ญาติกัน รักกันได้ไหม ?(ทำไมโลกถึงแบ่งกั้น)
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องของเรื่อง ผมรู้จักกับเธอตั้งแต่เด็กแล้วครับ
ปีหนึ่งเขากลับบ้านครั้ง เพราะบ้านย่า ผมกับบ้านย่าเค้า ติดกัน แล้วทาง
ย่าเขาก็ย่าผมก็เป็นญาติกัน
เรารู้จักกันตอนประมาณ 8 ขวบ เวลาผ่านไป
ไม่ได้เจอกันก็เริ่มห่าง จนแทบไม่รู้จักกัน
จนตอนนี้ ผมอายุ 22 เขาประมาณ 20
บ้านเขาอยู่ พิโลก บ้านย่าเขาและย่าผม อยู่ แพร่
แต่ผมก็มาเรียน กทม ...
วันที่เกิดเหตุไม่คาดฝัน วันนั้นผมก็กลับบ้าน
แล้วไปบ้านย่า ทีนี้ ครอบครัว เขาก็มาเที่ยวบ้านย่าผม
เพราะบ้านติดกัน เจอแต่ไม่ได้คุย คงลืมกัน ละมั้ง แต่ผมยังไม่ลืม(แต่เขาก็มองผม พยายามจะทัก แต่ผมก็ เล่นคอมอยู่ เลยไม่ได้ทัก)
ด้วยความประทับใจอะไรบางอย่างในใจผม ทำให้ผมรู้สึกกับเขา
ไม่เหมือนเดิม คือ น้อง // มันคิดถึงเค้าทุกวินาที ตั้งแต่จากกันวันนั้น
แต่ติดที่เราเป็นญาติกัน ทาง ย่า ผม
(ลองดูผังครอบครัวนะครับ)
ญาติห่างกันไหมครับ หรือใกล้
-----------------------------------
ผมอยากรู้ว่า ถ้าผมรักเธอ ผมจะผิดไหม
แล้วเราจะรักกันได้ไหม ทรมาณใจเหลือเกิน
ต่างกันทุกอย่าง ผมมันแค่นักเรียนดนตรีคลาสสิค แต่เขามันนักศึกษาแพทย์
แต่ฐานะครอบครัว ผมคงดีกว่าเยอะหน่อย แต่นั่นหล่ะชีวิต
ญาติกัน รักกันได้ไหม??
71 ความคิดเห็น
เอิ่ม ยังงัยดีล่ะ ความจริงก็เป็นญาติห่างๆนะ แต่ทุกคนก็ยังคิดว่าเป็นญาติกันอยุ่อ่ะแหละ ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้จริงๆ ไม่ผิดหรอก
ในทางสังคม
และวิทยาศาสตร์ ไม่ได้ครับ
เพราะ คุณจะต้องลำบากแน่ๆ
ในทางวิทยาศาสตร์
ถือเป้นการแหกกฎความสัมพันธุ์กันเลยทีเดียว
เพราะสายเครือญาติใกล้เคียงกัน บุตรที่ได้ ขอได้รับแต่เพียง ยีนส์ด้อย
แต่ในทางหัวใจ ความรัก มันแบ่งกันได้ ก็คงไม่เกิดโศกนาฏกรรมหรอกครับ
คิดดีๆนะครับ ผมก็อายุพอๆกับคุณนนั่นหละ พอเข้าใจครับ
เรื่องฐานะ ก็รีบส้รางหลังจากเรียนจบเก้ได้ครับ
ถ้ารักก็รอได้หละนะ
แต่คำพระท่านเคยว่าไว้นะครับ
"ชั่ววูบที่พลาดผิด อาจจะเป้นความทุกข์ในชีวิตที่ยาวนาน" คิดให้เยอะๆไว้นะครับ
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 10 พฤษภาคม 2553 / 07:00
PS. ผมไม่ชอบเด็กที่ไม่มีสัมมาคารวะที่สุด ความเคารพเป็นพื้นฐานของมารยาทที่มีต่อผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ก้คือผู้ใหญ่ ไม่มีข้อยกเว้น!!
ถ้าญาติห่างๆละครับ
ถ้ามีบรรพบุรุษเดียว ยีส์ก็จะเหมือนกันหรือคล้ายอยู่ดีครับ ถ้ารักอะรักได้ แต่ถ้ามีลูกนี่ลูกอาจจะไม่สมประกอบหรือพัฒนาการช้ากว่าเด็กคนอื่นๆ ลองไปปรึกษาแพทย์ดูครับ ความรู้ผมก็มีแค่นี้แหละ
https://m.pantip.com/topic/30482755/comment1?sc=2souHKB
อ่านนี้นะคะ เราว่าถ้าห่างกันมากๆยังไงก็รักกันได้ค่ะ
ก็เขาบอกว่าสายเลือดใกล้ชิดจะทำให้เด็กที่เกิดมาไม่เต็มนะ- -;;;
แต่ดูจากแผนผังมันก็ไกลนะ
ต้องถามใจตัวเองนะว่ารักเขาจริงไหม จริงจังแค่ไหน
ถ้ารักเขาจริง พยายามเรียนให้เก่งๆทำงานดีๆสร้างฐานะด้วยตัวเราเอง
ไม่มีใครไม่ชอบคนฉลาดหรอก
แต่ก็ถามฝ่ายหญิงเขาด้วยนะว่าพร้อมไปกับเราไหม
ถ้าโอ เดินหน้าไปด้วยกันเลย
เวลาพูดกับผู้ใหญ่ก็พูดด้วยเหตุผลและความนุ่มนวล
อุปสรรคต้องฟันฝ่าอย่าท้อละ
รักกันได้ ถ้าผู้หญิงเขารักเราแบบที่เรารัักเขานะ
ไม่แน่นะ คบๆกันไป ตอนนี้รักแบบนึง ต่อไปอาจรักอีกแบบก็ได้
ความรักมันต้องใช้เวลาจ้า
แต่ถ้าจริงจังก็นะ แต่งงานกันไป จะไปลำบากตอนมีลูกเพราะพันธุกรมมเสี่ยงต่อการมีลูกที่ผิดปกติจ้า
ที่เขาห้ามว่าห้ามญาติแต่งงานกัน เพราะว่าเป็นจารีตที่มีเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ กลัวลูกจะผิดปติไงจ๊ะ
ในที่นี้ก็คือ ตาทวดของนาย กับ ยายทวดของเธอ เป็นพี่น้องกัน
ยังไงมันก็สายตรงนะจ๊ะ อืม ไว้รอเวลานั้น แต่งงานกันจริงๆค่อยปรึกษาแแพทย์ดีกว่านะ
ไม่ต้องไปเครียดมากหรอก ความรักต้องใช้เวลา
ก็เป็นญาติห่างๆนะแต่ไม่ห่างมากนะ
ถ้าเรารักเขาก็ไปบอกเขาตรงๆ ถามเขาเลยว่าเขารู้สึกยังงัยกับเรา
ให้พ่อแม่รู้ด้วย
เขาคงไม่ว่าหรอกถ้าเรามีเหตุผล
เพราะญาติห่างๆรักกันได้
สู้ๆนะ ชาวเด็กดีเป็นกำลังใจให้
ในทางวิทยาศาสตร์ไม่น่าจะมีปัญหานะคะ
เพราะผ่านมาตั้ง 4 รุ่นแล้ว
แต่ถ้าทางสังคม
ดูเหมือนเครือญาติจะยังสนิทกันอยู่
ก็คงต้องถามทางฝ่ายผู้ใหญ่ก่อนแหละค่ะ
ห่างมากนะ แต่ยังไงก้อแต่งกันได้ แต่สุดท้ายลูกอะทำไง ไม่สมประกอบป่าว
ถ้ามีสายเลือดเดียวกัน เด็กที่เกิดมาจะผิดปกติค่ะ
เคยได้ยินข่าวว่าฝรั่งเป็นญาติกันแล้วแต่งงานกัน(ข่าวเมื่อนานมาแล้ว) ลูกของพวกเขาพิการ
แต่ถ้ารักจริงๆ...
บางทีใช้วิธีรับเด็กจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอาจดีกว่าก็ได้นะคะ(ได้บุญด้วย)
PS. อดีตมิอาจแก้กลับคืน เวลาทุกวินาทีจึงมีค่า(คุ้นๆแฮะ)
ของเราคือ
เขาเป็นหลานของพี่ยายเราอะค่ะ
ตัดใจดีกว่าครับ ชีวิตมันช่างเศร้า101
ความจริงที่ว่าเขาห้ามญาติรักกันเพระว่า!
ถ้าเกิดคนในเชื่อสายนั้นแต่งแต่ในสายเดิมไปเรื่อยๆมันจะทำไห้คนรุ่นหลัง เอ๋อ...!
PS. -- มิตรภาพมักจบลงเมื่อมีความรัก แต่ ความรักที่เกิดจากมิตรภาพไม่มีวันจบ --
ถ้าคนที่เรารักเป็นลูกของน้องพ่อเราจะรักกันด้ายมั้ย
เราก้เป็นเหมือนกัน คล้ายๆกันด้วยแหระแต่ทำงัยได้อ่ะก้รักปัยแร้วคงกลับปัยแก้ไขความรักไม่หั้ยรัก...ไม่ได้หรอก ชีวิตก้ยังดำเนินต่อปัยเพียงแค่ เราทำวันนี้หั้ยดีที่สุด รักเค้าหั้ยมากที่สุดและเก็บเค้าไว้นัยความทรงจำก้พอ คนรักกันมันไม่ผิดไม่ต้องเครียดนะ แรกๆก้เครียดสมองแทบระเบิดเหมือนกัน แต่ปัยๆมาๆก้คิดออกเองแหระ ว่าชิวิตจามาหยุดที่ญาติตัวเองไม่ได้ ยังอาจเจอคนที่ชั่ยมากกว่านี้ ยังงัยก้สู้ๆๆๆๆนะเป็นกำรังจัยหั้ยเสมอ เพราะชีวิตเราเหมือนกันนี่นา เน๊อะ
เราก็เหมือนกานรักญาติตัวเองแต่อนิจจังมีแค่ 3 รุ้น ยิ้งน้อยมากคือมีทวดคนเดียวกันแล้วจะเป็นไรใหม
เรากลัวมากที่ลูกออกมาจะปัญหา
ถ้าไปปรึกษาเพทย์ ถ้าคำตอบออกมาว่ามีลูกไม่ได้
แล้วเราจะทำไงดี 
เพราะอยากได้ลูกไว้ดูแลยามแก่เฒ่านิค่ะ
และเราก็รักกันมากด้วย
ขออนุญาตนะคะ ความรักเป็นอย่างไงบ้างเราก็3รุ่นเหมือนกันกำลังหาข้อมูล
โห่วพี่!เหมือนหนูเลย ความจริงมันก้อคงจะผิด
แต่เรื่องหัวใจใครจะไปห้ามกันได้
ความรู้สึกของเรา บางทีมันก้อโง่เกินกว่าจะรุ้เรื่องพวกนี้
คนเราอะ ไม่ต้องเลือกความถูกต้องซะหมดก้อได้นะ
ใช้หัวใจตัดสินสักหน่อย บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องก้อได้
หนุก็มีความรักเป็นเครือญาติกับเขาเหมือนกัน แต่ผู้ใหญ่เขาบอกว่าไม่ได้นะ เราเป็นญาติกัน ถ้าคบกันไป อนาคตมีหวังแย่แน่ ลูกต้องผิดปกติ ไม่สมประกอบ หนูหนักใจมาก แต่เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ได้แค่คุย ก็พอใจมากเเล้ว
ของคุณไกลกันมาก ของผมใกล้กว่าอีกครับ เรื่องความรักห้ามกันไม่ได้ เขาเป็นลูกของน้าแท้ๆของผม ผมถึงบอกว่าของผมใกล้กว่า เราคบกันมา 5 ปี แม่ผมเพิ่งรู้เมื่อไม่นานนี้ เขาขอเลิก เพราะไม่อยากทำให้ญาติๆลำบากใจ แต่ผมไม่ยอม ผมเคยคบผู้หยิงมาเยอะมาแ่ไม่มีใครดีเท่าเขา เราอยู่กันมาไม่เคยนอกใจ ไม่เคยมีปัญหาที่เกิดจากตัวของเรา 2 คนเลย มันอาจจะผิดในความคิดคนอื่น แต่ผมไม่ได้ทำร้ายใคร หรือทำให้ใครเดือดร้อนไม่ใช่หรือครับ แล้วทำไมมันถึงผิด
ตอนนี้อาจใช่ แต่เมื่อความจริงมันเป็นไปไม่ได้
เราจะเข้าใจมันเอง
บางทีถ้าตัวเราทำแบบนี้ตัวเค้าอาจจะตกใจแล้วหายไปจากชีวิตเราเลย
และเราจะเสียใจไปตลอด
เมื่อกลับมาเจอทุกอย่างมันจะไม่เหมือนเดิม
เราก็มีเรื่องจะเล่าเหมือนกันนะ เรากับลูกพี่ลูกน้องของเรา รักกันมาตั้งแต่เด็กๆแต่ต่างคนต่างก็ไม่กล้าบอกกัน จนมาไม่กี่วันนี้เรามีงานเลี้ยงที่บ้านกัน เราทั้งคู่บอกรักกัน แล้วสุดท้ายเราก็มีอะไรกัน แต่มันเจ็บมากรู้มั้ยที่เราทำทุกอย่างได้แต่ในใจเท่านั้น แสดงอะไรออกมาไม่ได้เลยเพราะกลัวว่าที่บ้านจะรับไม่ได้ แต่ก็ต้องทนเก็บความรู้สึกทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ เราคิดว่าสุดท้ายความรักแบบนี้คงจะต้องเก็บไว้ให้มันตายไปกับเราเลย เราไม่คิดว่าการที่คนเราจะรักกันมันผิดทำไมเค้าถึงต้องเอาแค่พี่น้องมากั้นด้วยนะ เพิ่งรู้ว่าการมีรักแบบนี้มันทรมานที่สุดเลยเรารักเค้าเค้าก็รักเรา แต่เราคบกันไม่ได้ .... เพราะแค่คำว่า พี่ กับ น้อง!!!
ยังไงเราก็ขอเป็นกำลังใจให้นะเราน่ะเข้าใจความรู้สึกของนายเลย สู้ๆนะ เพราะเราก็จะสู้เหมือนกัน และขอให้นายสมหวังกับสิ่งที่นายรักนะคะ ^^
พี่เป็นญาติห่างกันมากเลยนะ ดูหนูสิรักเค้ามาตั้งแต่จำความได้ แต่ก็บอกใครไม่ได้ เพราะแม่หนูเป็นพี่สาวของแม่เค้า คิดดูเราเป็นลูกพี่ลูกน้องกันใกล้กว่าพี่อีก หนูเศร้ามาก
ถ้าพี่รักเค้าจริง และคิดว่าเค้าใช่บอกเค้าไปเลย
ทำไหมญาติกันถึงรักกันไม่ได้ในแบบที่คนเขารักกันถึงเป็นญาติห่างๆเรานามสกุลปู่ เขานามสกุลยายชวด
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?