ผมเพิ่งโดนตีมาเมื่อวานก่อนครับ
ตั้งกระทู้ใหม่
ผมขโมยเงินแม่ไปเล่นเกมส์ครับ สมควรโดนตีครับ (แม่ผมดุด้วยครับ ถ้าทำผิดก็จะโดนตี)
ผมออกจากบ้านตั้งแต่ 8.00 แม่ยังไม่ตื่นแล้วผมก็ขโมยเงินแม่ไป 200 บาทครับ
แล้วพอแม่ตื่นมาแม่ก็จะเอาเงินไปซื้ออาหารเข้าบ้าน แล้วแม่ก็เห้นว่าเงินหายไป
แล้วที่แม่รู้ก็คือว่าน้องผมบอกน้องผมอยู่ตรงนั้น แต่ผมไม่เห็นแล้วแม่ก้ยืนรออยู่หน้าบ้าน
รอผมกลับมา พอผมกลับมาแม่ก็ถามว่าทำไมกลับช้า ผมก็บอกว่าไปติวกับเพื่อน
แม่บอกว่าแม่รู้นะว่าเราเอาเงินแม่ไปเล่นเกมส์ แม่เห็นนั่งอยู่ในร้านเกมส์นะ เราก็เถียงไม่ออกเลย
แม่บอกว่าตามแม่ขึ้นไปบนห้อง เดี๋ยวแม่จะต้องทำโทษลูก โทษฐานโกหกแม่แล้วขโมยเงินแม่
แม่ก็มาพร้อมกับไม้เรียว 2 อัน (ไม้เรียวยาวมากเลย)  แล้วแม่ก็พูดว่าทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ
แล้วก็ฟาดไม้เรียวมาที่ก้นผม 1 ที แล้วเราก็เอามือมาจับก้น
แล้วแม่บอกว่าถ้าเอามือมาจับอีกนะ จะมัดมือมัดเท้าขังในห้องเลย
แม่ผมก็บอกให้ผมกอดอกครับ และแม่ก็ตีเบาๆรองพื้น
แล้วก็หวดทีที่ 2-19 เสียงดังฟั่บๆ แล้วพอทีที่ 19 ผมก็ถามแม่ว่าแม่จะตีกี่ทีครับ
แม่บอกว่าปกติทำผิดอย่างเดียวตี 2 โหล ทำผิด 2 อย่างก็ตี 3 โหลก็คือ 36 ที แล้วพอตีถึงทีที่ 19
แม่ก็บอกว่าให้ผมถอดกางเกงออก เหลือแต่กางใน และเอามือกอดอกดีๆ
แล้วแ่ม่ก็ง้างไม้เรียวตีต่อไปถึงทีที่ 24 เสียงดังควั่บๆๆๆ เราเจ็บมากที่สุดในโลกเลย
แล้วเราก็บอกแม่ว่าแม่ครับผมเจ็บแล้วครับ ผมจะไม่ทำอีกแล้วแม่ก็บอกว่าทีตอนทำยังไม่คิดเลย
ว่าแม่จะเจ็บใจแค่ไหน ที่ลูกตัวเองขโมยเงินแม่แล้วแถมยังโกหกแม่อีก
แล้วเราก็เงียบไปแล้วแม่ก็อกว่าจะตีอีก 12 ทีนะ จากนั้นแม่ก็ให้ผมถอดกางเกงในออกครับ
พมถามแม่ว่า ไม่ถอดได้มั๊ยครับ แล้วแม่ก็บอกว่า หรือจะให้ตีซ้ำอีก 10 ทีล่ะ แล้วผมก็ยอมถอดกางกงในออกครับ
แล้วก็ตีไปถึงทีี่ 34 ผมเจ็บมากที่สุดในโลกเลยครับ เพราะมันโดนเนื้อก้นล้วนๆเลย 
แล้วเหลืออีก 2 ที แล้วแม่บอกว่า 2 ทีนี่้จะเจ็บที่สุดนะ แล้วพอตีทีแรกก็โอ้โหเจ็บมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลย
แล้วก็อีกทีนึงเจ็บมากกว่าอีกแบบตอนนั้นก้นเรามีน้ำเหลือง แล้วก็ก้นลายมากเลย
แล้วพอแม่ตีเสร็จก็หักไม้เรียวทิ้ง บอกให้เราใส่กางเกง และบอกให้ตามแม่มา แม่จะทำแผลให้ แล้วก็เดินออกไปเลย
เราก็นั่งร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว เจ็บที่สุดในโลกเลย
พอเราเดินตามแม่ไป แม่ให้เรานอนคว่ำบนเตียง แล้วทายาให้ แสบมากๆๆๆเลย
แม่บอกว่า เจ็บแล้วจำด้วยนะ ถ้าคราวหน้าทำผิดอีก จะให้เรานอนคว่ำบนเตียงแล้วจะเอาหวายมาเฆี่ยนก้นเรา
แล้วเพื่อนๆล่ะครับเคยโดนตีกันบ้างมั๊ยครับใครผ่านมาเล่าให้ฟังบ้างครับ
17 ความคิดเห็น
เท่าที่จำความได้ นี่ไม่เคยโดนแม่ตีครับ
แต่ตอนเด็กๆ นี่น่าจะโดนบ่อย
โดนถีบอย่างเดียว
PS. "Ignore พวกปรสิต เกาะติด อยากดัง" อิดอก
เราก้เคยโดนตี แต่ไม่โหดขนาดนั้นอ่ะ
ส่วนตัวรุ้สึกว่าแม่เธอแอบทำเกินไปนะ
แต่แม่เค้าก้คงอยากสั่งสอนแหละ บางทีถ้าแม่ไม่โหดลูกก้ไม่รุ้สึกอะไร ก้ทำผิดอีก
จริงของ คห บน แม่เค้าก้คงเจ็บเหมือนกัน
เธอโกหกแม่ แม่ก้เจ็บ เธอขโมยเงินแม่ แม่ก้เจ็บ แม่ต้องมาตีลูก แม่ก้เจ็บ
ถ้ารุ้แล้วว่ามันไม่ดี ทีหลังก้อย่าทำอีกแล้วกัน จะได้ไม่ต้องโดนอีก อ่านแล้วเจ็บแทน
PS. ฉันไม่แคร์ : ))
แม่รักคุณมากเลยนะครับ
PS. ความลับไม่มีในหรอกใช่ไหมครับ คุณคนสวย: )
ไม่เคยโดนครับ...แม่บอกว่าแม่จะไม่ฃตีแต่แม่จะดุอย่างเดียว
แล้วจะให้งดเปิดคอมไปทำงานบ้านแทน T T
ถ้าผมเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนจขกท.ผมจะส่งหนังสือเชิญแม่คุณมาโรงเรียนในวันแม่ในฐานะแม่ที่ดี T T
PS. คนจะไทย : ใครจะทน
อ่านแล้วแบบ...แม่นายสุดยอดมาก
ไว้นายเป็นพ่อเมื่อไหร่ นายก็จะรู้ ค.รู้สึกของแม่เอง
ว่าลูกแท้ ๆ ขโมยเงินไม่พอ ยังโกหกอีก
ที่นายสำนึกนั้น นับว่าเป็นลูกที่ดีโดยแท้
ส่วนตัวไม่เคยโดนตี เคยแต่โดนตบ ตบทีเดียวอยู่ เอ้ย ทีเดียวเข็ด
ไม่เคยโดนครับ ที่บ้านผมไม่เคยตี
พูดกันด้วยเหตุผลอย่างเดียว
PS. บทกวีไร้ค่า เมื่อฟ้า ยังไม่สาง
เราเคยโดนนะ
แต่ไมหนักเท่านี้นะ
ส่วนใหญ่แม่จะตีน่อง(ก้นด้วยเป็นบางครั้ง)
ส่วนพ่อตีก้น
เป็นเรื่องที่ซึ้งดีนะครับ..
PS. การให้เป็นคุณสมบัติที่ยิ่งใหญ่ก่อให้เกิดความสุขใจทั้งผู้ให้และผู้รับ
โดนเพราะไม่ยอมอาบน้ำ...พ่อตีน่ะ...
PS. เพื่อนของฉัน คือ ดนตรี กีฬา การเรียน
ฮือๆๆ โหดร้ายจัง เราเคยโดนตี โดนเอาไปขังในตู้ ตอนเด็กๆ พ่อแม่เลี้ยงมาเหมือน พญาหงส์ ทุกครั้งที่โดนทำโทษ พ่อแม่จะสังเกตุเห็นพฤติกรรมของเราที่แย่ลง
จนเดี๋ยวนี้ พอไม่ค่อยมีคนว่า เราก็จะทำตัวดี ถ้ามีคนว่า คนทำโทษ เราก็จะทำตัวแย่ๆ ให้คนรอบข้างเครียดไปเลย ทุกครั้งที่เราโดนทำโทษ เป็นการเพิ่มความก้าวร้าวในตัว ไม่ใช่การขัดเกลา อยากบอกแม่จัง เอ๊ะ หรือว่าแม่จะรู้แล้ว เดี๋ยวนี้เลยไม่ค่อยโดน
PS. ขอบคุณจ้ะ
คิดว่าเจ้าของกระทู้จะคิดได้ป่ะ
ถ้าคิดไม่ได้ก็ทรพี ดีดีนี่เอง
อ๊ากกก เมื่อก่อนโดนบ่อย
คือ ตอนเด็กเราเป็นคนขี้ร้อง
ตื่นมาทุกวันไม่เจอใครเป็นต้องร้อง(ตื่นสายกว่าเพื่อน)
ร้องอย่างเดียวคงไม่ดดน เราทั้งร้องทั้งกรี๊ด ทั้งกระทืบเท้าตรงหัวบันได (อีนี่บ้า)
ป๊าก็เลยลากไปใส่กระสอบป่าน ผูกด้วยนะ แล้วเอาไปห้องใต้บันได
แต่หลังากนั้น เราก็ยังเป็นเหมือนเดิม (แล้วตุจะเล่าทำไมฟระ)
กว่าจะหายก็ ป.1 มั้ง ??
แม่คงรู้สึกแย่ที่มีลูกเป็นขโมยอ่ะเขาอยากให้เราเป็นคนดีนะ ขอตังส์ไปเล่นเกมส์นะขอดีๆแม่ก็ให้. แต่เราก็ต่้องรู้ว่าไม่ควรเล่นนานคืออย่าไปติดเกมส์ สู้ๆนะ
ตอนเด็กๆเคยขโมยพวงกุญแจในร้านเครื่องเขียน(อนุบาล 2 มั้ง)
ตอนนั้นอยากใส่ต่างหูมากๆๆ(ที่ขโมยเพราะนึกว่ามันเป็นต่างหู)
แม่เราไปด้วยนะ แต่เราก็ยังขโมย..(ใส่ไว้ในกระเป๋ากระโปรง)
จนกระทั่งถึงบ้าน เราก็รีบเผ่นเตรียมขึ้นบนบ้าน แต่แม่ข้าน้อยก็เรียกไว้
แล้วถามเราว่า "ซ่อนอะไรในกระเป๋ากระโปรง" เราก็นิ่ง แม่เราถามซ้ำอีก เราก็ยังนิ่ง
ในที่สุดแม่ข้าน้อยก็ล้วงกระเป๋ากระโปรง หยิบพวงกุญแจขึ้นมา(จำได้ว่าหลายอัน)
แล้วแม่เราก็ถามว่า "นี่อะไร!!" เราก็ก้มหน้าไม่ตอบ แต่น้ำตาไหลแล้ว
"แล้วเอามันมาทำไม!!!" ท่านแม่ถามต่อ เราเลยตอบตะกุกตะกักไปว่าจะใส่ต่างหู
"รู้มั๊ยเอาของเขามาโดยไม่จ่ายเงินคือขโมย! และแม่ไม่เคยสอนให้ลูกเป็น!!"
พอแม่ข้าน้อยพูดเสร็จ ท่านก็เปิดหน้าต่าง(หลังบ้านเป็นสวน) แล้วท่านก็โยน
พวงกุญแจทั้งหมดออกไปทันที!!! หลังจากนั้นเราก็ร้องไห้หนักเลย และท่านแม่ก็
คว้าไม้แขวนเสื้อเหล็กมา สั่งให้เราหันหลัง แล้วแม่ก็ตีๆๆๆ เราจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ากี่ที
รู้แต่ว่าตอนนั้นเราร้องให้จ้าเลย พอตีเสร็จข้าน้อยก็วิ่งไปหาคุณตา แล้วแม่ข้าน้อยก็ออกไป
เรานอนร้องไห้สักพัก แม่ข้าน้อยก็เข้ามา พร้อมกับถุงกระดาษเล็กๆใบหนึ่ง เราก็ทำหน้างง
แม่บอกว่าให้เปิดดูสิ เราก็เปิด พบว่าข้างในนั้นเป็นต่างหูหนีบแบบพลาสติก รูปมะม่วงสีเขียว
กับรูปสตอเบอรี่สีแดง เราตาโตมองไปทางท่านแม่ ท่านแม่ก็พูดกับเราทั้งน้ำตาว่า
"ต่อไปถ้าอยากได้อะไรก็บอกแม่ อย่าขโมยอีก เข้าใจมั๊ยลูก" เท่านั้นแหละข้าน้อยร้อง
ไห้จ้ากอดแม่ใหญ่เลย หลังจากนั้นข้าน้อยก็ไม่เคยคิดขโมยอีกเลย!! แม้แต่ของตกที่ไม่ใช่ของ
เราเราก็ไม่เก็บ! เพราะเรารู้ว่า มันไม่ใช่ของเรา เราจะเอาไปทำไม..
ฮือออออ เขียนเล่าไปน้ำตาจะไหล พอโตมาเราก็รู้ ว่าที่แม่ทำ เพราะรักเรามากนั่นเอง
P.s พอมาคุยๆกันกับท่านแม่อีกครั้งถึงได้รู้ว่าความจริงแล้วคุณแม่เห็นตั้งแต่ข้าน้อยขโมยแล้ว
แต่ก็ไม่ทักอะไรตอนนั้นเพราะอยากรู้ว่าจะเราทำยังไง ท่านแม่จ่ายเงินค่าพวงกุญแจให้กับ
เจ้าของร้าน 100 บ. ทั้งๆที่ความจริงมันก็ไม่กี่สิบ แต่แม่เราก็ยังยืนยันว่าจะให้เท่านี้ และจะไป
สั่งสอนเราต่อที่บ้าน(เจ้าของร้านเป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกับท่านแม่ ห้องเดียวกันด้วย)
ดังนั้น ที่แม่จขกท.ทำ เป็นเพราะรักและไม่อยากให้จขกท.ทำผิดเท่านั้นแหละ ดังนั้นทีหลัง
ก็อย่าทำอีกนะเจ้าคะ (^ ^)
PS. ความเหงา..เป็นเพื่อนแท้ของฉันเสมอ..ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกทรยศ..ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกทอดทิ้ง..เพราะมัน..ไม่เคยมีความสัมพันธ์นี้ให้ใครตั้งแต่แรกอยู่แล้ว..
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?