ระบาย ทำไมเราต้องชอบพี่ชายตัวเองแบบนั้น TT
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเป็นลูกเมียน้อย พี่เราลูกเมียหลวง
เรากับพี่เราไม่ได้โตมาด้วยกัน
เพราะตอนเด็กๆเราไม่ได้อยู่กับพ่อ แม่เราเลิกกับพ่อตั้งแต่เรายังเล็ก แล้วเอาเรามาเลี้ยงเอง
แต่พ่อเราเป็นคนส่งเราเรียน
แต่คือแม่เรา ด้วยความที่เค้าอายุยังน้อยด้วยแหละ
เค้าก็ไปคบคนนู้นคนนี้ มีคนใหม่อยู่เรื่อย
ที่ๆเราอยู่กับแม่ มันเป็นอพาร์ตเมนต์เล็กๆ บางทีแม่เราพาผู้ชายมาที่ห้อง มาทำอะไรกัน ได้ยินเสียง โอ้ว อ้า อยู่อย่างนี้
คือแม่เราเหมือนยังรักสนุก ก็เลยไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่
ด้วยความที่พ่อเราเป็นคนส่งเราเรียน และเค้าส่งพี่เราเรียนด้วย เราเลยได้เรียนที่เดียวกับพี่ชายเรา
เราเจอพี่เราครั้งแรกตอนมอหนึ่ง ที่โรงเรียน ตอนนั้นก็ยังไม่ได้คิดอะไร อยู่โรงเรียนก็แทบไม่ได้คุยกัน
เราอยู่มอหนึ่ง พี่เรามอสอง ห่างกันปีเดียวเอง
สุดท้ายพ่อเราฟ้องขอแย่งสิทธิเลี้ยงดูเรา แล้วได้
เราก็ย้ายมาอยู่กับพ่อ กับเมียงหลวงพ่อ กับพี่ชายเรา
ย้ายมาตอนมอสี่ พี่เรามอห้า
พ่อเรากับพี่เราดีกับเรามาก แม้แต่คนใช้ก็ยังดีกับเรา มีอยู่คนเดียวที่ร้ายกับเรา ก็คือแม่เลี้ยงเรา
เหมือนตอนนั้นที่เค้าจับได้ว่าพ่อเรามีเมียน้อย(แม่เรา) เค้ารับไม่ได้ โกรธมาก โกรธทั้งพ่อเราทั้งแม่เรา
พอพ่อเราเลิกกับแม่เรา เค้าคงคิดว่าจบแล้ว แต่อยู่ดีๆเราโผล่มาอีก เค้าก็รับไม่ได้อีก
แม่เลี้ยงเราไม่ให้เราอยู่ในบ้านนะ ให้เราไปอยู่บ้านคนใช้ (ชื่อพี่อุ้ย) ให้เราทำทุกอย่างเหมือนที่พี่อุ้ยทำ
พี่อุ้ยนอนห้าทุ่มเราก็ต้องนอนห้าทุ่ม พี่อุ้ยตื่นตีสามเราก็ต้องตื่นตีสาม
ตอนเย็นเรากลับมาจากโรงเรียน ก็ต้องทำงานบ้านสารพัด ไม่มีเวลาทำการบ้าน ขาดส่งเป็นล้านอย่าง
สุดท้าย เพื่อนเราทั้งกลุ่ม ต้องมาช่วยกันทำการบ้านให้เรา
และอีกคนที่ช่วยเราทำการบ้าน คือพี่ชายเรา
บางทีพี่อุ้ยเห็นเราเหนื่อย เค้าก็ให้เราไปพัก บอกเดียวพี่ทำเอง
พอแม่เลี้ยงเรามาเห็นเรานอนเฉยๆ ก็ด่าเรา บอกทำไมไม่ทำงานแลกข้าวแลกน้ำแลกที่ซุกหัวนอน เลี้ยงไปก็เสียข้าวสุก
อีกเด็กชั่ว อีเด็กเลว อีเด็กอกตัญญู อีเด็กนรกส่งมาเกิด (พูดคำนี้เป๊ะๆ)
เวลาเราทำอะไรไม่ถูกใจแม่เลี้ยงเรา เค้าก็จะด่าเราแบบนี้แหละ บางทีก็ตีเราด้วย แต่เราก็ไม่เคยฟ้องพ่อนะ
พี่อุ้ยก็เป็นห่วงเรา ขนาดเค้าจะลาออกไปแต่งงาน สุดท้ายเค้าตัดสินใจไม่ลาออก เพราะเป็นห่วงเรา รู้สึกผิดถ้าจะทิ้งให้เราอยู่ที่นี่คนเดียว
มีอยู่ครั้งนึง เราซักผ้า แล้วทำสีตกใส่เสื้อแม่เลี้ยงเรา
เค้าโกรธมาก ถือเข็มขัดมา จะตีเราอีก (ทุกทีจะใช้ไม้เรียว) เราก็กลัวดิ เค้าขังเราไว้ในห้องกับเค้าสองคน เราก็ทั้งวิ่งทั้งคลานหนีไปทั่วห้อง (คือกลัวมาก) เค้าก็เอาเข็มขัดฟาดมาสะเปะสปะ โดนบ้างไม่โดนบ้าง เหมือนปิดประตูตีแมวเลยอ่ะ
วันนั้น พี่ชายเรา นั่งเล่นเกมอยู่ (พ่อเราไม่อยู่) ได้ยินเสียงเรากรี๊ด เค้าก็วิ่งมาดู พอเห็นว่าแม่เค้าทำร้ายเรา เค้าก็เข้ามาห้าม แม่เค้าก็ไม่หยุดซะที สุดท้าย พี่เราเอาตัวมาบังเราไว้ กอดเราไว้จากข้างหลัง แม่เลี้ยงเราเลยฟาดโดนพี่เราไปทีนึง
แล้วเจ๊แกยังไม่หยุดนะ ด่าพี่เราว่า "เห็นมัน (หมายถึงเรา) ดีกว่าแม่ใช่มั้ย งั้นอยู่ตรงนี้แหละ กูจะฟาด จะทำไม จะอยู่ตรงนี้ก็อยู่ไป กูจะเอามันให้ตาย จะตายแทนมันก็ตามใจ" แล้วเค้าก็ฟาดพี่เราไปอีกห้าที พี่เราก็ยืนให้ตีอยู่อย่างนั้น กอดเราไว้อย่างนั้น มันเป็นโมเม้นที่เราแบบ เริ่มรู้สึกชอบพี่เค้าอ่ะ รู้สึกเค้าเป็นฮีโร่ คือเรายังเด็กด้วยไง ตอนนั้นเราแบบหน้าร้อน ใจเต้นตึกตัก
พอตกเย็น เราไข้ขึ้นเลยอ่ะ มันเป็นอะไรที่ช็อคมาก หลังก็เจ็บ พี่เราก็เจ็บ เเต่เค้ายังมาดูแลเรา มาเช็ดตัวให้ ทำอะไรให้กิน
เชื่อมั้ย หลังจากเหตุการณ์นั้น แม่เลี้ยงเราจะให้เราล้างส้วมอีก หลังจากตีเราจนน่วมเนี่ย จะให้ล้างส้วมอีก
พอพี่อุ้ย(พี่คนใช้)กลับมา(ตอนเกิดเรื่องพี่อุ้ยก็ไปข้างนอก) พี่อุ้ยก็บอกจะล้างส้วมให้ พี่ชายเราบอกว่า พี่อุ้ยไม่ต้องทำ ให้พี่อุ้ยมาดูแลเรา เดี๋ยวพี่เราจะทำเอง สุดท้าย พี่เราเป็นคนไปล้างส้วมอ่ะ คิดดูสิ คนที่มันไม่เคยทำอะไร บ้านมีคนใช้ อยู่ดีๆไปขัดส้วม เราก็แบบ รู้สึกรักพี่เค้าไม่ไหวละ
พี่เราก้อึดอัดใจนะ ไม่กล้าเอาเรื่องที่แม่เค้าตีเราไปฟ้องพ่อ เพราะลึกๆคือกลัวว่าพ่อจะเกลียดแม่ แล้วมีเมียน้อยอีก แต่เค้าก็สงสารเรา เราก็สงสารเค้า เพราะเค้ามีแรงกดดันหลายด้านอยู่
พอเราเข้ามหาลัย เราก็ออกมาอยู่หอ พ่อเราต้องย้ายไปประจำที่เชียงใหม่ แม่เลี้ยงเราก็ตามพ่อเราไป พี่อุ้ยก็ลาออกไปแต่งงาน บ้านพี่อุ้ยก็ขายทิ้ง สรุปบ้านนั้นเหลืออยู่คนเดียว คือพี่ชายเรา
พอเข้ามหาลัย พี่เราอยู่ดีๆ ก็มาสนิทกับเพื่อนเราคนนึง (เพื่อนสมัยมัธยมนี่แหละ) เพื่อนคนนี้ เมื่อก่อนมันไม่สนิทกับพี่เราเลย แต่อยู่ดีๆก็มาสนิทกัน แล้วสนิทกันเร็วมาก เราก็เชียร์สองคนนี้นะ แม้เราจะชอบพี่เรา เพราะเรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ พี่เราเป็นคนดี เพื่อนเราก็เป็นคนดี เราก็คงมีความสุขถ้าเค้าจะคบกัน
คือ เพื่อนเรามันคบกับอีกคนนึงอยู่ คนนั้นเจ้าชู้มาก ไม่ได้เรียกว่าแฟนนะ เพราะคนนั้นมันมีแฟนอยู่แล้ว แต่มันก็มาคบเพื่อนเราด้วย (อารมณ์เดียวกับพ่อแม่เราอ่ะ) เพื่อนเราก็รักคนนี้มาก มันไม่ได้คิดอะไรกับพี่เราหรอก แต่มันสนิทกับพี่เรามาก คือพี่เราก็สนิทกับเพื่อนเราทุกคนอยู่แล้ว แต่กับคนนี้จะพิเศษหน่อย มีโทรคุย มีติวให้ ถ้าเจอกันเป็นกลุ่ม (กลุ่มเราชอบเจอกับกลุ่มพี่เรา) เพื่อนเราคนนี้กับพี่เราจะนั่งข้างกันตลอดไม่ว่าจะดูหนัง กินข้าว แม้แต่ยืนในผับมันก็ไม่เคยยืนห่างกัน มี touching แบบพิเศษๆ เช่น กอด หอมแก้ม จูบหน้าผาก เดินจับมือ ซบ พี่เราใส่ใจทุกปัญหา ทุกเรื่องของเพื่อนเราคนนี้ จนบางครั้ง เรารู้สึกว่า พี่เราใสใจเพื่อนเรามากกว่าเราอีก ดูแลเพื่อนเราดีกว่าเราอีก เราก็หึงนะ เรารู้สึกว่าถ้าเรากับเพื่อนเรากำลังจะตาย แล้วพี่เราช่วยได้แค่คนเดียว เค้าคงเลือกช่วยเพื่อนเราอ่ะ แต่เราก็เก็บไว้ในใจนะ ไม่เคยทำน้อยใจให้พี่เราเห็น
ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา เพื่อนเราทะเลาะกับที่บ้านมัน มันหนีออกจากบ้าน หอบผ้าหอบผ่อนมาอยู่กับพี่เรา (พี่เราอยู่คนเดียวไง) คือมันไปอยู่บ้านคนนั้นที่มันคบอยู่ไม่ได้ เพราะอีนั่นก็มีแฟนแล้วไง แฟนก็ชอบมาที่บ้าน แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงที่พี่แกเอาเวลาไปให้แฟนหมด ไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนเรา ด้วยความที่เพื่อนเราสนิทกับพี่เรามาก มากที่สุดในบรรดาเพื่อนผู้ชายทุกคนบนโลกนี้แล้วก็ว่าได้ มันก็มาอยู่กับพี่เรา พี่เราก็ไม่เคยทำไรมันนะ สุภาพบุรุษสุดๆ
พี่เรามันไปเริ่มชอบเพื่อนเราตอนไหนก็ไม่รู้ แต่เค้าไม่ค่อยพูดนะ เค้าเก็บความรู้สึกอ่ะ แต่เค้าก็ดูออกกันทั้งกลุ่มละ มีอิเพื่อนเราคนเดียวที่โง่ดูไม่ออก ประเด็นคือ เพื่อนเราอ่ะ มันไม่มีใจให้พี่เรานะ เพราะมันรักอิคนนั้น แต่บางทีมันทำเหมือนมีใจให้พี่เราอ่ะ มันบอกรักพี่เราวันละสิบหน บอกว่าพี่เราเป็นคนพืเศษ ชอบเข้ามากอด แล้วมันย้ายมาอยู่กับพี่เราอย่างนี้ คือเข้าใจอารมณ์ป่ะ เป็นใครก็ต้องคิด แต่มันทำพี่เราเจ็บนะ
คือคนนั้นที่เพื่อนเรามันคุยอ่ะ พูดชื่อเลยแล้วกัน ชื่อพี่ซี (มันคงไม่เล่นเด็กดีหรอก) อีพี่ซีเนี่ยอยู่ดีๆ มันหนีไปอยู่ ตจว กับเพื่อนมัน ซึ่งเพื่อนมัน มีแต่คนติดยา มันหายไปเป็นเดือนๆ ไม่โทรกลับมาหาเพื่อนเรา พอดีก่อนมันไป เพื่อนเราก็ทะเลาะกับมันด้วย เพื่อนเราก็ว่าจะตัดใจจากมันและ พอคิดถึงพี่ซีขึ้นมา เพื่อนเราก็จะมาระบายกับพี่เรา พี่เราก็เจ็บ สุดท้ายเพื่อนเรามันทนคิดถึงพี่ซีไม่ไหว มันก็โทรไป แล้วไม่ติด โทรกี่ทีก็ไม่ติด สงสัยพี่ซีจะเปลี่ยนเบอร์ไปแล้ว มันจะไปหาพี่ซีที่ ตจว แต่คือ มันไปไม่ถูก มันมาขอร้องให้พี่เราพาไป พี่เราตอนแรกก็ไม่พาไป จนเพื่อนเรามันไปนัดกับเพื่อนผู้ชายอีกคน พี่เราถึงยอมพาไป ไปกับเพื่อนอีกสองคน
คือเพื่อนเรามันเคยมีอะไรกับพี่ซี และมันสงสัยว่ามันจะท้อง เพื่อนสองคนที่ไปด้วยกันอ่ะรู้แล้ว แต่พี่เรายังไม่รู้ พอไปถึง มันก็ไปบอกพี่ซี อีพี่ซีไม่ยอมรับ หาว่าเป็นลูกพี่เรา เพราะพี่ซีรู้ว่าเพื่อนเรามาอยู่กับพี่เราไง มันไม่เชื่อว่าจะไม่เคยมีอะไรกัน มันก็หาว่า พี่เราทำเพื่อนเราท้อง แล้วจะมาโยนความรับผิดชอบให้มัน มันไปพูดใส่หน้าพี่เราอย่างนี้ กลายเป็นพี่เรารู้จากปากพี่ซีแทนที่จะรู้จากเพื่อนเรา พี่เราก็ชอคเบาๆ เรื่องท้องอ่ะ
คือ พี่ซีก็ติดยาด้วย ลงแดง เพราะไปอยู่กับเพื่อนที่ติดยาไง พอจะตามกลับบ้าน ก็ไม่ยอมกลับ ขว้างของใส่เพื่อนเราและพี่เรา ไล่ให้ไปพ้นๆ เพื่อนเรามันไม่ยอมกลับ มันไม่อยากทิ้งพี่ซีไว้ มันบอกไม่รู้จะได้กลับมาอีกเมื่อไหร่ มันกลัวไม่ได้เจอพี่ซีอีก แต่พี่เราติดงาน เพื่อนเราอีกสองคนก็ติดเรียน เพื่อนเราก็ดื้อจะอยู่กับพี่ซีตามลำพังที่นู่น พี่เราก็ไม่อยากทิ้งเพื่อนเราไว้ แต่เพื่อนเราดื้อมาก สุดท้ายพี่เราก็ลากเพื่อนเรากลับมา เพื่อนเราก็โกรธพี่เรา ตบหน้าพี่เรา ตอนนี้เราเริ่มเกลียดเพื่อนเราและ
ต่อมาครอบคร้วพี่ซีก็ไปตามพี่ซีกลับมาได้ พอมันกลับมา มันก็เกิดนไรไม่รุ้ จะกลับมาคุยกับเพื่อนเรา เพื่อนเราก็กลับไปคุยกับมัน บางทีก็มาทำสวีทต่อหน้าพี่เรา พี่เราก็เจ็บ แต่คือ พี่ซีมันสงสัยว่าเพื่อนเราแอบกิ๊กพี่เรารึป่าว ฉะนั้น พออยู่ต่อหน้าพี่ซี พี่เราก็จะไม่ค่อยคุยกับเพื่อนเรา เพื่อนเราก็น้อยใจพี่เรา พอลับหลังพี่ซี มันก็บอกอยากอยู่กับพี่เรา พี่เราอารมณ์แบบ ไม่อยากทำตัวเหมือนแอบคุยกับเพื่อนเราลับหลังพี่ซี บวกกับเค้าอยากตัดใจจากเพื่อนเราแล้ว เค้าก็เลยทำตัวห่างเหินเพื่อนเราไปเลยเพื่อนเรามันก็ตื้ออยู่นั่นแหละ เออลืมบอกไปว่าเพื่อนเรามันกลับไปอยู่บ้านตัวเองแล้วตั้งแต่เปิดเทอม
เพื่อนเราก็เศร้านะ ที่อยู่ดีๆพี่เราทำตัวห่างเหิน เราสงสัยว่ามันเริ่มมีใจให้พี่เราแล้วรึป่าว ทั้งๆที่มันก็ยังรักพี่ซีอยู่นี่แหละ มีวันนึงไปเที่ยวผับกัน เพื่อนเรามันทนไม่ไหว มันมอมเหล้าพี่เราจนเมา แล้วพาไปอยู่กันสองคนในรถ แล้วมันก็บอกพี่เราว่า มันชอบพี่เรา พี่เราก็ลำบากใจ เพราะเพื่อนเรามันก็คุยกับพี่ซีอยู่ ถึงไม่เป็นแฟนก็เหมือนเป็นอยู่ดี พี่เราก็ปฎิเสธมันไป บอกมันว่า พี่เราทำอย่างเพื่อนเราไม่ได้ แบบให้มาแอบคบกับแฟนคนอื่นอย่างเนี้ย แล้วพี่เราเป็นคนใจแข็งนะ ใจแข็งมากอ่ะ เรารู้จักนิสัยเค้าดี
แต่เพื่อนเราก็ไม่วายโทรมาอยู่นั้นแหละ แล้วยิ่งมันทำอย่างเนี่ย พี่เราก็ยิ่งตัดใจไม่ได้อ่ะ แล้วมันก็ยังไปหาพี่ซีอยู่นะ
เราเกลียดเพื่อนเราอ่ะ มันทำให้คนที่เรารักเจ็บ ยิ่งมันมาตื้อพี่เรา เราก็ยิ่งเกลียดมัน แต่เราไม่อยากเกลียดเพื่อนเราเข้าใจป่ะ เพราะใจนึงเราก็รักมันนะ เราก็แค่อยากให้มันเลือกๆให้จบๆ ไม่งั้นก็ไปให้พ้นๆจากพี่เราซะที เราก็รู้ว่าเราไม่มีสิทธิเ สือก อ่ะนะ
แต่เรารักพี่เราเข้าใจป่ะ เค้าเจ็บเราก็เจ็บ เรารู้สึกหึง รู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่เค้าแสดงออกว่าชอบเพื่อนเรา แล้วถ้าเค้าชอบเพื่อนเราแล้วมีความสุข เราก็ยินดีเจ็บไปจนตายเลยอ่ะ แต่นี่อะไรอ่ะ TT เราจะทนไม่ไหวละอ่ะ
ใครอ่านจบก็ขอโทษนะคะ
ถ้าพิมไม่รู้เรื่องก็ขอบคุณนะ
เราแค่อยากระบาย
แมบ
12 ก.ค. 54 เวลา 15:30 น.
2,225
views
24 ความคิดเห็น
เอาคำพูดข้างบนมาพิมได้เลยว่า "ชีวิตจริง drama ยิ่งหว่าในนิยาย! "
ละ คร มาก เลย
Tragic จังเลยค่ะ ทำไมแม่เป็นคนอย่างนี้เนี่ย??? อยากตบหน้ามันจัง (แค้นแทน) ถือว่าก็ดีแล้วค่ะที่ทนมาได้เป็นเรา เราคงไม่ทนหรอกค่ะ กระทึบมันไปเลย เรื่องอะไรญาติโกโหติกาก็ไม่ใช่ยังมาด่าเราอีก
PS. บางครั้งเมื่อคนเราไม่มีที่ไปหรือไม่มีทางออกก็ยังมีแสงสว่างยื่นมือมาให้..
ชีวิตน่าสงสารมากมายย
แต่เรื่องนี้ค่อนข้างเป้นปัญหาของพี่ชายเธอ
อีกอย่างเราเด็กกว่า มันยากที่จะเป็นคนไปแนะนำหรือพูดอะไรได้
ก็คงได้แต่มองอยู่ห่างๆ คอยให้กำลังปลอบใจเวลาเค้าเสียใจ
เพราะจากที่อ่านๆดู พี่เธอก็ดูเป็นคนดี ดูมีสติ คิดเองได้ รู้ดีรู้ชั่วทุกอย่าง
PS. '____colorful lalaby_'
ไม่น่าเชื่อว่าจะมีละครในชีวิตจริง T^T คุณพี่ชายเป็นคนดีมากเลยอ่ะ ถ้าเราเป็นเธอก็คงห้ามใจตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ส่วนเพื่อน กับแม่เลี้ยงเธอบอกได้อย่างเดียวว่า
ไปตายซะ!
PS. ฉันก็เป็นคนหนึ่งๆ ที่มีความฝัน เหมือนกับพวกคุณ
โห เหมืนละครหลังข่าวเลย T^T
เรื่องเธอกับพี่เธอมันเป็นไปไม่ได้อ่ะ ยังไงก็พ่อเดียวกัน
แต่เราว่าเธอเลิกกังวลได้แล้วนะ พี่เธอเป็นคนใจแข็งและสุภาพบุรุษสุดยอดอ่ะ
เป็นคนดีตั้งแต่เด็กแบบนี้ไม่มีวันออกนอกลู่นอกทางแน่
ส่วนเพื่อนเธอ ปล่อยมันไปเถอะ ตอนนี้ชีวิตเขาก็เหมือนตกนรกแล้วอ่ะ
สุดยอดเราว่าไม่มีใครเอาผู้หญิงอย่างนี้มาแต่งงานด้วยหรอก
ขนาดคนเลวอย่างแฟนมันยังไม่เอาเลย
แล้วคนดีๆอย่างพี่เธอหรือจะเอามัน อย่างมากก็แค่รักแต่คงไม่ถลำลึกไปคบหามันหรอก
ส่วนแม่เลี้ยงเธอ พยายามทำดีกับเขานะ เขาเกลียดเธอเพราะเขามีเหตุผล
เธอต้องทำให้อคติในใจของเขาหายไป ใช้ความดีเข้าช่วยนะ
อีกไม่นานเขาคงทำใจรับมันเองล่ะ
สู้ๆค่ะ เห็นใจนะ ความรักที่มันเป็นไปไม่ได้อะ
เราก็เคยแอบชอบญาติเหมืิอนกัน
แต่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ก็เลยรีบตัดใจ
เทอก็อย่าเอาตัวเองไปจมกับความชอบตรงนี้มากนะคะ
ถ้าเกิดคิดเรื่องนี้ขึ้นมา ก็ให้คิดว่าจะตัดใจๆ  เปลี่ยนเรื่องคิดไปเลย
แล้วเทอจะลืมเค้าได้เองค่ะ  เราเคยทำมาแล้ว
แม่เลี้ยงใจร้ายอะ แอบโรคจิตด้วย 
เทอเก่งนะคะ ที่ผ่านมันมาได้
และเราก้อเชื่อว่าเทอต้องผ่านเรื่องนี้ไปได้เหมือนกัน
สู้ๆ
เพื่อนชั่ว - -!!
เพื่อนไม่ดี อย่าไปคบเลย
PS. ผู้คนมองข้ามถากถางตัวเรา ไม่เด่นเหมือนเขาแต่เราภูมิใจ แค่สิ่งเล็กน้อยที่เราทำไป ก็ยังรับใช้ บ้านเกิดเมืองนอน
อ่านแล้วเห็นใจจัง
อดทนมากๆเรยนะเนี่ย
PS. love Tooooooooomtaaaaaaaaaam
สู้ๆ ชีวิตน่าสงสสารมาก
เปนกำลังใจให้ อ่านแล้วอยากร้องไห้เลย
ไปบอกพี่เธอสิ ว่าเพื่อนเธอมันไม่ได้รักพี่เธอ
ถ้าเธอรักพี่เธอจริง เธอต้องกล้าบอกพี่ว่าเพื่อนเธอมันไม่ดียังไง
เหมือนอ่านนิยาย เป็นผมผมไม่ทนหรอกแม่เลี้ยงแบบนั้นฟ้องพ่อไปนานแล้ว 5555
ความจิงผมว่าเธอที่บอกว่าแม่เธอชอบพาใครมาที่พักแล้วมาทำเสียง อู้วๆ อ้าๆ ไม่ต้องบอกก็ได้นะ5555
ไม่ต้องไปยุ่งกับเพื่อนเลย นิสัยไม่ดี
PS. ᏝᎪᎮᎪᏀ🍀
เพื่อนแบบนี้มันน่า....นัก ทนได้ไงอ่ะ
ยังไง ก้ พี่ชายไม่แท้ ก้เหมือนแท้ เพราะพ่อคนเดียวกัน เลิกคิดๆๆ
ลองบอกความรู้สึกจริงๆกับพี่ดูสิค่ะเพราะไม่ได้เป็นพี่น้องกันทางสายเลือดเผื่อจะมีหวังนะค่ะ
ยังไงก้สู้ๆๆนะค่ะ
ก็ประมาณนี้แหละ
ปล.ชีวิตต้องเดินต่อไป ทุกอย่างแก้ไขได้ สู้ๆ
สำหรับเรานะเราว่าเธอลองบอกไปเลยดีกว่าค่ะถึงมันไม่มีทางเป็นไปได้เราได้มีโอกาสบอกความรู้สึกออกไปบางทีอาจจะได้เป็นพี่น้องที่เจ้าใจกันมากกว่าเดิมก็ได้นะ^^แล้วถ้าบางทีพี่เขาอาจจะบอกบ้างก็ได้ว่ารู้สึกยังไงอาจจะเอ็นดูเธอก็ได้จากนั้นเธอจะค่อยๆทำใจได้เองจร้าเราก็เคยเป็นแบบนั้น
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?