ถึงคนที่อยากไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่พ่อแม่ไม่ให้ไป มีวิธี
ตั้งกระทู้ใหม่
1.ต้องพูดให้พ่อแม่ ฟังถึงข้อดีของการได้ไปเรียนต่อ เช่นถ้าหนู/ผมได้ไปเรียนต่อกับของที่นี้ คุณพ่อคุณแม่ มั่นใจได้เลยว่าอนาคตหนูมีงานทำแน่ๆๆ พ่อคิดดีๆๆนะ คิดให้มันไกลๆ อนาคตหนูอยู่ในกำมือพ่อ
ควรบอกว่าโตขึ้นเราอยากเป็นอะไรแล้วเอาเหตุผลการไปเรียนต่อมาประกอบเช่น
พ่อ โตขึ้นหนูอาจเป็นแอร์โฮสเตส หนูฝันไว้ว่าอย่างทำงานนี้ แต่เขาต้องการคนที่พูดได้ สามภาษาขึ้นไป หนูอยากไปประเทศนี้ กับโครงการนี้ เพราะถ้าหนูได้ไป หนูก็จะทำความฝันของหนูที่วางไว้ได้อย่างที่หนูฝัน และการไปเรียนต่อเป็นประสบการณ์ที่สอนให้เราเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น มันช่วยฝึกให้หนูมีความเข้มแข็งกล้าต่อสิ่งที่เผชิญกับโลกภายนอก หนูอยากไปจริงๆๆ อนาคตหนู หนูอยากให้พ่อ คิดดีๆ ความฝันทั้งหมดของหนู อยู่ที่พ่อแล้ว ว่าจะตัดสินใจให้หนูได้ไปพบปะกับโลกอีกด้านนึง ไหม (ควรแสร้งเป็นต่อมน้ำตาแตกด้วย มันจะทำให้ สมบทบาท เพราะว่าพ่อแม่ จะรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเมื่อลูกร้องไห้ แต่ไม่ควรตื๊อมากนะครับ เพราะ มันจะทำให้ลำบากใจทั้ง 2 ฝ่าย ถ้าพ่อแม่ไม่มีเงินแล้วเราตื๊อท่านให้ไป ความสุขของเราที่ได้ไป อาจกลายเป็นความทุกข์ของพ่อแม่ก็ได้นะครับ ที่ต้องคอยส่งเงินที่กู้มาให้ลูกได้ไปเรียนต่อนะลูกที่ดีไม่ควรทำแบบนี้นะครับ)
2. จะไปต่างประเทศได้ ต้องมีเงินควรเลือกทุนที่จ่ายน้อยแต่ไป 1 ปีการศึกษาเหมือนทุนอื่นๆๆ ผมว่าควรจ่ายประมาณ 100000-300000 ก็สมน้ำสมเนื้อแล้วนะครับ แต่ถ้า 3แสนขึ้นไป ร้อยทั้งร้อยไมให้ไปแน่นอน (สำหรับคนที่บ้านไม่ค่อยรวยนะ)คนที่รวยหน่อยแนะนำ AFS EF YFU UCE ส่วนคนที่งบน้อยถึงปานกลางแนะนำ YES ครับ รับรองคุ้มมากๆๆ YES
3.ต้องมีหลักฐานอ้างอิง เช่น โครงการนี้เป็นของรัฐบาล ร้อยละ 80 ของผู้ปกครอง อยากให้ลูกไปกับทุนของรัฐบาลเพราะ ว่าผู้ปกครอง มั่นใจว่าลูกของเราเนี่ยได้รับการใส่ใจอย่างดี จากรัฐบาลประเทศนั้นๆ ส่วนทุนของเอกชน ข้อเสียคือ แพง อย่างเดียว พ่อแม่ของเรา จะคำนึงถึง ความปลอดภัยและค่าใช้จ่ายน้อยๆๆมาเป็น 2ตัวเลือกแรกๆ
ต่อไปคือข้อสุดท้าย ที่จะขาดไม่ได้เลย คือ บุญ บุญตัวนี้ล่ะสำคัญที่สุด จะได้ไปไม่ได้ไป อยู่ที่บุญถ้าพ่อแม่ไม่ให้ไป แต่มีบุญมาก บุญนั้นอาจทำให้ ผู้ปกครอง เปลี่ยนใจได้
เดือนนี้ก็มีงานสำคัญทางพระพุทธศาสนา หลายๆๆงานเช่นเข้าพรรษา อาสาฬหบูชา ยังไงลองหาโอกาสไปทำบุญไว้ ก็ไม่เสียหาย ไม่แน่ บุญที่ทำไป อาจนำพาเราไปสู่การเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอย่างที่เราหวังไว้ก้ได้นะครับ
ปล. ใครมีข้อคิดเห็นอะไรเพิ่มเติมเขียนได้นะครับ ทางความคิดเห็น
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 23 กรกฎาคม 2553 / 18:59
PS. ขอบคุณ จ้าด นัก ที่มาเยี่ยมชม จ้าววววววว
Smooth As Silk
23 ก.ค. 53 เวลา 18:44 น.
1,209
views
23 ความคิดเห็น
ทำหลายวิธีแล้วพ่อกับแม่ก็บอกว่าเป็นห่วง
เราก็ไม่รู้ว่าจะเป็นห่วงอะไรนักหนา
พ่อกับแม่เราไม่ได้ซีเรียสเรื่องเงินอะไรหรอก
เราให้แม่กับพ่อคุยกับจนท.ประสานโครงการแล้ว
ก็ยังพูดแต่คำเดิมว่าเป็นห่วงลูกอีก
ตอนนี้เราท้อแท้มากเลย
เรากลับมาบ้านจากโรงเรียนร้องไห้ทุกคืนเลย
พ่อแม่ให้ไปแน่
แต่ที่แน่ๆๆ ไม่มีตังอ่  พ่อบอกว่าอยากไปเก็บตังค์ หรือสอบให้ได้ทุนจำนวนเต็มไปเรย
!!
เรื่องแบบนี้มันก็กำหนดตายตัวไม่ได้หรอกน้า
แต่ละครอบครัวก็ต่างฐานะ ต่างความคิด
บางบ้านก็เลี้ยงลูกปล่อยๆ บางบ้านก็เป็นห่วงมาก
บางบ้านกลัวลูกลำบาก บางบ้านก็กลัวว่าลูกจะไม่รู้จักความลำบาก
บางบ้านฐานะดี บางที่ฐานะแค่พอมีกิน
และที่สำคัญคือเด็กบางคน ทำตัวให้พ่อแม่ไว้ใจให้ไปอยู่เองลำพังรึเปล่า?
เรื่องเหล่านี้มันก็เป็นเรื่องที่เราซึ่งเป็นเด็กไม่ค่อยเข้าใจ
อย่าไปกดดันพ่อแม่ท่านมากเลยจ้า พ่อแม่รักและเป็นห่วงเรามากซะยิ่งกว่าที่เราห่วงตัวเองอีก
ถ้าเราอยากไปจริงๆ อย่าใช้วิธีประชดประชัน อย่ารบเร้าท่าน ขอเวลาท่านคุยด้วยสักเดี๋ยว
ขอให้ท่านเข้าใจว่าเราอยากมีอนาคตอยากได้ประสบการณ์ไว้เป็นพื้นฐานชีวิตข้างหน้า
ถ้าพูดดี แล้วพ่อแม่สามารถส่งได้ ไม่มีหรอกที่ท่านจะขัดขวางอนาคตน่ะ
ยังไงตอนนี้เราอาศัยเงินพ่อแม่ ต้องเดือดร้อนท่านหลายอย่าง ภาระท่านก็หลายอย่างแล้วน้า
และการที่เราจะไปต่อนอกค่าใช้จ่ายก็มากโขอยู่ แต่ที่ยิ่งกว่านั้นคือความเป็นห่วงความผูกพันแหละ
ถ้าไม่ว่าจะยังไงพ่อแม่ไม่ให้ไป ก็ขอให้เข้าใจหน่อยว่าท่ามีเหตุผลอยู่ลึกๆเหมือนกัน ไม่ว่าเหตุผลนั้นจะฟังขึ้นหรือไม่ในความคิดเราก็ตาม ลองเป็นพ่อเป็นแม่คนก่อน แล้วคงเข้าใจเองล่ะ
PS. Living like a prisoner ,, Convicted of love*
ถ้าเงินไม่มี ไง เราลองไปตอนมหาลัยเอา เขามี work&travel ด้วย
PS. ขอบคุณ จ้าด นัก ที่มาเยี่ยมชม จ้าววววววว
คือเราสอบติด YESแร้วแต่ว่าพอดูราคาถึงกับอึ้งเพราะ ว่าราคาเข้าร่วมโครงการราคา 289000 บาทแระยังไม่รวมค่าเครื่องบินไปกลับนะค่า
ถ้ารวมแร้วน่าจ่ะทะลุ 350000 แน่นอน  แต่ว่าเราจะสอบของ YFU 7 สิงหานี้ โครงการนี้เปนของเอกชนด้วยนะค่ะยังถูกกว่า YES อีก ราคาของโครงการนี้คือ 10350 ดอลล่า คือในใบสมัครเค้าบอกมาเรียบร้อยเรยแล้วพอเรามาคิดเปนเงินไทยก้ประมาณ 330000 กว่าบาทซึ่งถูกกว่า YES มากๆๆๆ ถ้าสอบได้ก้ไปแน่นอนค่า
^
^
^
อยากทราบว่า ของ YES เลือกประเทศอะไรครับ
PS. ขอบคุณ จ้าด นัก ที่มาเยี่ยมชม จ้าววววววว
เราก็เป็นแบบเธออะ แต่ท่าทางจะหนักกว่าเธอด้วย หาว่าเราเรียนตามแฟชั่น ตามกระแส เหอะๆ= = บอกว่าให้เรียนที่ไทยดีแล้ว
ยังไงก็แอดมาละกัน
preaw_chilli.ziiez@hot
คุยด้วยได้ค่ะ^^
PS. This is what bestfriends look like.
แม่ ไม่อยากให้ไปเพราะ คิดว่าเราไปอยู่ที่นั่น จะเป็นยังไง จะลำบากบ้าง
ไม่มีเงินบ้าง
พูดด้วยเหตุผล พ่อแม่เขาอาจเข้าใจ
PS. ขอบคุณ จ้าด นัก ที่มาเยี่ยมชม จ้าววววววว
ขอให้ไปกันได้น่ะค่ะ เพราะเราเป้นคนนึงที่สอบได้แต่พ่อแม่ไม่ให้ไป
แบบว่าเป็นอะไรที่เสียใจมาก จนตอนนี้ผ่านไป 1 ปี ความเสียใจยังไม่ลดลงไปเลย8
^
^
^
เหมือนกันครับ สอบได้แต่ไม่ให้ไป มันเหมือนอยากอยู่คนเดียวเงียบๆๆ ผมร้องไห้เป็นเดือนๆเลยนะ
PS. ขอบคุณ จ้าด นัก ที่มาเยี่ยมชม จ้าววววววว
มีปัญหาเรื่องเทียบชั้นอะค่ะ คือพอพ่อแม่รู้ว่ามันต้องกลับมาซ้ำชั้นอีก เลยไม่ให้ไป ควรบอกพ่อแม่ยังไงดีอ่ะค่ะ ติดเรื่องเทียบชั้นอย่างเีดียว101
ได้อันดับที่ดีซะด้วยแต่พ่อกะแม่ไม่ให้ไป
บอกว่าเป็นห่วง ยังเล็กอยู่
แต่เราบอกว่าจะไปสอบ ถ้าได้แม่จะให้ไปมั้ย แม่ยังบอกเลยว่า ไม่ต้องไปหรอก TT
PS.
ตอนเรารู้ผลนะ ดีใจมากกก
แล้วพอมาบอกพ่อกับแม่อ่ะ
แม่ : ไม่ต้องไปหรอก ...
พ่อ : ไปทำไม ไปแล้วได้อะไร ...
พอเราได้ยินอย่างงี้อ่ะ
ความรู้สึกแย่มากกก
เพราะก่อนเราจะไปสอบอ่ะ
แม่ : ถ้าสอบได้จะไปประเทศอะไรดี ...
พ่อ : ถ้าสอบได้ก็จะให้ไป ...
เราเสียใจมากกกก ความฝันแตกสลาย
เพราะเราสอบตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่ปีนี้พึ่งติด
ร้องไห้ทุกวันเลย~
เราไม่เข้าใจว่า ทำไมพ่อแม่ไม่ให้ไปเหมือนที่พูดไว้ในตอนแรก !!!
โห
ของเรา
แบบ พอเราแค่พูดว่า : แม่หนูอยากไปเรียนนอกอ่ะ ไปแลกเปลี่ยน สมมติถ้าสอบแล้วติดแม่ให้ไปมั้ย
แม่ : ไปทำไม ? เรียนแล้วได้อะไร ? ไปอยู่กับใครก็ไม่รู้ เค้าจะหลอกไปขายมั้ยก็ไม่รู้ แพงก็แพงตั้งกี่บาทล่ะ ไปก็หมดตัวพอดี ไม่เอา แม่ไม่ให้ไป
แบบ คือเราฟังแล้วมันเสียความรู้สึกอ่ะ ทั้งชีวิตเนี้ยนะ  เราไม่เคย เรียกร้องด้านการเรียนเลย เราไม่เคยฝันอะไรด้วยซ้ำ
แค่นี้จริง ๆ ที่ฝันไว้ แล้วแม่ไม่ทันฟังอะไร ก็ห้ามซะแล้ว พอเราอธิบายว่าดียังไง ก็ไม่ฟัง คอยแต่จะขัด
พอหลังวันแม่ วันศุกร์อ่า เราได้ยินแม่เราพูดกับพี่เราว่า
แม่ : ไอน้องอ่ะ มันอยากไปเรียนเมืองนอก มันทำตัวเว่อร์ ๆ ตามกระแส ตามเพื่อน ไร้สาระ
แบบเรากลั้นน้ำตาไม่อยู่เลยอ่ะ ทำไมคนที่ควรเข้าใจเราที่สุด กลับไม่เข้าใจเราเลย ?
เราก็ งง ว่าตามเพื่อนยังไง ? เพื่อนเราไม่มีไปนอกสักคน
เบื่ออออ ,,
แล้วถ้าพ่อแม่ไม่ให้ไปเพราะเราเป็นผู้หญิงแล้วจะไปกับเพื่อนผู้ชายล่ะ ทำไงอ่ะ ก็มันเป็นเพื่อนสนิดเค้านี่หว่า= ="
แล้วตอนนี้เราก็ทำตัวไม่ค่อยดีอยู่ด้วย แค่คุยโทรศัพถึงตี3เอง ฮี่ๆ
แต่เราอยากไปอ่ะ ราคาก็ถือว่าไม่แพงด้วย พี่เราก็ได้ไปซัมเมอร์ต่างประเทศหลายครั้ง ไมเราไม่เคยได้ไปเลยอ่ะ
อยากไปๆๆ อยากมีอิสระ มีชีวิตเปนของตัวเอง(โทดทีขอระบายหน่อยเหอะYoY')
พ่อเราอยากให้เราเรียนภาษา
เลยจะส่งไปเรียนต่างประเทศ
เรา...ก้...ดีจัยนร๊
แต่ติดที่เปนห่วงกลัวเราจะอยู๋ไม่ได้
พ่อบอกว่าเรายุแค่ม.1เองไปก้ไปคนเดียว
ทัมยังงัยถึงจะได้ไปอ่า
ของเรา
เราเครียดมากเลย
เราแบบสอบติด สอง ทุน แล้วแบบพ่อกับแม่เราเลิกกันพ่อไปอยู่แฟลตตำรวจส่วนแม่ก้มีพี่น้องไรงี้แบบพอเวลาพ่อเหงาๆนะพ่อก็ขับรถมาหาเรามาซื้อของให้เรากิน แบบ แตต่ถ้าเราไปเวลาพ่อคิดถึงพ่อจะมาหาเราได้ไง พ่อคงแบบ แงแง แล้วแบบ แม่เราสนับสนุน เต็มที่ ไปแล้วได้แน่นอนเลย พาสาและอีกอย่างประสบการณ์ และมากมายอ่ะแต่แบบพ่อเราเขาไม่อยากให้เราไป แบบ ไปแล้วได้อะไร เสียเงินอีก พ่อเราแบบเค้าอยากให้เรามีเงินเป็นก้อนในแบงค์แต่แบบถ้าเราไปก้คงต้องเอามาช่วยด้วยเงินในแบงค์แต่แม่เราก้บอกว่าไม่ต้องห่วงเรื่องเงินอ่ะแบบเราแค่ห่วงความรู้ส฿กพ่อไงแบบเราไม่อยากให้เขาเสียความรู้สึกอ่ะ เราอยากไปมากๆเลยนะ เข้าใจเราหน่อยนะ แบบ เฮ้ออออออ
ก็เข้าใจน่ะว่าเป็นห่วงสารพัดจะสาธยายให้มันจบ
แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ
1.  เราสามารถดูแลตัวเองได้
เรารับผิดชอบอะไรหลายอย่างได้ด้วยตัวเอง
โดยที่ไม่ต้องไปงอมืองอเท้าแบบมือขอตังค์พ่อแม่
โตจนป่านนี้แล้ว เราสามารถดูแลตัวเองได้แล้ว
ไปอยู่ที่นั่นแล้วได้เจอปัญหาอะไรหลายอย่่างที่ไม่เคยเจอในเมืองไทย
อันนี้ฟันธง ทุกคนที่ไปเจอกับตัวแน่ๆ แต่มันก็ทำให้เราสู้กับปัญหา + แก้ไขด้วยตัวเอง
เพราะไปอยู่ที่นั่นแล้วไม่มีใครคอยช่วยเราหรอก มีแต่เราต้องช่วยเหลือตัวเองเท่านั้น
สิ่งนี้เองที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น
2.  การเรียนที่นั่นเน้นความเข้สใจ ไม่ใช่การจำ ทางรร.ได้จัดการแบ่งเวลาให้นร.ทุกคนแล้ว
เรียน 50 กิจกรรม 50 มีเวลาว่างอีกเยอะ ไม่ใช่เรียนแทบตาย แต่ทำอะไรไม่เป็นเลย เรียนเป็นอย่างเดียว ผลสุดท้าย ประเทศไหนพัฒนาไปได้ไกลกว่ากัน อันนี้คงรู้น่ะ
3.  ประเทศแถบนั้น คัดคนไปทำงานแบบความสามารถ ไม่ใช่ มหาลัยที่จบงี้ คณะที่จบงี้ ใช้เส้นงี้
เด็กที่นั่นอายุน้อยๆ แบ่งเวลากันเป็นแล้ว เรียนไปด้วย กิจกรรมด้วย ทำงานด้วย
ไม่ต้องแบมือ ขอตังพ่อแม่ใช้ เออ อันนี้ตรูนับถือ
4.  เรียนที่นั่นให้เรียนตามใจชอบ เกรดออกมาดีก็พอ เพราะ เวลาไปสมัครงานน่ะ
ใบปริญญา+เกรียติบัตรไร้ค่ามาก ทางนั้นเค้าไมาสนว่าคุณจะจบมาจากไหน
แต่คุณน่ะ ทำอย่างงี้ๆๆ ไอนี่ๆๆ เป็นรึเปล่า
แต่หลายคนติดที่ไม่มีตัง + พ่อแม่ไม่ให้ไปบ้าง
ซึ่งเราก็เป็น 1 ในนั้น
ก็ไม่รู้จำทำอย่างไงเหมือนกัน
จะไปกู้ พ่อแม่ก็กินแกลบ ตรูสุขสบายอยู่นอก ก็ไม่ดีแน่
ถึงจะสอบทุนเต็มจำนวนได้ พ่อแม่ก็เป็นห่วงอีกสารพัด108
จะทำไงกะชีวิตนี้ดีฟร่ะ
ตอนนี้เครียดมากกก
ปล. ถ้าเราพูดแรงไปก็ขอโทษด้วย แค่อยากระบายน่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?