องแรกยังเลยค่ะ
อ่านแล้วซึ้งมาก จะร้องไห้เลย
PS. สวัสดี
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?