* ทำยังไงดี? ถึงจะกล้าแสดงออก *
ตั้งกระทู้ใหม่
แต่ไม่รู้เพราะอะไร ตอน ป.4 จนถึงตอนนี้ เราพูดน้อยมาก แทบจะไม่ยิ้มเลย เริ่มอยากอยู่คนเดียว
เราเป็นคนที่ไม่กล้าแสดงออกมากๆ ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย อายได้ทุกเรื่องอ่ะ
คุยกับคนที่ไม่ค่อยคุ้นเคยกันก็จะก้มหน้าตลอด ตอนเดินอยู่ในโรงเรียนก็เดินก้มหน้า เพราะไม่ชอบ
ไม่กล้าพูด หรือถามครูเลย โดยเฉพาะครูที่ดุๆ แต่ถ้าเป็นครูสาวๆ ใจดี ก็กล้านิดหน่อย
เพื่อนในห้องก็ชอบล้อว่าเราเป็นใบ้ หน้าตาย -*- เพราะเราทำหน้านิ่งตลอด ไม่หัวเราะ อย่างมากก็แค่ยิ้มๆ
จนบางครั้งมีเพื่อนต่างห้อง กับรุ่นพี่ หาว่าเราหยิ่ง ก็หน้าเรามันเป็นแบบนี้อ่ะ พูดไม่เก่งเฉยๆ เปล่าหยิ่งนะ
แล้วพอได้ออกไปพูดรายงานหน้าห้อง มือจะอยู่ไม่สุขเลย จับมั่วไปหมด แต่ก็พยายามกุมมือไว้ข้างหน้า
ถ้าให้จำเนื้อหาที่จะพูด ก็จำได้นะ แต่เวลาพูดมันอายสุดๆ หน้าก็ยังคงนิ่งเหมือนเดิม เหอะๆ
อีกอย่าง เสียงเราจะทุ้มต่ำนิดหน่อย เหมือนผู้ชาย แต่เสียงค่อนข้างจะเบา ครูถามอะไร แล้วเวลาเราตอบ
ครูจะไม่ได้ยิน นี่เราว่า เราก็พูดเสียงดังแล้วนะ ไม่ได้ยินอีกเหรอ - - ไม่ชอบพูดอะไรซ้ำ 2 ด้วย
+++++ อยากได้คำปรึกษาดีๆ อ่ะ ว่าทำยังไงถึงจะกล้าแสดงออกขึ้นมาบ้าง ไม่อยากอายแบบนี้
ไปตลอดชีวิตหรอกนะ แล้วก็ไม่อยากโดนใครกระทืบตายเพราะหาว่าหยิ่ง
Cake
19 พ.ค. 53 เวลา 00:11 น.
306
views
17 ความคิดเห็น
หาหมอ
เหอะ
สวัสดี
พูดกับตัวเองในกระจก
ร้องเพลงกลางห้องเรียน (ขณะที่ไม่มีการเรียนการสอน)
รับรอง ถ้า(กล้า)ทำบ่อย ๆ ก็กล้าแสดงออกเองแหละ
PS. ทุกชีวิตมีคุณค่า เราไม่เคยคิดอยากจะฆ่าใคร ดังนั้นควรจะทรมานให้นานๆก่อนที่จะปล่อยให้มันตาย!
เป็นเหมือนกันอะ + + เราแบบว่า อายมากมันเหมือนมีแรงกดดัน เืราทนแรงกดดันมากๆไม่ได้เหมือนกัน
ของเรานะเคยออกไปพูดหน้าห้อง ตอบคำถาม ต่างๆ(วิชาเคมี) คือเราต้อง present แล้วพอจบ ก็ต้องถามคำถามพอ ถามเสด ต้องตอบคำภามจากอาจารย์อีก คือถ้าทำไม่ได้ก็ยืนอยุ่หน้าห้องแบบนั้นอะ
ซึ้งก่อนหน้านั้นเราจะตื่นเต้นมากๆ แต่พอพูดออกมาคำแรกเท่าันั้นแหละ พูดไม่หยุดเลย
ตอนแรกก็อายๆ แต่เราก็ทำได้
แต่มีสิ่งหนึ่ง เราเกลียดมากกว่าความอาย นั้นคือความตื่นเต้น คือมันจะำทำให้เราขาดความมั่นใจ คนอื่นดูไม่รุ้หรอกว่าเราตื่นเต้น เพราะอาการเราไม่ออกเลย แต่ลึกๆ นั้น เราอยากจะอ้วกมากๆ แต่พอลงมือทำลงไปแล้ว เราก็จะหายเองอะ ขนาดเรารุ้นะเรายังกลัวเลย
เราตื่นเต้นง่ายมาก แบบว่า เราจะเป็นทุกครั้ง ที่ จะเข้าห้องสอบ แบบ ตื่นเต้นจนอยากจะอ้วกออกมาเลย (เรื่องนี้ไม่มีเพื่อนเรารุ้เลยเราอาย)
เราไม่รุ้เหมือนกันจะทำยังไง
เหมือนเราตอนเด็กแหละ แต่ตอนนี้ไม่อายแล้ว
วิธีก็คือเวลาพูดรายงานน่ะ ให้จินตนาการเอาว่า เรากำลังพูดอยู่หน้าดารา,นักร้องที่เราชอบอยู่ แล้วก็พยายามพูดดังๆ เราใช้วิธีแหละได้ผลนะ
PS. โอะโอะโอะโอ๊ะ ไวซ์ออนนี่ ไอเลิฟยู!!ซอฮยอนออนนี่ ซารางแฮ!!
คิดว่า เราทำได้ๆ
เราย้ายโรงเรียนใช่ป่ะ ก็พยายามจะกล้าแสดงออกอยู่
ถ้าเรากล้า ตั้งแต่แรกก็จะกล้าตลอดไป
PS. ~ I'm Amity's , My nickname is BAM !!! ~
พยายามคิดว่า
แปบเดียวเอง เดี๋ยวเดียวก็กลับบ้าน แล้วคนก็จะลืม
พวกเมิง ( โทษทีชิน ^^;; ) จำตูไม่ได้หรอก!!
สู้ๆ
PS. เราทุกคน สวย+น่ารัก+หล่อ กันทุกคนอยู่แล้ว ที่เหลือ แล้วแต่บุญแต่กรรม ^^
แข่งขันร้องเพลงสิ จากนั้นจะกล้วเลย
PS. สวัสดีค่ะ Waii Play girl จาก Kamikaze ค่ะ
อยากให้กล้าๆเข้าไว้นะ ให้ปล่อยตัวเองไปตามธรรมชาติ อย่าไปเครียด อย่าไปเกร็ง ปล่อยตัวตามสบาย คิดซะว่าไม่มีใครสนใจเราหรอก เราก็พูดออกมาเลย
เป็นตัวของตัวเองเท่านั้นแหละ แล้วก็รู้จักเข้าหาคนอื่นบ้าง อย่างเข้าไปพูดคุย พูดเล่น พูดตลกๆบ้าง คนอื่นเค้าจะได้คิดว่าเราไม่เฉยชา ให้รู้จักยิ้ม หัวเราะบ่อยๆ
เค้าก็จะคิดว่าเราน่าคบ จะอย่างไรก็แล้วแต่ แต่ขอให้กล้าๆเข้าไว้นะ ไม่งั้นเราอาจจะไม่มีเพื่อน สู้ๆนะ
www.cumentalhealth.com  ลองเข้าไปปรึกษาดูนะจ้ะ จะได้คำปรึกษา และทางแก้ปัญหาที่ดีเยี่ยม จากพี่ๆนักสุขภาพจิต
ขอบคุณทุก คห. มากจ้า
TT เราก็เหมือนกัน‼ เป็นคนที่ขี้อายสุดๆ แต่เราชอบสั่นอ่ะ - - เวลา รุ่นพี่ หรือ คนต่างห้องมาถามอะไล น๊ะ เรา จะ สั่น ยุ เรื่อย เลย - -ไม่ รู้ กลัว ไล ยิ่งตอน พรีเซ็นรายงานหน้าห้องเรียน อ่ะ ณ๊ ทั้ง สั่น ทั้ง อาย คือ ว่า เรา เป็น นักร้องเพลง ของ ร.ร - - เวลาขึ้นเวที ปากเราสั่นมาก เสียง ก็สั่น แต่ พอ ได้ ออกๆ หลาย ๆ ครั้ง ก็ เริ่ม ที่ จะ กล้า  พอ ย้าย ออก จาก ร.ร ไป ศึกษา ต่อ ที่ อื่น มัน กลับ มา เป็น อีก แล้ว อ่ะ TT แล้ว เรา อ่ะ อยาก ให้ กล้า ที่ จะ ทำ กล้า ที่ จะ พูด ให้ เรรา ทำ ไง อ่ะ TT เราไม่มีความหมั่นใจ เลย คือ เราจะไปตามหาฝันเราอ่ะ แต่ เราก็ติดที่ตรงนี้ล๊ะ เราอยากไปประกวดมิทีสไทยแลนด์  ฝัน ไกล ไป มั้ง ฉัน เห้อ‼ แต่ ใน ชี วิต นี้ ก็ อยาก ลอง น๊ะ ค๊ะ ลอง ทำ ตาม ความ ฝัน ^^  เพื่อนๆ คน ไหน ให้ คำ แน่ะ นำ นุ่น ได้ มั้ง ช่วย กรุณา แอด M มา บอก นุ่น ที น๊ ค่ะ ^^
I.like.u002@hotmail.com  แอดได้ทั้ง M ทั้ง เฟช ค่ะ ^^ แน่ะ นำ เรา ที เรา อยาก กล้า แสดง ออก TT
เราก้เป็น.. เราต้องคิดว่าถ้าไม่กล้าจะทำอะไรได้ ด้านได้อายอดเราถือคตินี้อะน้ะ ท่องไว้ แต่ยังไงก็ไม่กล้าอยุดี
ผมก็เป็นเหมือนกัน ตอนป.6 ผมแทบไม่มีเพื่อนเลย ตอนกินข้าวกลางวันก็กินคนเดียวมาตลอด
อาการก็คล้ายกันนี่เเหละ
เหมือนเรามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พูดจริงๆ เราเป็นผญแต่เวลาพูดเสียงเราจะตํ่าๆเหมือน ผช เพื่อนก้อล้อว่าเราเป็นทอมแต่เราไม่ได้เป็นจริงๆนะเราไม่ชอบให้เพื่อนล้ออ่ะเราอาย เราก้อเลยไม่พูดต่อปล่อยให้เพื่อนล้อไป
หลังจากนั้นเราก้อไม่กล้าพูดอะไรอีกแล้วอ่ะเพราะเรากลัวโดนล้อเพื่อนก้อเลยบอกว่าเราเป็นใบ้หรือปล่าวเราก้อเลยตอบว่าไม่รู้จะพูดอะไรแต่ที่จริงเราอยากบอกให้เพื่อนรู้ว่าที่มันด่าเราแบบนี้มันทำให้เราเสียความรู้สึกจริงๆนะ
เราไม่ชอบให้คนว่าว่าเป็นใบ้เลย ดูถูกเกินไปเปล่าว่ะ เราก้อคนน่ะเว่ย เราก้อแค่คิดในใจว่าเดี๋ยวมันก้อผ่านไปเองแค่เลิกเรียนเท่านั้น
ทางที่ดีที่สุดคือ หาเพื่อนที่เข้ากับเราได้น่าจะเหมาะสุด
เราก็เป็นเหมือนกันเลย
เราก็เป็น แต่กับคนที่สนิทกันเราพูดม๊ากมาก ...
เราก้เมือนกัลเรยยย อ๊ายยยยอายยย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?