[เรื่องสั้น] คุกกี้ 1 ห่อ กับการตัดสินคน

[Nightroad]

ที่สนามบินนานาชาติระดับโลก มีนักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี จำเป็นต้องรอเวลาถึง 3 ชั่วโมง ในการเปลี่ยนเครื่องบินเพื่อไปจุดหมายปลายทาง

เธอจึงตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ 1 เล่ม และคุกกี้ 1 ห่อ และเตรียมหาที่ นั่งเพื่ออ่านและกิน ฆ่าเวลาไปพลาง ๆ เธอสอดส่ายมองหาที่นั่งได้ 1 แห่ง

เมื่อ นั่งลงก็เตรียมหนังสือและคุกกี้ 

เพื่ออ่านและกินไปพลาง ๆ เธอสังเกตเห็นว่า ข้าง ๆ เธอมีชายหนุ่มซึ่งนั่งเหยียดกายอย่างไม่สนใจใคร ว่าจะมีใครนั่งอยู่ ข้าง ๆ เขาสักครู่หนึ่ง

ขณะที่เธออ่านหนังสือ

ชายหนุ่มก็หยิบขนมคุกกี้ออกจากถุง ซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง แล้วกินมันอย่างละชิ้น

เธอมองด้วยความโกรธแต่ ไม่ต้องการทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ เธอเริ่มรู้สึกเบื่อที่จะกินคุกกี้และเฝ้ามองนาฬิกา 

ในขณะที่ชายหนุ่มซึ่งเป็นผู้ขโมยไร้ยางอาย กำลังกินมันให้หมดสิ้นไป เธอเริ่มโมโหและคิดในใจว่า "ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการ ศึกษาแล้วละก็....ฉันจะชกหน้าเจ้าหมอนี้ให้แหลกไปเลย"

ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่มก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น ทั้งสองส่งสายตามองกัน เมื่อคุกกี้เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย เธอหยุดและอยากรู้ว่าชายหนุ่มจะทำอย่างไร ชายหนุ่มค่อยๆหยิบคุกกี้ชิ้นสุดท้ายแล้วหักออกเป็น 2 ชิ้น ส่งให้เธอครึ่งชิ้นและกิน เองครึ่งชิ้น

เธอรับจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็วและคิดในใจว่า "เขาช่างเป็นคนไร้ มารยาทสุดๆ ช่างไร้การศึกษา ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ"  เธอลุกขึ้น หยิบข้าวของทั้งหมดแล้วตรงไปยังประตูขึ้นเครื่อง

ไม่แม้แต่เหลียวหลังกลับมามอง หัวขโมยผู้ไร้มารยาทซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม ภายหลังจากขึ้นเครื่องและนั่งประจำ ที่อย่างสบายแล้วเธอก็หยิบหนังสือที่อ่านค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้ง ในขณะที่หยิบหนังสือจากกระเป๋า ก็พบว่ามีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อ

เธอตกใจมาก

ถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่า....คุ๊กกี้ห่อนั้นเป็นของชายหนุ่มที่แบ่งให้ เธอกินเธอลุกขึ้นทันที แล้ววิ่งออกจากเครื่องบินไปยังที่นั่งของชายหนุ่ม แต่คงเหลือแต่ที่นั่งว่างเปล่ามันสายไปเสียแล้วที่จะได้ขอโทษชายหนุ่ม  ระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง

เธอรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ
เธอนั่นเองที่ไร้ มารยาท
เป็นหัวขโมยที่ไร้การศึกษาตัวจริง..........

มีกี่ครั้งในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่า

"สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการเข้าใจผิด มีกี่ครั้งในชีวิตที่เราขาดความไว้วางใจผู้อื่น และทำให้เราตัดสินผู้อื่นจากความคิดเย่อหยิ่งของเราเอง ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย"  

..........นี่แหละที่ทำให้เราต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีกก่อนตัดสินผู้อื่นหลายๆสิ่งไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น ควรมองผู้อื่นในแง่ดี แล้วคอยสงสัยตัวเองว่า

"เรามองโลกในแง่ดีพอแล้วหรือยัง?
เราเคยแบ่งปันอะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่".........




ตามไปอ่านเรื่องดีๆกันต่อเลยครับ

ลุงแจวเรือกับเด็กจบนอก
http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1601733

จะกดแตรไล่ทำไมนักหนา...เรื่องดีๆ ที่อยากให้คนใจร้อนอ่านไว้นะ
http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1612144

แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2553 / 19:55

Comments

[FALY]

โอ้

เจ็บลึกๆ นะเนี่ย

สงสัยต้องระวังตัวเองหน่อยละนั่น

[*qlatiny]

โอ้ว*0* ลึกซึ้งดีแท้ ชอบจัง:)

---

PS.  สอบเสร็จก็มานั่งทุกข์ต่อ ทำไมอาจารย์ต้องมีงานด่วนเพิ่มเนี่ย<(TOT)>!!!อืม...รักน้องเก้า~O~

[northey]

เป็นกระทุ้ที่ให้แง่คิดดีมากเลยค่ะ

อ่านแล้วรู้สึกแย่แทนผู้หญิงคนนั้นเลย

ปล.แอบสงสาร+ซึ้งใจผู้ชาย

[หนูเอเดีย]

มองโลกในแง่ดี :' ]]

[NuPimMy]

เป็นเรื่องที่ฟังมาตั้งแต่เด็กเลยนะเนี้ย

บาทหลวงที่โบสถ์ชอบเล่าให้ฟัง

[คุณแรมโบ้อึ๊อยู่ รักในหลวง]

กว่าเราจะรู้ว่าเข้าใจผิดก็สายไปเสียแล้ว

เพราะฉะนั้นเราไม่ควรตัดสินคนในเวลาสั้นๆ