ปรัชญา คำคม ในแบบฉบับจี๊ดๆของ G-Dragon ~ 1

[G - the way]

อย่าทำอะไรแค่พอเหมาะพอดี
ไม่ว่าจะเรื่องเรียน, ความฝัน หรือความรัก
ถ้าไม่กล้าเผชิญกับความหวาดกลัวในความล้มเหลวและหมดหวัง
ก็เหมือนกับไม่รักษามารยาทขั้นต่ำของความเป็นวัยรุ่น
ถึงจะล้มก็ไม่เป็นไร พวกเรายังเป็นแค่เด็กเท่านั้น...
 


หากกลิ้งก้อนหิมะขนาดเท่ากำปั้นให้ใหญ่ขึ้นก็สามารถสร้างเป็นตุ๊กตาหิมะได้ เพราะฉะนั้นไม่ว่ายังไงก็ต้องเริ่มดูสักครั้ง อะไรๆมันก็ยากแค่ตอนแรก ไม่ว่าจะเป็นทักษะหรือธรรมชาติของคนก็ต้องพยายามเพื่อให้พัฒนายิ่งขึ้น

 
 

พวกเราต้องก้าวไปข้างหน้าครับ แม้ว่าจะครึ่งก้าวก็ตาม

 
 

ช่วงอายุ 20 ของผมเหมือนการปีนป่ายขึ้นไปบนบันได

แต่ละคนจะต้องค้นหาตัวเองเพื่อที่จะก้าวเดินต่อไปในครั้งที่เขาเป็นวัยรุ่น และช่วงอายุ 20 มันจะเป็นเวลาที่คุณต้องค้นหาเส้นทางเพื่อที่ก้าวไปสู่จุดหมายของแต่ละคน พร้อมกับเลือกบันไดที่คุณจะต้องปีนป่ายขึ้นไป ถ้าเลือกถูกคุณก็ปีนไปถึงจุดหมาย ถ้าเลือกผิดคุณก็ตกลงมาได้เช่นกัน

 
 

คุณเคยพยายามที่จะไม่เป็นตัวของตัวเองหรือเปล่า มันไม่ใช่ว่าผมพยายามจะไม่ทำให้มันดูเหมือนตัวผมเอง แต่ผมพยายามที่จะใช้เวลาในการอยู่ในกระแสความรู้สึกนั้นและแสดงถึงด้านต่างๆของผม ดูโกรธและยิ้มแย้มในเวลาเดียวกัน 

  

  

พวกเราไม่แคร์เกี่ยวกับรูปลักษณ์ภายนอก เลยแม้แต่นิดเดียว  เพราะผมไม่ใช่คนที่ดูดีที่สุด มันเลยไม่ได้ออกมาเป็นแบบนั้น การโอ้อวดว่าดูดีนั้นมันไม่เหมาะกับผม

 

 

ผมไม่เคยโยนเสื้อผ้าที่ผมซื้อมาทิ้ง ถึงแม้เทรนด์นั้นจะผ่านไปแล้ว แต่ผมสามารถใส่มันและทำให้มันดูดีได้ ผมคิดว่ามันขึ้นอยู่กับการที่คุณใส่มันอย่างไรต่างหาก 

  

 

ถ้าคุณฟังเพลงในอัลบั้มของผม คุณจะรู้ว่าผมใช้ชีวิตในวัยเด็กอย่างไรและคิดอย่างไรเกี่ยวกับตัวผม 

  

 

ผมก็ทำ งานหนักนะครับ เมื่อทุกคนกำลังนอนหลับ ผมเขียนเพลง ผมค่อนข้างจะนอนน้อย ผมหมายถึงทำไมหล่ะ? ทำไมเขาถึงเกลียดสิ่งที่ผมทำมากนัก ทั้งๆ ที่ผมยังเด็กและยังต้องเจ็บปวดต่อไปเรื่อยๆ

 

 

ถ้าผมไม่มีพรสวรรค์ ผมก็คงทำสิ่งพวกนั้นไม่ได้หรอก แต่ผมก็ใช้พรแสวงมากอยู่ อย่างไรก็ตาม ผมคิดว่าผมมีความสามารถมากกว่าคนอื่นอยู่บ้างเหมือนกัน

 

 

'Head and thinking cold, heart hot'
วลีนี้คือการเคลื่อนไหวของผม ตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก 

  
 


ผมมักจะทดลองเปลี่ยนแปลงเรื่อยๆและท้าทายตัวเอง
ก็เหมือนกับที่คุณเห็นนั่นแหละ 
  


 

ผมรู้สึกสบายมากและปล่อยตัวเวลาอยู่บ้านไม่ได้ทำอะไรเลย และเป็นตัวเองมากที่สุดเวลาผมอยู่กับดนตรี 

  

 

ผมอยากกลายเป็นคนที่เหมือนเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
บางครั้งผมยังเหมือนเด็กดังนั้นผมเลยอยากที่จะโตขึ้น 




 
คำพูดที่พวกศิลปินได้ยินกันบ่อยๆ และจะพูดกับตัวเองหลายต่อหลายครั้งก็คือ "ครั้งต่อไปนั้นสำคัญที่สุด" แต่ผมคิดว่าสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับการเป็นศิลปินคือ แม้ว่าพวกเราจะทำมันได้ดีแล้ว แต่ 'ครั้งหน้าจะสำคัญกว่านี้' เสมอ ผู้คนทั่วไปอาจจะคิดว่าการเป็นคนที่มีชื่อเสียงมันง่าย แต่มันไม่ใช่เลยจริงๆ 
  



"ผมแค่ไม่รู้ว่าชีวิตตอนนี้มันจะจบลงที่ตรงไหน เมื่อไรก็ตามที่ผมเห็นแฟนๆพูดว่า 'บิ๊กแบงช่วยสร้างความฝันให้กับพวกเรา' ผมจะรู้สึกว่า 'นี่ไม่ใช่เรื่องตลกแล้วนะเว้ย' ผมรู้สึกว่าความรับผิดชอบมันเพิ่มขึ้นมาน่ะครับ ไม่ใช่แค่ความฝันของตัวเอง ของวง แต่เป็นความฝันของแฟนๆด้วย" 

  


ผมเป็นศิลปินที่ได้รับความนิยมต่อสาธารณชน เพราะฉะนั้นผมจะเชื่อในสิ่งที่สาธารณชนตัดสินในตัวผม ถ้าพวกเขาบอกว่าผิด มันก็คือความผิดของผมเอง...

 

 

ผมไม่อยากจะเต้นหรือทำอะไรๆเหมือนคนอื่นอะ ไม่ใช่ว่าผมเกลียดการเต้นนะครับ แต่ผมอยากจะเต้นในท่าที่เป็นสไตล์ผม ผมไม่ค่อยชอบอะไรที่ต้องทำเหมือนกัน แต่งตัวเหมือนกัน หรือเต้นเหมือนกัน

 

   

" 'นักร้องพวกนั้นน่ะโ ง่ พวกเขาก็แค่เป็นหุ่นเชิดของบริษัท' ผมไม่ชอบอคติอะไรแบบนั้นจริงๆครับ ผมอยากจะเป็นนักร้องที่สามารถแสดงความคิดของตัวเองได้

 

 
ผมมักจะคิดกับตัวเองเสมอว่าผมต้อง
ไม่อวดดีหรือคิดว่าทุกอย่างเราทำได้ด้วยตัวเอง
 


 

ตอนที่ผู้คนเห็นผมภายนอกอาจจะพูดว่าผมมัน** แต่ตอนที่ผมกำลังทำงาน ผมคำนวณทุกอย่างไว้หมดแล้วด้วยนิสัยของคนกรุ๊ป A ผมบอกตัวเองเสมอว่าต้องใส่ใจและจริงใจ หลายคนถึงได้บอกว่าผมโหดตอนทำงาน

 

 

ผมทำเพลงเองมาตั้งแต่อัลบั้มแรก ในฐานะของโปรดิวเซอร์แล้ว ผมคิดว่าบิ๊กแบงสำคัญมากกว่าตัวเองแน่นอน แต่ก็ยังรู้สึกเหมือนกับว่าน้ำตาจะไหลออกมาอยู่เลย

 

 

ไม่ว่าจะเป็นการลอกจริงๆหรือไม่ ในความคิดของผม การมีคำว่า 'ผู้คัดลอกผลงาน' ตราหน้าอยู่ ก็เป็นเรื่องที่น่าขายหน้ามากแล้วครับ
 

 

ผมคิดว่าที่เดียวที่ผมจะสามารถตอบคำถามได้ทั้งหมาด
จากเพลงของผมก็คือการแสดงบนเวทีครับ

 

 
ถ้าเขาเกลียดผมจริงๆ เขาคงไม่สนใจผมหรอก
บางที เพราะคนเหล่านี้ ที่ทำให้ผมรู้สึกว่าผมต้องพยายามให้หนักกว่านี้ครับ

 

 

แทนที่จะมานั่งคิดว่าใครจะเป็นผู้ชนะระหว่างผมกับคนที่เกลียดผม ผมกลับคิดว่าผมควรที่จะพยายามให้หนักยิ่งขึ้น จนกว่าคนพวกนั้นจะหมดไปจากโลกมากกว่าครับ ผมไม่สามารถตอบโต้สาธารณชนได้ครับ เพราะศิลปินต้องทำงานกับสาธารณะ มันก็เหมือนกับการเป็นนักเรียน ผมกำลังรู้สึกว่าผมได้ทำการบ้านเสร็จแล้ว และตอนนี้ก็กำลังหวังว่าคุณครูจะชมเชยน่ะครับ

 

 
มันจะมีช่วงเวลาแย่ๆแบบนี้เป็นหมื่นเป็นแสนครั้งเลย ถ้าคุณอยู่ตำแหน่งที่สามารถถูกโจมตีได้ เกาหลีเป็นประเทศเล็กๆ ดังนั้นการอยู่ในตำแหน่งแบบนั้นมันท้อแท้จริงๆครับ ผมเข้าใจนะ แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บปวดทุกที เมื่อปีกของเราใหญ่ขึ้น เราก็จะบินไปได้ไกลมากขึ้น ตอนนี้ผมมาไกลเกินกว่าจะยอมแพ้แล้วครับ ตรงจุดนี้ เราไม่สามารถที่จะหันหลังกลับไปได้แล้ว ผมพยายามอย่างถึงที่สุดแล้ว พูดตามตรงเลยนะครับ ผมอยากให้ทุกคนเข้าใจและรักผมมากกว่านี้

 

 
ผมรู้สึกผิดมากต่อทุกๆ คน
ผมเป็นคนตรง มีความรับผิดชอบ และสำนึกในสิ่งที่ตัวเองได้ทำ




มันไม่สำคัญหรอกว่าใครจะอยู่ SM หรือ JYP หรืออะไรก็ตาม ผมชอบทุกคนแหละ หลายครั้งที่มีความคิดแบบว่า 'อา คนๆนี้จะต้องผ่านความเจ็บปวดมาเยอะมากแน่ๆ' ไม่ก็ 'เราควรจะแนะนำเรื่องนี้กับเขาดีมั้ยนะ' ผมคิดว่าตอนนี้หัวใจของพวกเรากำลังเปิดรับกันและกัน และผมก็อยากทีจะให้รุ่นน้องเข้ามาทำความรู้จักและพูดคุยกับเราด้วยเหมือน กัน 

  


ผมเป็น perfectionist เพราะผมชอบให้ทุกอย่างมันเป็นระเบียบ ผมเกลียด เวลาที่มีอะไรบาง อย่าง ผิดพลาด และไม่เป็นระเบียบ มันก็เหมือนกับความสัมพันธ์กับคนอื่น ถ้าผมไม่พอใจอะไรหรือกับใคร ผมก็จะรีบพูดทันที ผมไม่ชอบเก็บมันไว้ แต่ ผู้คนส่วนใหญ่พยายามที่จะ หลีกเลี่ยง ไม่ยอมทำความเข้าใจอย่างนี้


=========

" Glory is Agony "
compilation & Cradit ; horrorpig@exteen

Comments

[113132]

คมจนบาดลึกเลยคับ


ไอดอลผม

[vip-cream]

 =[]=
บอกได้คำเดียวว่า..  สุโค่ยยยยย

[sun&snow]

นี้แหละควอนจีดี

คนที่เรารักและศรัทธาในความคิดและตัวตนของเค้า

จงเป็นเช่นนี้ต่อไป...

เพื่อบิกแบง

เพื่อวีไอพี

เพื่อคนที่รักคุณ

ควอนจียง

[...]

ซึ้งงง !

ยิ่งอ่าน ยิ่งรัก รัก รัก มากขึ้นทุกที !

รักพวกพี่เสมอ ^^

ไม่ว่าพวกพี่จะเป็นไงก็ตาม ..


VIP ♥ BIGBANG !

[々ΣΛrth `v i p ?]

 แทงทะลุหัวใจเลยอ่า

---

PS.  บูมชากาลากา ว๊ากกกย๊ากกก ก๊ากๆๆ ขากถุยวี ไอ พี เมพตลอดกาล ♥♥♥วีไอพี-อันทิลเวนเอฟเวอร์♥♥♥